Nieuwsbrief, jaargang 25, nr. 2
Inhoud:
Redactie, Van de voorzitter, Hordenieuws, Ronald Rimboe, Jubileum JPG, Joop van der Knoop, Troeppraat, Kaderkamp, Uit de oude doos, Rowans, Rowans Exact, Interview, Stamgezwam
van de Redactie
(door: de Redactie)
Het heerlijk avondje is weer geweest
Tjonge, tjonge, tjonge wat was het weer een feest.
Leuke surprises in de vorm van een piramide
Of gedichten over een mooie bolide
En was je het hele jaar door lief,
Dan krijg je de nieuwsbrief
Tot zover Sint’s actie,
Nu weer de redactie.
Zo net bijgekomen van het Sint Nicolaasfeest zitten wij bij Peter Miedema (voor meer details zie elders in deze nieuwsbrief) thuis achter de buis en de PC. Na een heerlijke Mie “de Ma” en lekkere vla, gelijk achter de PC voor al die prachtige stukjes. Prachtig. Eerst willen we even wat personen bedanken. Onze dank gaat uit naar de vele lezers die ons gefeliciteerd hebben met ons 25 jarig bestaan. Het aantal felicitatie kaartjes is sinds de vorige nieuwsbrief minstens is verdubbeld. Onze speciale dank gaat naar het stichtingsbestuur en de heer J. van der Knoop voor hun felicitaties. Ook de voorzitter wordt bedankt voor zijn felicitatie in de nieuwsbrief. Wij vragen ons wel af waarom alleen Alex niet naar de cursus mag. Maar de rest van de redactie heeft heel veel zin in de cursus. Graag willen wij de lezers nog inlichten over de nieuwe nieuwsbrief faciliteit. Sinds kort kunt u het laatste nieuwsbrief nieuws per SMS ontvangen. Stuur dan;
“NIEUWSBRIEF AAN” naar 06115112646 (€ 0.82 pob, max. 5 berichten per week). Wij willen u voor deze nieuwsbrief veel leesplezier toewensen. Voornamelijk met het stageverslag van onze nieuwe stagiair. Rest ons nog u fijne kerstdagen en een goede jaarwisseling te wensen.
Groeten, de redactie
|
|
(naar boven) |
Van de voorzitter
(door: Mario Fokkens)
De kop is er af en iedereen zit weer in het ritme van iedere zaterdag een activiteit aan de Houtlaan.
De eerste plechtige momenten zijn dan ook geweest.
Ik doel dan op het overvliegen van het vertrouwde nest of patrouille naar de andere speltak. Dan komt het moment van wennen aan elkaar en aan de andere regels en spellen en als je dan een beetje gewent bent dan komt het plechtige moment dat je een nieuw uniform krijgt met allerlei insignes die moeders dan weer volgens de regels mag bevestigen en ben je officieel toegelaten en zoals wij dat noemen geïnstalleerd. Op zaterdag 29 november was het dan ook voor een aantal nieuwe welpen en verkenners tijd om geïnstalleerd te worden. Er waren veel familieleden aanwezig en ik ben blij dat zij er waren om dit speciale moment met ons te vieren.
Nu de groepen weer compleet zijn gaan we weer een nieuw gedeelte van het jaar tegemoet. Er zijn natuurlijk in de nabije toekomst de feestdagen en het inluiden van het nieuwe jaar en dat brengt tradities met zich mee. Ik noem kort Sinterklaas (bij het uitkomen van de nieuwsbrief al achter de rug, maar bij het schrijven van dit stuk voor de deur), kerst en natuurlijk het nieuwjaarsdiner van de Anthonie van Diemenstam, kort gevolgd door de boerenkoolmaaltijd van de verkenners. Kortom een jaargetijde met veel traditie en saamhorigheid. Terugblikkend kan ik melden dat er in de herfstvakantie nog een aantal kampen zijn gehouden waarvan ik verwacht dat zij u in volle overgave worden verteld door de deelnemers verder op in ons lijfblad.
Dan rest mij alleen nog te melden dat wij vanaf 1 januari 2004 een aanvang maken met ons jubileumjaar, waarin de groep 75 jaar bestaat. Ik beloof u dat u op de hoogte gehouden wordt over de activiteiten en ik kan u melden dat de lange voorbereiding aan het programma te zien is.
En tot slot….
Beste Heren van de redactie…. Ik wil bij deze gebruik maken van de situatie om u namens het bestuur van harte te feliciteren, en met u al de voorgaande redactieleden, met het 25 jarige bestaan van de nieuwsbrief. Daarnaast wil ik jullie bedanken dat jullie met veel bevlogenheid en inzet ons vijf maal per seizoen een nieuwsbrief geven waarin ons wel en wee staat en waar we als groep trots op kunnen zijn.
(En nee Alex je mag nog steeds niet op cursus).
|
|
(naar boven) |
Als ik zo terug denk aan de afgelopen tijd, dan krijg ik best een beetje de kriebels. Wat is er toch weer veel gebeurd in de jonge leventjes van onze welpen.
