Nieuwsbrief, jaargang 28, nr. 2
Inhoud:
Van DE Redactie, Van de voorzitter, Advertentie, Troeppraat 1, Troeppraat 2, Wist u dat?, Rowanrumoer 1, Rowanrumoer 2, Knoop met Joop, Stamgezwam
Inleveren kopij volgende Nieuwsbrief t/m: 15 februari 2007
|
|
(naar boven) |
Van DE Redactie
“Een warme herfst”
door: DE Redactie
Ook dit keer is het de redactie weer gelukt om de nieuwsbrief weer vol te krijgen met een aantal prachtstukken. Na een avond hard zwoegen in het altijd sfeervolle leefhok van redactielid Berend, staat deze nieuwsbrief weer bol met verhalen over de spannende gebeurtenissen van de leden van de Johannes Post Groep van deze herfst.
De herfst was warm en zo waren er ook een aantal warme gebeurtenissen de afgelopen herfst. De verkenners gingen op kaderkamp, de rowans op Exact en de welpen volbrachten een barre schaatstocht in de Smelt in Assen. Ook de stam zat niet stil, er werd onder andere een muziekquiz gehouden en een heuse hike gelopen en er werd ontsnapt uit de gevangenis van Veenhuizen.
Zoals U ziet, de JPG leeft als nooit tevoren! Niets dan lachende gezichten en goede gedragingen in en om het gebouw aan de Houtlaan. De jeugdleden en leidingteams staan elke zaterdag weer met plezier hun mannetje. De komende periode staan ook weer een flink aantal activiteiten geplant. Zo gaan een aantal verkenners en rowans op poolkamp op Schiermonnikoog en houdt de stam haar jaarlijkse traditie in ere, door het organiseren van het nieuwjaarsdiner voor de stam en enkele van haar relaties.
Langzaam aan weet de nieuwe redactie haar draai te vinden in het maken van de nieuwsbrief. Het gaat steeds makkelijker en de leukste ideeën worden ten uitvoer gebracht. Ook de redactie leeft net als de JPG als nooit tevoren. Wij wensen U als lezer dan ook net zoveel plezier bij het lezen van deze nieuwsbrief als wij hebben gehad bij het maken.
Wij wensen u namens de gehele redactie een gezegende kerst en een voorspoedige jaarwisseling.
|
|
(naar boven) |
Van de voorzitter
“Wennen en gewennen”
door: Mario F.
De kop is er af en iedereen zit weer in het ritme van iedere zaterdag een activiteit aan de Houtlaan. De eerste plechtige momenten zijn dan ook geweest.
Ik doel dan op het overvliegen van het vertrouwde nest of patrouille naar de andere speltak. Dan komt het moment van wennen aan elkaar en aan de andere regels en spellen en als je dan een beetje gewent bent dan komt het plechtige moment dat je een nieuw uniform krijgt met allerlei insignes die moeders dan weer volgens de regels mag bevestigen en ben je officieel toegelaten en zoals wij dat noemen geïnstalleerd.
Dit laatste staat binnenkort te gebeuren. En wel op zaterdag 16 december.
Nu de groepen weer compleet zijn gaan we weer een nieuw gedeelte van het jaar tegemoet. Er zijn natuurlijk in de nabije toekomst de feestdagen en het inluiden van het nieuwe jaar en dat brengt tradities met zich mee. Ik noem kort Sinterklaas, kerst en natuurlijk het nieuwjaarsdiner van de Anthonie van Diemenstam, kort gevolgd door de boerenkoolmaaltijd van de verkenners. Kortom een jaargetijde met veel traditie en saamhorigheid.
Terugblikkend kan ik melden dat er in de herfstvakantie nog een aantal kampen zijn gehouden waarvan ik verwacht dat zij u in volle overgave worden verteld door de deelnemers verder op in ons lijfblad.
Afsluitend moet ik bekennen dat ik vorige keer in gebreke ben gebleven door de nieuwe nieuwsbrief redactie geen hartelijk welkom te heten en hen veel succes te wensen met hun klus.
