Scroll Top

Geschiedenis van onze scoutinggroep

Hoe begon het eigenlijk heel lang geleden?
(door: Marjan de Visser)
Heel erg lang geleden, aan het begin van de vorige eeuw, schreef ene Baden Powell een voor militaire verkenners bestemd boekje “Aids to scouting”.

Andere mensen, in Engeland, zo bleek later, gingen zijn boekje en de handige tips die erin stonden gebruiken. Toen Baden Powell in 1907 een experimenteel kamp startte op Brownsea Island en dit een groot succes werd, kwam er een boekje uit dat “Scouting for Boys” genoemd werd.

Dit boekje werd al snel in het Nederlands vertaald in “Verkennen voor Jongens” en verscheen in delen eens in de veertien dagen. Het werd ook in ons land een groot succes. Overal kwamen er groepjes jongens die zich patrouilles noemden en op zoek gingen naar leiders. Het “Spel van verkennen” was daar en groeide niet alleen in Engeland en Nederland, maar wereldwijd tot een unieke vereniging. Uiteraard waren er ook mensen in Assen die met een groepje begonnen. En wel “Assen-groep 1” (later de Zwervers).

Uit de archiefstukken valt op te maken dat in het begin van 1929 in de Asser gemeenteraad gesproken werd over een verzamelplaats voor de Christelijke Padvinders. De naam was: “Groep 3 N.P.V. Assen”. Het was een grootse gebeurtenis, toen in 1930 de hele groep geïnstalleerd werd.

In de jaren voor de 2e wereldoorlog gebeurden er heel veel activiteiten. Zoals b.v. de Wereld Jamboree in ‘negentien-drie-zeven’ (1937). Ook jongens uit onze groep namen deel aan dit festijn. Ook toen al moesten de deelnemers zelf het grootste gedeelte van het kampgeld bijelkaar verdienen. Uit de groepskrant van 1937 (2e jaargang no. 6) een citaat:

“Verkenners !
We schieten al aardig in de richting, lui !
Hoe hebben jullie het er eigenlijk voorstaan met de Jamboree-financiën ?
1 mei houdt het sparen op; denk erom, het is eigenlijk geen werk, om op het laatste ogenblik naar je ouders toe te gaan, en je hand op te houden.”

Wat dat betreft is er weinig veranderd…

Er is zo goed als niets meer op papier te vinden over de periode 1940 – 1945. In de oorlog is uit veiligheidsoverwegingen praktisch alles wat er te vinden was over de padvinderij vernietigd. Ledenlijsten werden vernietigd om de Duitsers niet de kans te geven op deze manier jongens en mannen op te pakken. Ondergrondse kranten en vlugschriften moeten er wel zijn, maar waar… Levensgevaarlijk natuurlijk in die tijd!

Direct na de oorlog meldde zich spontaan een groot aantal jongens, het werd zelfs nodig om de groep te splitsen.

Met als gevolg dat op dinsdag 2 oktober 1945 en zaterdag 6 oktober 1946 de ouders van “Groep III en IV N.C.V.P. uitgenodigd werden de installaties van onze padvinders bij te wonen. Verder werd het op prijs gesteld “…wanneer U de Padvinderswijdingsdienst in de N.H. Kapel zult bijwonen op Zaterdagavond 6 october, aanvang 7.30 uur…” (N.C.V.P. = Nederlandsche Christelijke Vereniging Padvinders).

Een heel bijzondere dag was 4 maart 1947. Op die datum nam de groep officieel de naam Johannes Post aan, de naam van de grote Drentse verzetsstrijder. Er was een verzoek ingediend bij de schrijver Anne de Vries (die naderhand het boek “de levensroman van Johannes Post” schreef) om de familie Post te vragen hun goedkeuring te hechten aan het voornemen de padvindersgroep naar hem te noemen: “De familie en in het bijzonder de vrouw van Johannes voelde zich hierdoor zeer vereerd en heeft in het geheel geen bezwaar.”

Uit een krantenartikel uit april 1953 is een verwijzing te vinden naar een Groepslied “Johannes Post”. En jawel, in een programmaboekje van dat 25-jarig jubileum van de groep staat de complete tekst (van wie?) van dit lied:

“Wij zijn de Asser jongens met de oranje das

Wij doen ons best te worden, wat Johannes Post eens was,

Om kerel uit een stuk te zijn voor God en Vaderland,
Zoals eens Johannes Post ons ‘t voorbeeld gaf.

Met vertrouwen, hou de koers,
Zoals eens Johannes Post ons ‘t voorbeeld gaf.

Wij hebben veel gezworven door velden en door hei,
Want trekkend door ons Drenthe, dan voel je je zo vrij,

De ruigte van ons landschap brengt staal in wil en bloed.
Zoals eens Johannes Post dat heeft gevoeld.

Met vertrouwen, hou de koers,
Zoals eens Johannes Post dat heeft gevoeld.

Door heide en door bossen loopt ons verkennersspoor,
Wij volgen deze richting ons hele leven door,

En trachten onze plicht te doen voor God en Vaderland,
Zoals eens Johannes Post die plicht ons wees.

Met vertrouwen, hou de koers,
Zoals eens Johannes Post die plicht ons wees.”

In 1960 werd de groep zo groot dat JPG horde 2 afsplitste als de Robinson Crusoë Groep. Later werden de groepen weer samen gevoegd in het gebouw van de Robinson Crusoë aan de Houtlaan met hun das onder de naam Johannes Post Groep.

Iets lezen over Johannes Post is eigenlijk verplichte kost… evenals dit zo rond de 4 mei kort ter sprake brengen binnen de speltakken. Meer informatie over de JPG zoals hij nu is vindt u hier.