Nieuwsbrief, jaargang 27, nr. 5
Inhoud:
Van DE Redactie, Van de voorzitter, Hordenieuws, Rimboe Ronald, Joop v/dr Knoop, Een meimering
Inleveren kopij volgende Nieuwsbrief t/m: 14 september 2006
|
|
(naar boven) |
Van de redactie
“De laatste keer…”
door: de redactie
Voor deze laatste nieuwsbrief van dit seizoen zijn wij te gast bij een van de nieuwe redacteuren. Op deze prachtige zondagmiddag liggen wij te genieten van de zon in de achtertuin van Nelis.
Een leuke tuin, met wat vijvers, grasvelden, een speeltuin, fietsers en wandelaars. Het lijkt wel wat in het Noorderplantsoen. Voor een deel van de redactieleden is dit de laatste nieuwsbrief die zij maken. De tranen staan ons (Doedel, Blom en Aflex) dan ook in de ogen als wij denken aan het naderende afscheid. Gelukkig worden we getroost door de vele afscheidscadeaus die we hebben mogen ontvangen.
Wat ons bij deze laatste nieuwsbrief ook pijn doet, is dat wij het helaas zonder stukjes van de welpen, verkenners, rowans, AVD en PAG moeten doen. De voorzitter hoopte op vele NPK verhalen, helaas…
Voor de lezers die toch benieuwd zijn wat er allemaal gebeurd in in de Marnewaard. Op de sites van de JPG, AVD en het NPK zijn vele verhalen en foto’s te vinden.
Gelukkig is er nog een papa geweest van een van de welpen die op ons verzoek een verhaal heeft geschreven over de VAZO-opkomst. Wij hopen dat de speltakken het de nieuwe redactie makkelijker wil maken door hun spannende verhalen wel op tijd op te sturen.
Omdat er weinig stukjes op te maken zijn, hebben wij alle tijd om oude herinneringen op te halen. Vierentwintig nieuwsbrieven, die wij bij 24 verschillende mensen hebben gemaakt. Bij iedereen werden we gast vrij onthaald en nergens kwamen wij zonder volle buikjes weg. Vooral die keer dat Rutger Brood ons had uitgenodigd voelden wij ons heel erg welkom. En die ene keer bij… We hebben onze mooiste belevenissen en herinneringen voor jullie op papier gezet. Elders in deze nieuwsbrief zijn ze te lezen.
Rest ons niks anders dan jullie allen een hele goede zomervakantie te wensen en natuurlijk heel veel plezier op de zomerkampen.
|
|
(naar boven) |
Van de voorzitter
“De voorzitter hoopt op veel NPK verhalen”
door: de voorzitter
De laatste loodjes… tot de zomervakantie. Het mooie weer is na een kleine dip weer vol in aantocht en dat geeft weer mogelijkheden.
Maar voor we elkaar voor een aantal weken zullen verlaten om in gezinsverband, met vrienden of anderszins de zomer (al dan niet met vakantie) door te brengen, is het goed om kort stil te staan bij de afgelopen periode.
Zo was er een kamp in de Marnewaard. NPK genaamd. Ik heb begrepen dat het voor alle leden een zeer geslaagd kamp is geweest. Ik verwacht dan ook een zeer dikke oplage deze keer omdat er veel verhalen te vertellen zullen zijn.
En terwijl de gedachten af en toe nog eens af dwalen naar het NPK, wordt er ook al weer volop gewerkt aan het volgende kamp. De zomerkampen. Ik hoop dat alle voorbereidingen hun vruchten mogen afwerpen en dat er met grote groepen vertrokken zal worden naar de verschillende kampterreinen.
Ook de oudere groepsleden (PAG) zullen een kort kamp houden in Elp. In de eerste editie van de nieuwsbrief hoop ik een uitgebreid verslag te kunnen lezen. Misschien zelfs in logboek stijl, wat dat is iets wat de oudere heren moeten beheersen!
En als afsluiting van het seizoen is er altijd een schoonmaak van het gebouw. Ik hoop dit jaar eens wat meer ouders te mogen begroeten, naast de ouders die zich ieder jaar zonder morren melden. Want het gaat om het gebouw waar uw zoon nog vele jaren plezier zal beleven. Dit vraagt veel inzet van onze leiding, welke ze ieder jaar met veel plezier doet, maar elke vereniging moet het naast de immense inzet van zijn actieve vrijwilligers ook hebben van de (oudere)leden en ouders. Dus ik wil u met klem verzoeken om eens gehoor te geven aan de oproep om mee te helpen bij klus van één dag. Een dag de leiding ondersteunen, een dag om uw dankbaarheid te tonen aan hen die uw zoon een heel jaar activiteiten bieden. En uiteindelijk doet u het ook voor uw eigen kind. Zij zullen nog vele jaren van dit geweldige gebouw kunnen genieten. Dus offer uzelf een dag op…
|
|
(naar boven) |
Hordenieuws
“VAZO-opkomst (met moeder)”
door: Atze (vader van Thijmen)
En toen was het 17 juni, de Vazo-opkomst bij de welpen. Bij mijn weten de eerste keer dat zoiets georganiseerd werd en ook toegankelijk voor moeders!
