Nieuwsbrief, jaargang 28, nr. 1
Inhoud:
Van DE Redactie, Van de voorzitter, Hordenieuws, Troeppraat 1, Troeppraat 2, Joop v/dr Knoop, Rowannieuws, Stamgezwam
Inleveren kopij volgende Nieuwsbrief t/m: 1 december 2006
|
|
(naar boven) |
Van de redactie
Even voorstellen
door: de redactie
Beste lezers en lezeressen, na het vervroegd opstappen van de vorige redactie, kwamen wij, Gerben, Niels en Marc in de gelukkige positie om het kantoor van de redactie over te nemen. Het was nog een heel gedoe alle oude plasma schermen en telefooncentrales eruit te slopen. Want, zo mag u best weten, wij zijn nog van de oude stempel. Gewapend met veer en inkt gaan wij de komende jaren u vermaken met DE Nieuwsbrief.
Wij zullen ons eerst even voorstellen, te beginnen met de hoofdredacteur. Als bever begon deze knaap aan zijn glansrijke carrière binnen scouting in het pittoreske vissersplaatsje Harderwijk, terug in ’89. Later besloot hij als zendeling uitgezonden te worden naar de polder. In Gouda ging hij bij de Diekantanky’s, maar vond ook daar zijn draai niet. “Te veel water!”, zoals we hem wel eens horen zeggen. Dus toen besloot Marc om het maar eens wat noordelijk op te gaan zoeken. Assen zou zijn nieuwe basis worden, om hier vandaan allerlei scouting activiteiten te ontplooien. Verkenners, rowans en uiteindelijk VT bij de stam. Daarnaast is hij ook vaandrig onder de vleugels van het volgende nieuwe redactielid: Gerben. Deze jongen begon zijn loopbaan bij de JPG in Assen als lief klein welpje. Na 4 jaar besloop hij het hoger op te zoeken en vloog over naar de verkenners. Hier kwam hij in de patrouille van de oud assistent hoofdredacteur die toen de functie als PL bekleedde. Hier heeft Gerben zijn liefde voor DE Nieuwsbrief meegekregen van Alex. Na zijn verkenners periode is hij na 3 fantastische rowan-jaren bij de AVD beland. Ook is hij momenteel hopman bij de verkenners. Hier is hij nog steeds in het wild te opserveren, net als zijn assistent hopman Niels.
Niels is altijd al een aparte jongen geweest. Klein, onhandig en a-sportief. Dit werd al bij de bevers geconstateerd door de oud-hoofdredacteur Blom. Blom zag zijn kans schoon en benutte zijn waardevolle tijd als leiding, om Niels te indoctrineren als waardig DUF-er. Na jarenlange opleiding bij de welpen, verkenners en de rowans, was Niels klaar voor het grote werk. Bij de stam vond hij al snel zijn plek bij de mede DUF-ers, en is nu aanvoerder van het klaagteam.
Zoals u ziet is er een hoop scoutingkennis en ervaring in deze nieuwe redactie. We zijn alleen wel op zoek naar een waardig vierde redactielid. Dus denk JIJ dat je het aankunt dagenlang in een donker hok, blind te kunnen typen, onder het strenge regime van Hoofdredacteur Marc, mail dan een gemotiveerde sollicitatiebrief naar denieuwsbrief@gmail.com.
De Hoofdredacteur: Marc Komen
Redactie lid: Gerben van der Vries
Redactielid: Niels Goedvolk
Wij wensen jullie namens de hele redactie veel leesplezier de komende tijd!
|
|
(naar boven) |
Van de voorzitter
Een nieuw seizoen in
door: dhr. Fokkens
Vanaf deze plaats wil ik u weer van harte welkom heten voor een nieuw seizoen. Zoals u weet houdt ons seizoen op tijdens de zomervakantie zodat we even op adem kunnen komen, om daarna weer met volle moed te beginnen.
De zomer gaat ons traag, maar toch verlaten en we zullen ons weer opmaken voor de korte dagen, lange nachten en warmere kleding. Naast het feit dat de zomer, over het algemeen, mooi weer en warmte met zich mee brengt, heeft het nog een leuk iets. Namelijk de zomerkampen.
In deze nieuwsbrief zult u waarschijnlijk alle hartstochtelijke verhalen te horen krijgen. De welpen zochten hun heil in Dwingeloo, de verkenners op een mooie plek in het Drentse landschap en de rowans zochten hun vertier ver buiten het bereik van het bestuur, en wie zal ze ongelijk geven.