Kortom allen veel plezier in de komende tijd en wie weet tot snel…
|
|
(naar boven) |
Voor het maken van de nieuwsbrief hebben wij middelen nodig, hiervoor zijn wij op zoek naar nieuwe sponsoren die de JPG een warm hart toedragen.
Wilt u uw advertentie in DE Nieuwsbrief? Neem dan contact op met de Redactie.
Vanaf € 41,00 heeft u al een advertentie in DE Nieuwsbrief. DE Nieuwsbrief van de Johannes Post Groep komt 5 keer per jaar uit en heeft een oplage van 130 stuks.
Heeft U al een JPG T-shirt besteld???
Voor maar € 7,50 heeft U hem in uw bezit.
Deze mooie JPG T-shirts zijn er in de maten M, L en XL.
Mail je bestelling naar:
atzemajo&hotmail.com of telefonisch op ****-******
|
|
(naar boven) |
Troeppraat 1
“Kaderkamp 2006”
door: Jasper van den Sigtenhorst
1-12-06: Het was weer zover, kaderkamp. Om acht uur ging het kamp van start voor alle kaderleden.
We begonnen met wat hout naar het gebouw brengen en de luiken dicht doen, daarna gingen we pionieren, dus we moesten allemaal een 1m paaltje pakken. De leiding wilde ons voor de gek houden, want we deden paaltjestrefbal. Na deze inspanning konden we per patrouille een quiz doen. Van de leiding mochten we maar 4 fout hebben. Op de eerste plaats stonden Pascal en ik met 6 fout, en laatste stond Nick, hij had 16 fout. Na wat rust gingen we het volgende spel doen: het woordenboekspel. Iedereen zocht om de beurt een moeilijk woord op in het woordenboek. Het opgezochte woord konden de anderen gaan raden. De geraden woorden werden ingeleverd en je kon gaan stemmen op het woord waarvan jij dacht dat wat de betekenis van het opgezochte woord was. Degene met de meeste stemmen had het spel gewonnen. Woorden die ik nog weet zijn: duodenum, xantippe, emir en incidenteel. Hierna legden de verkenners hun slaapplaats klaar en gingen we gamen. We konden gaan xbox-en of playstation-en. Daarna gingen we slapen (maar het duurde nog wel even voor we sliepen).
2-12-06: De dag begon met wat klusjes rondom en in het gebouw, omdat we ‘s nachts te veel aan het ouwehoeren waren. Na de klusjes konden we gaan ontbijten.
Na het ontbijt gingen we het programma van die dag in elkaar zetten. Hierna aten we de lunch (het gevechtsrantsoen) en kwamen de eerst niet-kaderleden. Het programma ging als volgt: Na de opening die lang duurde door de patrouille gnoes (leiding) kwam sinterklaas (Mitchell) en piet (Collin) in het gebouw. Zij kondigden het eerste spel aan: het smokkelspel, de smokkelaars smokkelden houtjes naar de overkant, maar als de douane je lintje eraf trok kon je weer opnieuw een ‘leven’ gaan halen. Natuurlijk speelde de gnoes vals. Hierna werd het gouden blok van sinterklaas gestolen en moesten de verkenners twee testen doen: sinterklazen (beren) en vette piet (vette haas) om het gouden blok terug te krijgen. Na de twee testen deden we flessenmep en we konden gaan sluiten. Na het programma bespraken we de dag door en konden we onze rugzak inpakken om mee te nemen. Het volgende dat we deden was een geluidsspel in de welpenruimte, je moest per patrouille in een nest gaan zitten. Toen werden we aan elkaar vast gebonden en konden we gaan luisteren. Het enige dat je hoorde was gebonk van boven of je hoorde niks. Toen zei de leiding dat het spel klaar was, terwijl we van niets wisten. Daarna moesten we geblinddoekt in een auto en werden we naar de plek waar de hike (red. lopen met kaart en kompas of andere middelen) begon gebracht. Daar kon iedereen een blik lasagne eten. Met een volle maag begonnen we de hike met rugzak. In het begin liepen we al verkeerd. Zo zijn we wel drie keer verkeerd gelopen en deden we uiteindelijk 2,5 uur om naar post 1 te komen. Eenmaal bij post 1 liep Marc met ons mee. We liepen erg snel, maar we hielden het vol dankzij de dextrosepillen in het legerrantsoen. Bij het eind aangekomen hadden we er een half uur over gedaan, over hetzelfde stuk van het begin tot post 1, waar we 2,5 uur over deden. Onder een brug konden we de shelter opzetten en soep eten. Nadat de shelter was opgezet liepen er al wat muizen door het zeiltje. We lagen erg krap op elkaar, ondanks de muizen.
3-12-06: De laatste dag van het kamp. We begonnen met een croissant, chips, multi vitamine en een doosje legerrantsoen. Na het ontbijt konden we terug lopen naar het gebouw. Die tocht duurde erg lang. Toen we bij een brug vlakbij Loon waren belde Mitchell zijn moeder om ons op te komen halen, maar door al het gelach door de telefoon van de kaderleden werkte het niet. We moesten dus maar weer verder lopen. De eerste verkenners waren om 1 uur in het gebouw en de laatkomers waren om half 2 in het gebouw aangekomen. Hierna konden we naar huis gaan. Ik vond het een erg leuk kamp.
|
|
(naar boven) |
Troeppraat 2
“Nieuwe verkenners, nieuwe tijden”
door: vaandrig Joost
De verkenners komen na afloop van opkomsten en kampen natuurlijk thuis met de meest wilde verhalen. Voor de ouders of andere belangstellenden die onderscheid willen maken tussen feiten en fictie, hier een verslag van de leiding. In dit bulletin probeer ik redelijk inzichtelijk te maken wat we de afgelopen tijd hebben gedaan. Koud is het in deze herfst met de 15 graden buiten niet. Binnen heb ik toch maar de kachel aanstaan en zoek ik daarnaast warmte bij een lekker glas “chocomel”. De rook van de Suikerunie, die nu rechtstreeks bij mij naar binnen waait, heeft het een en ander doen vergeten van de afgelopen tijd. Toch probeer ik in deze warme herfstdagen een zo compleet mogelijk overzicht te geven van dat wat de leiding en verkenners van de Johannes Post Groep de afgelopen tijd hebben meegemaakt.
‘Toen wij verkenners waren, maakten we een vuur altijd met één lucifer’. Deze uitspraak is door de verkennersleiding zo vaak gedaan, dat het tijd werd om dit ook daadwerkelijk eens onder de ogen van 25 ongelovige verkenners te gaan doen. Na een goed voorbereide piramideconstructie werd de reeds klaargelegde lucifer gebruikt om de fik te ontsteken. En warempel, met één lucifer in no-time een bjense fik. Na enig uitleg, bleek het voor de meeste verkenners ook makkelijk te doen. Dus verkenners: denk weer even aan dit moment bij het maken van je volgend houtvuur.
Op 14 oktober werden bij het overvliegen de verkenners en leiding dan eindelijk verlost van de oudste verkenners. Voor de oudste verkenners en natuurlijk ook de leiding waren het vier verassende, spectaculaire en bevlogen jaren met veel lief en leed. Floriaan, Thijs, Luc, Gijs, Jonno en Fabian, veel succes bij de Rowans! Na het uitmesten van de verkennersgroep was er nu ruimte voor nieuwe aanwas. De verkennerleiding wil Thimo Bonder, Joren Thijmensen, Henk Jan van Veen, Maarten Blankenspoor, Lennard van Dijk, Remko Koorn, Janniek Slager, René Koers, Vincent van der Tuin, Marten Oldengarm, Marco Flokstra, Joel Storms en Patrick Talma veel succes wensen bij de verkenners.
Des te meer de verkenners technieken leren om figuren in videogames de meest spectaculaire trucs en moves te laten uithalen, des te minder ze begrijpen van route-technieken. In de afgelopen maanden hebben we twee keer uitvoerig aandacht besteed aan de meest gangbare routetechnieken, de meest lastigste en het oriënteren met of zonder kaart. Een week later werd te theorie ten uitvoer gebracht in de vorm van een prachtige hike. Uiteraard verliep deze vlekkeloos.
Regelmatig is het nodig om bij de verkenners de EHBO technieken op te vijzelen. Dat dit nodig was, bleek al uit het feit dat Mitchell zowaar zijn halve arm er af wist te hakken (denk dat we binnenkort ook maar weer iets moeten doen aan de haktechnieken). Besmeurd onder het naar ketchup stinkende bloed van Mitchell wist EHBO’er Rob de afgehakte arm weer vakkundig te verbinden aan de rest van het lichaam. Inmiddels werkt de arm weer redelijk.
Afscheid van een oud kader, betekent ook het verwelkomen van een nieuwe. In het weekend van 1 t/m 3 december werd om het nieuwe kader “in te werken” het kaderkamp gehouden. Naast de traditionele videogames op vrijdagavond had het kader een opkomst voorbereid voor de jongere verkenners en de patrouille ‘Gnoes’. De Gnoes bleken voor de kaderleden een behoorlijke lastpost en uitdaging. ‘Wij’ Gnoes vonden het bijzonder raar dat we naast het feit dat we ‘dienst’ hadden, constant strafcorvee kregen. ‘We gedroegen ons precies zoals verkenners dat ook doen tijdens een opkomst’. Op zaterdagavond werkt er door het kader gehiked. De opdracht die na dropping in het Kniphorsterbos (het oude NPK terrein) werd verstrekt was simpel: ‘Hier heb je een kaart. We zijn nu bij punt A, loop via B naar C’. Dit moest niet moeilijk zijn, zelfs een peuter van 4 jaar zou het hele stuk binnen een uur kunnen lopen. De uitvoering bleek voor de kaderleden toch knap lastig. De mening van de kaderleden na een vijf en een half uur durende tocht: ‘De kaart klopt niet.’ Na de overnachting onder een tochtig viaductL was de conclusie na afloop: ‘het was een geslaagd kamp’.
Binnenkort gaan we bij de verkenners verder met routetechnieken, pionieren, gaan we spannende dingen doen met vuur, hebben we een kerstviering en gaan we zwemmen. Denk er aan: op 30 december 2006 en 6 januari 2007 hebben we geen opkomst in verband met de kerstvakantie.
Alvast fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar, en… Laters.:D
|
|
(naar boven) |
Wist U dat?
“Terug van weggeweest”
door: DE Redactie
Tijd voor weer eens een nieuwe rubriek, hiervoor zijn alle nieuwsbrieven van vroeger weer eens van zolder gehaald. Want wij zijn op zoek gegaan naar een succesformule van de nieuwsbrief uit de oude doos. Wist U dat?
De “wist U dat” was vroeger de best gelezen rubriek van de nieuwsbrief, dus heeft de redactie besloten deze rubriek weer nieuw leven in te blazen. Heeft U zelf toevoegingen of leuke wist-u-datjes? Schroom niet en laat het de redactie weten. Hieronder volgt een eerste selectie van aan ons ingestuurde wist-u-datjes.
Wist U dat?
– Het kader van de verkenners tijdens het kaderkamp onder een viaduct van de A28 heeft geslapen?
– Verkennersleiding Rob in de wandelgangen ook wel de beer van Bedum wordt genoemd?
– De rowans met bestek en bord een prachtig slagwerkorkest kunnen vormen met elkaar?
– En dat de klanken die hiermee gemaakt worden best te herkennen zijn als een bekend popnummer?
– De stam tot de opruimopkomst van 4 november maar liefst 3 tv’s bezat en niemand dit eigenlijk wist?
– Er maar liefst 13 nieuwe verkenners geïnstalleerd zijn tijdens de laatste installatieronde?
– Welpenleiding Baloe en rowan Martijn elkaar goed weten te vinden op de vechtvloer, en ze dit allebei geheel vrijwillig leuk vinden?
– De stam deze zomer tijdens de Wereld Jamboree in Engeland tenten gaat bouwen voor duizenden deelnemers die daar 3 weken gaan kamperen?
– Oud-reactielid Blom tijdens de tweede opkomst van december van onze groepsbegeleidster een bedankje heeft mogen onvangen voor zijn jarenlange inzet voor deze nieuwsbrief?
– De fietsen van de hopman en de assistent-hopman deze zelfde opkomst hoog in een boom waren getakeld?
– En dat kort hierna vreemd genoeg, de auto’s van rowanbegeleiding PalinG en Blom beklad waren met melk en een rode curry-substantie?
– Wij, DE Redactie, een nieuwe aanwinst hebben die luistert naar de naam Schrijver?
|
|
(naar boven) |
Rowanrumoer 1
“ExAct 2006: Onvergetelijk”
door: Jelmer C. Komen
Daar zit ik dan, een verhaaltje schrijven voor de Nieuwsbrief naar aanleiding van het regiokamp Exact 2006.
Zoals gewoonlijk begint ons jaarlijks avontuur aan de Houtlaan in Assen, wachtend tot onze groep compleet was. Het deed ons zeer deugd dat álle Rowans én begeleiding aanwezig waren. Eenmaal compleet stapten we in de auto’s en gingen op weg naar het legendarische Uteringskamp (uitspraak voorbehouden). Het was al donker toen we aankwamen. Maar uiteraard zit er toch niets anders op dan het opzetten van onze tenten. Het duurde niet lang of we zaten op onze niet te vergeten stoeltjes (Rinnert!) voor onze tenten. Een klein openingswoordje van de secretaris en voorzitter en we konden ons begeven naar de centrale ‘feesttent’. Hier verzamelden alle explorers die op dat moment aanwezig waren. We kregen een originele opening; één of twee welkomstwoordjes en wat regeltjes en ExAct 2006 kon beginnen! Het eerste programma die avond was een quiz die bij de centrale vuurplek werd gehouden. Maar laten we doorgaan naar het leukere! Niet veel later zaten we op ons dooie gemak een biertje te drinken in onze niet te vergeten stoelen. Dáár kijken wij als RA521 altijd naar uit. Het gezellig doen in de grote feesttent. Een uurtje later ging de zaak los en vrijwel iedereen van ons stond onze naam en populariteit eer aan te doen met veel enthousiasme. Hierdoor kregen we ook al snel veel (vrouwelijke) contacten binnen de groep. Maar helaas, aan alles komt een eind. Zelfs aan onze vette ‘pit’ die we hadden gebouwd.
De eerste zonnestralen prikken door het bladerdek op het Uteringsterrein. Veel gapende mensen en moeie gezichten. Het was maar eens tijd om naar bed te gaan! Niet veel uren later was het tijd om op te staan. Opnieuw veel gapende mensen en moeie gezichten. Het draaien van bruingoed en andere ochtendrituelen kwamen langzaam maar zeker op gang. Toen iedereen gereed was, begon het eerste programma van de dag. We moesten met een spel suikerklontjes in handen zien te krijgen. We wisten niet de bedoeling van het spel, dus besloten we ons voor te doen als rovers en boemannen van het spel. Het werkte goed ook nog! Even later keken we toen hoe Uldl en Snoek een prachtig paleis bouwden van suikerklontjes en pindakaas. Het was de bedoeling om de hoogste toren te krijgen. Nadat dit spel was uitgelopen in een suiker/pindakaas gevecht, werd het tijd om terug te gaan en te lunchen. Na de lunch was er een nieuw programma. Levend kwartet! We moesten van zoveel mogelijk materialen 4 stuks hebben. Nadat we een beetje achterliepen met onze partij, besloten we eens actief mee te doen. Ik hoef niet meer te zeggen, maar uiteraard waren we even later overduidelijk de winnaar van het spel. Het programma dat hierna volgde was nogal ingewikkeld (voor ons). We werden in lange rijen aan elkaar vast geknoopt met fietsbanden. Met z’n allen moesten we een poppetje volgen