Zo hebben we al weer enige tijd geleden het herfstkamp gehad met veel spanning en sensatie. Wat een gewone avondwandeling zou worden is uitgelopen op een eng tocht. Met zijn allen liepen we niets vermoedend richting Kampsheide. Opeens zagen de welpen een aantal rare figuren dansen op de grafheuvel op Kampsheide. Deze figuren maakten rare geluiden en vreemde, niet nader te definiëren, danspasjes. Akela had voor de tocht begon wel van een waarzegster gehoord dat er vreemde dingen op komst waren wat met geesten te maken zal hebben. Wij hadden dan ook het donkerbruine vermoeden dat dit de geesten waren van de begraven mensen in de grafheuvel. Om ze verder niet te storen zijn we weer snel terug gegaan naar het gebouw. Daar aangekomen vlug onder de wol en dromen over de volgende dag.
Na een stevig ontbijt een spel en een stevige lunch zijn we vertrokken naar Aqualaren waar de welpen mochten laten zien wat voor waterratten zij zijn. Moe en voldaan zijn we aan het eind van de middag teruggekeerd naar het gebouw waar de welpen samen met de leiding een fantastisch avondmaal hebben gemaakt. Na enkele spannende avondspellen te hebben gedaan zijn de welpen lekker gaan slapen om de volgende dag weer opgehaald te worden door hun ouders.
Maar dit was niet het enige kamp dat heeft plaatsgevonden. Op vrijdagavond werden de gidsen en helpers niets vermoedend door hun ouders naar winkelcentrum Vredeveld gebracht. De welpen waren niet in een al te best humeur, want ze hadden nog geen eten gekregen van hun ouders en het was toch allang etenstijd geweest. Maar de ouders zaten samen met de welpenleiding in het complot. Bij Vredeveld stond de welpenleiding al op hen te wachten om ze mee winkelen te nemen voor hun eigen avondeten. Op het gebouw aangekomen hebben ze dit zelf bereid, en de spaghetti was echt goed te eten! Na een volle buik en van de verbazing bekomen moesten ze zich al weer klaar maken voor de volgende uitdaging; een tocht lopen zonder leiding in de buurt. Geblinddoekt werden de welpen in auto’s geladen en na een lange rit, de leiding kon zelf ook wel geblinddoekt zijn geweest kwamen we op de plek van bestemming. Na een aantal strenge instructies zijn de welpen aan hun tocht begonnen. Ze hadden goed het tempo erin, dat de leiding die hen stiekem achtervolgden, moeite had om ze bij te houden. Ze hebben uitstekend hun best gedaan en zijn op het gebouw dan ook beloond met een lekker glaasje fris en chips. Daarna was het echt tijd om te slapen, want de volgende dag hadden zij een zeer gewichtige taak. Na ontbeten te hebben werd dan ook aan de gidsen en helpers verteld dat zij die dag leiding mochten zijn. Daar moesten zij wel zelf een goed programma voor maken. Na allerlei onuitvoerbare plannen hadden zij toch een leuk programma gemaakt en konden we gaan openen. De leiding die tijdens deze opkomst zelf voor welp ging spelen was aardig vervelend. De gidsen en helpers zeiden na afloop ook dat het toch wel moeilijk is om ervoor te zorgen dat iedereen naar je luistert en dat ze toch wel een heeeel klein beetje bewondering voor ons hadden. Nu maar hopen dat ze zich er ook naar gaan gedragen…
Maar nu dan tijd voor het allerbelangrijkste nieuw, wij mogen onszelf weer een complete horde noemen. Alle nieuwe jongens zijn geïnstalleerd en zullen nu ook elke zaterdag mee doen met de opening en sluiting in hun mooie groene bloesjes. Wij feliciteren hen allen.
Ik denk dat ik er maar een eind aan ga breien, maar voor ik dit doe wil ik u de volgende teksten van welpen niet onthouden. Deze zijn geschreven naar aanleiding van het negeren van een verzoek van de welpenleiding over het niet mogen spelen met de open haard:
” Ik zat met Sebastiean in het vuur te spelen met de ijzeren stang maar toen ging sebastiaan met zijn voet in het vuur de stenen gingen vallen en ik wouw de stenen weer op zijn plek zeten maar toen kwam bachira en ik moest schrijfen…”
“ik zat aan het vuur omdat ik het lollig vond. En ik ben gids om akela te helpen maar dat deed ik niet. Je mag niet aan het vuur zitten omdat het gevaarlijk kan zijn. En als dit gebouw in de vik vliegt dan kunnen we niets meer doen.
Ik probeer de komende dagen het beter te doen, en niet meer aan het vuur te zitten, en een goede gids te zijn, en de leiding goed te helpen, en dat het de komende dagen beter gaat, en het spijt met dat ik aan het vuur zat, en dat het niet weer zal gebeuren.”
|
|
(naar boven) |
Rimboe Ronald
(door: Ronald Rimboe)
Ook in deze nieuwsbrief wil ik weer wat vertellen over de welpen en hun grote rimboe. Volgens de eerste regel van de welpenwet “spelen de welpen samen met anderen in de rimboe”. En spelen doen de groene mannetjes. Elk vrij kwartiertje vliegen de welpen de natuur in op zoek naar een spel. Maar wat voor spelletjes doen die jongens dan precies? In dit stukje wil ik iets vertellen over de leukste spelletjes van de horde.
Mijn lievelingsspel is altijd Beren geweest. Beren is een soort overlopertje waarbij de beer (de tikker) de overlopers moet optillen. De overlopers die opgepakt zijn moeten de beer vervolgens helpen en hoe meer beren hoe moeilijker de over-tocht. Gelukkig is het bij de welpen niet verboden om smerig te worden. Hoe modderiger de berenkuil hoe beter het spel.
