Nieuwsbrief, jaargang 25, nr. 1
Inhoud:
Redactie, Van de voorzitter, Hordenieuws, Zomerkamp Welpen, Thee-actie, Troeppraat, Zomerkamp Verkenners, Sport, Joop van der Knoop , Rowans, Nationale Jamboree, Uit de oude doos, Balkenellende bedankt, Pag, Stamgezwam, Interview
Snowblast verslaggevers: Gerben Blom & Hans Maarten Dagelet
Sport verslaggever : Alex Visser
Buitenland verslaggever: Dirk Jan Visser
Het interview: Gerben Blom, Alex Visser, Hans Maarten Dagelet en DJ Visser
Oude doos: Redactie & Marjan de Visser
Sponsoring: Gerben Blom & Alex Visser
Illustraties: Hans Maarten Dagelet
Foto’s: Dirk Jan Visser
Verspreiding: Alex Visser
Contactpersoon bestuur: Gerben Blom
Contactpersoon Rimboe Ronald: Hans Maarten Dagelet
Contactpersoon Joop van der Knoop: Alex Visser
Internet: Peter van den Berg
Drukkerij: Ribo druk
Vouw en niet werk: JPG vouw en niet BV
En een ieder die ons voorziet van leuke en grappige stukjes
|
|
(naar boven) |
Van de voorzitter
(door: Mario Fokkens)
De warme en aangename zomer hebben we weer achter ons gelaten en ik hoop dat we nog kunnen genieten van een prettige herfst. De zomerkampen zijn geweest en ik heb begrepen dat eenieder daar met weemoed aan terug kan denken omdat ze wederom geslaagd zijn dit jaar. Dit jaar heb ik samen met een van de groepsbegeleiders de kampen van de welpen en verkenners bezocht. De rowans hadden wederom dit jaar hun heil in het buitenland gezocht. Voor een kort bezoek vonden we de afstand daarom net een paar kilometer te ver. De welpen hadden te maken met een spannend kamp waarvan we nog een glimp hebben mogen opvangen… Ik ga er zeker van uit dat deze zin in mijn stukje een heel beeld gaan geven wanneer u het stuk van de welpen gelezen heeft. De verhalen die we daar te horen kregen van de welpen waren positief en we konden daarom met een gerust hart een aantal uren later vertrekken terwijl de spanning nog steeds waarneembaar was. De verkenners hadden een idealistisch plekje betrokken in Friesland. Het was een schot in de roos gezien het warme weer.
De heren verkenners konden vanuit hun tent het water al bereiken alvorens ze echt wakker waren. En wat we van hen begrepen was dit ook een van de bezigheden die het beste beviel. En de heren zijn nu helemaal thuis in het varen en zeilen en alle daarbij behorende termen… Op 16 augustus was het voor de verkenners wederom zo ver om na de vakantie hun tenue weer aan te trekken en een week later konden de welpen hetzelfde doen. Afsluitend wil ik u toch nog even wijzen op een aantal leuke bijeenkomsten die in het verschiet liggen en ik wil u ook aanraden wanneer u tijd heeft een kijkje te gaan nemen. Met name het overvliegen op zaterdag 27 september is altijd een bezoek waard. Dan kan u zien hoe de oudere jongens hun heil bij de andere speltak gaan zoeken en afscheid nemen van hun huidige speltak. Maar in het kader van de traditie zal dit niet gebeuren met een simpele handzwaai….. maar kom dat vooral zelf bekijken. Afsluitend kan ik u nog melden dat in oktober de herfstkampen weer zijn en dat u daar binnenkort bericht over krijgt.
Al met al wens ik een ieder weer een heel fijn en vermakelijk seizoen bij de Johannes Post Groep.
|
|
(naar boven) |
De afgelopen weken hebben de welpen weer heel wat meegemaakt. Tijdens het lekkere weer van de laatste tijd werd er vlotgevaren op het Deurzerdiep. Dit zorgde natuulijk voor een hoop spectaculaire taferelen en slechts een paar natte broeken. Naast het vlotvaren hebben de welpen nog geknoopt, iets wat elke scout goed moet kunnen. Ook hebben de welpen broodgebakken en een begin gemaakt met een masker.
Twee weken geleden kwamen de nieuwe jongens kijken en gingen we naar Kampsheide. Na eerst een potje blikspuit te hebben gespeeld was het daarna de beurt aan een vlaggenroof gecombineerd met levend stratego.
Afgelopen week stond de opkomst in het teken van het overvliegen. Maar liefst zes welpen vlogen over naar de verkenners. Ze moesten een moeilijke trappersbaan afleggen, deze trappersbaan bestond uit een blindspoor, touwbrug en nog andere obstakels. Nadat ze dit gedaan hadden, waren ze overgevlogen naar de verkenners. Namens de welpenleiding wens ik de overgevlogen welpen veel succes bij de verkenners.
