Nieuwsbrief, jaargang 27, nr. 3
Inhoud:
Van DE Redactie, Van de voorzitter, Hordenieuws, Rimboe Ronald, Troeppraat 1, Troeppraat 2, Joop v/dr Knoop, Fundays, Rowannieuws, Stamgezwam 1, Stamgezwam 2
Inleveren kopij volgende Nieuwsbrief t/m: 20 april 2006
|
|
(naar boven) |
Van de redactie
“nieuwe hoofdredacteur zoekt redacteuren”
door: de redactie
Een beetje onwennig is de redactie een keer op de woensdagavond bij elkaar gekomen. Op deze geboortedag van Lord Baden Powell (22-02-1857) moeten wij het helaas doen zonder de oude hoofdredacteur, maar wel in ons midden is zijn toekomstige vervanger Marc P. Komen.
Na de spaghetti a la Doedel worden de computer en laptop aangezwengeld. Doedel en Alex denken een keer een rustige avond te hebben zonder het strenge toezicht van hoofdredacteur Blom en zitten dan ook al snel een computerspel te spelen en onderuitgezakt op de bank Olympische spelen te kijken. Marc is wel serieus aan het werk en zet ongestoord zijn verhalen op papier. Blom krijgt een waardig opvolger.
Marc is nog wel op zoek naar nieuwe redacteuren, aangezien de volledige huidige redactie na dit seizoen met pensioen zal gaan. Wil jij bij de redactie, sms je sollicitatiebrief naar 06-******** of neem contact op met een van de redactieleden.
In de laatste nieuwsbrief stonden twee puzzels. Op de rebus is flink gepuzzeld door de welpen. De redactie heeft dan ook vele malen het goede antwoord “alvast een leuke kerst en erg veel lol in het nieuwe jaar” ontvangen. Onder de vele goede inzenders hebben wij op zaterdag 11 maart maar liefst drie prijzen verdeeld. De winnaars hebben het boek “de complete buitengids voor de jeugd” gewonnen. Joren Tijmensen, Lennard van Dijk & Jannick Slager, van harte gefeliciteerd.
Op de “Dr. Doedel” heeft de redactie geen enkele goede inzending gekregen. Moesten we de prijs die we voor deze puzzel hadden gekocht maar weer zelf opdrinken.
In deze nieuwsbrief weer een verrassende puzzel. We mogen van notaris Pollman alvast verklappen welke prijs we aan deze puzzel mogen hangen. We verloten onder de goede inzenders twee vrijkaartjes voor de scouting fundays in Walibi Flevo van 5 en 6 mei 2006.
De nieuwe hoofdredacteur
Marc. P. Komen.
|
|
(naar boven) |
Van de voorzitter
“januari 2006 stond in het teken van tradities”
door: Mario Fokkens
Nu we het jaar 2005 weer ver achter ons hebben gelaten en onze blik weer vooruit richten op wat het jaar 2006 ons brengen zal, heb ik mijn traditionele herinneringsmail van de nieuwsbrief redactie weer geopend voor me staan.
Het was weer een drukke periode aan de Houtlaan. Zoals u misschien weet hebben we een uitgebreide traditie aan het begin van het jaar. Deze begint al op 1 januari met de nieuwjaarsborrel van de stam. Hier kan eenieder direct na het inluiden van het nieuwe jaar elkaar veel geluk en voorspoed wensen.
Een kleine periode daarna gaan we gezellig met elkaar aan tafel. Ten eerste bij de stam met hun nieuwjaarsdiner. Deze stond dit jaar geheel in het teken van Harry Potter. Alle figuren uit de wereld van tovenaars en heksen waren aanwezig en ik kan u melden dat het een gezellig en zeer smakelijke avond was.
Een week later konden we weer onze buik vol eten met boerenkool. De verkenners (lees het kader van de verkenners) hadden een heerlijke maaltijd gekookt en deze werd geserveerd in de stijl van vele jaren geleden, namelijk de oertijd. De aardappelen en boerenkool waren met gevaar van eigen leven gerooid tussen allerlei gevaarlijke beesten, om ons die avond niet te laten verhongeren.