Een ander spel dat de welpen graag spelen is Blikspuit. Blik-spuit is eigenlijk verstoppertje met een bal. Niet dat de bal verstopt moet worden maar de bal is de buutplek van het spel. Als de verstopper eerder bij de bal komen dan de zoeker mag hij de bal wegtrappen. Alle welpen mogen zich dan weer zo snel mogelijk verstoppen. Omdat het bos vaak groen is hebben de welpen altijd groene bloesjes aan. Dan zijn ze minder makkelijk te vinden tussen de bosjes. Wie zich het best verstopt en het best naar de bal sluipt wint het spel.
Wat ik ook een erg leuk spel vindt is Levend Stratego. Bij Levend Stratego wordt de welpenhorde verdeeld in twee legers. Elke welp krijgt een eigen rang. Er wordt een generaal aangewezen, een spion, een verkenner, een bom en natuurlijk ook een vlag. Als de rangen verdeeld zijn trekken de soldaten ten strijde. Wie een soldaat van een lagere rang tegen het lijf loopt wint het duel. Hij mag verder zoeken naar de vlag terwijl de verliezer naar de ziekenboeg moet. Wie de tegenstander verslaat en de vlag van het andere leger vindt wint de strijd.
Een laatste spel dat ik hier graag wil noemen is Ratten en Raven. Bij dit fantastische spel worden de welpen in twee rijen tegenover elkaar opgesteld. Eén rij zijn de ratten en één rij zijn de raven. De leiding vertelt nu een spannend verhaal waarnaar de welpen goed moeten luisteren. Als het woord ratten wordt genoemd, moeten de ratten zo snel mogelijk een raaf zien te tikken. Valt het woord raven dan moeten de raven gaan tikken. Maar let goed op: sommige woorden lijken op elkaar. Geen kratten en Slaven.
|
|
(naar boven) |
Volgend jaar bestaat de Johannes Post Groep 75 jaar. Dit willen wij vieren door het gehele jaar verschillende activiteiten te organiseren. Ter zijner tijd zal er meer info volgen. Wij willen de eerste gezamenlijke opkomst van het jaar inluiden met een verrAssende spectaculaire opening. Hiervoor nodigen wij alle leden, ouders, opa’s en oma’s, broers, zussen, ooms, tantes en iedereen die zin heeft om mee te komen uit, om op 17 januari 14.00 uur het jubileumjaar te open.
ZEG VOORT ZEG VOORT
Iedereen die dit leest en nu geen lid is van de JPG , AvD of PAG, maar OOIT in een ver verleden lid is GEWEEST van de Johannes Post Groep Assen; Ben je (of zeg ik U) nog steeds geïnteresseerd in jouw scoutinggroep ?? Wil je bijpraten met “oude” makkers? Geef je op en wij sturen je t.z.t. een bericht c.q. uitnodiging voor de REUNIE van oud-JPGleden ter ere van ons 75-jarig bestaan!!!!
ZEG VOORT – ZEG VOORT
|
|
(naar boven) |
Verkenners
(door: Niels Goedvolk)
Hallo allemaal!
Er is weer veel gebeurd de afgelopen periode! De nieuwe jongens die zijn overgevlogen zijn vorige week geïnstalleerd, en horen er nu helemaal bij. Geen groen welpen uniform meer, maar een echt verkenners uniform. Daarnaast is Joost ook geïnstalleerd als nieuwe leiding. Joost is een mooie aanvulling op ons leiding team, samen met Joost hebben we al wat opkomsten gedraaid, en dat is uitstekend bevallen! Nogmaals allemaal van harte gefeliciteerd.
Maar voordat de nieuwe jongens werden geïnstalleerd, hebben we in de opkomsten ervoor ook een boel leuke dingen gedaan. Deze opkomsten hebben we ook hulp van Rob Drijver die bij ons stage komt lopen, dit om te voldoen aan de installatie standaard van de stam.
Op dierendag hebben we kennismakingsspelen gedaan, want de jongens die van de welpen kwamen wilden we goed leren kennen, en andersom wilden de ex-welpen ons goed kennen. De gehele dag stond in het teken van dieren, met in thema aan-geklede spelen als levend dierenkwartet.
Van 10 t/m 12 oktober was het tijd voor het Herfstkamp! ‘s Avonds gingen de patrouilles op pad, met een mooie route die was uitgezet rondom Ekehaar en Anderen en Rolde. Hoewel wij bij elke voorbereiding hopen dat iedereen goed zal lopen, ging het ook deze keer weer mis. Omdat we wisten dat er nieuwe jongens bij zouden lopen die niet alle hiktechnieken kennen, is de route, MET uitleg, gebundeld in een boekje. Helaas, sommige patrouilles liepen in vredeveld al helemaal fout. Na veel zoeken met de auto werden de patrouilles opgespoord en op het goede pad gezet. Zo kwamen ze uiteindelijk bij post 1 in Deurze. De route moest de patrouilles richting Ekehaar voeren, maar dit begreep men niet helemaal goed. Hoewel een patrouille de goede afslag had genomen, hebben Gijsbert en ik heel lang moeten zoeken naar de anderen. De weg tussen Deurze en Ekehaar is wel tien keer gereden en we kennen de omgeving van Ekehaar beter dan ooit. Na een lange tijd rijden vonden we twee patrouilles uiteindelijk vlakbij Rolde. Dit is precies de verkeerde kant op! Op hetzelfde ogenblik kregen we een telefoontje dat de patrouille Wolven op de brink in Rolde zat!. Uiteindelijk na vele omzwervingen liep iedereen de goede richting in en arriveerde men op de eerste kampeerplaats, een boerencamping in Ekehaar. Van
Ekehaar liep de route naar Anderen. Je zou verwachtten, dat na een avond fout lopen, je dat niet gauw weer zou doen. Helaas moesten twee patrouilles al bij de allereerste opdracht exact de VERKEERDE richting oplopen. Na veel wachten en zoeken, bleken de patrouilles bij herinneringscentrum Westerbork aangekomen te zijn. Deze patrouilles hebben een omweg van 18 kilometer genomen. Overigens mijn complimenten voor het snelle lopen die dag, jullie hebben die 18 kilometer weer snel ingehaald.
Onderweg kwamen de jongens een survivalpost en een “Maxima pulling” post tegen. Aangekomen in Anderen was het tijd om lekker chili concarne te eten, en de zeiltjes te spannen, want iedereen ging op bivak die dag. De verkenners die lekker onder een zeiltje hadden geslapen hadden het uiteindelijk een stuk warmer dan wij, die in de grote materiaaltent lagen (brrrr). Met het ontbijt achter de kiezen liep men op zondag in de richting van Assen. Na onze ervaringen van de afgelopen twee dagen hebben we er speciaal een controlepost ingebouwd, en liep iedereen goed dit keer. Via de schaapskooi in Balloo waar Maxima stond, liepen ze naar het hunebed bij Loon, waar ze brooddeeg moesten maken. Het bolletje brooddeeg nam je de rest van de route richting het gebouw onder je trui mee, zodat het door de warmte kon rijzen.
Bij het gebouw was een lekker groot vuur en kon iedereen zijn deeg aan de stok prikken en een welverdiend broodje bakken. Dit betekende tevens het einde van een zeer geslaagd kamp, en ik geloof dat iedereen het ook erg leuk heeft gevonden.
Na de herfstvakantie gingen we ovens bouwen. Er werden gaten gehakt in de sloot, een flink vuur gestookt, en maar hopen dat er een lekker broodje uit kwam. Bij sommige patrouilles lukte dit, maar anderen bleven met een hoopje deeg zitten.
De volgende opkomst was in de stad, waar Het Grote Monopolyspel werd gespeeld. De patrouilles kregen allemaal vragen mee, die ze in de stad moesten beantwoorden. Was je de eerste patrouille met het goede antwoord, dan kocht je het gebouw met het startbedrag dat je had gekregen. Iedere patrouille die het goede antwoord na jou gaf, huurde het gebouw van de eerste patrouille. Daarmee kon de eerste patrouille de gemaakte kosten van het kopen van het gebouw mee terug verdienen. De antwoorden moesten doorgebeld worden via telefooncellen, die op het Koopmansplein stonden.
De vragen waren bijvoorbeeld, welke kleur heeft de deur naast de zeeman, wat is het telefoonnummer op de draaimolen IN de vanderveen, en wat is het telefoonnummer op het uithangbord van Tattoo Willem.
De winnaar bleef een beetje onduidelijk, vanwege de vele berekeningen in het spel. Maar tijdens de opkomst die volgde bleek dat de patrouille van Jelmer uiteindelijk gewonnen had.
Op diezelfde opkomst werden katapulten gebouwd. Per patrouille moest men volgens een gegeven model een katapult bouwen. Met slechts een paar pionierpalen en binnenbanden werd een heuse katapult gemonteerd. Het volgende doel was elkaar te beschieten met eieren, maar de verwachtte besmeurde verkenners bleven uit, want de katapulten bleken net niet goed genoeg om elkaar te raken. De patrouille wolven schoot uiteindelijk het verst en was de winnaar van de middag.
Sport en Spel domineerden het programma van de zaterdag daarna. Met dweilhockey, varianten op tonnetje trekken en een potje beren en vette haas werd deze middag gevuld.
Het weekend daarop was het kaderkamp, daarover kunt u meer lezen verderop in de nieuwsbrief.
Gerben Blom en Gijsbert Rispens verzorgden een week later een dag vol natuur en milieu met het afvalbakken spel. Ook werd het spelspoor (dat is een soort woudlopers handboek) verschafte informatie over de blaadjes die men moest zoeken in het bos. Gelukkig vermaakten de verkenners zich prima en sloten we de dag met blikspuit af.
En afgelopen zaterdag stond in het teken van Sinterklaas. Hoewel het 6 december was en Sint dan eigenlijk het land uit is, kwam hij toch nog even bij ons langs. Onze stagiaire Rob Drijver verzorgde deze leuke dag, waarin de verkenners het Mijterspel deden (vlaggenroof met een mijter) en daarna het dobbelen om de cadeautjes. Globaal kwam het hier op neer. Een ieder heeft een cadeautje gekregen, en neemt plaats in een kring. Nu word er om de beurten gedobbeld. Word er een 1 of 2 gegooid dan MOET men een cadeautje pakken, bij een 3 en 4 MOET men een cadeautje ruilen met iemand anders, en met 5 en 6 moet de hele groep wisselen van cadeau. Deze feestelijke middag is ook mooi om dit verhaal af te sluiten. De komende opkomsten beloven weer leuke te worden, met onder andere een kerstviering. Een aantal verkenners gaan op Poolkamp, ik hoop dat ze het gezellig hebben (en natuurlijk gaan winnen!) Tot de volgende opkomst!
|
|
(naar boven) |
Joop van der Knoop
(door: Joop van der Knoop)
Beste scouts, deze nieuwsbrief ook weer een stukje van mij. In de vorige nieuwsbrief heb ik het gehad over verschillende vuursoorten. In deze nieuwsbrief zal ik jullie vertellen welke bomen je het best kan gebruiken voor welke vuren.