Doordat de oudsten overgevlogen zijn en er nieuwe jongens bijgekomen zijn, zijn de nesten opnieuw ingedeeld. Bij wie jullie in de nesten komen, horen jullie binnenkort.
|
|
(naar boven) |
Zomerkamp Welpen 2003
(door: Bagheera)
Het zomerkamp van de welpen werd dit jaar in de bossen van Dwingeloo gehouden en het thema van dit kamp was “Ghostbusters”. Nadat de welpen per fiets vanaf het gebouw in de hitte Dwingeloo bereikt hadden, kwamen ‘s avonds laat de “ghostbusters” met hun Ghostmobile de welpen om hulp vragen. Er waren namelijk in de bossen van Dwingeloo namelijk de laatste tijd rare en duistere zaken waargenomen, die zelfs niet door de Ghostbusters verholpen konden worden.
Na enig onderzoek kwamen die drie Ghostbusters, Egon, Molaci en Cramer, erachter dat er meer dan één spook ronddwaalde rond het kamp van de welpen. Omdat de spoken te sterk waren voor de drie Ghostbusters, moesten de welpen ook een Ghostbuster worden. Hiervoor moesten meerdere tests en beproevingen worden doorlopen, wanneer dit allemaal goed ging kon je Ghostbuster worden.
De tweede avond werd er door de spoken, die inmiddels met hun driëen waren, met de namen Ugly Smokey, Adok en Embraoy, een Ghostbuster gekidnapt. Dezelfde avond hadden ze hem gedood.. Door deze grote tegenslag besloten de twee overgebleven Busters, Molaci en Cramer besloten om zo snel mogelijk te beginnen met het trainen van de welpen.
De avond daarna werd de eerste geest, Embraoy, door de zelfgemaakte wapens van de toekomstige Ghostbusters, omgebracht. Wanneer er een geest omgebracht werd, dan werden alle andere, Ugly Smokey en Adok, steeds sterker.
Nadat de welpen alle proeven met succes hadden afgerond, gingen ze samen met Molaci en Cramer op jacht om aan dee volgende spook een eind te maken. Met zaklampen en de zelfgemaakte wapens werd er ‘s nachts gejaagd op Adok. Dit spook was door al zijn geschreeuw al van verte te horen. Door zijn geluid te volgen kwamen we aan op een, met kaarsen belichtte, eilandje. Doordat de welpen geluidloos hun posities innamen aan de overkant van het eilandje, waren ze in staat om Adok van de aardbodem te laten verdwijnen.
Op de terugweg naar het kamp werden ze achterna gezeten door Ugly Smokey, het opperspook die, nu Adok er niet meer was, nog sterker was geworden. Ugly Smokey staakte na enige tijd de achtervolging en dat was maar goed ook, want de wapen van de ghostbusters moesten nodig opgeladen worden.
Op de laatste avond van het kamp moest Ugly Smokey nog een lesje geleerd worden. De ghostbusters hadden alle wapens omgebouwd tot een superwapen op wielen, waarmee Ugly Smokey niet had in te brengen. Door eveneens zijn geluid te achtervolgen kwamen we terecht op een zandvlakte met in het midden een aantal bomen. Uit het niets kwam Ugly Smokey uit een boom tevoorschijn. Doordat de welpen inmiddels posities hadden genomen achter het Ghostwapen, was het gezien voor Ugly Smokey. Alles wat van ‘m over was gebleven is in de “doofpot” van de Ghostbusters gestopt.
Vol trots kwamen de Ghostbusters daarna aan op het kampterrein. Doordat er elders ook een spook gesignaleerd was, moesten Molaci en Cramer weg. De spoken die de bossen van Dwingeloo onveilig maakte waren er niet meer en dit werd door de welpen groots gevierd.