Tijdens het schrijven van dit stuk is het gids en helperskamp druk aan de gang en ik heb het genot gehad de heren gisteravond op een laat tijdstip te zien terugkomen van een spannende avond op het Balloërveld. Ik kan u zeggen dat ik zelden zo’n rustige groep welpen gezien heb. Zou het de slaap of alle indrukken geweest zijn. Ik zelf hou het op een combinatie van beide.
Nog een korte blik in de toekomst. We gaan weer met de PAG een rally organiseren, deze is op zondag 23 april. Als u enkele oude of exclusieve auto’s wilt zien kunt u bij de start komen kijken bij café van Veen te Witten. Daarnaast gaan we weer met Sint Joris bezig en dan zijn koninginnedag en bevrijdingsdag ook weer dicht bij. Tevens wil ik u er op wijzen dat wij op 4 mei ook altijd aanwezig zijn bij de dodenherdenking. U krijgt hier nog meer informatie over, maar bedenk dat wij onze naam te danken hebben aan een verzetstrijder en dat we het dus letterlijk aan onze naam verplicht zijn om daar goed vertegenwoordigd te zijn.
Rest mij niet meer dan u een goede tijd toe te wensen en dat ik u binnenkort weer aan de Houtlaan mag verwelkomen.
|
|
(naar boven) |
Hordenieuws
“Het kamp van Bagheera”
door: Vincent van der Tuin
Om een uur of 10 ging ik naar het clubgebouw. Toen mocht ik nog een croissantje mee eten.
Toch jammer dat ik niet kon blijven slapen omdat ik ziek was geweest.
Voor de lol gingen we even voetballen en daarna deden we een echt partijtje. Toen gingen we onze dagindeling maken voor ‘s middags. De spelletjes die we bedachten waren: blikspuit, beren, fopbal, tonnetje trek.
Ook de opening ‘s middags mochten wij doen. Meestal deed de (echte) leiding het expres verkeerd en dan moesten wij het overdoen.
Wij hadden de namen van de leiding gekregen en ik was Bageera. De echte leiding was nu welp, dat was eigenlijk wel vervelend. We lieten ze heel vaak heen en weer rennen omdat ze niet luisterden.
Het was wel heel erg leuk. Maar ik begrijp wel hoe vervelend het soms voor de leiding is.
|
|
(naar boven) |
Rimboe Ronald
“Wilde dieren en hun sporen”
door: Ronald
Wilde dieren zie je niet vaak, ze zijn erg schuw. Zodra ze je zien of horen, vluchten ze weg of zoeken ze een schuilplaats. Als je dus wilde dieren wilt zien moet je proberen jezelf onzichtbaar te maken.
Er zijn verschillende manieren om jezelf onzichtbaar te maken, bijvoorbeeld door een observatiehut te maken. Natuurlijk moet je dit wel doen op een plek waar je wilde dieren kunt verwachten. Op het Koopmansplein zul je ze niet tegen komen, maar wel bij een drinkplas, een wildgang of aan de rand van een open veld.
Om een observatiehut te maken moet je een grote tak tegen een boom zetten. Plaats aan beide kanten van deze grote tak er kleinere takken tegen aan. Gebruik altijd afgevallen taken en breek nooit takken af. Dek het geheel af met varens, bladeren en grashelmen.
Mocht je ondanks je observatiehut geen dieren zien, kan je nog altijd op zoek naar hun sporen. Een echte spoorzoeker kan uit een dierenspoor heel wat aflezen, maar ik vind het al knap als je de meest voorkomende sporten kan herkennen.
