nr. 2 – dec. 2004 (Demo)

Nieuwsbrief, jaargang 26, nr. 2

Inhoud:
Van DE Redactie, Van de voorzitter, Hordenieuws, Rimboe Ronald, Troeppraat 1, Troeppraat 2, Joop v/dr Knoop, Rowannieuws 1, Rowannieuws 2, Stamgezwam, Kerstoverpeinzing, PAG-post, Oude doos, Interview

---

Inleveren kopij volgende Nieuwsbrief t/m: donderdag 3 februari 2005

(naar boven)

Van de Voorzitter
“een aantal mensen zijn onze gelederen komen versterken”
door: Mario Fokkens

Nu de wind harder begint te waaien en de tempratuur begint te dalen, gaan we ons opmaken voor het winterprogramma.

Alvorens ik het programma in vogelvlucht met u door zal nemen wil ik u met gepaste trots alvast schriftelijk voorstellen aan een aantal mensen die onze gelederen komen versterken. Allereerst hebben we voor onze penningmeester Martin Velthuizen een waardige vervangster kunnen vinden in de persoon van mw. Wilma Rinsma. Daarnaast heeft een oude bekende de functie van onderhoudsman op zich genomen, daar zijn we Erik Gourdinou de Gouberville ook zeer dankbaar voor en tevens blij hem weer actief binnen de gelederen te ontvangen. Afsluitend kan ik zeggen dat de groep zich weer rijk kan rekenen met een tweede groepsbegeleider, dit maal in de persoon van Rutger Brood. Voor velen nog een bekende want hij heeft zich jaren actief ingezet als leiding binnen de groep.
Voor allen geldt van harte welkom en ik hoop dat jullie je thuis zullen voelen binnen je werkzaamheden en de groep…
Nu terug in de tijd. Vorige keer refereerde ik aan het overvliegen. Ik hoop dat de meeste mensen dit spektakel hebben kunnen aanschouwen. Alle speltakken hadden hun beste been voorgezet om de overvliegers een harde dobber te geven bij het vertrekken naar de andere speltak. In een aantal gevallen kan ik zeggen dat het naast een leuk evenement ook een leuk schouwspel was… Daarna zouden we gezellig met zijn allen op kamp. Een gezamenlijk herfstkamp. Kinderen, leiding, ouders en bestuur. Een onvergetelijk kamp zou het moeten worden. Niet eerder vertoond en met veel voorbereiding… En dan de tegenvaller. Het gaat niet door bij gebrek aan deelname. Dan vraag ik u hoe dit kan… Ik sta echt open voor antwoorden, want met alle eerlijkheid kan ik u vertellen dat ik dit niet had verwacht. Er wordt veel energie gestoken in het organiseren van een kamp waarin naast de gebruikelijke aandacht voor de kinderen ook de aandacht voor de ouders niet zal ontbreken. Er worden activiteiten gepland, een terrein besproken en nog veel meer. En dan als organisatie tot de conclusie komen dat er geen animo genoeg voor is, lijkt mij geen pretje en zeer demotiverend. Graag zou ik u willen vragen hier eens over na te denken en u willen verzoeken ook dit de volgende keer in uw overwegingen mee te nemen wanneer uw inzet bij iets wordt gevraagd.

Afsluitend wil ik u veel plezier wensen bij de komende tijd, en hoop u eens te treffen aan de Houtlaan…

(naar boven)

Rimboe Ronald
“vlotten bouwen”
door: Rimboe Ronald

Van DE Redactie kreeg ik een berichtje van één van de welpen. Het lijkt hem zo leuk en spannend om eens te gaan vlotvaren.
Het is nu niet echt de goede tijd om te gaan vlotvaren. Het water is nu namelijk heel koud. Toch zal ik uitleggen hoe je kan vlotvaren en hoe je het leuk kunt maken.

Als je water in de buurt hebt is het leuk om eens een vlot te bouwen. Er zijn heel veel verschillende soorten vlotten die je kan maken. Voor de meeste vlotten heb je dezelfde materialen nodig: touwen, hout en tonnen.
Het is slim om eerst je vlot in het klein te maken. Van takjes of lucifers bijvoorbeeld. Dan weet je daarna precies hoe het in het groot moet.
Als je vlot klaar is, moet je het eerst voorzichtig testen voordat je ermee gaat varen. Het moet natuurlijk niet zinken of uit elkaar vallen. Bij het werken op water moet je natuurlijk goed om je veiligheid denken. Bij het maken van een vlot moet je het volgende onthouden:
– Een voorwerp dat zwaarder is dan water zinkt (bijvoorbeeld stenen of je fiets);
– Een voorwerp dat even zwaar is als water zweeft (bijvoorbeeld een vis of duikboot);

– Een voorwerp dat lichter is dan water blijft drijven (bijvoorbeeld hout of olie).

Sommige dingen drijven beter dan andere. Een opgeblazen autoband drijft heel goed, net als een lege ton. Hout verdwijnt voor een groot deel onder water, net als ijs trouwens. Daarom is een band of ton heel geschikt om in een vlot te gebruiken. Een ijsschots is niet zo handig. Die moet wel heel groot en sterk zijn voordat je erop kunt blijven drijven. Bovendien kan ijs smelten.

Maak voor een vlot eerst een houten frame. Als dat klaar is, kun je daar de tonnen op vastmaken. En eventueel een mast met zeil.
Het besturen van een vlot kan op verschillende manieren. Bijvoorbeeld met een paal of met roeispanen. Als je heen een weer vaart van de ene oever naar de ander, kun je het vlot trekken langs een touw.

Maak van het vlotvaren een avontuur. Door bijvoorbeeld van het water een krokodillenvijver met piraten te maken. Als je er nog een oude kaart bij maakt, kun je gaan schatzoeken. Veel plezier!

(naar boven)

Troeppraat 1
“kan het kader niet knopen?”
door: vaandrigs Berend & Nelis

Het is vrijdag 27 november, buiten waait het en maakt Koning Winter een ijzige laag op de wegen. Zijn adem doet bloemen bevriezen, maar Berend en Nelis trotseren de winter om voor jullie dit stukje te schrijven. We vrezen dat onze vingers elk moment aan het toetsenbord vastvriezen. Maar dapper zetten we door om verslag te doen van de activiteiten van de afgelopen weken.

We vertelden in de vorige nieuwsbrief over het overvliegen. De week erop gingen we op herfstkamp. Peter heeft daar een leuk stukje over geschreven die je verderop kan lezen in de nieuwsbrief.

Op 30 oktober was het back to basic. Speciaal voor deze gelegenheid hebben we een knopen expert laten overkomen uit Diep Friesland. SiSieneke leerde ons de fijne kneepjes van het vak. Hoewel SiSieneke een mediterrane naam lijkt, blijkt ze net als Koning Winter een IJskoude Tante. Ze bleek een oude bekende te zijn van El Pasta en kon ons vermaken met vele verhalen die ze had gehoord van onze oude Maffia-baas.

Na de opening in de middag begonnen we met een ouderwets spelletje tonnenroof. Echter Vaandrig Nelis besloot er een variatie in aan te brengen. De 2 teams werden ingedeeld volgens het binaire stelsel. Nadat men op lengte was gaan staan, werd de modus genomen van de populatie, die door 3 werd gedeeld en dat weer vermenigvuldigd met de wortel van de mediaan. Het speelveld bestond uit twee vakken die diagonaal gekruist waren op de X-as. Vak A: links van X-as en rechts van de Y-as, was bestemd voor team B. Zij mochten de tonnen verstoppen op de locatie waar de sinus kruist met het richtingscoördinaat X3. Het omgekeerd evenredige gold voor team B? Of was het nou team A? Begrijpen jullie het nog? Nee…? Vaandrig Nelis ook niet, en besloten we de dag maar te vervolgen met het onderdeel knopen.
Ditmaal was het opsplitsen van de groep wat makkelijker. De jongste van de groep kregen instructie van de OWH en knopenexpert SiSieneke. De kruissjorring en de mastworp bleken al snel onder de knie en om de vingers warm te houden, werden de paalsteek, de diagonaalsjorring en de schootsteek gemaakt. Ditzelfde gebeurde bij de groep onder leiding van Vaandrigs Rob en Joost, die de middengroep onder hun hoedde hadden.
Echter bij het kader was de vooruitgang ver te zoeken. Maar na een trage start konden ook wij al gauw aan de mastworp beginnen. Het lekkere kopje thee die onze afgekoelde lichamen weer opwarmde, weerhield ons ervan de aanstormende Koning Winter bezit te laten nemen van onze lichamen. Snel tijd voor een estafette en een potje touwtrekken. Vandaag trok Koning Winter tijdens het touwtrekken aan het kortste eind. Het eindigde in een prachtig gelijkspel voor de verkenners. We gingen snel sluiten en namen afscheid van SiSieneke, om de volgende opkomst te beginnen met openen.

Objecten pionieren met Vaandrig Rob. Per patrouille trok men naar buiten om een wipwap te bouwen. Helaas bij de pauze in de middag bleek nog geen enkele patrouille te kunnen balanceren tussen herfst en winter. Na de thee, die de nodige kracht en warmte gaf om verder te bouwen, bleken twee patrouilles erin geslaagd te zijn Koning Winter eruit te wippen. Helaas was dit niet voor alle patrouilles weggelegd. De boel werd opgeruimd en was het alweer tijd om te sluiten. We voelden de koude wind al opzetten.

Zaterdag 13 november had Koning Winter dan eindelijk bezit genomen van ons lieve Assen. Het gebouw dat zuchtte onder de ijzige koude die dit voort bracht, beschermde ons tegen de ontberingen van buiten. Een binnenprogramma dus. In een poging ons warm te houden besloten we Domino D-Day nog eens dunnetjes over te doen. De domino stenen waren nu echter vervangen door Lucifers. De patrouilles maakten op een tafel, volgestort met aarde een luciferbaan, die aan de volgende eisen moest voldoen: het moest tweemaal kruizen, en er moest een tunnel en een heuvel in verwerkt zijn. Als een lopend vuurtje liepen de vlammen over de tafel. Toen de zwaveldampen waren opgetrokken en de eerste vijftien verkenners weer ontslagen waren uit het zie-kenhuis ;-), besloten we de opkomst te eindigen met een quiz.
Triviant, met de bekende vragen zoals: “Welke Mars liepen de Oude Wijze Hopman (OWH) en de Oude Wijze Assistent Hopman (OWAH) onder leiding van Hopman Meijer in 19-3-7?” en “In welk jaar rondden de OWH en de OWAH hun eerste klas verkenners eisen af?” kwamen aan bod. Maar ook de wat minder standaard Triviant vragen werden gesteld.

Het is wel weer duidelijk, Koning Winter is in ons land. Dat betekend dat de kerstdagen niet lang op zich zullen laten wachten. De voorbereidingen voor de Boerenkoolmaaltijd op 15 Januari zijn al begonnen en nog deze maand sluiten we gezamenlijk het jubileumjaar af. Genoeg te doen dus, en daarom sluiten we af met een wijze spreuk: “Kleed je warm en goed, net zoals de Hopman dat doet!”