De Berk; De schors en de twijgen van de berk vormen goed aanmaakmateriaal.
Berkenhout brand snel en helder en is ideaal als je snel een vuurtje moet maken. Je krijgt een hoog oplaaiend vuurtje.
De Beuk; De beuk geeft een goede, grote en regelmatige vlam. Beukenhout is zowel levend als dood goed brandbaar en brand een lange tijd.
De Den; De twijgen en dennenkegels van de den vormen goed aanmaakmateriaal. Het dennenhout brandt vlug weg. De as van de dennenkegels is ideaal voor het bakken van brood en om aardappels in te poffen.
De Eik; De eik is een hard houtsoort dat een bestendig vuur geeft. Het as van een eik blijft lang nagloeien. Het vuur is bestendig en ideaal om op te koken.
De Esdoorn; De esdoorn brandt goed, maar snel. De esdoorn is niet geschikt voor het aanmaken van een vuur en verspreidt een scherpe geur.
De Es; Ook in een minder droge toestand brandt het hout van de es goed. Het brandende hout ruikt lekker.
De Spar; De dode takken van een spar zijn goed aanmaak-hout. Het hout brand wel snel op en geeft weinig as.
De Iep; Het hout van de iep brand alleen in droge toestand en is slecht aanmaakhout.
De Kastanje; Als je een vuur van kastanje hout wilt maken moet het dood en kurkdroog zijn, anders is het ongeschikt. Kastanjehout geeft langlevende vonken.
De Linde; Het hout van de Linde moet droog zijn en kan je het best gebruiken in combinatie met andere houtsoorten.
De Lariks; Het stoken van lariks hout is gevaarlijk vanwege de vonkvorming.
De populier; De populier brandt alleen als het gortdroog is en het stinkt ontzettend.
Succes er mee.
|
|
(naar boven) |
Zaterdag 22 november moesten wij om 10.00 uur bij het gebouw zijn voor het kaderkamp. Een aantal van ons kwam wat te laat en zag er erg brak/moe uit. Dit kwam door het Eurochamp feestje waar een aantal van ons waren geweest. Gelukkig stond de leiding ons fris en vol enthousiasme op te wachten.
Eerst werd het middagprogramma nog een keer doorgesproken en daarna konden we beginnen met het voorbereiden. Wij willen Alex en Blom nog even bedanken voor het maken van de geweldige bar.
Na de lunch kwamen de andere verkenners en konden we gaan openen. Patrouille Gnoes (de leiding) hees de vlag zoals het hoort en de wet werd vlekkeloos opgezegd door Gijsbert. Na het voorlezen van het logboek konden we beginnen met het programma. Rechercheur Komen en Veldwachter Zwart vroegen de hulp van de verkenners bij het oplossen van een moord. We volgden een aantal aanwijzingen, kwamen een aantal lijken tegen en belanden op een gegeven moment in de kroeg van Smalle Rinnert. Bij binnenkomst lag deze barman te slapen op de bar (hij zal wel moe zijn geweest). Na hem wakker gemaakt te hebben schonk hij ons een warm cognacje. De een dronk het op en de ander gooide het over de grond, na een 20 minuten had iedereen zijn glaasje leeg. Smalle Rinnert gaf ons nog een aanwijzing mee voor hij op de bar in sliep viel, en wij konden weer op pad. Na een tijdje rondgezworven te hebben, en enkele aanwijzingen te hebben gevonden hebben wij de moordenaar opgepakt en deze werd meteen afgevoerd door rechercheur Komen. Na het oplossen van de moorden werd het tijd voor wat ontspanning en werd er blikspuit en later rugby gespeeld. Omdat het toen nog niet 17.00 uur was werd er nog even blikspuit gespeeld en toen was het eindelijk tijd om te sluiten. De sluiting verliep weer vlekkeloos, door de patrouille Gnoes. Na de sluiting werden de Gnoes weer de leiding en wij kaderleden. We moesten snel alles opruimen en toen beginnen met het voorbereiden van het driegangen diner. Na enkele uren geouwehoerd te hebben in de keuken, verkennersruimte en buiten konden we gaan eten. De maaltijd bestond uit een hamburger, aardappelen, koude doperwten en vette jus met als toetje verschillende soorten yoghurt. Dat elke familie zo zijn eigen eetgewoontes heeft, bleek vanavond wel weer. De leiding vertelde dat Marc Komen wel eens rare dingen opeet, maar Jelmer kan er ook wat van. Na het eten moesten we snel afwassen, maar deden wij er natuurlijk weer uren over. We waren nog niet eens klaar of we moesten alweer in de verkennersruimte komen. Daar deden we een kader leer spel, waar we heel veel van hebben geleerd. We weten nu hoe te handelen als kaderlid, wat de leiding van ons verwacht en de leiding weet nu hoe wij zijn (Jeroen wordt niet graag meer smurf genoemd en als hij een programma niet leuk vindt gaat hij nog meer ouwehoeren). Als je nog meer rare, domme opmerkingen van ons wilt horen die wij die avond hebben gemaakt, moet je dat even aan de leiding vragen. Die heeft al onze antwoorden. Toen we tot onze spijt na een half uurtje al klaar waren met dit spel mochten we even met de play station een snowboard spel spelen. Al snel bleek dat de leiding er veel beter is was dan wij, en wij werden dan ook dik ingemaakt door de leiding. Na even gespeeld te hebben werd er steeds een kaderlid weggeroepen, werd deze geblinddoekt en in een auto gezet. Per PL / APL koppel werden we ergens gedropt in de buurt van Anderen en moesten we een bepaald coördinaat lopen. De een weet precies waar hij gedropt wordt en loopt naar een willekeurig stipje op de kaart in plaats van naar het coördinaat en komt in Eext terecht, een ander is hartstikke misselijk van de snoepjes en rotondes maar kruipt wel naar de goede plek (Rolde) terecht. Om 3.30 uur is gelukkig iedereen weer terug bij het gebouw. Omdat de leiding had geplant dat we om 1.00 uur terug zouden zijn, mogen we nog maar een kwartiertje spelen en daarna naar bed, alwaar we in een diepe slaap vielen (Rinnert sliep al tijdens het spelen). ‘s Ochtends werden we om 10.00 uur gewekt door de leiding die er al weer fris bij stonden en al wat aan ochtendgymnastiek hadden gedaan. We zouden willen dat we waren zoals zij zijn. Na het ontbijt heeft de leiding ons nog even ingemaakt met paaltjestrefbal, moesten we gauw het gebouw opruimen en mochten we moe maar voldaan naar huis.
Wij willen Alex, Gijsbert, Blom, Gerben, Niels, Joost en Rob bedanken voor dit geweldige kaderkamp.
|
|
(naar boven) |
Uit de oude doos
(door: Marjan de Visser)
In het archief vond ik een stukje over het Zomerkamp te Eext in 1945.
Ik neem het letterlijk over:
Aantreden station: Maandag 13 augustus 1945 bracht de Orient-Expres ons naar Eext. In Eext stapten wij uit en gingen met onze bagage naar de Staatsbossen, waar wij onze tenten opzetten en onze keuken maakten. Daarna gingen wij naar de tenten om te slapen.
Maar van slapen kwam niet veel, de hele nacht werd er gespookt en de tent van de patrouille “Zwaluwen”storte om een uur of drie in elkaar. Dader onbekend?
Dinsdagmorgen om 7 uur tot 7.30 uur ochtendgymnastiek.
Daarna konden wij water halen, ons wassen en eten en onze tenten en de keuken in orde maken voor de inspectie. Om 9.45 uur aantreden bij de vlaggemast, waar de vlag werd gehesen, de padvinderswet werd opgezegd en een gedeelte uit den Bijbel werd gelezen.
Daarna moesten wij terug naar de tenten voor inspectie.
Na de inspectie moesten wij eten koken en water halen. Om 12.30 uur gingen wij eten en na het eten afwAssen. Na het afwAssen een uur rust. Om 6 uur brood eten en water halen. Om een uur of zeven aantreden bij de vlaggemast, vanwaar wij naar het Hemelrijk marcheerden. Het Hemelrijk lag ongeveer een kilometer of vijf van ons kamp af. Teruggekomen in het kamp werd de vlag gebroken, en een gedeelte uit den Bijbel gelezen. Daarna gingen wij slapen.
Woensdagmorgen van 7 tot 7.30 uur ochtendgymnastiek, daarna weer water halen en eten, verder klaarmaken voor de inspectie. Om “9.30 uur aantreden bij de vlaggenmast waar de vlag werd gehesen, de padvinderswet werd opgezegd en een gedeelte uit den Bijbel werd voorgelezen. Na de inspectie (idiotenwerk) kookten wij ons eten, na het eten weer afwAssen en een uur rust. Toen gingen wij naar het Hemelrijk om te zwemmen (pootje baden lievergezegd want het water was te ondiep om te zwemmen). Teruggekomen in het kamp gingen we eten. Donderdag deden we hetzelfde als de vorige dagen.
We kregen de gehele middag vrij (omdat Japan gecapitallerd had).
We gingen weer eten en voor de laatste keer naar bed in onze tenten. Waar er weer gespookt werd.
Vrijdagmorgen moesten wij onze rugzakken pakken en de keukens afbreken. Daarna moesten wij onze tenten afbreken en de kuilen dichtgooien. Wij brachten onze
bagage op een wipkar naar het station, waar wij nog vijf uur moesten wachten in de garage voor wij konden vetrekken. In de garage las Hopman Giethoorn nog enkele stukken voor. De trein arriveerde om kwart voor drie, waarin wij weer met onze bagage naar huis gingen.
Dit kamp heet dus V 1 kamp= Vreet 1 kamp.
De schrijver van dit fraais is onbekend, maar het kamp moet een belevenis geweest zijn voor de jongens. Het geheel speelde zich af in de zomer van de bevrijding en de kinderen waren absoluut heel erg gelukkig dat zij naar een kamp van de Padvinderij konden, omdat in de oorlog de padvinderij verboden werd door de Duitse bezetter.
In 1948 werd er een Groepsfeest gehouden in Bellevue (t.o. de Hertenkamp) waar nog veel groepsfeesten gehouden zouden worden.