Half 10 begon deze opkomst en er waren zeker 12 ouders aanwezig. De start was een kopje koffie in de kampvuurkuil, een beetje relaxen en (in spanning) wachten op wat komen zou.
Plotseling moesten we allemaal bij de vlaggenmast gaan staan en slaakte 1 van de leiding een onverstaanbare kreet waarop verschrikt gereageerd werd door de aanwezige welpen met een angstaanjagende “hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiieeeeeeeeee” !!
Dezelfde leiding begon toen over dipdip, waarop de welpen gelukkig corrigerend optraden met dopdop, en wij vaders wisten toen dat ze het over de Amsteldoppen hadden.
Aangezien er nog wat materiaalproblemen waren (te laat aangevraagd en nu met versnelde aanvraagprocedure ingediend) zijn we gaan Beren in het bos bij ‘het oude bankje’…?
Dit is een cool spel, 12 bierbuiken (dopdop) die de formule kracht = massa x snelheid feilloos bevestigden.
Na twee keer beren was er gelukkig weer koffie in de kampvuurkuil voor de vaders + moeder en ranja voor de welpen. Het materiaal was ondertussen geregeld en wij werden verzocht om met de fiets op te stellen bij het hek. Na eerst nog een ketting te hebben gesmeerd met slaolie konden we op weg naar de Baggelhuizerplas.
Na sightseeing Assen, Chil was zijn kompas vergeten, enkele bizar linke oversteken en 4 tunnels die door de welpen getest werden op resonantie arriveerden we bij de plas.
De zon was inmiddels flink ontwaakt en na een hike van 2 kilometer kwamen we aan op het strandje waar gelukkig koffie was verzorgd door Baloe en consorten.
De hele middag werd er dapper gezwommen, er was een touwtrekwedstrijd, enkele welpen hadden een heuse stroomversnelling gebouwd en er werd gevoetbald, kortom een middag vol vermaeck en een brandende zon. De lunch was uitstekend verzorgd, knakworsten en roerei met pandapindakaas, perfect!
Helaas is niks oneindig en het tijdstip van vertrek was daar. In omgekeerde volgorde en zonder kompas weer op clubhuis aan. Aangekomen bij het JPG-gebouw was er nog tijd voor een game bij het oude bankje en toen was het echt voorbij.
Er werd wederom verzameld bij de vlaggenmast alwaar onze nationale trots werd gestreken en de welpen vol overgave schreeuwden “wij doen ons best”, dat is mooi want daar kunnen de vaders ze dan thuis nog eens aan herinneren, tijdens het grasmaaien of zo (je doet je best niet!!)
Al met al een leuke, goed verzorgde dag en zeker voor herhaling vatbaar.
Welpenleiding bedankt!
|
|
(naar boven) |
Rimboe Ronald
“Help, ik verdrink”
door: Ronald
Beste welpen en andere trouwe lezers van mijn item in de nieuwsbrief. Hoofdredacteur Blom belde mij of ik voor de laatste keer een stukje voor zijn nieuwsbrief wil schrijven. Of dit ook mijn laatste nieuwsbrief wordt, hangt af van de nieuwe redactie. Er is immers nog zoveel te vertellen…
Afgelopen zondag liep ik langs de Baggelhuizerplas toe ik geschreeuw hoorde van een jongetje; “HELP, ik verdrink”. Ik rende naar het water en riep naar het jongetje dat hij rustig moest doen. Na een paar slagen was ik bij de jongen en kon ik hem op het droge brengen.
De jongen was wel erg geschrokken, maar kreeg na verloop van tijd al weer praatjes. Ik heb de jongen, die Wouter heet, uitgelegd dat wanneer je vreest te verdrinken je altijd rustig moet blijven. Ga niet met je armen en benen zwaaien maar probeer rustig te drijven en om hulp te roepen.
Een aantal voorzorgsmaatregelen om te voorkomen dat je verdrinkt zijn:
-Ga nooit zwemmen in onbekend water
-Zwem in zee alleen op plaatsen waar toezicht is
-Zwem nooit bij eb in de zee
-Ga nooit zwemmen in een werkende zandafgraving
-Ga direct uit het water als je moe of koud wordt.