(naar boven)

Rowannieuws 1
“Exact 2004: koud & cool”
door: Jelmer Komen & Arno van Schaik

ExAct: het was het weekend van 12 november en kwam een cool kamp aan in Elp. De Rowans en Rowan-Sherpas stroomden samen op het Uteringskamp.

De feesttent stond er al en we moesten onze tenten opzetten. Na 3 uur hadden we eindelijk de Bever tent en de fouragetent (Vierkanto) overeind. Toen gingen we naar de opening. En Thijmen was zo vriendelijk om mij (Jelmer) de wet te laten opzeggen… Toen begon het programma. Het eerste spel was een spel waar je met beschrijving iemand moest opzoeken. Toen maakten we een kledingketting. Dit was best ruk maar natuurlijk wonnen wij weer! Daarna gingen we Beren. Best cool met 160 lui! Arno bleef lang over terwijl ik met een dik oog en een snee erop langs de kant stond… Het spel ging nog even door toen we later naar de feesttent gingen. Het werd er aangenaam warm toen de hitteblazers aangingen (prachtig!). We hebben daar lekker doorgefeest.
Toen we ‘s morgens wakker werden was het verschrikkelijk koud! We moesten toch opstaan en onze ijskoude kleren aantrekken en naar de feesttent gaan om daar te ontbijten met koffie of thee (prachtig!) Toen hebben we een vaag voetbalspel doen. Met 8 goals speelden we voetbal door elkaar. Na een tijdje liep dit uit op vette haas! Hierna gingen we een coördinatenspel doen. We kregen een coördinaat en liepen naar dat punt. Op elk punt kregen we een letter. Dit werd uiteindelijk een woord. Wat dat woord was weten we niet.
Toen kwam Iano langs en scheurde even door de heuvels en plassen met zijn coole jeep! Iedereen stond er zo van: “Oooooh!” Maar goed; de avond viel over het Uteringskamp en de bbq’s werden aangestoken. Er werd een lekker maal voorbereid en de laatste avond van ExAct 2004 was begonnen… We hadden lekker gegeten. Arno ook! Hij genoot van zijn heerlijke satéstokjes met speciale garnering van Jelmer en Stefan. (Het aangebakken vet van de tralies van de bbq)
Afijn nadat we gegeten hadden gingen zaklampspel doen. Met morse codes geseind door zaklampen moesten we posten vinden en terugseinen. Dit was voor de eerste keer een leuk programma. Daarna gingen we chinees voetballen!
Toen kwam het “Gigantisch gave JPG programma” Eindelijk een goed programma! Het spel was een rollenspel. Terwijl het verhaal over Romeo en Julia werd verteld moesten de aangewezen personen hun rollen vervullen. Het was lachen en toen was het aan Jelmer en Stefan om een paar leuke ouderwetse gezellige liedjes te zingen! Dit ging goed en iedereen had het naar z’n zin. We bleven nog lang zitten en genoten van het laatste bier aangezien het dit opraakte… Er was een stoelendans en het was heel lachen! ‘s Ochtends vonden we het tijd om maar weer eens onze (koude) slaapzakken op te zoeken. Een paar uur later werden we wakker, aten we wat van Jos speculaas en gingen we naar de feesttent om te ontbijten.
Na het laatste ontbijt was het tijd voor het laatste programma; krattenroof! Gewoon vlaggenroof maar dan bierkratten in plaats van vlaggen. Daarna nog even vettehazen met 4 ballen en toen was het alweer tijd om onze tenten af te breken. Bij de sluiting kregen we een naambandje voor op je mouw en vertok iedereen weer…

ExAct 2004 was heel cool en volgend jaar weer!

(naar boven)

Rowannieuws 2
“dit was lachen en erg pijnlijk”
door: Jelmer Komen & Arno van Schaik

De afgelopen weken hebben we weer van alles gedaan met de rowans, maar wat ons het meest is bij gebleven…

Op een zaterdag middag gingen we erwtenschieten. Iedereen moest beschermende kleding aandoen en erwtenschieters meenemen. Eerst gingen we programma’s bedenken voor Ex-Act en de taken verdelen. Hier-na deden we onze beschermende kleren aan en gingen we het bos in… We werden in 2 teams verdeeld en verspreidde ons. Toen was het knallen geblazen! Een erwt op je jas was niet erg, maar krijg er maar eens 1 op je been als je alleen een spijkerbroek aan hebt!
Soms stonden we op elkaar te schieten en later kreeg Stefan de volle laag! Hij had flink last van zijn kuit! We hadden nog een pauze tussendoor en aten toen veel tosti’s met veel kaas. We gingen daarna weer even schieten. Later hadden we nog een gevecht tussen Timmo, Jeroen, Arno en Jelmer. Dat was lachen en erg pijnlijk ? Toen werd het weer eens tijd om te gaan sluiten…

Het was een geslaagde middag!

(naar boven)

Een kerstoverpeinzing
door: Marjolein Walsweer

Op weg naar de toekomst
is het maar één ogenblik
want de tijd staat niet stil
maar neemt ons mee
een nieuw jaar binnen

Onze zorgen en verdriet
vreugde en verwachting
hoop en verantwoordelijkheid
worden als vanzelf meegevoerd
over de drempel van de tijd
het nieuwe jaar binnen

Neem je voor, niets meer voor te nemen
hooguit iets dichter bij elkaar te staan
Zodat we op de weg die we nu lopen
voor altijd samen verder kunnen gaan.