Ken jij veel dierensporen uit je hoofd? Of twijfel je wel eens welk spoor bij welk dier hoort. Vraag Joren, Lennard of Jannick of je hun boekje “buiten gids” mag lenen. Misschien kunnen jullie een keer tijdens een opkomst sporten gaan zoeken. Volgens het rimboeverhaal kan Baloe je alles vertellen over de natuur, kan jullie Baloe dat ook?
|
|
(naar boven) |
Troeppraat 1
“Wintermaanden worden besteed aan technieken”
door: aspirant vaandrig Marc
De afgelopen periode werd gekenmerkt door koude en somberheid. Gelukkig slagen de verkenners van de JPG er altijd in om de sfeer in en rond het troepgebouw behaaglijk te maken. Dit tot groot genoegen van de Hopman en zijn Vaandrigs, die na al het wintersportgeweld van de afgelopen periode wel toe zijn aan een stuk saamhorigheid naar de leiding toe.
10 december was het weer zover dat we de knup- en knoopvaardigheid van de verkenners gingen testen. In de vorm van minipionieren werd de brugbouwexpertise van menig troeplid op de proef gesteld. Bij een overspanning van een halve meter werd getest of de bruggen bestand waren tegen tsunami’s, stormen en zware belastingen. De resultaten waren verbluffend. Zelfs het zwaarste gewicht was nog niet zwaar genoeg om de bouwwerken van deze pioniers te laten bezwijken. Misschien wel een boel dingen opgestoken tijdens het vorige regiokamp?
Het is een goed gebruik binnen de JPG om de opkomst voor Kerst een gezamenlijke opkomst te houden. Zo was elk leidingteam bedeeld met een taak; de welpen hadden een mooi verhaal, de rowans waren surrogaatleiding en de verkenners hadden de zware taak om de hordes enthousiaste jeugdleden te bedaren door ze te kost te doen aan overheerlijke kerststol en fijne, warme chocolademelk. Zo konden de voldane mannen met oranjegroene dassen, weer op de fiets door het duister van Assen. Toen brak er een lange periode aan zonder padvinderrijke activiteiten. Kerstvakantie. Sommige leden van de verschillende leidingteams vonden het toch nodig om onder het mom van een internationale volleybalwedstrijd bij elkaar te komen om verantwoordelijk werk te verrichten in het Penta. Gelukkig werden de dagen alweer korter en werd het dus tijd voor de eerste opkomst van het jaar, n.l. die van 7 januari. Om de luie spieren weer te activeren, werd er een uitputtende estafette gecombineerd met technieken. Knopen, vuur, water, algemene kennis, inspanning, dichterskunsten, teamgeest, behendigheid en accuraatheid waren hier nodig om te kunnen slagen. Na een reeks spelen en het koken van een liter water moesten de verkenners een dominoreeks lucifers in de hens krijgen. “Den parate padvinder weet, dat wanneer technieken zijn pad kruisen, hardlopers eerder doodlopers zijn.”
Omdat 1 op de 1.67 leiding het nodig vond in de tweede week van januari, samen met bazen, skiërs en andere Voortrekkers/ -gasten, de pistes te verkennen, werd op 14 januari het leidingteam versterkt. Dit door niemand minder dan vaandrig Sieneke van de Drostengroep uit Coevorden. Samen met de assistent Hopman Niels (die een stuk verlaat was dankzij een postvrachtwagen met lekke band) en vaandrig Joost hielden ze de Highlandgames in het onherbergzame gebergte van de Houtlaan. Na drie rondjes Beren – door sommigen Hollandse Leeuwen genoemd – om warm te worden, werden de spelen uitgelegd. Het eerste spel was gelijk een nieuw spel: A-frame lopen. Geïntroduceerd door onze stagiaire Sieneke. De bedoeling was dat 1 verkenner in het frame ging ‘lopen’ en dat de rest het gevaarte dmv scheerlijnen manoeuvreerde door het parcours. Na een hoop gedoe, gesjor en tips van onze gastleiding, kreeg men de smaak te pakken en verliep de race voorspoedig. Snel een bakje thee en op naar het volgende spel. Nu was het de bedoeling om in twee groepen binnen een bepaalde tijd, een volle jerrycan zo vaak mogelijk in een hoge boom te hijsen. De volgende onderdelen waren paalwerpen en touwtrekken. Geen onbekende onderdelen voor deze scouts. Moe en met eelt op handen en voeten konden de mannen weer naar hun huizen. Het was een topkomst!