In de krant stond een kort verslag:
“Elke welp, verkenner en voortrekker zal vanavond op het toneel verschijnen “zei Hopman Giethoorn . Dat gebeurde ook maar met een andere opmerking van de hopman waren we het niet eens: het zou geen groots gebeuren worden.. Natuurlijk waren er wat mindere stukjes, maar het optreden van de welpen met : Het Recht Van Het Bestaan en de voortrekkers met de “Swinging Pijama’s” waren toch voorwaar een groot succes.”
In 1951 was er weer een groepsfeest dat als titel mee kreeg “Met zwervers lust de wereld in” Dit feest speelde zich af op 30 maart 1951. De Patrouille Zwerfvogels krijgt de opdracht een zwerftocht te maken:
“Wij trekken de wereld rond en leiden U vanavond door ver-schillende landen. Het wordt een bonte tocht! U komt in Perzië, op een geheimzinnig eiland. U komt ook in de prairie, de eenzame prairie met wuivend prairiegras en waar ‘s nachts kampvuren flikkeren in de verte. Wij wensen U een prettige reis.
In de pauze verkoop van ulevellen. Buffet met heerlijke versnaperingen. U kunt zich opgeven als donateur van onze groep.”
Ook toen al acties om aan geld te komen voor spelmateriaal enz.
In 1953 was er weer een feest met als titel : ZO IS ‘T IE. Het programma bestond uit 10 onderdelen waarvan uiteraard de pauze met de verkoop van ulevellen. Er werd een stukje gedaan en daarna samen een lied gezongen over dat stukje.
In het programmaboekje staan advertenties van winkels die ook nu nog in Assen zijn.
Bij Vanderveen moest je je kampeerdekens kopen; bij Tonkes je fiets, kachel en stofzuiger en wringer; bij Bertram Beter; padvindersbroeken, padvinderstruien en oranje stof voor dAssen.
Het werd weer een heel eind terug in de tijd. Volgende keer iets meer naar de onze.
Ja, de jouwe of de mijne????
|
|
(naar boven) |
Ja ja ja er is een heel nieuw bestuur gekozen. Omdat onze trouwe Joost er niet meer is waren we helemaal radeloos. Want wie is er nu goed genoeg om Joost, onze trouwe voorzitter, te vervangen.
Maar toen kregen we een rare maar toch wel leuke ingeving: Thijmen Komen. Waarom ook niet? Voor de rest is Bauke onze goeie materiaalman gebleven. Jaap V. onze baantjes man gebleven (met zijn pupil Remco). Jaap D is ook hetzelfde gebleven namelijk penningmeester en Laurens blijft secretaris. Gelukkig is H.I.D. (Hoofd Interne Dienst) afgeschaft.
Dat was helemaal niks echt elke mongool kon dat doen ( dat is bij deze bewezen). Zo dat is het hele nieuwe bestuur.
Wat een mooie was, was dat we een brug gingen bouwen over het Deurze Diepje. Natuurlijk organiseren we later dat we een brug over de weg gingen bouwen. Het was een gave brug. Hij was zelfs zo hoog dat Maxima eronderdoor kon, zo’n 10 meter ongeveer. Verder hebben we de laatste tijd een paar mooie dingen gedaan. Zoals: Vliegeren, brood bakken, Jackass the movie, en andere dingen. Ja, dat was het alweer…
|
|
(naar boven) |
Rowans Exact
(door: Vicent Velthuizen)
In het weekend van één november zijn wij de rowans op Exact. Exact is een kamp voor alle rowans van Drente en dus hartstikke gaaf.
Met onze nieuwe spullen (borden en mokken) en onze sprankelende persoonlijkheden waren we natuurlijk helemaal “the man”. De eerste avond hebben we een hele leuke variatie op het spel Vossenjacht namelijk de Bierjacht. Na de volgende ochtend een gezamenlijk ontbijt te hebben gehad gingen we even een leuk potje (on)gecontroleerd schoppen en een flinke dosis cafeïne konden we alweer ontbijten.
‘s Middags hadden wij zelf samen met Scouting Nienoord programma. We hebben een levend kwartet gedaan waarbij je objecten (mokers, grondboren enzovoort) van andere groepen moet jatten, kortom weer schoppen. ‘s Avonds werd er geprobeerd levend stratego te doen maar daar had niemand echt zin in. Vervolgens hadden we een bbq. De laatste ochtend waren wij tegen JPG gebruik in als eerste klaar met opruimen en na nog een onzinnig spel gingen we weer terug naar Assen. Nu restte ons slechts nog het uithangen van de tenten om dit geslaagde kamp af te sluiten.
|
|
(naar boven) |
Hij is al vele jaren lid van de AVD maar is nog nooit geïnstalleerd. Hans de Visser vroeg zich in de vorige nieuwsbrief af hoe dit kan, en wil wel wat meer over hem weten. Wij zijn bij hem langs geweest en weten nu alles van en over hem.
Pieter Miedema, beter bekend als Peter, Petor, Miedema, Smiedesmurf of Minima, is al ruim 10 jaar lid van de AVD maar nog nooit geïnstalleerd. Voor dat Peter bij de stam kwam is hij zo’n 10 jaar lid geweest van de groep. Peter herinnert zich nog dat hij voor het eerst ging kijken bij de welpen. Hij ging met zijn buurjongetjes (Chris Vleesman en Dagmar Zwikker) mee naar de blokhut van de St. George (ons gebouw werd toen opnieuw opgebouwd na de verwoestende brand). Peter vond het gelijk erg leuk, maar moest alleen wennen aan de rare namen van de leiding. Na een aantal jaren zat de welpentijd er op voor Peter en vloog hij over naar de verkenners, waar hij ook een leuke tijd heeft gehad. Na de verkenners naar de rowans en voor dat hij het door had was Peter stamlid. Peter is nooit leiding geweest (hij is alleen een keer een week met de rowans naar Duitsland geweest als begeleiding), maar is wel actief gebleven binnen scouting. Peter heeft in een aantal commissies (vrachtwagen, materiaal en nu barcommissie van de PAG) binnen de stam ge-zeten en wordt per 1 januari materiaalmeester van Stichting NPK. Naast zijn lidmaatschap van de AVD is Peter dus ook lid van de PAG. Er zit 1 smet op Peter’s scouting carrière, hij is nog steeds niet geïnstalleerd. Als wij vraag aan Peter stellen, komen er wat smoesjes op tafel als; “druk leven, komt er niet van en ik kan er zelf geen tijd voor vrijmaken”. Uiteindelijk belooft Peter ons dat hij er voor zal zorgen dat hij tijdens het volgende NPK geïnstalleerd zal worden.
Peter is op dit moment vrijgezel, woont in Baggelhuizen waar hij zijn eigen huisje heeft (op dit moment wel zonder dak).
Na zijn middelbare school heeft Peter Marketing & Management in Zwolle gestudeerd. Na de studie heeft Peter 1 jaar als assistent bedrijfsleider bij Dixons gewerkt, is daarna een jaar met Sanders.com naar Australië geweest om rond te reizen en af en toe wat geld bij te verdienen. Bij terugkomt heeft Peter 1½ bij KPN gewerkt om vervolgens bij het toenmalige GAK aan het werk te gaan.
Naast scouting heeft Peter als hobby auto’s. Lezen doet Peter niet zoveel, wel leest Peter elke uitgave van zijn favoriete tijdschrift (zie favorieten van…).
We zijn heel wat over Peter te weten gekomen en Peter bedankt de redactie dan ook voor het afnemen van het interview. Hij hoopt dat een ieder nu weet wie hij is, wat hij doet en wanneer hij geïnstalleerd gaat worden.
Peter wil graag dat voor de volgende nieuwsbrief Marcel Hamstra, de nieuwe onderhoudsman, geïnterviewd wordt door de redactie, zodat een ieder weet wie deze nieuwe aanwinst binnen de JPG is.
|
|
(naar boven) |
Let u wel goed op?
Sinterklaas is weer uit het land. De ingevlogen en alleenstaande kerstman herhaalt zijn vocabulaire uitentreuren. Onze donkere dagen worden fel verlicht, menig maag en/of gemoed op zijn rek getest.
De verleiding is groot om warm bij de kachel te kruipen, op ‘zapafstand’ van de tv, of achter een toetsenbord voor een ‘on-line game’, of (als u wat ouder bent) in een boek te duiken. Iets te drinken er bij, iets te ‘snacken’. Buiten is niks voor de hippe mens. Buiten is het donker en koud. Guur, toch? Je bent in deze tijd van het jaar toch alleen maar buiten om ergens anders weer naar binnen te gaan? Voor veel mensen is dit een vertrouwd beeld van hun dagen. Niet voor iedereen? Neen. Niet voor iedereen! Er is één klein ‘volkje’ dat nog regelmatig dapper buiten verblijft. En dan bedoel ik niet junks, niet hangjongeren, niet Sinterklaas pieten, neen. Ik bedoel scouts. In het geval van de Johannes Post Groep praten we dan over welpen, verkenners, rowans en stamleden. De kinderen spelen en leren zaterdagmiddagen in en rond het troepgebouw aan de Houtlaan. Eventjes ‘quality ti-me’, of eindelijk rust, voor de pappa’s en mamma’s, rode wangen en een flinke snottebel voor het kroost. De stam laat zich de laatste tijd vaker overdag zien. Klussend aan de vrachtwagens, Max en Lex . Schuren en verven zijn basisvaardigheden, maar voor het complexere ‘cut and paste’ werk loopt een stamlid niet snel weg. Welnee, zoiets is een uitdaging. Door de investering van een aantal stamleden van vele uurtjes vrije tijd, kunnen wij allemaal in warmere tijden nog meer tijd buiten doorbrengen. Soms is het even bikkelen, hoewel een extra trui dan vaak wonderen doet. Op andere momenten, eind januari is het weer zo ver, is het 100% genieten. De trouwe lezer kan het al raden. Wintersport. Snowboarden denken de meeste stamleden, skiën denken enkelen. Dat geeft niet. Daar komen we samen wel uit. Laten alleen hopen niet net zoals velen uit de feestdagen komen, misselijk en met een kater. Ik weet niet hoe het u gaat, maar na een (paar) nachtje(s) doorhalen heb ik het niet zo op dieren. Behalve als ze gaar in de knoflooksaus drijven.
Wat gaat u doen de komende weken? Denk er nog eens goed over na. Blijven zitten, kijkend naar zij die het doen? Of naar buiten, zelf doen?
Beste mensen, ik zal u iets opbiechten: Ik twijfel ook nog.
Toch wil ik een tip geven:
Houd uw mond vol.
|
|
(naar boven) |