(bron: http://www.gedachten-gedichten.nl)

(naar boven)

PAG-post
“PAG in buitenlandse sferen”
door: Lammert Aling

Ook dit jaar is in september voor de PAG (Post Anthoniaans Geno(o)tschap) een nieuw seizoen begonnen.

Er is op de eerste bijeenkomst in de tiende maand driftig over allerlei bestuurlijke en huishoudelijke zaken gedebatteerd en zijn begrotingen tegen het licht gehouden en dan zijn wij allen thesauriers natuurlijk, maar we zijn uiteindelijk eensluidend uit de ledenvergadering gekomen en hebben de agenda kunnen vullen met te plannen van bijeenkomsten en activiteiten.

Zaterdag 20 november was onze eerste reguliere avond alwaar de heren organisatoren een poging gedaan hebben een brug te slaan tussen de Britse cultuur enerzijds en het franse genot anderzijds en naïef zo als wij zijn kwamen wij er achter dat dit allang ondergraven is. Wel aan, de moderne techniek maakt het mogelijk om dvd’s af te spelen op een meegebrachte lappietoppie en een beamer met groter projectie scherm vergrootte dit kijk plezier aanzienlijk. We hebben ons te goed gedaan aan het Britse Monthy Phyton flying circus, die op zoek ging naar de heilige graal (was dat niet in frankrijk??), en zijn gelijktijdig gelaafd aan de nieuwe franse wijn die op 18 november j.l. is vrijgegeven. Zij smaakte heerlijk jong en fruitig maar daar hoef je geen wijn voor te zijn, dit is vergezeld doen gaan met even smaakvolle kaasjes van diverse makelij en die rijkelijk voorzien waren van even diverse ingrediënten, geneutraliseert door frankrijk trots. Meerdere stokbroden waren van node namelijk om het een en ander te compenseren en af te blussen. Toen ik ‘s avonds laat nog even uitgenodigd werd door mijn zwager om het Assense nacht en kroegleven met een bezoek te vereren, verwonderde hij zich over het lijk witte bebrilde bekkie van uw scibbent die de resterende nacht het bij spa rood hield om het wat zwaar gevallen notenkaas, die de nodige oprispingen bezorgde, niet te doen ontaarden in een zware misselijkheid wat door onwetende omstanders eenvoudig afgedaan zou kunnen worden met “te veel drank op”. Wat kunt U nog van ons verwachten, om maar even terug te keren naar wat minder esoterische zaken. We hebben nog een gezamenlijke avond te goed met de AVD en we zijn alweer druk doende met de voorbereidingen voor een nieuwe PAG RALLY wat zwaar gaat neigen om een klassieker te worden onder de autopuzzeltochten voor oldtimers en exclusieve sport-auto’s.

Noteert U maar de datum van zondag 24 april 2005 in uw nieuwe agenda, dan gaat namelijk voor de tweede maal de PAG RALLY van start. U bent van harte welkom als toeschouwer, of u bezit een auto in onze categorie, dan rijdt U mee natuurlijk. Mocht uw interesse gewekt zijn en wilt U alvast een voorproefje, op www.pagrally.nl kunt u binnenkort foto’s van de afgelopen keer bewonderen op de hernieuwde site (Ook zijn foto’s geplaatst op de AVD site). Hier zijn een aantal PAG webdesigners druk doende mee om het een en ander technisch te realiseren. U zult nog van ons horen en met deze woorden sluit ik met een stevige linker.

(naar boven)

Uit de oude doos
“geef die pen ‘ns door”
uit: Nieuwsbrief jg. 19, nr. 2 (dec. 1997)

Hallo ik ben Jelmer Komen.

Ik ben 8 jaar en zit sinds twee jaar op de welpen. Ik vind het hartstikke leuk. Ik ben in Harderwijk geboren maar toen ik een jaar zijn we naar Gouda verhuisd. Sinds 2 jaar wonen we nu in Assen. Ik heb 2 broers. De oudste Marc hij is bij de verkenners. Daarna komt Thijmen, die zit op voetbal bij Achilles. Mijn vader werkt op de Johan Willem Fris Kazerne en mijn moeder bij de Trombosedienst.
Mijn vrienden zijn Albert en Thijs. Zij zijn ook welp en ze zitten bij mij in de klas. Samen hebben we altijd veel lol. De kampen bij scouting vind ik altijd erg tof. We doen dan leuke spelletjes. Op het zomerkamp hebben we leren roeien en ook hebben we leerd wat bakboort en stuurboort is. Het spel “beren” vind ik ook erg leuk om te doen, maar ik word soms gepest, en dat vind ik niet leuk.
Ik zit in nest WIT. Vorige week hebben we leren liften met ritme. We waren op wereldreis. Het NPK vond ik ook leuk. Vorig jaar ben ik voor het eerst mee geweest. Voor het laatst in Anloo. Ik hoop dat het op Lauwersoog net zo leuk. Als ik met de hele familie op vakantie ben gaan we heel vaak de bergen in. We lopen dan met met een rugzak en een kaart een hele dag. We nemen dan altijd stokbrood en kaas en water mee. Soms gaan we naar een gletsjer met een gondel naar de sneeuw.
Ik heb 2 opa’s en oma’s. Zij wonen heel ver weg en daarom ga ik daar wel eens logeren met mijn neefjes. We gaan dan naar het zwembad of in de tuin in de zandbak of onder de douche in de tuin. Soms mogen we ook koekjes bakken. Dit is het einde van mijn verhaal.

Ik geef de pen door aan Niels Goedvolk van de verkenners.

(naar boven)

Van DE Redactie
“te gast bij de familie Walsweer”
door: DE Redactie

Op een gure winteravond is de redactie bij elkaar gekomen om de laatste nieuwsbrief van 2004 te maken. Nou ja met de hele redactie? De hoofdredacteur zal het vanavond alleen met zijn assistentje moeten doen, de overige redactieleden zijn helaas verhinderd wegens verhuizingen en vakanties naar Kosovo.

We kunnen bij binnenkomst nog net met de familie Walsweer een sinterklaasliedje meezingen en onze schoen bij de voordeur plaatsen, voordat we gelijk door worden gestuurd naar de keuken waar we uit maar liefst 36 verschillende soorten bakjes met eten een keuze moeten maken over wat we willen eten. Een lopend buffet van de Chinees, alleen dan bij je thuis, geweldig & heerlijk. We hebben onszelf voor deze redactie vergadering uitgenodigd bij de materiaalman, de groepsbegeleidster en hun zoontje Thijmen. Omdat de keukentafel door de man des huizes vol gezet is met computers, eten wij met het bordje op schoot in de woonkamer, en kunnen wij het eten wegspoelen met een speciaal vla-tje. Ondertussen vermaakt Thijmen ons, door al zijn speelgoed te showen. Na het eten, even naar boven om de mail te bekijken. Staan daar nog 3 computers… ongelofelijk. Na een rondleiding door Thijmen langs zijn slaapkamer en de babykamer (ja ha, nog 6 weekjes) nemen wij de trap naar beneden om plaats te nemen achter de computers. Ook in de keuken 3 computers, dus ging het een keertje extra snel. Met de ene hand type ik dit stukje terwijl ik met de andere hand de geweldige stukjes opmaak. Ondertussen knipt en plakt de hoofdredacteur met beide handen in de verschillende stukjes en plaatjes.

De laptop die wij van Martin hebben gekregen werkt fantastisch, hierdoor zullen de redactievergaderingen in het vervolg hopelijk niet meer zolang duren. Martin bedankt.

Tijdens het opmaken van de stukjes komen we tal van rare tekens tegen als 😛 🙂 :”{ ;’) “:{“:: enz. enz. Aangezien de typemachine van de hoofdredacteur deze tekens niet herkent en de ganzenveer steeds afbreekt, verzoeken wij onze columnisten deze tekens tot het minimum te beperken :).

Rest ons nog jullie allen hele goede feestdagen te wensen, een goede jaarwisseling en voor een enkele een leuke wintersport :(.

Veel plezier met het lezen van deze nieuwsbrief, waar opvallend veel scouting verhalen in staan :).

(naar boven)

Hordenieuws
“de opkomsten waren een groot feest”
door: Akela

Het laatste stuk wat de welpenleiding heeft ingestuurd bij de redactie van de nieuwsbrief ging over het zomerkamp. Maar er is het nieuwe seizoen zoveel leuks gebeurd, dat ik vind dat ik dat niemand mag onthouden. Dus een klein eindje terug in de tijd.

Ik zal denk ik beginnen bij het overvliegen. Onze horde heeft toen afscheid genomen van zes welpen (veel succes bij de verkenners jongens) maar ook een nieuwe leiding mogen verwelkomen; Baloe. Na de welpen tijdens het zomerkamp ontmoet te hebben, wilde Baloe graag bij ons blijven en dat heeft hij geweten. Terwijl iedereen die ging overvliegen maar één parcours hoefde af te leggen, vond de welpenleiding het zeer belangrijk dat Baloe alle parcours af ging leggen. Aan het eind van de parcours twijfelden wij wel of wij hem nog als leiding wilden hebben vanwege de ondragelijke stank. Maar zijn prestaties waren zo goed, dat wij hem niet konden weigeren, Baloe gefeliciteerd!
Ook de opkomsten waren een groot feest, de leiding heeft laten zien dat zij nog net zo goed kunnen spelen als de welpen (misschien wel wat valser, maar ach…). Zo hebben de welpen tonnenroof gespeeld. De tonnen waren goed verstopt in grote, zelfgemaakte forten en het was de taak aan de andere welpen om de tonnen te vinden. Als de tonnen gevonden waren moesten ze de ton naar hun eigen fort terug brengen. Dit ging uiteraard niet gepaard zonder het nodige getrek en geduw. De leiding vond het toen noodzakelijk om hun capaciteiten te laten zien en roofden alle tonnen van de welpen en gooiden die in een sloot. Dit lieten de welpen niet op zich zitten, en roofden de tonnen weer van de leiding. Het water van de sloot kwam voor een aantal welpen wel heel dichtbij.
Een aantal weken later gingen veel welpen naar huis met een aparte witte uitslag op hun haar, in hun neus en oren. Wat was dit voor rare ziekte, was er een virus in het bos? Ook de leiding was niet ontsnapt aan dit rare witte goedje. Maar geen vrees ouders, het waren de symptomen van een uit de hand gelopen spelletje douane en smokkelaar. De smokkelaars moesten zakjes met drugs naar de andere kant van het bos zien te smokkelen zonder dat de douane hen kon pakken. Er kwamen steeds meer welpen zakjes inleveren bij Baloe en Akela die van die rare witte plekken hadden. Na dit nagevraagd te hebben bij de welpen, bleek Kaa de zakjes nogal onhandig aan de welpen te geven, iedere keer ging op een duistere manier het zakje kapot en belandde de inhoud over de welpen heen. Maar de welpen hebben wraak genomen op Kaa, die zat daarna ook onder de witte vlekken. Maar tijdens de opkomsten mag het beren en trefballen uiteraard niet ontbreken. Ook hebben de welpen nieuwe spelletjes geleerd, zoals boomtikkertje en de palendans. Uw welpen kunnen u de spelregels vast goed uitleggen. De week daarna was het tijd om zes nieuwe jongens en Baloe officieel te installeren. Eindelijk konden de nieuwe jongens het zo intens gewilde uniform van de welpen aantrekken. Gespannen legden de nieuwe jongens hun linkerhand op de totem en legde de eed af. De jongens zijn door hun ouders vereeuwigd met een fototoestel. Alle jongens en Baloe van harte gefeliciteerd en welkom bij de horde.