Zelf heb ik begrepen dat alle kampen geslaagd zijn.
Welnu. De activiteiten zijn weer begonnen en traditioneel laten we er geen gras over groeien en geven we de jongens weinig tijd om afscheid te nemen, want het overvliegen is reeds voor een speltak alweer gebeurd. De welpen en verkenners zullen binnenkort volgen.
Ik wil u graag vragen om mijn korte intro voor lief te nemen en snel te gaan genieten van alle stukjes die in overweldigende mate aan de redactie van de nieuwsbrief zijn aangedragen.
En rest mij niet veel meer dan u veel lees plezier te wensen en u en u kinderen een fijne tijd te wensen bij de komende programma’s
Mario Fokkens, groepsvoorzitter
|
|
(naar boven) |
Hordenieuws
Zomerkamp welpen
door: Jorien Riepma (Raksja)
Vrijdag 25 augustus was het dan eindelijk zover! ZOMERKAMP 2006!
Ik had er zelf al heel veel zin in! ‘s Ochtends (weer te laat 😉 haha) werd ik opgehaald en zijn we vanuit Groningen richting Assen afgereisd. Daar hebben de vrachtauto ingeladen en zijn we naar Dwingeloo gereden. We kwamen aan en het begon al meteen te plenzen! Goed begin van een super kamp!! Gelukkig klaarde het na een uurtje weer op en kon het echt beginnen. De vrachtauto werd afgeladen en alles werd naar ons kampterrein gebracht. Daar hebben we vervolgens opgebouwd. De avond viel al snel in en we zijn om 9 uur maar gestopt. Even een patatje en verder een avond veel lol. Ik kwam er al snel achter dat het bos ‘s nachts heel eng kan zijn. (bedankt Hati, Kaa, Chill en Akela voor de maskers!!).
De volgende dag even snel doorgaan met opbouwen en de kinderen ophalen voor het fietsen! Het was een stevige fietstocht en om ongeveer 17.00 uur arriveerden de kinderen. Allemaal dol enthousiast. Eerst even wat regels en daarna stond de overheerlijke (pittige) macaroni voor ze klaar! Haha! De tenten werden verdeeld en iedereen zocht zijn plekje in de tent. Even omkleden en… Tijd voor de vikingen!!!! Iedereen zag er geweldig uit in zijn viking outfit.
Ik zal kort het verhaal wat de welpen en wij meegemaakt hebben voor jullie schetsen:
Er was een koning, koning Hagar, en deze koning had 2 zoons: Siegrand en Seger. Verder was er nog een druïde (deze zorgt ‘s nachts voor het bos, mits hij een koord in zijn handen heeft) en de Noorse Helga (goed gevuld op de juiste plaatsen).
Koning Hagar heeft een amulet en als je dit amulet hebt, ben je oppermachtig en kan niks of niemand je wat doen. Hij is de enige in het land met zo’n amulet. Op een gegeven moment is de koning weg, niemand weet waar hij is. Alleen zijn kleren liggen in het bos (geen amulet) met daarnaast een afdruk van de staf van de druïde (deze heeft hij als hij boos is, dan moet je voor hem oppassen, want dan komt hij achter je aan en kan hij je kwaad doen). Zijn 2 zoons doen er alles aan om hun vader, het amulet en Helga te vinden. De kinderen helpen hun daarbij. Beide broers zijn ontzettend verliefd op Helga, maar er kan maar 1 met Helga trouwen. De broers kunnen niet heel goed met elkaar opschieten en ze hebben voortdurend ruzie met elkaar. De broers proberen beiden het vertrouwen van de welpen te winnen op hun eigen manier. Ze spelen de welpen tegen elkaar uit en brengen ze flink in twijfel… Wie moeten ze nu vertrouwen: Seger of Siegrand?? De welpen moeten dus kiezen, wat nog niet makkelijk is… Op het eind komen ze er toch achter dat Seger goed is. Siegrand heeft de amulet gestolen, de druïde is dood en de koning keert weer terug. De koning organiseert een echte vikingstrijd waar de kinderen het tegen Siegrand op moeten nemen. Degene die wint (Siegrand of Seger) krijgt de hand van Helga. Seger wint, met hulp van de welpen. De koning trouwt en ze! En de avond wordt afgesloten met een enorm feestmaal (een barbecue) En ze leven nog lang en gelukkig. En Siegrand… Die is gevlucht…
De hele week worden de welpen opgeleid tot goede vikingen. Er worden spelen gespeeld die te maken hebben met kracht, wijsheid, behendigheid, zelfredzaamheid en rust. Er wordt gezwommen, gefietst, gewinkeld in Dwingeloo (waar het nodige snoep en souvenirs worden gekocht) en er wordt een prachtig schild gemaakt en iedereen doet goed zijn best! Seger en Siegrand worden goed geholpen. Er worden kritische vragen gesteld aan Seger, Siegrand, de druïde, Helga en de koning. Uiteindelijk moeten de welpen hun keuze maken en natuurlijk kiezen ze voor het goede!