|
|
(naar boven) |
Afgelopen voorjaar hebben wij een spetterende theeactie gehouden. Niet alleen wij waren zeer tevreden over de actie. Ook onze leverancier was zeer tevreden. Hij heeft voor ons daarom een eenmalige aanbieding. 2 pakjes princess thee (keuze uit mint, groene thee, zoethout en rooibos) voor € 1,00. Wij hebben een aantal dozen thee gekregen die wij voor deze prijs mogen verkopen. Van elke 2 pakjes die wij verkopen mogen we € 0,50 houden. Wees er snel bij want :
op = op
|
|
(naar boven) |
Troeppraat
(door: Gijsbert Rispens)
Het is altijd weer grappig om te zien hoe snel de tijd gaat. Op het ene moment rust je nog uit van NPK 2003, het volgende moment komt de eerste koempoelan voor NPK 2004 er alweer aan. En toch is er veel gebeurd in de tussentijd. Na NPK was het al snel tijd voor de vakantie. Dus je gaat even op vakantie en voordat je het weet sta je alweer met je tas klaar aan de Houtlaan, ‘even’ materiaal klaar zetten. Uiteraard duurt zoiets om verscheidene redenen langer dan aanvankelijk was gepland, maar een dag later zaten we als leiding dan toch in de auto te luisteren naar een bandje vol ‘goede’ muziek. In Den Helder gingen we de boot ophalen voor het zomerkamp. 3 dagen en nog een tripje Heeg – Assen – Idzega later was het dan eindelijk tijd voor het zomerkamp. En pff wat was dat warm. Ondanks deze hitte hebben we ons toch prima vermaakt met zeilen, hiken, vlotvaren en mountonbiken bij, in of onder het water. Maar hierover elders in deze nieuwsbrief meer.
Want direct na het zomerkamp begon het seizoen alweer, uiteraard moest eerst alle rotzooi van het zomerkamp opgeruimd worden. Toen dit gebeurd was, was het nauwelijks later al weer tijd om een hoop rotzooi mee te nemen voor een nachtje Baggelhuizerplas. Vlot-em erin stond op het programma. Dat betekende een vlottenrace tegen de andere Asser groepen, waarbij zowel originaliteit als snelheid beloond werden. Op het gebied van de snelheid leverde ons trainingskamp in Idzega op wat we ervan verwachten en de concurrentie werd verpletterd door onze gelegenheidspatrouille, de Boterbloempjes. De andere patrouille, de Wentelteefjes, moesten toch nog één patrouille tussen hun en de Boterbloemjes dulden. Op het gebied van originaliteit, werd er iets minder gescoord. Maar ja, waar gaat het om? Iedereen weet toch dat bij een vlot functie boven vorm gaat.
Het nadeel van zo’n kampje is dat er toch altijd weer wat materiaal is wat de daaropvolgende week opgeruimd moest worden. De opkomst die volgde werd door Hilde en Marije georganiseerd omdat het gros van de leiding vanwege het opbouwen van de Scout-In in Liempde verhinderd was. Tijdens deze opkomst werd er gehiked, maar verder weet ik daar ook niet veel over te vertellen. En toen was het alweer tijd voor het overvliegen.
Vier jongens gaan, of hebben ons verlaten, namelijk Stefan Jager, Roy Hagens, Yorick Frieling en Dennis Spangenberg, mij rest niets anders dan ze een goede tijd te wensen bij de Rowans en te bedanken voor alle opkomsten en kampen waar ze aanwezig zijn geweest om de leiding te ‘vermaken’. Tijdens het overvliegen gaan er niet alleen jongens weg naar de rowans, er komen ook nieuwe jongens bij. Deze jongens moesten eerst laten zien dat ze klaar waren voor de verkenners door middel van een trappersbaan die het kader voor ze had gebouwd. Dit bleek geen probleem en nu zijn er dus ook officieel 6 nieuwe verkenners bijgekomen. Nick, Theodoor, Jasper, Colin, Mitchel en Rutger welkom!
Ook het leidingteam is weer iets veranderd. Rutger en Peter hebben afscheid genomen van de leiding en gaan zich nu met andere zaken bezighouden, ik zou zeggen veel succes, plezier, en hou je hoofd boven/onder water. Ook hebben wij weer aanvulling in de vorm van Joost Watering, die gaat kijken of hij het een beetje leuk vind met bij de verkenners.
Nu we dus weer op volle sterkte zijn met de verkennersgroep gaan we ze eerst eens even goed testen tijdens het herfstkamp, wat zeker een pittig kamp zal gaan worden. Verhalen hierover zijn te lezen in de volgende nieuwsbrief, of mogelijk in mondelinge vorm samen met deze nieuwsbrief.
|
|
(naar boven) |
Zomerkamp Verkenners
(door: Peter Smallenbroek)
Het thema van dit zomerkamp was columbus de eerste dag moesten we om 14:00 verzamelen bij het kampterein.
toen iedereen er was vertrokken we naar idzega. onderweg waaren we nog een paaar keer fout gereden maar na een tijdje waren we dan toch echt bij ons kampterein,waar we de rest van de week onze tijd zouden doorbrengen.als eerste moesten we de tenten opzeetten. en toen dat gebeurd was was het de beurt aan de keuken om opgebouwd te worden. Toen ook dat klaar was begonnen een aar verkenner te ouwehoeren met water en algouw deed iedereen mee. Eer werd nog een tijdje geouhoert. