Nieuwsbrief, jaargang 27, nr. 1
Inhoud:
Van DE Redactie, Van de voorzitter, Hordenieuws 1, Hordenieuws 2, Hordenieuws 3, Rimboe Harry, Troeppraat 1, Troeppraat 2, Joop v/dr Knoop, Rowannieuws, 60 jaar AVD, Stamgezwam, Interview
Inleveren kopij volgende Nieuwsbrief t/m: 1 december 2005
|
|
(naar boven) |
Van de redactie
“uur X-240 te Fort Komen”
door: DE Redactie
Zondag 16 oktober, uur X-240 in fort Komen. De gehele compagnie staat netjes in de houding bij onze binnenkomst. Soldaat M.P. Komen wordt met permissie weggestuurd om zijn goed gecamoufleerde laptop op te halen. Kortom, voor deze redactievergadering zijn wij te gast bij de familie Komen.
Terwijl wij ons nog zetelen aan de eettafel, wordt de koffie al opgediend en schaal met koekjes en spekjes wordt op tafel geschoven. Na dat we de vakantiefoto’s van Marc hebben bekeken en op google earth het een en ander hebben opgezocht kunnen we beginnen.
Na het bekijken van onze verschillende emailadressen, het vezenden van wat sms-jes en het bellen naar hier en daar zorgen er voor dat we bijna alle stukjes binnen hebben. Bijna alle stukjes…
We beginnen al weer aan ons 5e seizoen als redactie. En na zoveel jaar begin je eens te denken, zouden we niet een keer stoppen. Niet gelijk, maar na dit of volgend seizoen. Ons stoppen moet natuurlijk niet het einde van de nieuwsbrief betekenen. Daarom zijn wij op zoek naar enthousiaste mensen die een carrière als nieuwsbriefredacteur wel zien zitten. De komende tijd zullen wij jullie alle fijne kneepjes van het vak leren waarna jullie het van ons over kunnen nemen. Je sollicitatiebrief kan je sms-en naar 06-15112646, mailen mag natuurlijk ook. Dit kan naar: johannespostgroep@wanadoo.nl.
Jammer, jammer, jammer. Geen oplossingen op de puzzel uit de vorige nieuwsbrief. Het goede antwoord was: “ik ben op vakantie”. Het snoeppakket, dat voor een van de goede inzenders bedoeld was, smaakt goed tijdens deze redactievergadering. Deze nieuwsbrief weer een nieuwe puzzel. Los deze op, stuur de oplossing naar de redactie en maak kans op fantastische prijzen.
Sorry dat u even moest wachten op het vervolg van dit redactionel stuk. Maar ook wij hebben recht op een pauze. Deze pauze vond plaats rond de door Ronald opgestookte houtkachel. Marga en Marc maakten deze pauze volmaakt met heerlijke sandwiches en drankjes. De rest van de compagnie is op oefening gestuurd en is dan ook niet bij deze zondagmiddagborrel.
Na de borrel weer snel aan het werk, want voor het avondeten willen wij de nieuwsbrief af hebben. Want of we na de Indische bami nog kunnen typen … eet smakelijk.
|
|
(naar boven) |
Van de voorzitter
“een nieuw seizoen”
door: Mario Fokkens
Vanaf deze plaats wil ik u weer van harte welkom heten voor een nieuw seizoen. Zoals u weet houdt ons seizoen op tijdens de zomervakantie zodat we even op adem kunnen komen, om daarna weer met volle moed te beginnen.
De zomer gaat ons traag, maar toch verlaten en we zullen ons weer opmaken voor de korte dagen, lange nachten en warmere kleding. Naast het feit dat de zomer, over het algemeen, mooi weer en warmte met zich mee brengt, heeft het nog een leuk iets. Namelijk de zomerkampen.
In deze nieuwsbrief zult u waarschijnlijk alle hartstochtelijke verhalen te horen krijgen. De welpen zochten hun heil in Elp, de verkenners op een schitterende plaats op de Veluwe en de rowans zochten hun vertier ver buiten het bereik van het bestuur, en wie zal ze ongelijk geven.
Zelf heb ik begrepen dat alle kampen geslaagd zijn op een schrammetje of breukje nagelaten en voor alle “gevallene” onder ons …beterschap.
Welnu. De activiteiten zijn weer begonnen en traditioneel laten we er geen gras over groeien en geven we de jongens weinig tijd om afscheid te nemen, want het overvliegen is reeds weer gebeurd. Binnenkort zullen alle nieuwelingen geïnstalleerd worden, inclusief de nieuwe leiding. Want zoals u heeft kunnen zien, hebben er wat verschuivingen plaats gevonden binnen de leidingteams. Want ook bij ons geldt, verandering van spijs doet eten.
Ik wil u graag vragen om mijn korte intro voor lief te nemen en snel te gaan genieten van alle stukjes die in overweldigende mate aan de redactie van de nieuwsbrief zijn aangedragen.
En rest mij niet veel meer dan u veel lees plezier te wensen en u en u kinderen een fijne tijd te wensen bij de komende programma’s
|
|
(naar boven) |
Hordenieuws 1
“nieuwe welpen gezocht”
door: Sahi
Het is alweer een tijdje geleden dat wij in de nieuwsbrief hebben mogen schrijven, en uiteraard is er alweer het één en ander gebeurd bij de welpen.
Wij hebben afscheid moeten nemen van Mang die vanaf heden door het leven gaat als Marc bij de verkennersleiding. Op 8 oktober hebben wij afscheid genomen van 4 jongens die allemaal naar de verkenners gaan, namelijk; Robin, Patrick, Sebastiaan en Adriaan. Wij wensen hun veel plezier.
Ook hebben wij wat nieuwe mensen mogen begroeten binnen onze horde, namelijk; Robert, Mathieu, Joost, Tijmen, Janniek, Jan Dreeuwes en een oud lid, Lennard. Ook hebben wij momenteel wat stagaires bij de welpen, namelijk; een nieuwe Chil, een nieuwe Bagheera en een nieuwe Hati. Zij zullen de komende weken ook rond en in het gebouw te vinden zijn, om leiding te geven aan de welpen. Uiteindelijk komen wij dan uit op 24 welpen, en wij kunnen er meer hebben, dus weet u/jij nog vriendjes die het ook leuk lijkt om lid te worden neem dan even contact op met de leiding.
Twee welpen hebben al over het zomerkamp geschreven in deze NB, maar ons is ook gevraag om er een stukje over te schrijven, maar aangezien de redactie geen ruimte meer had om ons boekwerk er in te kunnen plaatsen, hebben wij zomaar wat losse stukjes genomen uit het verhaal, het begon allemaal met een brief en een pijl…
Elke welp die mee ging op het zomerkamp had een brief ontvangen met daarin een oproep om op zaterdagmorgen te verzamelen bij het gebouw, op fiets, bepakt, en vol energie om af te dwalen naar de woud van Nothhingham. We waren nog niet lang aanwezig, of een gestalte kwam uit het bos kuieren. Een oude man in doeken gewikkeld met een oud afgebrande kaart waar ons doel van die dag op stond, Notthingham. Naar een paar uur gefietst te hebben kwamen wij er eindelijk aan, althans. We hadden een plek bereikt waar we het bos in moesten trekken, ver, ver, ver het bos in. Na een tijdje geacht te hebben bij een plas, was daar eindelijk ons doel, Notthingham. Een open plek in het bos, met wat tenten, een kampvuurplek en het kasteel van Nothhingham, bewoont door de Sherff van Notthingham. Eindelijk zullen wij hem ontmoeten, de legendarische Robin Hood en de gemene Sherff. Het begin van ons avontuur.
Op een avond…
Nadat de Sherff onze portemonnees afgenomen had, hadden wij met robin hood de afspraak gemaakt om rond tien uur bij het water te verzamelen.
In de volgende nieuwsbrief het vervolg…
|
|
(naar boven) |
Hordenieuws 2
“een super leuk zomerkamp”
door: Rick
Robin Hood had een pijl met een brief op de deur van het scoutinggebouw geschoten. De volgende dag kwam Ka bij het scoutinggebouw en zag de pijl met de brief op de deur.
De leiding heeft de brief gekopieerd en ons uitgenodigd voor het zomerkamp. Op zaterdag 27 augustus gingen we verzamelen bij het clubgebouw in de kampvuurkuil. Sahi en Mag zeiden dat de broeder Tuck moesten roepen. Toen kwam er een oude man aan lopen op blote voeten. Hij had een kaart en een videoband mee. Toen hadden we de videoband gekeken. Toen zijn we op de fiets naar Elp gegaan en stopten we bij de Iberenplas. We hebben daar wat spelletjes gedaan. Daarna gingen we naar het kampterrein waar de tenten stonden toen gingen we spullen naar het terreintje brengen. Toen gingen we een beetje uitrusten, daarna gingen we hout sprokkelen, daarna gingen we tenten indelen.
De volgende dag gingen we hutten bouwen. We gingen iedere avond een opdracht doen. Dinsdag mochten de ouders komen kijken. Ook gingen we op de fiets naar Westerbork.
Ik vond het super leuk.
|
|
(naar boven) |
Hordenieuws 3
“volgend jaar moet het enger”
door: Benjamin
Het was voor mij de eerste keer zomerkamp. Ik had er erg veel zin in.
Broeder Tuc kwam met aanwijzingen naar het clubhuis. En we keken de film van Robin Hood. Die was erg lollig. Onze tassen waren met de vrachtwagen naar onze bestemming toegebracht. We fietsten naar Grollo en we hadden 4 pauzes. Toen gingen er de boel verkennen. We moesten ook nog hout sprokkelen. Na het eten gingen we ‘s avonds vaak bij het kampvuur zitten. We hebben macaroni, pannenkoeken, rijstedrap, barbecue, aardappels sperciebonen en vlees, patat en verder weet ik niet meer. Het ontbijt bestond uit boterhammen die we om de beurten moesten smeren. We hadden heel mooi weer daardoor konden veel zwemmen. We zijn nog ‘n keer in kamp Westerbork geweest. We hebben van Robin Hoot nog boog schieten geleerd. De ouders zijn dinsdagavond geweest. We hebben veel Donald Ducks gelezen. Ik vond het kamp erg leuk, volgent jaar wil ik wel weer mee, maar dan moet het enger zijn.
|
|
(naar boven) |
Rimboe Harry
“padvinderij”
door: Harry Hommes
Joop van der Knoop is ziek, niet ernstig, gewoon een griepje. Helaas betekende dit wel voor ons dat Joop geen stukje kon schrijven. Gelukkig wou Harry Hommes ons uit de brand helpen.
Aan onze jonge lezers!
Er is een tijd geweest dat de scouting geen scouting heette maar: padvinderij. Jawel! En op de padvinderij zaten natuurlijk padvinders. En van die padvinders had je drie soorten: welpen, verkenners en voortrekkers. Meer was er niet. En dat waren allemaal jongens. Natuurlijk waren er vroeger ook meisjespadvinders maar die hadden hun eigen groep: de V.I.O.O.L groep. Maar met de meisjes hadden we niets te maken want wij waren de stoere jongens van de Johannes Post. Wij kwamen als welpen elke zaterdagmiddag bij elkaar. Voor dat het programma begon gingen we in een kring staan. Dan deden we “vachtenschouw”. Elke gids inspecteerde dan van zijn nest of je uniform goed was, of je das recht zat, of je schone handen had, of je kousen goed zaten en of de groene flapjes onder je kousen wel goed hingen. Als dan het hele nest gekeurd was zei Akela: “Horde!” en dan stonden we allemaal recht op en onze mond zat stijf dicht. Het Ging Beginnen! Dan zei Akela “Ongeïnstalleerde padvinders doen een stap achteruit” en dan moesten alle welpen die nog niet geïnstalleerd waren een stap achteruit doen zodat ze eigenlijk uit de kring gingen. Ze hoorden er nog niet bij, mochten daarom niet meedoen met de opening en droegen daarom ook geen echte das. Als we dan de vlag hadden gehesen (dat heet ook wel “het breken van de vlag”) en de wet was voorgedragen en het gebed was geweest, ja, dàn konden we beginnen……..
O ja, niet vergeten: om je das hoort een dasring. Het knoopje van die dasring hoort naar je borst te wijzen en nooit naar voren! Want als hij naar voren wijst kan hij de zon weerkaatsen en dan verraad je je positie in het veld! Dat zijn zo van die zaken die de moderne welp hoort te weten. Ik sluit af met een oude padvindersgroet: Zonnig spoor!
Harry Hommes, ex-welp.
|
|
(naar boven) |
Troeppraat 1
“drukke tijden voor de verkenners”
door: Hopman Gerben van der Vries (Berend)
Het nieuwe scouting seizoen jaar is nog maar net begonnen of de verkenners hebben al weer zo veel leuke dingen gedaan dat je al bijna weer aan vakantie toe bent. Zo waan ik mij ook in die lekkere vakantie sfeer in mijn luie stoel wanneer ik mij ineens besef dat het helemaal geen vakantie is. Aaah!!! Paniek.
Dus duik ik maar snel achter de computer om maar eens te vertellen wat de verkenners de afgelopen weken allemaal al weer voor leuke dingen beleeft hebben.
Afgelopen zomer zijn de verkenners weer op zomerkamp geweest. Op expeditie Hoenderloo om precies te zijn. Dit avontuur speelde zit af, je raad het al, in de bosrijke omgeving van Hoenderloo. Over deze spannende expeditie lees je verderop in de nieuwsbrief meer.
De allereerste opkomst van het jaar stond nog een klein beetje in het thema van het zomerkamp. Hier kwamen de verkenners er achter dat naast dat je op een zomerkamp een hele hoop leuke dingen doet, je ook een enorme hoop troep kunt maken. De verkenners begonnen de dag ontspannen met een spelletje mukado. Want na zo’n zware expeditie was een spel voor de geest een welverdiende ontspanning. Na een potje mukado zetten de verkenners hun ontspanning om in een enorme opruimwoede waardoor de rommel van het zomerkamp al snel als sneeuw voor de zon verdween.
De week er op wat het programma wel andere koek. We gingen namelijk speculaas bakken in zelf gemaakte ovens. Met haringen en deksels gewapend gingen we richting de sloot. Dit waren onze graaf-tools voor die dag, omdat de pio-schepjes wel erg veilig lagen opgeborgen in de kist. Dit was voor de verkenners geen probleem wat al gauw stegen de rookpluimen op uit de sloot, en was de Houtlaan gevuld met de heerlijke geuren van vers gebakken speculaas (Deze laatste zin is niet op waarheid berust). Want sommige patrouilles verwisselden namelijk 2 deciliter voor 2 liter waardoor je het deeg we kon drinken. En ook het vuur wou bij sommigen groepjes niet echt vlotten. Maar uiteindelijk komt er toch altijd wel weer wat uit die ovens rollen waar de verkenners hun tanden in kunnen zetten.
Op zaterdag 1 oktober was het weer tijd voor het regio weekend. Het was dit jaar in Dwingeloo. Het thema van dit jaar was hoog en droog. Er moest per patrouille een brug gebouwd worden. Waarmee later op die dag het een en ander mee moest gebeuren. De verkenners waren mega fanatiek. Dit leiden bij ons tot middeleeuwse klapbrug, en een overdekte brug met bloem bakken en vlaggen. Er waren 3 beoordelingsmomenten. 1 Originaliteit, waar wij niet echt voor in de aanmerking kwamen, 2 een mysterie spel wat voor mij nog steeds een mysterie is, maar 3? Snelheid. Dat was meer ons ding. En dus met een eerste plaats voor snelheid konden we weer terug kijken op een zeer succesvol kamp.
De opkomst er na was het tijd voor het traditionele overvliegen. De overvliegers moesten een zeer pittige trappersbaan afleggen op van speltak te mogen verwisselen. Het was dit jaar hoger spannender viezer en kouder. Maar het was op een enkele kleerscheur na voor de overvliegers geen enkele last. Dus namen we bij de verkenners afscheid van: Thijs.V, Peter, Rinnert, Martijn, Michel, Alex en Laurens maar konden we 4 nieuwe jongens verwelkomen namelijk: Robin, Adriaan, Sebastiaan en Patrick.
De opkomst er na werd het tijd om de nieuwe patrouilles bekend te maken voor het nieuwe seizoen. Ook werd er die dag aandacht besteed aan hike techniek De groep werd in drieën verdeeld. Elke groep kreeg een aantal technieken uitgelegd onder leiding van onze nieuwe leiding Marc. Vervolgens heeft elke groep een korte hike uitzetten naar kampsheide waar we met zijn allen verzamelden. Na een korte pauze en een glaasje ranja werd er een zonnenkompas gedemonstreerd. Na een kort potje ouderwets beren werden de drie routes verwisseld tussen de groepen en kon er aan de terug tocht begonnen worden richting het gebouw.
Dit was nog maar begin van het nieuwe seizoen. Een nieuw seizoen waarin we weer veel meer gaan doen, en er al weer een boel leuks op het programma staat.
|
|
(naar boven) |
Troeppraat 2
“Expeditie Hoenderloo”
door: Vaandrig Joost Watering
Het zomerkamp van de verkenners vond dit jaar plaats in het prachtige dorp Hoenderloo, bij Apeldoorn. Dit prachtige terrein, midden op de Veluwe, bood ons allen weidse vergezichten en mooie fiets- en wandelroutes. Met uitzicht op een prachtig kamp vertrok de leiding al een dag eerder dan de verkenners naar de zonnige Veluwe, om daar alvast een aantal dingen op te bouwen.
‘Expeditie Hoenderloo’, was het thema voor het zomerkamp dit jaar. Een origineel thema, waarbij de leiding bijna alle mogelijke kansen gebruikte voor een realistische uitwerking.
Op zaterdag, tegen een uur of twaalf kwamen de verkenners aan op ‘het Spelderholt’. Een broodje zorgde voor voldoende energie om in recordtijd een grandioos kampement op te bouwen, of eigenlijk zelfs twee. Naar aanleiding van het thema, voelden wij ons gedwongen twee kampementen te hebben tijdens het zomerkamp. ‘Kamp Zuid’ was het kamp dat bestemd was voor de dagelijkse winnaars van de spelen die gedaan werden voor de ‘Willem Jansz. Bokaal’. De ‘losers’ kwamen dagelijks in ‘kamp Noord’ waar ze duidelijk het onderspit delfden.
Op zondag zijn de eerste wedstrijden gespeeld die moesten zorgen voor onderscheid tussen de twee kampementen. Na de deze dag werden meteen al de niveau- en krachtverschillen duidelijk tussen de verschillende patrouilles. Tot aan de laatste dag zouden de patrouilles elkaar tarten en zou elk spelelement ontzettend spannend blijven.
Op maandag en dinsdag hebben we een hike gelopen over de Veluwe. Een overnachting op een terrein in Loenen moest zorgen voor de rust die de expeditieleden nodig hadden om de tweede hike-dag terug naar het kampterrein te lopen. Erg snel werd er door de verkenners beide dagen niet gelopen, al overwegen we daar in de toekomst automatisch van uit te gaan.
Het grootste openluchtzwembad van Nederland vormde de woensdag de hangplek van de randgroep-hang-verkenners. De schone poriën van de verkenners kregen dit jaar slechts aandacht van Bourgondisch levende huisvrouwen en puberende kleuters. Het toeristische bezoek aan Hoenderloo op donderdag leverde evenmin vrouwelijk schoon op.
Een aantal spannende themaspelen schroefden het moreel echter weer op om ook deze dag voor de mensen in kamp Zuid een geslaagde dag te laten zijn.
25 All Terrain Bikes zorgden voor een grootse invulling van de vrijdag. Een parcours van ongeveer vijf kilometer met daarin alle denkbare terreinelementen zorgde ervoor dat elk overtollig stukje energie werd verslonden op de tweewielers. Een te gek eindspel met daarin alle aardse elementen zorgde voor een fantastische laatste avond. Het is bij dit spel duidelijk geworden dat al onze verkenners zelfs redelijk kunnen dansen. Wellicht ziet u ze dit jaar pronken bij de opening van het NPK…
Op zaterdag hadden de verkenners het onderling te druk met evalueren, waardoor het afbreken iets langer duurde dan dat de bedoeling was. Eenmaal terug in Assen werd in recordtijd de vrachtwagen uitgeladen, mede door de hulp van de ouders. Alle verkenners wisten snel hun weg naar een warm bad en een goed bed te vinden.
Na in de gaten te hebben gekregen dat Talpa onze succesformule heeft gekopieerd en inmiddels uitzend, kunnen we zeggen een geslaagd kamp te hebben gehad. Ex-hopman Alex, ex-assistent-hopman Blom, gastleiding David en de vaandrigs Gerben, Niels, Joost en Rob hebben zeker van het kamp genoten. Het wachten is nu weer op het volgende kamp.
|
|
(naar boven) |
Joop van der Knoop
“morse”
door: Joop
Eind augustus, net terug van mijn vakantie, lees ik mijn mail met het verzoek van de nieuwsbriefredactie om weer een stukje te schrijven. Het liefst iets met morse of zo, omdat blijkbaar niemand in de groep dit beheerst, in ieder geval was er niemand die mijn puzzel had opgelost.
Morse is een communicatiecode die in 1835 werd uitgevonden en ontwikkeld door Samuel Morse met het doel deze te gebruiken voor de telegrafie. Met morse kan je letters, leestekens en cijfers seinen door met tussenpozen signalen uit te zenden. Bij de telegraaf kom men maar kiezen uit twee standen. Sleutel naar beneden (=stroom) of de sleutel niet bediend (= geen stroom).
Als de zender de sleutel kort of lang op stroom te zet, komen er korte of lange signalen binnen bij de ontvanger. Alfred Vail (een collega van Samuel Morse) bedacht een internationaal schema waarin alle letters, cijfers en leestekens voorkwamen en een vast morse teken kregen. Bijvoorbeeld de A = kort-lang en wordt als volgt opgeschreven .- Nog eentje dan, de B = lang-kort-kort-kort (-…). Op www.scoutquest.com onder het kopje technieken staan alle letters met hun morse schrift.
De opdracht in de vorige nieuwsbrief was…:
Ik heb verschrikkelijk lang geleden
geboekt voor in mei een vakantie en
daarom helaas totaal geen stukje kunnen doen
wel heb ik geprobeerd om jullie plezierig te vermaken en daarom hierbij een geheimschrift los maar op.
Elk regel in de opdracht is een letter en elk woordenblok vormt een woord. Het antwoord van de opdracht bestaat dus uit 4 woorden. Een woord met 1 lettergreep is kort (.) en met meerdere lettergrepen lang (-). Voorbeeld “ik heb” zijn twee woorden met 1 lettergreep = .. = i. De eerste letter is dus de i. Als je weet welke morse bij welke letter horen kan je de opdracht oplossen.
Morse werd vooral vroeger veel tijdens hikes als technieken gebruikt. En zoals je ziet vind degene die de opdrachten maakt het leuk om met technieken te spelen. Geef daarom de volgende keer niet gelijk op, maar denk goed na.
|
|
(naar boven) |
Rowannieuws
“overvliegen is voor mietjes”
door: Laurens Velthuizen
Zaterdag 8 okt. was het overvliegen voor de welpen naar de verkenners, maar ook voor sommige verkenners naar de rowans ik was een van die verkenners.
We kregen een e-mail dat we om “4 minuten over de helft van 26 over half 8” op het gebouw moesten zijn, maar omdat daar meerdere uitkomsten op te bedenken waren kregen we later nog bericht dat we zaterdag er om 7:43 moesten zijn met o.a. een schep, 1 slipper, 2 riemen en 123.5cm touw.
Op zaterdag 8 okt was natuurlijk iedereen op tijd :$ en moesten we een kleine warming-up doen met tas en schep. Toen we daar lekker van uitgeput waren moesten we een gat van 4 meter lang 2 meter breed en een halve meter diep graven. Waar we later nog doorheen moesten maar dat nog lang niet.
Want eerst moesten we nog een uur stil in het bos zitten. Nou een uur is het wel geworden maar stil lukte maar een kwartier ofzo. Dus een uur en veel bakstenen later (hè?, Thijs !) hadden we wel veel honger gekregen. Dus mochten we het eten opzoeken in het bos toevallig hing ergens in een boom een zak met brood. Dus na toen het lekkerste eten ooit opgegeten te hebben was het alweer bijna 2 uur.
Dus tijd voor de opening, na een gewone opening was het tijd voor het “echte” overvliegen. Na de stormbaan (die niet helemaal op onze hoogte was) moesten we in het traditionele modderbad. En onder de sausen en boter, moesten we eerst nog een paar pijpen door voordat we officieel half rowan waren.
Met nog een hele nacht te gaan gingen we eerst douchen toen we weer helemaal schoon waren hadden we ook nog eten gekookt hamburger met krieltjes en sla lekker!. Dat eten hadden we hard nodig.
Want toen we klaar waren met eten, moesten we een groot vlot bouwen waar we met ons 6en en alle tassen op moesten passen.
Toen we uitspeelt waren gingen we een hike lopen eerst geblinddoekt in een auto. We werden gedropt bij Anderen in de buurt en moesten naar Rolde lopen. En van daar naar Ekehaar en toen via Amen weer terug naar Assen. (19km met zware tas en midden in de nacht. konden gaan zitten, stond ons na uur half uur ofzo ons nog een verassing te wachten want we mochten namelijk onder een shelter slapen.
Misschien kwam het doordat we zo’n mooie shelter hadden gebouwd of omdat we heel moe waren maar we vielen allemaal direct in slaap (denk ik).
|
|
(naar boven) |
AVD 60 jaar
“ranja met een koekje”
door: Oubaas PalinG
Wederom voorzien van stofbril en zuurstofflessen ben ik afgedaald in de archieven van de stam. Niet dat we van die bewaarders waren –of zijn– trouwens. Veel is er helaas niet bewaard gebleven. We zijn van oudsher meer van die doeners. ‘Nu leven, nu plezier… Later? …laterder!’
Deze keer bladeren we ruim 56 jaar terug in de logboeken. Er waren toen nog geen rowans. En het ging allemaal net even anders dan tegenwoordig.
V.T. Stambijeenkomst op donderdag 10 februari ’49
Dit was dan wel een zeer bijzondere, doch tevens ook een ernstige avond, daar de hele senior troep over zou gaan naar de stam.
Allereerst werd er geopend met het breken van de vlag door P. Bertram, waarna Kuch de wet voorlas. Oubaas Sanders las hierna een gedeelte voor uit Luc. 9, en ging vervolgens voor in gebed.
Hierna een uur naar de kachel, om daar het spel “Hersengymnastiek” te doen.
Nadat ze hun hersens weer tot rust hadden laten gebracht las Wouter de notulen voor, waarbij hij meteen afstand deed van dit schone beroep, daar hij 3 maart in militaire dienst ging. Dit beroep werd aldus, door de stamleden besloten, overgedragen aan de V.T. gast J. Krüger. De V.T.ers kregen vervolgens hun V.T.gasten toegewezen, waarvoor zij borg zouden staan.
Baas Hofkamp trad nu af als Baas, wegens vertrek naar Indië, doch dit zal nog wel eventjes duren. Dus weer een steun minder in de V.T. Maar dit werd snel verholpen, daar ze T. Boersma tot Baas met een paar korte woorden bombardeerden.
Het spel van vanavond bestond uit “Jager en hert”, dat soms zeer spannende momenten of monumenten vertoonde.
Verder werd besloten dat de stamavond op de donderdag zou blijven, daar op een andere avond verschillende niet aanwezig konden zijn. Hierna werden de 10 punten bekend gemaakt die een V.T.gast moet doen voordat hij als ‘goede’ V.T. geïnstalleerd kan worden.
Oubaas Sanders hield tenslotte een afscheidsspeech voor Wouter en voor wijlen Baas Hofkamp. Op de volgende stamavond zou ondergetekende een pow-wow houden over Fotografie. Het kampvuurlied van de Havik werd vervolgens nog gezongen, waarna de oubaas deze eerste stamopkomst voor ons, met gebed sloot.
V.T.gast J. Krüger
Tja, net even anders… Het breken van de vlag doen we niet meer. Wat is het breken van de vlag? De vlag werd dan voor het hijsen op een speciale manier gevouwen, zodat de vlag nadat het als pakketje gehesen was, met een ruk aan het touw geopend kon worden. Voorlezen uit de bijbel en gebed doen we bij de hele groep niet meer. Zoals ik in de vorige Nieuwsbrief al schreef: Religie en politiek zijn veel meer dan vroeger een privézaak.