die voor ons uit liep. Toen we na een eindje onhandig rennen bij een paar dozen met vla-pakken aankwamen, kregen we te horen dat dit verdwijnen moest. We begonnen met het opdrinken van zoveel mogelijk vla. Er heerste een zéér gespannen sfeer tijdens dit onderdeel. Het was alsof iedereen zat te wachten tot er vla door de lucht begon te vliegen. Niemand nam echter de eerste stap. Het moest natuurlijk weer Jeroen Zwart zijn die de gespannen trekker overhaalde. Met beide voeten landen op een pak vla om Peter er mee te besmeuren was de druppel… Een moment van stilte en de chaos brak los. We zaten voor we het beseften mídden in een 60-man vlagevecht! Iedereen greep zoveel mogelijk pakken vla en de strijd begon. Líters gele vla vulden de blauwe hemel. Mensen ontweken, renden, gilden en werden getroffen. Het was onvoorstelbaar maar werkelijk prachtig! Door dit akkefietje was de overige menigte op hol geslagen terug naar het kamp. We besloten er een schep bovenop te doen en er achteraan te rennen bewapend met vla. Maar we werden als snel op de hielen gezeten door onze stadsgenoten, de Zwervers. We zochten schuil bij ons kampterrein. De meeste van ons haalden het veilig tot dit punt. Het volgende uur waren mensen zich aan het wassen en omkleden.
Toen de strijdbijl eindelijk was begraven was het tijd om te relaxen in de grote tent. Het viel ons op dat buiten de tent er met een bal werd gespeeld. We geloofden onze ogen niet, het was dé legendarische gigantische opblaasbare bal van het vorige ExAct! Er zat niets anders op dan ons in de strijd te mengen en zoveel mogelijk mensen op de grond te gooien en vies te maken met deze bal! Zoals altijd een onbetaalbaar spel! Na een tijdje van thee en koffie drinken was het etenstijd! We waren getuige van een gigantisch chinees buffet voor 200 man. Het duurde echter langer dan verwacht, dus als snel sloegen de zenuwen en verveling toe. De hele RA521 was bezig een orkest te geven voor de rest van de zaal door middel van tikkend bestek op harde plastic borden. Een oorverdovend, maar tijddodend spektakel! Nú was het etenstijd! Onze maagjes waren al snel gevuld met lekkernijen.
Nog nagietend van het eten liepen we de tent uit naar het volgende programma. Schijnwerpertje! Mensen moeten door het bos zo dicht mogelijk bij de mensen met de zaklampen in de buurt zien te komen zonder gezien te worden. Met uitzondering van een paar zeer actieve Rowan(begeleiding)werd dit al snel een simpele opvulling van de tijd. Want we gaan weer even doorspoelen naar waar iedereen naar uit zit te kijken. Het feesten in de grote feesttent! Even een biertje, wat meer mensen in de tent en dak ging er al snel af! Nóg meer contacten, pits, dansende mensen en vette muziek! Dít is voor ons ExAct! Het gezellig met elkaar en iedereen wat drinken, lachen, lol hebben en feest vieren. Het feest ging tot diep in de nacht/ochtend door. Dit soort dingen zijn onbeschrijfelijk. Je moet het meemaken.
Opnieuw kwamen de eerste zonnestralen door het bladerdek. Opnieuw gapende mensen en moeie gezichten. Het was tijd om naar bed te gaan! Niet veel uren later moesten we opstaan! Opnieuw opnieuw gapende mensen en opnieuw opnieuw moeie gezichten. Snel ontbijten en de boel afbreken. Zo aardig en behulpzaam als de RA521 altijd is waren we bezig met het opruimen van de centrale tent en andere materialen. Hierna was het tijd voor de sluiting. Altijd een bedroevende gebeurtenis, maar het moet. Het ExAct 2006 zat er op! Voorlopig mijn laatste ExAct bij de Rowans. Ik hoop snel als begeleiding terug te keren. Het was geweldig! Begeleiding en Rowans; super bedankt!
Een goede zaak, jong en lui!
|
|
(naar boven) |
Rowanrumoer 2
“Een WC is cruciaal voor ons!”
door: voorzitter J. Komen
Dit avontuurtje vond plaats tijdens het afbreken van het ExAct 2006.
Jeroen en Jelmer vonden het de hoogste tijd! Het moest eruit. We besloten acuut te staken met onze bezigheid en op zoek te gaan naar het verloskoord, wc-papier dus. Na vanachter de bar een rol aangegooid te hebben gekregen, spoedden we ons naar het sanitairgebouw. Een paar meter voor het gebouwtje sloeg ons hart over en onze adem stond stil! Het wc-gebouw werd schoongemaakt!! Gebruik was niet mogelijk! Initiatief schoot ons te binnen en we vertrokken met grote snelheid naar het oosten. Dwars door bomen en velden, sloten en heuvels zagen we in de verte een ander sanitair gebouw in het zuiden. Met veel haast bereikten we het huisje.
Maar tegenslagen kwamen snel. Het huisje zat op slot! Wat nu? Jeroen had zich inmiddels bewapend met een gevonden wc-rol. Nu konden we individueel gebruik maken van het lint! Maar we waren nog steeds niet binnen! ‘Nood breekt wet!’ aldus wij spraken en besloten op het huisje te klimmen, over de muren van de wc hokjes heen. Een paar momenten later zaten we verlossend op de witte troon. Eindelijk!
We namen onze tijd en besloten weer terug te keren. Toen we weer buiten het gebouwtje stonden, zo licht als een veertje wij waren, zagen we dat het programma bezig was! We renden er snel naar toe, vergeten te hebben doorgetrokken en voegden ons in het programma. Niemand had iets gemerkt!
Missie geslaagd!
|
|
(naar boven) |
In de knoop met Joop
“Schootsteek en eindsplitsing”
door: drs. van der Knoop
Ook deze nieuwsbrief zal ik jullie 2 knopen uitleggen. Ik hoop dat jullie genoten hebben van de vorige twee knopen. Als het goed is zijn de mastworp en het apenvuistje nu gesneden koek voor je. Deze keer zal ik de schootsteek en de eindsplits voor jullie behandelen. Deze twee knopen zijn erg handig om te kennen, wat je zult ze veel gebruiken tijdens je scoutingactiviteiten. De schootsteek gebruik je veel tijdens het knopen of pionieren, en de eindsplits om het touw in een goede staat te houden.
De schootsteek.
Net als de platte knoop gebruik je de schootsteek om twee touwen aan elkaar vast te maken. Maar de schootsteek maak je nog gemakkelijker weer los. Deze knoop is ideaal om twee touwen van verschillende diktes stevig met elkaar te verbinden. En je hebt de schootsteek ook nodig om de vlag netjes in de vlaggenmast te hangen. Maar hoe maak je deze knoop nu? 1. Maak van het dikere touw een lus. 2. Houdt de lus in één hand. 3. Steek het uiteinde van het andere touw van onder door de lus omhoog. 4. Draai het uiteinde vervolgens om de lus heen. 5. Steek dan het uiteinde onder zichzelf door 6. Trek vervolgens beide zijden goed aan. Zie voor de duidelijkheid het plaatje. Een eenvoudig maar erg nuttige knoop dus.
De eindsplits.
De eindsplits wordt gemaakt om uitrafelen van een touw te voorkomen. Erg nuttig om het touw waar we mee knopen on goede staat te houden. Een eindsplits bgint met een andere knoop. De kruisknoop. Dus je leert eigelijk zelfs 3 knopen deze keer. Joop verwend jullie ook maar. De kruisknoop word tegenwoordig ook wel gebruikt om te skoobido’en. Maar in plaats van vier touwtjes gebruik je voor de eindsplits drie touwtjes. Begin met het eerste kardeel over het volgende part te leggen. vervolgens gaat dit part weer over het derde part en dit part wordt van boven over het eerste part in de ontstane lus gestoken . Trek de kardelen een voor een aan. Dat is alles wat betreft de kruisknoop.