De welpen zijn ook druk bezig met het nestenklassement. Telkens doen zij tijdens een opkomst spelletjes. Het nest dat het vaakst gewonnen heeft is aan het eind van het seizoen de winnaar van de nestenklassement bokaal. Er komen nog vele uitdagingen aan, dus welpen doe je best!
De welpen staat nog een grote verassing te wachten (of ze hebben hem al gezien voor u dit leest), onze Mang is weer terug! Na zijn mannetje te hebben gestaan in Irak zal hij nu ons leiding team weer komen versterken. Mang van harte welkom terug en dat je nog maar lang blijft.

(naar boven)

Troeppraat 2
“Herfstkamp”
door: Peter Smallenbroek

Ondanks dat we het gezamenlijke herfstkamp niet doorging, zijn wij met de verkenners wel een weekend lang op herfstkamp geweest.

Toen iedereen er was moesten we in een kring gaan zitten. Toen iedereen een plaatje had gevonden ging Nelis uitleggen hoe je een shelter moest bouwen. Nadat iedereen dus wist hoe je dat moest doen ging het kader mee met Berend en Nelis om achter het gebouw een plekje uit te zoeken om die avond een shelter te bouwen. Toen ook het kader weer zat, werd er verteld wat we gingen doen; het douane en smokkelaar spel! Onderleiding van Joost riepen alle verkenners yeeeah!! Toen iedereen zijn jas aan had en bij het hek stond gingen we richting het “donkere bos”. Daar aangekomen werden we in twee groepen verdeelt, de ene groep moest zich in het bos verspreiden (de douane) en de andere groep moest ‘vals geld’ naar de overkant van het bos brengen (de smokkelaars). Toen beide groepen douane en smokkelaar waren geweest gingen we weer terug naar het gebouw. Toen iedereen weer om het haard vuurtje zat werden we weer opgedeeld in groepen het kader en de overige verkenners, het kader moest in de leiding ruimte gaan zitten en kreeg nog een keer uitgelegd hoe coördinaten werkten, en de andere verkenners kregen ook hike technieken uitgelegd. Toen iedereen weer helemaal bij was gingen we bij het kampvuur zitten, en kregen we wat drinken met chips. Nadat het op was, was het al weer “de hoogste tijd”. Menig verkenner was het hier niet mee eens maar ze gingen toch maar naar hun bed. Het kader had nog even kaderraad en daarna moesten zei ook hun bed opzoeken. ‘s Ochtens weer vroeg opgestaan en eerst eventjes ontbeten, toen we klaar waren gingen we per patrouille hiken. Onder de hike nog een paar leuke postjes gedaan en zo als gewoonlijk een paar keer fout gelopen.

Nadat alle patrouilles weer bij het gebouw waren was het eten al weer bijna klaar. Lekker macaroni met vla als toetje!!! Dat smaakte weer goed, bedankt Joost!

We moesten per groepje van vier of vijf een toneelstukje gaan voorbereiden om dat we naar een regioavond zouden gaan en daar moest iedereen zijn bedachte stukje opvoeren. Maar dat was gewoon een smoes omdat ze de stam nog uit moesten leggen hoe “de hunt” werkte. De stam wist hoe de hunt werkte dus werden we geblinddoekt en in een auto gestopt, wij zaten bij Laurens in de auto! We werden op de dropping plaats uit de auto geschopt en succes toegewenst, we moest terug komen op het gebouw (op het gebouw?, red.) zonder gezien te worden door de stam die rond reed in auto’s. Werd je wel gezien dan werd je terug gebracht naar het begin punt. Om 23:00 uur was de hunt afgelopen en kon je zonder gepakt te worden teruglopen naar het gebouw.
Toen alle groepjes weer bij het gebouw terug waren kregen we nog wat te drinken en moest iedereen behalve het kader naar bed toe. Na het kaderraad gingen ook de kaderleden naar bed toe. Zondag ochtend hebben we gesoftbald en het zoek spel gedaan, iedereen werd dan geblind doekt en je moest per groep zoveel mogelijk afval dat de leiding had neer gelegd opzoeken. Daarna nog even alles opgeruimd en gesloten. Het was een zeer geslaagd kamp! Leiding bedankt! En natuurlijk OWH Alex en OWAH Blom heel erg bedankt dat jullie op jullie leeftijd nog een weekendje in zo’n koud gebouw gaan slapen! Dat was erg cool van jullie!

(naar boven)

Joop van der Knoop
“hiketips voor Poolkamp”
door: dhr. J. van der Knoop

Ik heb gehoord dat veel van jullie op poolkamp gaan. In onderstaand stukje heb ik wat tips voor het lichtgewicht kamperen.

Als je de hele dag met een rugzak loopt, is het heel handig dat de rugzak niet te zwaar is. Dat is lastig want je moet wel veel meenemen. Zo heb je een tent nodig. Voor het materiaal van deze tent heb je de keus tussen een katoenen tent en een Nylon tent. Als je ermee moet lopen in je rugzak, neem dan alsjeblieft een Nylon tent mee. Katoen houd namelijk makkelijk vocht vast en wordt daardoor vreselijk zwaar.

Voor het slapen gebruik je natuurlijk je matje en je slaapzak. Voor het kamperen buiten de zomer is een mummieslaapzak beter. Deze sluit beter aan bij je lichaam en is dus warmer. Een kussen neem je niet mee. Hiervoor kan je eventueel een trui gebruiken. Om zelf warm te blijven trek je voordat je je slaapzak inkruipt je bezwete en natte kleren uit en een droog T-shirt aan. Als je kleren niet vreselijk nat zijn is het handig om ze in je slaapzak te stoppen. Dan zijn ze de volgende ochtend niet zo vreselijk koud.

Om te koken neem je natuurlijk een pannenset mee. Twee pannetjes is over het algemeen voldoende. Als je maar kort weg gaat (bijvoorbeeld 1 nacht) kan je zelfs overwegen om maar één pannetje mee te nemen. Daarbij heb je een brander nodig. Bij branders heb je in hoofdlijnen de keus tussen gas en benzinebranders. Gas is gebruiksvriendelijk en makkelijk. Jammer dat als het koud is, het heel lang duurt voordat bijvoorbeeld je water kookt. Gas is over het algemeen binnen west Europa goed verkrijgbaar. Benzinebranders moeten voordat ze goed branden eerst voorverwarmd worden. Dit vereist wat handigheid en ervaring. Benzinebranders branden over het algemeen het best op wasbenzine. Maar vaak kunnen ze ook benzine, diesel of zelfs kerosine aan. Voordeel is dat deze vloeistoffen over bijna de gehele wereld verkrijgbaar zijn.

Natuurlijk neem je ook wat extra kleding mee. Over het algemeen is 1 extra set kleren meer dan voldoende. Zorg er wel voor dat je kleren in je rugzak niet nat kunnen worden. Pak ze goed in een plastik zak in je rugzak. Voor de kleren die je aan hebt is het belangrijk dat het zweet naar buiten kan. Katoen houdt vocht vast en is dus niet heel handig. Zodra je gaat zitten koel je namelijk gelijk af. Een thermoshirt als eerste laag is ideaal. Daarboven draag je iets van fleece. Helemaal toppie is natuurlijk een windstopper-fleece. Het liefst heb je verschillende laagjes aan. Liever twee dunne truien dan één dikke. Dan kan je makkelijker iets aan of uit doen. In je rugzak draag je je regenkleding. Natuurlijk een beetje bovenin, zodat je het snel kan pakken.
Ook tijdens een hike zorg je nog een beetje voor jezelf . Natuurlijk neem je mee: tandenborstel, tandpasta (geen volle tube), handdoek, zeep of doucheschuim, een kam en toiletpapier. Voor een handdoek zijn er in de buitensportwinkel hele mooie en dure lichtgewicht handdoeken te koop. Er zijn echter mensen dat een zeem van de Zeeman of Xenos net zo goed werkt…

Natuurlijk neem je nog wat EHBO spullen mee. Als je gaat lopen moet je natuurlijk niet te veel meenemen. Minimaal zou ik het volgende aanraden: een snelverband, een rol sporttape, een paar steriele gaasjes, een paar pleisters, het kleinste flesje jodium, een paar aspirientjes en wat blaarpleisters (second skin).

Voor eten en drinken moet je ook zelf zorgen. Als je denkt dat je veel mogelijkheden hebt voor het bijvullen van water, moet je vooral niet te veel water mee nemen. Water is namelijk vooral nat en zwaar. Eten voor ‘s avonds is gevriesdroogd het lichtst. Je kan natuurlijk in de buitensportwinkel een dure maaltijd kopen, maar in de gewone supermarkt zijn ook pakken pasta te koop waar je alleen wat water bij hoeft te doen. Voor het ontbijt is het lichtst iets van Brinta met melkpoeder (merk Elk, kopen bij de supermarkt, niet bij de buitensportspeciaalzaak). Eventueel kan je dit nog aanvullen met iets van chocola of noten. Tussendoor is een meuslireep of iets van chocola heel lekker. Volgens een test van de Nederlandse Klim en Bergsport Vereniging is een Nuts het beste tussendoortje. Ook voor tussen de middag zijn de hartkeks (van de Bever) zeer voedzaam en lekker. Eventueel met wat jam of smeerkaas.

Natuurlijk neem je ook kaart, kompas, kaarthoekmeter, een potlood en je notitieblokje mee. En ook je goede humeur natuurlijk.

Zorg er ook voor dat je spullen in je rugzak niet nat kunnen worden. Het beste kan je je spullen in plastic zakken in je rugzak doen. Als je dan bijvoorbeeld in het water valt worden je spullen niet nat. Je kan ook een regenhoes om je rugzak doen, maar dit helpt alleen tegen de regen.

Veel plezier op hike!

(naar boven)

Stamgezwam
“ontspannen bij de AVD”
door: PalinG

Voor sommigen van ons is de stam iets waar je de hele week (of twee) de tijd voor hebt om naar uit te zien. Voor anderen een rustpunt in een drukke werk-, kinder- of trouwweek.