Nog steeds wordt om de zoveel tijd een nieuw bestuur gekozen. Natuurlijk niet meer omdat jongens in militaire dienst moeten.
De woordspelingen zijn gebleven, maar opkomst op donderdagavond kunnen we tegenwoordig ons niet meer voorstellen. Alle speltakken van de JPG komen immers sinds jaar en dag op de zaterdag bijeen.
De stamstandaard en pow-wows kennen we nog steeds. Meezingen is nog altijd populair, maar uit het hoofd een lied zingen… dat is toch moeilijk hoor.
Uit het volgende stuk blijkt dat de stam zich langzaamaan ontwikkelde. Net zoals de stam nog steeds groeit en verandert.
VT Stambijeenkomst op Donderdag 22 sept. ’49
Nadat we er allemaal waren, behalve Oubaas, werd er besloten of we naar Bert Sanders zouden gaan, want dat knaapje moet oppassen, of dat we in het stamlokaal zouden blijven. Na algemeen instemmen, dat we naar Sanders zouden gaan, pakten we onze fietsen en vlogen we naar de Stationsstraat, om de zaak daar voort te zetten.
Allereerst kwamen de notulen voorgelezen.
Hierna kwam Paul met enkele punten voor de dag, wat we op de volgende avonden zouden kunnen doen.
Als eerste punt stelde hij voor om één keer in de 5 weken een spel te doen.
Punt 2 was: De powwow niet langer dan een kwartier te houden.
Punt 3. Spelen en knutselwerkdoen en ook zorgen dat we een recreatie voorraad hadden.
No. 4. Om een materiaalbeheerder aan te stellen voor waardevolle voorwerpen die de stam enz. gemaakt heeft.
5e De stam moest een logboek hebben.
Tevens moest er een knopenbord gemaakt worden.
Na al deze punten werden er nog enige vragen gesteld o.a.:
Of we met Sint Nicolaas niet wat kunnen doen. B.v. pakjes wegbrengen naar arme gezinnen.
Om een gezamenlijke opkomst met de pioniersters te houden.
Of we niet meer leden bij de stam konden krijgen.
Om iemand van buiten de stam uit te nodigen.
Voor een apart stamlokaal zorgen.
Oefeningen maken voor Horde en Troep.
Of de stamavond niet verlengd kon worden tot half elf.
En tenslotte: Of de film “Zonder Harnas” hier tijdens de wintermaanden niet kon draaien. Tijdens deze vragen werden we heerlijk getrakteerd op een glas ranja met koekjes, die we natuurlijk weer voor noppes opgescharreld hadden.
Na een kleine pauze werd het programma voor de volgende stambijeenkomst besproken.
Paul recreatie en Veerbeek zou ons dan eens werkelijk zijn powwow laten horen. Verder zou in de loop van de week een van de leden achter de Houtstek aan de Vaart aan of we die misschien als Troeplokaal konden krijgen.
Hierna werd Jan Vuurboom onder doodse stilte tot nieuwe penningmeester benoemd, welk beroep hij gaarne aannam. Wat een geldwolf.
Bé de Kleine kreeg te eer zich materiaalbeheerder te mogen noemen. Verder werd er besproken om op de eerste werkavond het troephuis schoon te maken. Tenslotte zongen we nog enkele liederen waarbij Baas op de piano en Bert op de gitaar speelden. En zo eindigde dan deze huislijke stamavond.
J. Krüger
|
|
(naar boven) |
Stamgezwam
“Ali B & Axel Rose op Scout-in?”
door: Doedel
Herinneringen aan het recente verleden van de stam zijn soms niet veel meer dan vage vlekken. Maar met enige hersenschudding dringen zich gelukkig al snel wat beelden op die, hoe mooi ook, allemaal even onverklaarbaar lijken:
Een fraai geblindeerde, stuurloze auto…, een spartelende tentzak…, een gat in de lucht… We zien een treinconducteur naar het kaartje vragen voor de vier meter paal die ergens languit in een bagagerek ligt. We zien Ali B voor een uitzinnig publiek hiphoppen in het ritme van de kabouterdans. In de stijl en uitvoering herkennen we Blom. Maar die kan het niet zijn. Want die heeft een snor. Dan verschijnt ineens Axel Rose ten tonele. De wereldberoemde rockster heeft blijkbaar even liggen slapen in de tent van Marco Sanders. En als we ons dan ineens weer vier uur rammelen in Max herinneren, begint er weer wat te dagen: Oh ja, Scout-in.
“Ik, jij, wij… samen scouting!”. Onder dat motto kwamen een paar duizend leidinggevende scouts uit het hele land op een landgoed in Boxtel bijeen om kennis, ervaring en alles wat ze verder konden bedenken uit te wisselen. De AVD nam (samen met de Fraeylema) de opbouw en de afbraak weer voor haar rekening. In een razend tempo werden gigantische tenten en enorme podia uit de grond gestampt.
Ondanks enkele rake geintjes vond dit stampen in een gezellige en gebroederlijke sfeer plaats.
Toch slaagde Marc K. erin om het iets te bond te maken, waarop de overige aanwezige stamleden besloten om zijn auto netjes te verpakken met een kleurig omzeil en wat spanbandjes. De wagen
optillen met een heftruck bleek vervolgens wat omslachtig waarop meneer K. zelf maar in een tentzak werd gepropt. Toen de leppels van de heftruck omhoog schoven sprong de soepele militair echter uit een gat in de lucht en vluchtte richting basiskamp. Korte tijd later werd de snor van Blom afgeschoren.
Ondertussen genoten vier nieuwe stamleden van hun overvliegen. Na het nodige fiets en wandelwerk hadden zij de trein richting Boxtel genomen. En omdat Max toevallig één viermeterpaaltje was vergeten moest deze met de handbagage mee. Op het terrein aangekomen toonden zij vol trots hun mini-piowerkje dat zij, met Max in gedachten, hadden geknoopt.
Een weekje later stroomde het terrein vol met deelnemers die vol verbazing op aanplakbiljetten zagen dat Ali B kwam zingen. Blom had voor de gelegenheid zelfs zijn snor afgeschoren.
Met de kater van Ali B-show nog in het achterhoofd besloten een aantal stamleden de volgende dag tot een verfrissende duik in een nabijgelegen zwembad. Sanders was daarbij zo fanatiek dat hij de bodem kopte en met (opvallend waterig) bloed het zwembad kleurde. Na een paar hechtingen en met een groot wit verband om het voorhoofd stelde hij zich, terug op het terrein, netjes voor als Axel Rose. Een gezellig ritje met Max, waarbij Joost er alles aan deed om buiten het zicht van de chauffeur stiekem in slaap te vallen, bracht ons vervolgens terug in Assen.
Hiermee zijn de vlekken via losse fragmenten toch nog een aardig plaatje geworden en kunnen we weer vooruitkijken naar een nieuw seizoen. Daarvoor is onder het motto “na ALV komt VLA” reeds het nodige uitgedokterd. We kunnen weer aan de slag: lekker nieuwe vlekken maken…
|
|
(naar boven) |
Het Interview
“met Hopman Meier”
door: DE Redactie
Voor het interview hebben we weer in de bekende namengrabbelton gegrabbeld, en tot een ieders verassing kwam het briefje met de naam “hopman Meier” uit de ton.
Hopman Meier is scout van het eerste uur. Als vaandrig is hopman Meier betrokken geweest bij de oprichting van groep 5 uit Assen (welke later de Johannes Post Groep is geworden). In negentien34 heeft er een van de hoogtepunten uit Hopman Meier scoutingcarrière plaatsgevonden, hij werd hopman. Al een paar jaar daarna, was het andere hoogtepunt uit Hopman Meier zijn carrière, de wereldjamboree van negentien37 in Vogelenzang. Hopman Meier heeft in negentien78 het hopmanstokje doorgegeven aan Hopman De Visser. In het zelfde jaar heeft hopman Meier een functie aangeboden gekregen bij het landelijk bureau. Hij mocht de hopmancursussen gaan geven.
Een enkele keer komt hopman Meier nog wel eens langs bij de groep. Hij constateert dan wel dat er in de loop van de tijd het een en ander is veranderd. Niet dat alle veranderingen slecht zijn, maar aan sommige dingen denkt hij nog wel eens met weemoed terug. De welpenpetjes, verkenners 1e klas, een ongedempte Lex, de ribbroeken, kampvuurkleedjes en de Hopmanhoed zijn wel dingen die Hopman Meier mist. Hij hoopt dan ook van harte dat sommige dingen ooit nog terugkomen. Hopman Meier zal eens op zolder zoeken of hij niet nog een stapel welpenpetjes en een hopmanhoed heeft liggen. Deze hopmanhoed kan dan gedragen worden door de nieuwe hopman, hopman Berend. Over Hopman Berend heeft Hopman Meier alleen maar lovende woorden, en hij heeft er dan ook alle vertrouwen in dat Hopman Berend voor een onvergetelijke tijd gaat zorgen. Dit zelfde vertrouwen heeft Hopman Meier in de andere nieuwe teamleiders. Oh ja, hopman Berend, zorg dat je programma gevarieerd is en dat er ook aandacht wordt besteed aan de technieken… ?
Het lijstje van Hopman Meier
Favoriete Scoutinggroep: Johannes Post Groep
Favoriete boek: Het verkennen voor jongens
Favoriete tijdschrift: DE Nieuwsbrief
Favoriete drank: Verse melk van de koe
Favoriete hopman: Hopman Berend
Favoriete muziek: De duinenmars
Favoriete knoop: Spaanse paalsteek
|
|
(naar boven) |