De volgende zaterdag was weer een deel van de leiding druk met het Nieuwjaarsdiner van de stam. Rob en Niels hadden besloten, na de fysieke inspanning van vorige week, een ‘fysiologisch-lage’ opkomst te houden. Zwemmen in het recreatiebad van Nooitgedacht. De aandacht zou nu wat meer liggen op het ontspannen van het lichaam. Mooie woorden. Hier kwam alleen niets van terecht. Vele aanslagen op de tweekoppige leiding werden opgeëist door menig watertrappelend lid van de JPG. Af en toe wisten ze te ontsnappen en zich te verstoppen in de glijbaan. Dit is natuurlijk geen goede verstopplek. Zo kwam het ook geregeld voor dat er opstoppingen ontstonden op bepaalde knelpunten in de plastic tube. Maar na wat begripvolle aanwijzingen van het zwembadpersoneel, loste deze file langzaam maar zeker op. Het was alweer tijd om te gaan, en na vriendelijk afscheid genomen te hebben van de badmeester, stapte de hele meute op de bolides om richting het noordwesten te verplaatsen. Ook voor de verandering weer eens schoon terug van scouting.
En nu is het aftellen. Eerst boerenkoolmaaltijd, dan HIT en NPK en voor je het weet is het al tijd voor zomerkamp. De aftelkalender kan weer gemaakt worden!
|
|
(naar boven) |
Troeppraat 2
“Boerenkool uit de oertijd”
door: Jonno Klok
Al ruim van tevoren zijn we begonnen met de voorbereidingen voor de jaarlijkse boerenkoolmaaltijd. We hadden het idee om als thema “de oertijd” te nemen. Het leek ons wel leuk om hier iets mee te gaan doen.
Zaterdag 28 januari waren alle kaderleden aanwezig om 10.00 uur. Na eerst nog één en ander overlegd te hebben zijn we aan de slag gegaan. Ieder had zijn eigen taak. Allereerst hebben we de verkennersruimte leeg gehaald en aangeveegd.
Mitchell en Rutger zouden met Rob mee gaan om nog wat boodschappen te halen, maar toen ze weg wilden gaan bleek dat Mitchell met zijn voet vast zat aan een touw en dit touw zat weer vast aan de poort. Dus toen Mitchell in de auto stapte en Rob weg wilde rijden, werd de poort door het touw aan Mitchell zijn voet bijna omver getrokken. Gevolg was dat Mitchell de rest van de dag hartstikke pijn aan zijn voet had en zich daarom maar bezig hield met het eten, om zo weinig mogelijk te hoeven lopen.
De anderen gingen verder met de aankleding, zoals poort bouwen etc. In het begin ging het allemaal wat langzaam, maar langzamerhand kwam er toch wat moois te staan.
Toen we met de poort klaar waren hebben we het hek afgedekt met zeiltjes en toen buiten alles klaar was zijn we aan de slag gegaan om er binnen iets moois van te maken.
Mitchell had nog wat mooie kleden met dierenprinten meegenomen. Een paar van deze kleden hebben we aan de muur gehangen, zodat het een beetje de sfeer van de oertijd kreeg.
Vervolgens zijn de borden en het bestek uit de kasten gehaald. Nelis en Joost moesten weer eens gek doen, waardoor er nog wat borden zijn gesneuveld. Ondertussen werd het vuur in de verkenners- en welpenruimte opgestookt zodat het lekker warm was ‘s avonds.
De koks waren ondertussen al een tijdje bezig met het maken van de boerenkool.
Na dit alles hebben we de laatste voorbereidingen getroffen voor die avond; het zetten van koffie en thee, aanvegen, vuur buiten maken etc.