Om nu de eindsplits af te maken moeten de 3 touwtjes nog weggewerkt worden. Dit doe je door de 3 touwtjes terug te weven in de tros. Kijk goed naar het plaatje want dit is de eerste paar keer nog wat ingewikkeld.
Maar oefening baart kunt. Dus zie je een afgeraveld touwtje liggen in een touwkrat, schroom niet en oefen de eindsplits. Deze knoop is niet alleen erg leuk, maar ook nog eens heel zinvol. Dan wil ik nog eindigen met een wijze spreuk: Het rollen onder de voet, maakt een slechte eindsplits goed! Succes er mee en veel plezier.
Groetjes Joop van der Knoop
|
|
(naar boven) |
Stamgezwam
“Baromzet? Baromzet!”
door: Doedel
Een stamprogramma duurt normaalgesproken van acht tot tien uur. En omdat de nabespreking aan de bar vaak erg tijdrovend is, wordt daar zelden van afgeweken. Toch waren programma’s van acht tot half drie ‘s nachts de laatste tijd eerder regel dan uitzondering. Barhoofd Joost maakt zich inmiddels ernstig zorgen over de baromzet.
Een mooi voorbeeld van zo’n tijdrovend programma is Escape from Veenhuizen. Het stond al een tijdje op de planning, maar half oktober kon de stam zich eindelijk laten boeien. Het idee was dat we mochten proberen te ontsnappen, zonder al te vaak tegen bewakers aan te lopen. Op een binnenplaatsje omheind door beton en prikkeldraad wachtten we in groepjes op ons transport. De sfeer was grimmig en hier en daar vonden al de eerste opstootjes plaats. Het team van Brood waagde al in dit stadium een ontsnappingspoging. Binnen een minuut stonden ze weer gekneveld op de binnenplaats. Een illusie armer, maar wel flink gestegen in de pikorde die nu eenmaal snel ontstaat onder delinquenten.
De volgende confrontatie met de bewakers was meteen een zeer heftige. Het toeval wou dat twee groepjes elkaar in het bos tegenkwamen. Na schamel overleg stormde deze meerderheid aan criminelen recht op het groepje jeugdige cipiers af. Even later werd het spel tijdelijk stilgelegd. ” Dit is niet helemaal de bedoeling”, sprak een jufrouw streng. Wisten wij veel.
Met modder tot in de voering van de bivakmutsen kwamen we uiteindelijk diep in de nacht aan op de bestemming. Zo vrij als vogels, reden we tevreden richting gebouw. Alleen Joost vond al het wat laat.
Na een dagje klussen aan Max en Lex, stond de volgende stamopkomst in het teken van een muziekquiz. Dit onder leiding van Davids, Morc en de altijd poliepvrije Nelis Een melodieus spel vol geluidsfragmenten, videoclips, live optredens en muziekcrypto’s. Blom was zeer tevreden met de fragmenten van bands als ACDC en Rammstein. 3P genoot van de filmmuziek en Boels hoorde met genoegen U2 aan. Alleen Nike miste een stukje Brian Adams. “Stond op één of andere manier niet meer in de computer”, aldus de organisatoren. Omdat de eerst Beaujolais net in de fles zat, werd de avond, tot verdriet van Joost, afgesloten met een toost in het bos.
Twee week later meldde de agenda ‘Padvindery’ en onder dat motto werden we door Boels en Simon in de vrachtwagen gegooid om ergens in een uithoek van Drenthe gedropt te worden. Kaart, kompas en stevige wandelschoenen, was alles dat we nodig hadden. Gelukkig had Sanders GPS op zijn telefoon. Na een mooie tocht door een glasheldere nacht kwamen we aan bij de laatste buikschuiver. Pas tegen drie uur arriveerden we in het stamhol. Hoe moet Joost dit ooit verantwoorden?
|
|
(naar boven) |