-Als er een rode vlag bij het meertje of de zee hangt waar jij wilt gaan zwemmen.
Na dat ik Wouter bij zijn moeder had terug gebracht vervolgde ik mijn wandeling.
|
|
(naar boven) |
Joop van der Knoop
“Problemen tijdens het hiken”
door: Joop
Wat is er nou mooier op het zomerkamp dan de twee daagse hike. Ontgetwijfeld zal de verkennersleiding weer een prachtige tocht uitzetten voor de verkenners en ik heb al begrepen dat de rowans een aantal dagen gaan hiken door de Tsjechische bergen.
Tijdens een hike kan er van alles gebeuren, waarvan je van te voren hoopt dat het jou patrouille of gezelschap niet zal verkomen. Verdwalen is een van die dingen, en juist dat overkomt, zeker bij de verkenners, de meeste patrouilles wel eens.
Als je verdwaalt bent loop je altijd terug naar de plek waarvan je zeker weet dat je nog op de goede weg was. Als je het vanaf dat punt echt niet meer weet, moet je op dat punt blijven wachten. De leiding gaat vanzelf naar jullie op zoek. Zorg dat je opvalt, ga dus niet in een, snackbar, hut of vrachtwagen zitten. Ga nooit dwalen door de bossen of de heidevelden. Als je een plek weet waar een telefoon aanwezig is kan je daar natuurlijk naar toe lopen en de leiding bellen.
Het is ook altijd makkelijk om te weten waar het noorden is, en de natuur kan je daarbij helpen. Als er mos op de bomen groeit is het aan de zuidwestkant altijd het groenst. Bij afgezaagde bomen kan je de jaarringen zien. Aan de zuidwestkant zijn deze breder dan aan de noordoostkant. Bij een boomstam met nerven zijn de nerven aan de zuidkant altijd veel duidelijker en een spinnenweb in de struiken zal je bijna altijd aan de zuidkant vinden.
Mocht een van de hikers zich verwonden, waardoor hij niet meer verder kan lopen, of je komt een wandelaar tegen die niet meer verder kan, verdeel de groep dan in tweeën. De ene helft van de groep blijft bij het slachtoffer en past eventueel EHBO toe. Blijf altijd rustig en probeer het slachtoffer te kalmeren. De andere helft van de groep moet z.s.m. op zoek naar een telefoon. Bel indien nodig professionele hulpverlening en bel in alle gevallen de leiding.
Ik wens jullie heel veel plezier tijdens de jullie hike deze zomer. Geniet er van, want dat is het allerbelangrijkst van het hiken.
|
|
(naar boven) |
Een meimering
“24 nieuwsbrieven, 24 keer te gast bij…”
door: de redactie
Na vijf jaar DE Nieuwsbrief stoppen we ermee. Wij, Alex, Hans-Maarten (Doedel) en Blom, blikken nog een keer terug op deze jaren.
Gewapend met schaar, ganzenveer, pen en potlood gaan we op een prachtige zondagmiddag aan de slag bij Alex thuis. Nog niet zo ervaren zitten we daar al koffiedrinkend te wachten op het stukje van de redactie. Als we bijna ziek van de koffie zijn gaan we het stukje uiteindelijk dan maar zelf schrijven.
De keer daarop kregen we een spontane uitnodiging van Peter (Kinky) om de nieuwsbrief eens bij hem te komen maken. Terwijl wij zaten te MSN-en op 2 computers, bakte Kinky de pannenkoeken. Nadat we de pannenkoeken ophadden bedachten we dat het wel leuk zou zijn om DE Nieuwsbrief elke keer op een andere locatie te maken.
In het begin stroomden de uitnodigingen binnen en waren we overal welkom. Bij Rutger Brood kregen we zelfs de sleutel, helaas was hij er zelf niet. Zijn toenmalige huisgenoten vonden het toch wel wat jammer dat hun PC’s door de redactie bezet werden. Gelukkig hielpen ze nog met het mailen van de gehele nieuwsbrief in één stuk. Helaas lukte dit niet helemaal en heeft het nog heel wat moeite gekost om de nieuwsbrief digitaal over te zetten.