Toen de eerste gasten rond 7 uur ‘s avonds arriveerden moest de boerenkool nog in de keuken worden gezet en even snel de vloer gedweild worden.
Langzamerhand kwamen de mensen binnendruppelen en konden ze in de welpenruimte gezellig met elkaar bijpraten onder het genot van een kopje koffie of thee.
Toen alle gasten gearriveerd waren hield Thijs een kort woordje dat de gasten naar de verkennersruimte mochten gaan voor de boerenkoolmaaltijd.
Hier legde Thijs ook nog even kort uit hoe de maaltijd in zijn werk zou gaan. Daarna kwamen de pannen en werd de boerenkool opgeschept.
Toen de mensen uitgegeten waren van de boerenkool kregen nog een toetje, daarna konden de gasten nog even wat drinken in de welpenruimte. Ondertussen gingen enkele kaderleden al afwassen, de verkennersruimte opruimen en de poort en de overige zooi buiten afbreken.
Toen iedereen weg was hebben we snel de laatste spullen opgeruimd en nog een korte kaderraad gehouden. We vonden het allemaal erg geslaagd en kunnen er met plezier op terugkijken.
|
|
(naar boven) |
Joop van der Knoop
“Goed vuur rookt, net als een goed scout, NIET”
door: Joop
Vuur is één van de eerste uitvindingen van de mens. Door vuur konden ze hun vers gespietste mammoetenbiefstukken bakken of grillen. Ook verwarmde het vuur de grotten en spelonken waarin zij zich ophielden.
Samen met water en onderdak, is vuur een basisbehoefte. In sommige landen is een open haard of kachel nog steeds de enige manier om hun huis te verwarmen of om hun eten te koken. Ook bij scouting is dit ook het geval. Daarom is het als verkenner of rowan erg belangrijk om je vuurvaardigheden goed te beheersen en bij te houden.
Voordat je vuur kan maken, moet je eerst aan drie voorwaarden voldoen; brandstof, temperatuur en zuurstof. Dit wordt ook wel de vuurdriehoek genoemd. Zonder één van deze voorwaarden is de driehoek niet compleet en heb je dus geen vuur. Brandstof zal meestal in de vorm van hout zijn, maar je hebt ook andere mogelijkheden zoals butaangas of benzine. Om de reactie “vuur” op gang te brengen, heb je warmte (ontsteking) nodig. En zonder zuurstof uit de lucht zal je vuur zeker niet branden. Zorg er ook voor dat je het vuur of buiten maakt, of in een goed geventileerde ruimte. Bij een tekort aan zuurstof zal er een onvolledige verbranding plaatsvinden en ontstaat er het dodelijke gas koolmonoxide (CO). Bij een normale verbranding ontstaat er kooldioxide (CO2) en water (H2O). Natuurlijk ontstaat er ook warmte, waarvan wij als scouts zo van genieten tijdens onze kampvuren en waar wij ons prakje op bereiden.
Om je vuur snel aan de gang te krijgen, is het belangrijk dat droog en overzichtelijk werkt. De brandstof die we gebruiken om het vuur mee aan te maken noemen we ook wel ‘tondel’. Tondel kan de vorm aannemen van takjes, hars, schors, dierlijk vet, hexamine, staalwol, papier, kaarsvet, watten, droog gras, haar van vaandrig Joost, enz. Je kan je natuurlijk ook wagen aan de wrijving methode; wrijf of draai een hard houtje (spil) in een zachte plank. Hierbij is geduld een schone zaak. Werk hierbij van klein naar groot. Probeer dus niet met papier dikke eikenblokken in de fik te zetten. Neem voldoende tussen stappen. Om deze middelen te laten branden kan je natuurlijk gebruik maken van je windvaste benzineaansteker. Je kan ook alternatieve ‘flinten’ gebruiken. Zoals een magnesiumstick, autoaccu, 9 volt batterij, vergrootglas, bolle spiegel, vuursteen, lucifer, etc. Als het tondel brandt en je eenmaal zover bent daadwerkelijk hout te gaan gebruiken, is het ook weer handig dat je met kleine ‘aanmaakhoutjes’ verdergaat. Ook moet je rekening houden met het soort hout. Tropisch hardhout zal minder snel branden dan dennen- of sparrenhout. Als je een klein vuurtje aan de gang hebt, kan je het harder laten branden door extra zuurstof toe te voegen. Het makkelijkst is het om een stuk karton of dienblad te gebruiken. Dit wordt door sommigen ook wel een wapperaar genoemd. Als je niet beschikt over dit soort middelen, kan je natuurlijk ook blazen. Zorg dat je niet te dichtbij blaast, anders is de lucht te vochtig. Zodra je vuur eenmaal behoorlijke proporties begint aan te nemen, is het tijd voor de grote blokken hout. Wanneer je een vuur wilt maken dat lang meegaat, is het handig om in de rondte lange ronde stammetjes in het vuur te duwen. Om de tien minuten duw je dan de stammetjes verder het vuur in. Wil je een vuur dat meer iets weg heeft van een Paasvuur, dan zul je het vuur in een piramide vorm moeten bouwen. Op deze manier krijgt het vuur veel zuurstof. Als je een veldoven hebt gebouwd, kan je gebruik maken van een schoorsteen. Een simpel gat of een holle pijp zal voldoende zijn. Zo ontstaat er een stroming van lucht, en dus zuurstof, door het vuur.
Als het vuur eenmaal zijn werk heeft gedaan, is het tijd om te blussen. Gebruik hiervoor simpele middelen zoals aarde of water. Maak alleen gebruik van brandblussers in geval van nood, en dus niet om je pannen van water te voorzien!
Maar de belangrijkste regel blijft natuurlijk: werk veilig. Wees ervan bewust dat vuur gevaarlijk is en dat je altijd een emmer water in de buurt hebt staan. Zorg dat er altijd een leiding in de buurt is om je uit de brand te helpen.
|
|
(naar boven) |
Scouting Fundays in Walibi World
Op 6 en 7 mei 2006 zullen in Walibi World de Scouting Fundays worden georganiseerd. Tijdens dit weekend staat het hele themapark in het teken van Scouting. Het bijzondere is dat scouts voor deze dagen tegen zeer gereduceerd tarief (v.a. 40 % korting) toegangskaartjes van Walibi World kunnen bestellen. Normale prijs voor een toegangskaartje bedraagt € 25,- maar een Scouting Fundays kaartje kost slechts
€ 16,00.
Graag willen wij als Scoutinggroep u als gezin/familie laten profiteren van deze speciale mega groepskorting die Scouting van Walibi World krijgt. Scouts kunnen toegangskaartjes bestellen via de Scoutshop. Deze toegangskaartjes kunnen ook gebruikt worden door niet scouts.
Dus bestel voor de hele familie toegangskaartjes en geniet van een leuk bijzonder dagje uit.
Er mogen zoveel tickets besteld worden als u zelf wilt. De tickets zijn alléén geldig op 6 of 7 mei 2006 en kunnen niet worden ingeruild.
Kijk op www.fundays.nl voor meer informatie.
Veel plezier tijdens de Scouting Fundays!
|
|
(naar boven) |
Rowannieuws
“Kort maar krachtig”
door: Peter Smallenbroek
In de tussen tijd van de vorige nieuwsbrief en nu is er al weer heel wat gebeurd bij de rowans.
Zo hebben we onder anderen een gameopkomst gehad wat zeer vet was. Vier televisies, vier playstations en gamen maar! Ook hebben we nog een Casino opkomst gehad met het thema “hip-hop” je moest dus ook als een echte Gangster gekleed komen anders mocht je er niet in. Na de roulette tafel leeg gespeeld te hebben, hebben we ook nog het Standaard weekend gehad, dit was voor de 1e jaars om verschillende dingen voor hen rowanstandaard af te werken zoals koken voor de hele groep en een hike uitzetten die de rest van de rowans en de begeleiding heeft gelopen. Ook hebben we nog DSPP (David Schrijvers Pro Paaltjestrefbal) gespeeld. Wat dit minikampje helemaal geslaagd maakte. Ook hebben we nog een Lucifer domino opkomst gehad waarbij het doel is om een lange baan van lucifers te maken met loopings bruggen en andere coole shizzle. En die dan vervolgens in 1 keer af te laten branden. Dat was het wel weer tot nu. Laterder
|
|
(naar boven) |
Stamgezwam
“Weer genoeg gezwam bij de stam”
door: Stamtammer Doedel
Zoals de vaste titel van deze rubriek al doet vermoeden wordt er binnen de stam een boel gezwamd. En hoewel dit in het normale Nederlandse taalgebruik nogal een negatieve bijklank heeft, is dit stamgezwam vaak meer dan leerzaam. Zonder op dikke tenen van meneer van Dale te willen trappen, noem ik graag een aantal voorbeelden.
Half december hield Simon zijn Pow Wow. Onder de wijze spreuk “Van Bach tot Bagger” opende hij de discussie met de stelling: ‘iedereen is muzikaal’. Gewaagde woorden. Zeker als je weet dat verreweg de meeste stamleden alleen zingen als Hazes’ Vlieger na 3 uur ‘s nachts wordt opgezet. Máár aan de hand van een geinig ritmisch experimentje bleek in iedereen toch wel ergens een Jantje Smit of Fransje Bauer te schuilen. Uiteindelijk was de stam zelfs in staat om op bierflesjes een nummertje Vader Jacob te spelen. Het moeilijkste bleek daarbij nog wel om precies genoeg uit het flesje te drinken zodat er een zuivere toon overbleef. Vaak schoot het ietsje uit.
Enkele weken later was het de beurt aan Sjees om de stam te onderwerpen aan een stevige discussie. Het klimaat was zijn onderwerp. Zeker toen het ging over de invloed van de mens op de opwarming van de aarde, liep de discussie soms hoog op. Verkoeling vond men uiteindelijk aan de bar, waar in de woorden van onze weerman Anthoon: “een uitstekend klimaat hing voor het nuttigen van enkele biertjes”.
Vergelijkbare discussies en gesprekken vonden tussentijds plaats op het jaarlijkse nieuwjaarsdiner. Harry Potter bleek daar een veelbesproken onderwerp. Mevrouw Rowling had het misschien als volgt verwoord: in kasteel Zweinstein spraken de oude bebaarde wijzen onder het genot van de meest toverachtige dranken en spijzen met jonge bebrilde knapen, terwijl een enkele grijze zuster keuvelde met de dikke dame of de gekooide Cindy.
Zo zie je toch maar mooi dat de meest luchtige zwammen binnen de stam de diepste sporen kunnen achterlaten. Of het nu gaat om muziek, meteorologie of literatuur, de stam praat overal over mee. En meestal hebben we nog gelijk ook.
|
|
(naar boven) |
Stamgezwam 2
“Berend real life soap goes to Lex Deux Alpes”
door: regisseur G. Blom
De regie had bepaald dat we in de nacht van vrijdag op zaterdag zouden afreizen naar Les Deux Alpes, een gezellig wintersportdorpje in de franse Alpen. Dus na het passen van de nieuwe truitjes gingen we op pad uit Assen.
Alhoewel er een grote omweg via Amersfoort gereden is, kwamen de twee busjes toch redelijk op tijd aan. Na het inruimen van het chalet Christiana, gingen sommigen even lekker winkelen, anderen gingen met hun board op de oefenpiste spelen. Tegen zevenen gingen we naar de Yetti-bar om daar gebruik te maken van het big-food pakket. Na nog een paar biertjes ging iedereen wel naar bed.