We hebben samen veel enge en spannende momenten meegemaakt in deze week, maar ook heeeeeeeel veeeeeeel lol gehad! Check de foto’s!!
Jongens, bedankt allemaal voor dit super gave kamp!!!
Raksja!
|
|
(naar boven) |
Troeppraat 1
Zomerkamp 2006
door: Mitchell Oost
Zaterdag begon het kamp en het begon goed de lol zat erin bij veel van de verkenners. Zomerkamp 2006 zou plaatsvinden op een camping in Papenvoort.
Toen we erheen fietsten hadden we het idee dat de leiding expres verkeerd reed maar dat zullen de meeste van ons nooit weten. Toen we aankwamen begonnen we met het opzetten van de tenten en het bouwen van de keukens, het ging erg snel dus er werden de zelfde dag ook vuurtafels gemaakt, het was toen ook geen wonder dat we diezelfde dag ook nog konden eten (en dat is bijzonder) hoewel het afruimen wat lang duurde. We moesten van de leiding met hun meegaan die nacht en toen we op een kleine open plek waren werden we vastgebonden en terug naar het kamp gedreven als slaven. Eenmaal aangekomen bij het kamp kwam caesar in eens opdagen en we moesten knielen en buigen en we kregen toen te horen dat we legionairs in opleiding waren. De volgende ochtend kwamen veel mensen moeilijk uit hun slaapzak. Toen iedereen er eindelijk uit was ging Niels even het ochtend humeur opvrolijken door een leuk dansje. De HUDO (Houd Uw Darmen Open, red.) was ook klaar dus iedereen kon weer lekker poepen op een soort schommel. En natuurlijk duurde het weer hartstikke lang voordat iedereen klaar was met eten.
De volgende ochtend maakte Niels ons wakker en zij dat we gingen hiken, veel mensen waren niet blij in de tent want het was half 6. We werden in een busje naar de plek waar de hike begon gebracht. De hike was wat minder met dit kamp door vreselijk vervelend weer en de bivak ging dus niet door en we sliepen gelukkig diezelfde nacht in onze eigen tentjes. De volgende dag gingen we allemaal dingen doen zoals het maken van pijl en boog en het maken van een shelter. Die nacht deden we ook een machtig mooi spel 4 vlaggen, 2 teams, 2 boemannen en een savepoint. En wie het langst zijn vlaggen heeft laten wapperen wint en natuurlijk kun je ook andere mensen afmaken anders was het een stuk minder leuk geweest. De volgende dag gingen we lekker zwemmen in Nooitgedacht waarbij de leiding alweer expres verkeerd reed. In Nooitgedacht hadden we lekker gezwommen en waren we er uitgestuurd wat bijna een traditie is als we naar Nooitgedacht gaan.
De volgende dag gingen we naar het dorp en had elke verkenner flink ingekocht. We gingen extra vroeg eten want onze ouders kwamen op bezoek na het bijpraten met de ouders gingen we weer spelletjes doen. De volgende dag de begonnen we al met opruimen de tenten de vuurtafels en de keukens werden gemold en we gingen heerlijk barbecuen. Na het barbecuen gingen en het opruimen en de kaderraad moesten de verkenners die niet over zouden vliegen naar hun shelter gaan(dat was trouwens heerlijk slapen). De volgende ochtend de laatste dingen opruimen en we gingen weer op weg naar de Houtlaan het was een geweldig kamp.
|
|
(naar boven) |
Troeppraat 2
Een nieuwe aanwinst
door:aspirant- vaandrig Vincent
Ik ben Vincent Velthuizen de nieuwe aanwinst (althans dat hoop ik) van het verkennersleiding-team. Op moment van schrijven ben 18 jaar oud en net begonnen aan de opleiding Kunstmatige Intelligentie aan de RuG. Ik ben een grof weg een half jaar geleden begonnen aan mijn leidingschap (ergens februari meen ik me te herinneren) en zal in het hier gaan hebben over mijn ervaringen bij de verkenners.