Soms konden we de nieuwsbrief in een middag of avond maken, maar regelmatig duurde het wat langer. Zo kunnen we ons een keer in Amersfoort voor de geest halen waar het maken van DE Nieuwsbrief een heel weekend duurde. Dit kwam voornamenlijk door de Olympische winterspelen, een “stadswandeling” en een muis die het niet deed zodra de zon hierop scheen. Ook die ene keer in Zwolle bij Frank en Hanneke schoot het niet echt op. Na zo’n twee dagen werken hadden we alleen het stukje van de redactie klaar. De andere stukjes konden we niet downloaden omdat het internet het niet zo goed deed. Gelukkig was ook hier nog net tijd om een “stadswandeling” te maken…
Bij PalinG kregen we natuurlijk stampot rauwe andijvie, een bakje gele vla en wat chips. Hier zetten we een nieuwsbrief in elkaar met veel verhalen over het pinksterkamp. Omdat dit pinksterkamp er bijna een prijs gewonnen was, stond in deze editie ook een oproep voor het maken van een prijzenkast. Inmiddels hebben we begrepen dat deze prijzenkast na 5 jaarklussen bijna af is. Deze nieuwsbrief hebben we gelijk bij PalinG op de JPG-site gezet, zodat u deze nieuwsbrief nog eens rustig kan nalezen.
Door Johan werden we voorzien van live orgelmuziek. Omdat we hier nog even op de 8 laptops tegen elkaar moesten patiencen, misten twee van de redactieleden hier de trein. Gelukkig hoefden zij ook maar een minuut terug te lopen naar het huis van Johan.
Soms werden we een deel van de redactievergadering in beslag genomen door kinderen. Bij Arjen en Cindy eiste Rowan alle aandacht op en bij Marco en Jorien liet Julius zien hoe je het beste een broodje ijs eet.
Van sommige bijeenkomsten weten we helaas niet meer zoveel. Zo schijnen we ooit bij Dirk Jan en Errie geweest te zijn, dat is ook alles wat we er nu nog van weten. Bij Boels en Martzen werden we te werk gezet na de overheerlijke stamppot rode biet in een klein kamertje.
Bij Meneer en Mevrouw Mulder zaten we ook wat achteraf in een kamertje. Gelukkig was hier nog ruimte om te darten en om de foto’s van de AVD Nachthike te bekijken. Hierop zagen we goed dat Meneer Mulder nog jong van hart is, want het gedrag wat op de foto stond paste niet geheel bij een man van 40 jaar.
Vaak kregen we helaas niet alle kopij op tijd. Meestal kregen we dit wel na wat nabellen. Heel soms hebben we zelf wel eens een stukje geschreven.
Ook kregen we van de groepsvoorzitter een “spontane uitnodiging” in zijn stukje. Hier hebben we natuurlijk dankbaar gebruik van gemaakt.
Hans de Visser had het eigenlijk te druk met stofzuigen en andere klussen, maar gelukkig konden we rustig achter de pc aldaar blijven zitten. Atze en Marjolein dachten waarschijnlijk dat de redactie net zo groot was als de gehele groep. Hun hele keuken stond namelijk vol met chinees eten. Een oosterse “Mie-de-ma” kregen we bij Peter Miedema.
Naast de internet problemen bij Frank, de muisproblemen bij Blom hadden we ook bij Marten (Olsen) technische problemen. Op zijn toetsenbord maakte je namenlijk heel snel een typefout. Volgens ons lag dat aan het toetsenbord.
Bij Tim (Snoko) hadden we te veel prikkels om ons goed te concentreren op DE Nieuwsbrief. Gitaarspel en zo’n 180 snowboardfilms haalden ons steeds uit onze concentratie. Gelukkig hadden we bij Gijsbert (Cheiz) en Heijltje genoeg concentratie om een gehele dr. Doedel puzzel te maken.
Soms was de omgeving zo inspirerend dat de gehele tijd aan deze omgeving besteed werd. Bijvoorbeeld bij de vorige Eurochamp in het Hunzedal zijn we voornamelijk bezig geweest met een plaatje voor de X-games voor gehandicapten. Tijd om de rest van DE Nieuwsbrief te maken werd ons hier niet meer gegund.
Ook bij de secretaris van het stichtingsbestuur waren we welkom. Marga Komen verzorgde uitstekend de catering, Ronald Komen liep wat onrustig rond en Marc zat te studeren in zijn duikboek. Gelukkig hoefde hij maar twee regels te leren voor de volgende dag zodat hij daarna weer met DE Nieuwsbrief kon helpen.
Ook bij twee andere nieuwe redactieleden zijn we nog op bezoek geweest. Bij Gerben (Berend) waren helaas alle etens en drinkwaren opgevandervriest. Bij Niels (Nelis) konden we plaats nemen in zijn wel heel grote tuin (Noorderplantsoen).
Wij willen nogmaals iedereen waar we te gast zijn geweest van harte bedanken en wensen de nieuwe redactie veel plezier en sterkte met het maken van de volgende Nieuwsbrieven.
Groeten,
Aflex, Doedel en Blom.
|
|
(naar boven) |