Iedereen was de volgende ochtend gelijk helemaal fris en wakker, dus na het ontbijt gelijk naar de gondellift vlakbij het chalet. Natuurlijk had iedereen zijn spullen ‘s avonds al klaargelegd, zodat we niet zo heel lang hebben staan wachten op sommigen. Maar toen we eenmaal boven waren, ging iedereen enthousiast op pad. Zo enthousiast dat iedereen elkaar gelijk al weer uit het oog was verloren. In kleine groepjes maakten we de pistes of het terrein ernaast onveilig. ‘s Avonds gingen we na het nuttigen van het big-food pakket maar weer gauw naar het chalet om nog wat nootjes te eten. Wat ze precies bedoelden met dat big, zijn we nog niet achter. Dit staat toch wel heel anders in de CAO voor acteurs.
De volgende dag aan het eind van de middag had iedereen weer veel aan elkaar te vertellen. Verhalen over blinde paarden op de piste, over off piste afdalingen met smalle stukjes, over waar iedereen elkaar vandaag kwijtgeraakt was en over dat bij een bepaalde off piste afdaling is bewezen dat God bestaat. Tja, we doen nagenoeg alles voor de kijkcijfers…
Na het gebruikelijke uitstapje naar de grotte du Yetti en wat spelletjes of het bekijken van een film ging iedereen snel naar bed.
‘s Morgens hadden we bij het ontbijt afgesproken om met elkaar eens de tweede alp van Les 2 Alpes te verkennen. Dus onder leiding van Niek eerst een stukje wandelen, dan met de stoeltjeslift omhoog, afspreken waar je heen gaat en elkaar vervolgens bij de eerstvolgende lift weer verlaten, om toch maar snel naar de eerste alp te gaan.
‘s Avonds na de barbecue hebben we maar aan Berend bekend gemaakt dat zijn leven niet echt is en dat we allemaal acteurs in de Berend real life soap zijn. Na het aanwijzen van de uitgangen van de studio was Berend zelf ook overtuigd. Het verklaarde wel waarom iedereen zo aardig was voor Berend.
Tijd om bij te komen van de schok had Berend niet, want om middernacht moest de 241e verjaardag van Simon gevierd worden. Simon gaf een leuk feestje.
De volgende ochtend was niet iedereen even fris. Sommigen bleven in bed liggen, anderen gingen na het ontbijt weer hun bed in. De helden gingen natuurlijk weer naar de witte weiden. ‘s Middags was er op de oefenweide een clinic voor noseslides, tailslides en ollies. Tevens bestond de mogelijkheid om op de skies van Mark S, ook wel Karel genoemd een afdaling te maken. De vorderingen konden we ‘s avonds terugzien op video. Na een rustige avond was het weer tijd om tussen de klamme lappen te kruipen.
Op de donderdag ging iedereen weer vroeg uit de veren. Hop, handen uit de mouwen en naar boven. Sommigen naar het funpark, anderen bleven op de mooie pistes. Een klein groepje ging onder leiding van Niek een stukje wandelen. ‘s Avonds in de Yetti-grot liep er nog een vervelende blonde skiër rond in een mal skipak. En maar lopen zwaaien met zijn skies, heel vervelend.
Op de laatste boarddag moesten sommigen nog even een 180 springen, wat ook lukte. Minder ambitieuze mensen hielden het boarden al gauw voor gezien. Na het pakken van de spullen en een beetje opruimen van het huisje, namen we nog even afscheid van de Yetigrot.
De volgende ochtend moesten we echt vroeg opstaan, we moesten namelijk het chalet uit. Na het laatste poetswerk, het inpakken van de busjes en het regelen van de administratie konden we vertrekken. Na een tussenstop bij de supermarkt reden we weer snel terug naar Nederland. Even een omweg via Amersfoort en dan snel naar Assen, daar werden we opgewacht door een paar stamleden die een apres ski opkomst hadden.
Zullen we volgend jaar weer op snowblast gaan?