Mijn eerst opkomst (ik heb voor het gemak toch maar even opgezocht) was op 4 februari. We gingen toen bezig met vuur en EHBO en hebben na een uitleg van vaandrig Marc nog even een fikkie gebouwd, waarbij we uiteraard onze nieuw verworven vaardigheden toe hebben gepast -geloof je het zelf?-. Een uitstekende eerst opkomst moet ik zeggen. Alles ging goed, sommige verkenners waren zelfs sympathiek te noemen -over de rest zal ik m’n mond maar even houden ;)-.
Hierna moet ik toegeven, dat ik een aantal opkomsten heb moeten missen en dat de rest dermate lang geleden is dat ik er niet met zekerheid uitspraken over durf te doen. Slechts mijn eigen eerste opkomst staat me nog redelijk bij. Het was een technieken opkomst, pionieren om precies te zijn. We hebben de verkenners getracht enkele nieuwe knopen te leren. Vooral de ouderejaars die vooral op eigen initiatief hebben laten werken met een knopenboek als handleiding hebben zichzelf een paar obscure knopen aangeleerd (de Filippijnse diagonaal- en de Chinese kruissjorring om maar wat te noemen). Terug kijkend in de planning kan ik over deze periode (tot begin mei) zeggen dat het echt scouting ten voeten uit was, zoals: die pio opkomst en het daar bij horende pio-object -welke ik u helaas ook schuldig moet blijven- hiktechnieken en hiken voorbereiding op het NPK en dergelijke.
Nu is het tijd voor mijn eerste kamp het VaZo-kamp en zoals het hoort werd ik meteen in het diepe gegooid. Samen met Rob heb ik mijn eerste kamp als leiding ook georganiseerd met de kleine onfortuinlijkheden die daar bij horen en leren leuk maken. Helaas was de opkomst van de vader-zoon teams wat laag maar ondanks dat hebben we er een leuk weekend van kunnen maken met een hike die natuurlijk werd fout gelopen en afgekapt en vaders die alle luxe die ze thuis hebben weer leerden waarderen.
Na het VaZo-kamp stond eigenlijk meteen het NPK voor de deur en na nog 2 voorbereidingsopkomsten stonden we op de Marnewaard ook deze weken heb vanwege mijn eindexamens moeten missen, maar goed ik ben geslaagd en das ook wat waard. Ik kwam dus, iets verlaat, op zaterdagochtend aan op het NPK ons thema dit jaar was Piraten een van de Klassiekers en hoe! Als u op de bezoekers dag moet u de onbeschrijfelijke schepen wel hebben zien liggen, 7 enorme gevaartes rond welke de gezamenlijke activiteiten plaats vonden.
Het einde van het seizoen is alweer aangebroken na het opruimen de TT en nog een keer vlot varen was het alweer vakantie. Dit jaar was het Zomerkamp aan het einde van de vakantie dus pas na een lange vakantie konden we de verkenners meenemen naar het bij de meeste JPG-/AVDers wel bekende terrein bij Papenvoort (voor de minder bekenden grofweg tussen Rolde en Borger in). We hadden dit ZomerKamp (vanaf nu ZK) 3 patrouilles die uiteraard weer ieder hun eigen keuken en tent hebben gebouwd. De keuken mochten ze dit jaar naar eigen inzicht bouwen, op NPK hebben we daar wat strakkere lijnen in (letterlijk en figuurlijk) omdat we er dan punten voor kunnen krijgen, maar op het ZK kan dat iets soepeler. Toevallig hadden wel alle patrouilles min of meer het zelfde ontwerp, het waren L- of hoek-keukens, de invulling echter was uitzonderlijk… hetzelfde. Ook in de hike wisten de verkenners uit te blinken in het even langzaam lopen het wonderbaarlijk tempo van 1 km/u wisten zij te behalen. Toegegeven we hebben zo om 4 uur laten vertrekken maar om dan pas om 7 uur ‘s avonds slecht 15 km verderop aan te komen moet een prestatie genoemd worden. Het weer had deze week ook zin om te spelen menigeen spel werd hierdoor afgelast of opgeschort en de ouders hebben dit aan der lijve ondervonden toen het programma op de ouderavond werd afgelast (niet dat iemand er onder de gezelligheid en de tours langs onze hangdo (een variatie op de HUDO en een waar de Hudisten bijzonder trots op mogen zijn kan ik wel zeggen) echt last van leek te hebben). We hebben ondanks de weer problemen nog wel kans gezien om een nieuw zeer succes vol spel weten te ontwikkelen dat we zelfs 2!! keer hebben gespeelt. Het betreft hier Capture the Flag gebaseerd op het hopelijk bekende speltype uit verschillende online schietspellen bij ons gaat het echter iets vreedzamer. Er zijn een x aantal dubbele Vlaggen (1 vlag per team per vlaglocatie) de eerste keer hadden we er 2 de tweede keer 4 en een Safe-Point verder draagt elke verkenner een lintje in de kleur van zijn team. Het doel is om de vlag van jouw team zo lang mogelijk boven te hebben hangen je mag echter alleen je eigen vlag hijsen (en daarmee die van de vijand strijken) wanneer er geen vijanden in de buurt zijn hiertoe moet je zijn “leven” (lintje) stelen. In de uiteindelijke versie van het spellen slopen er door het bos ook 2 boemannen en een medic rond en in verdere edities zullen we dit misschien zelfs nog wel verder uitbreiden, hier word het verhaal echter wel erg moeilijk van (voorzover het dat nog niet is) dus dat sla ik nu even over. Hier mee ben ik aan gekomen op het eerste deel van het nieuwe seizoen. Een seizoen dat in het teken -haha teken- zal staan van technieken het SAS boek waarover we de eerste opkomst al hebben gehad in de vorm van primitief koken.
En waarin ik hoop een waardevolle toevoeging te kunnen (blijven) vormen aan het verkennersleiding team.
Aspirant-Vaandrig Vincent Velthuizen
|
|
(naar boven) |
In de knoop met Joop
Mastworp en apenvuistje
door: Joop
Dit is de nieuwe rubriek “in de knoop met Joop”. Ik, Joop van der Knoop, zal voor jullie in dit stukje elke nieuwsbrief twee knopen uitleggen. Een makkelijke basisknoop die je als scout uiteraard moet kunnen maar bij sommigen toch soms nog fout gaat. En een gevorderde knoop voor de echte knopenliefhebber.
De mastworp. Waarvoor gebruik je deze knoop? Met de mastworp wordt een touw aan een rondhout zoals een pionierpaal of railing of zelfs een ander dik touw vastgemaakt. De mastworp kan dienen als begin van een sjorring. Het is bijvoorbeeld een ideale beginknoop voor een kruissjorring. Of om een dik touw aan een boom te binden bijvoorbeeld als je een buikschuif wilt maken. Hoe maak je deze knoop? Op het plaatje is goed te zien hoe de mastworp moet. Draai het uiteinde om het rondhout heen. Leg het uiteinde kruislings over zichzelf. Haal het uiteinde nogmaals om het rondhout heen. Steek het uiteinde vervolgens onder zichzelf door. Trek beide uiteinden aan.
Let erop dat je het uiteinde (dat is dus het uiteinde dat niet de trekrichting is) niet te kort hebt, de mastworp kan dan losschieten. Leg eventueel een enkele knoop aan of, nog beter; maak een mastworp met voorslag.
De gevorderde knoop van deze “in de knoop met Joop” is deze keer het apenvuistje. Deze knoop werd oorspronkelijk gebruikt als werplijnknoop, om een touw weg te kunnen werpen naar een ander schip bijvoorbeeld. Om het bolletje te verswaren deed met een steen in het bolletje. Doordat hij er erg leuk uitziet doet het apenvuistje het tegenwoordig ook goed als sleutelhanger bijvoorbeeld. Kijk maar eens goed naar het plaatje en probeer hem maar eens na te maken. De leiding zal verstelt van je staan. Zij kunnen deze knoop waarschijnlijk ook nog niet.
Succes ermee allemaal!