Student, werkende, pappa, of daar iets tussenin. Iedereen is anders, maar op een stamopkomst zijn we even gelijk. ‘Jippiejee, allemaal AVD!’

Wat is het prachtig om samen even alles te vergeten. Een leuk programma op een doorsnee stapopkomst werkt uitstekend. Soms een bijzondere activiteit, zoals kamperen of een feest. Vaak is gewoon weer even bijkletsen met je makkers genoeg. Of raaskallen met je makkers (naarmate de avond vordert en de zuivel nog steeds niet op blijkt te zijn)…

Het leuke van meedoen aan een groot evenement is dat je er veel mensen ontmoet. Met sommigen blijf je contact houden. Een reünieachtig feestje is dan helemaal leuk. Op 30 oktober kwamen daarom honderden medewerkers van de Nationale Jamboree 2004 bijeen in Vierhouten. Het werd een hele leuke avond, een lange nacht en een zware volgende dag. De AVD was ruim vertegenwoordigd en heeft zich prima vermaakt. Dat vele vrouwen er als heks of trol uitzagen mocht de pret niet drukken. Dat zijn we in de scoutingwereld immers wel gewend. 😉

Dat je aan je uiterlijk niet alleen met een beetje make-up of zakmes (of bril) snel veel kunt verbeteren bleek op 14 novem-ber. Senior vaandrig Berend vertelde ons over de bouwstenen van (zijn) leven: DNA.
Een misdaad of cosmetisch probleem is snel op te lossen, als me maar willen. En juist daarin zit ‘m de kneep. Het zijn namelijk de (mogelijke) risico’s die de stam weer even tot bezinnen brengen.

Dat niet alles wat vreemd lijkt, werkelijk een probleem is, bewees een zeer geslaagde gezamenlijk opkomst met de Thriantastam. Al snel verviel onze behoefte iets te doen aan het ‘Thriantaprobleem’. We maakten (hernieuwd) kennis met de bekende vreemden en vermaakten ons uitstekend. Met quizzen, propjes schieten, een herbarium maken: Samen spelen, samen lachen… samen scout.

Tja, zo ziet u maar weer: de stam is een heerlijke onderbreking!

(naar boven)

Het Interview
“over zijn laatste liefde wil Jelmer het niet hebben”
door: DE Redactie

Jelmer Christiaan Komen is de jongste telg uit de (scouting) familie Komen. De 15e jarige Jelmer toonde zich enthousiast bereid om aan een grondig interview voor deze Nieuwsbrief onderworpen te worden.

Jelmer is 15 jaar geleden geboren in Harderwijk. Na nog een tijdje in Gouda gewoond te hebben verhuisde Jelmer op 7 jarige leeftijd naar Assen.

Op een mooie zonnige zaterdagmiddag bracht Jelmer met zijn ouders Marc naar scouting. Jelmer vond het daar zo leuk en gezellig, dat hij gelijk verkocht was. Na 4 jaar bij de welpen en 4 jaar bij de verkenners te hebben gezeten, is Jelmer sinds een aantal maanden rowan. Bij de rowans heeft Jelmer het erg naar zijn zin, en zijn taak als assistent-materiaalmeester bevalt hem wel. Eigenlijk vindt Jelmer bijna alles wel leuk bij scouting. Hij kan zich maar twee minder leuke dingen herinneren: die ene keer dat de tent blank stond en alle spullen nat waren omdat de slikranden niet goed zaten, en dat hij van Thijmen de wet moest doen tijdens de opening van Exact.
Jelmer gaat praktisch op elk kamp mee, zo kan je hem tegenkomen op de pinkster-, vazo-, herfst- en zomerkampen,

HIT & Poolkamp. Elk kamp is voor Jelmer weer een hoogtepunt en gegarandeerd een hoop plezier.

Op het moment is Jelmer niet verliefd, verloofd of getrouwd, en over zijn laatste liefde wil Jelmer het liever niet hebben.

Jelmer woont met zijn vader (Ronald) en moeder (Marga) en zijn twee broers (Marc & Thijmen) aan de Lantingehof in Assen. De meeste namen komen je vast wel bekend voor, want zowel Marga, Marc als Thijmen zijn ook actief binnen de JPG. Jelmer gaat in Assen naar het Vincent van Gogh college, en zit in de 2de van het VMBO. Naat scouting heeft Jelmer nog een aantal hobby’s, nl. zwemmen, tekenen, games workshop en natuurlijk skateboarden. Ook het werken aan de film “FDP” is een leuke bezigheid van Jelmer waar de nodige uurtjes in gaan zitten.
We zijn al weer heel wat over Jelmer te weten gekomen. Jelmer wil tot slot nog kwijt dat hij vindt dat de JPG en hoge chill-factor heeft en een lage bout-factor. Jelmer hoopt nog een leuke tijd te hebben bij de JPG en in de toekomst verkennersleiding te worden.

Voor de volgende nieuwsbrief hebben we alweer gegrabbeld in de namengrabbelton, en de naam Stefan Smit kwam er uit. Na de volgende nieuwsbrief weet iedereen wie Stefan is, wat hij doet en wat zijn favorieten zijn.

“het lijstje van” Jelmer Christiaan Komen (15 jaar)

Favoriete scoutinggroep: Johannes Post Groep
Favoriete eten: Spaghetti
Favoriete drinken: Cola
Favoriete muziek: Linkin Park en CKY
Favoriete boek: Warriors of Ultrama
Favoriete tijdschrift: De Nieuwsbrief

Favoriete JPGer: OWH Alex
Favoriete stamlid: Cheizberd

(naar boven)