De mastworp
Het apenvuistje
|
|
(naar boven) |
Rowannieuws
Zomerkamp Tsjechië
door: Laurens Velthuizen
Dit jaar gingen we met de rowans naar Tsjechië. We verzamelden ons op het gebouw om me busjes naar Tsjechië te gaan.
Onze eerste slaapplaats was een (gusthouse) in Praag dit zat in een oud oostblok gebouw en er was sinds die tijd ook niets meer aan gedaan. Maar je kom er slapen en daar ging het om. In Praag hebben we alle highlights gezien, en geskate.
We reden van Praag naar Brno onderweg stopte we nog in Kutnahora. Dit is een plaatsje met een kerkje waarin alles is gemaakt van boten. In Brno gingen we op zoek naar een camping.
Na een te hebben afgekeurd reden we door naar een andere die perfect was. Bij deze camping was een meer een bos (die we alleen van een afstandje hebben gezien) en een bar/cafe waar we bijna elke dag hebben gegeten.
Gemiddeld was het boven de 30 gr. C dus we hebben een aantaldagen gewoon rustig bij het meertje gezeten. Maar we waren er niet alleen om bij een meertje te zitten. We hebben ook nog gemountainbiked, gekart, geskate, een hele vette grot bezocht en gepaintballed
Foto’s zijn te zien op het rowangedeelte van de jpg site.
|
|
(naar boven) |
Stamgezwam
Ik, jij, wij, samen.
door: H.M. Dagelet
Het regenseizoen is aangebroken en de tikkende ruiten doen alle hittegolven van afgelopen zomer vervagen tot verre herinneringen. Hoogste tijd dus om het witbier te verruilen voor een donker bokje bij de open haard. Maar niet voordat we hebben teruggeblikt op een zonnig tijd van wadlopen, Nawaka, Eurochamp en overvliegen. Om maar wat te noemen.
Begin juli trok een klein clubje stamleden, vergezeld door wat vriendjes en vriendinnetjes, noordwaarts voor een wandeltochtje door de Waddendrek. Onze gids leek opvallend veel op cabaretier Freek de Jonge. Dat wordt lachen, dachten we terwijl we met onze schoenveters de bloedcirculatie in onze voeten stopzetten. Maar helaas: de gids bleek een Fries en bovendien niet gewend aan ander gezelschap dan garnalen en mosselen. Toch ontdooide de beste man ergens halverwege het slik al aardig. En toen we moe maar voldaan de eerste stappen op het eiland zetten, sprak hij zelfs ronduit: “over een kwartier gaat mijn boot, ik moet weg, hoi.”
De hele verdere maand juli en een deel van augustus was het Nawaka wat de klok sloeg. Omdat de landzieke waterscouts over het algemeen bang zijn voor tenten, nam de AVD dit deel weer voor haar rekening. Joost en Simon coördineerden de zaak aan wal. Zij kijken terug op een voortvarend kamp. “Ik, jij, wij, samen. Of om het even op z’n Morcs te zeggen: ik, jij, wij, soamen”, aldus coö Simon. “Naast al het werk met poolties en de ritjes naast chauffeur Oolex hebben veel plezier gehad van Sjoukje, ons eigen pauperbootje. Daar is in wachtschip Amalia nog lang over nageproat.”
Na Nawaka werd het al gauw tijd voor Euro Champ. PalinG, Aflex, Miel en Marten deelden op dit wereldkampioenschap voor gehandicapten letterlijk de lakens uit. Naast de coördinatie van de huisvesting voor de sporters waren er een aantal stamleden die als chauffeur optraden. Götz schijnt inmiddels met zijn ogen dicht op en neer naar Schiphol te kunnen rijden. Dat hij daarbij zo nu en dan even wegdommelt doet niets meer af aan de verkeersveiligheid.
Dan hadden we laatst natuurlijk nog ons eigen overvliegweekendje. Gelukkig genoeg ging dit volledig in de laatste septemberzon gehuld. We zaten in Elp, waar we aan het kampvuur rustig wachtten op de komst van de vier nieuwe jongens. Met een mooie wandeltocht zetten deze ex-rowans hun laatste stapjes richting stam.
Opgejaagd door een paar auto’s met stamleden, kwamen ze bijna precies op tijd bij het kampvuur aan. En na een gezellig welkomstwoord konden ook zij eindelijk ontspannen met een welverdiende vla of een lekkere kokos. Ook voor hen is het echte leven eindelijk begonnen.
|
|
(naar boven) |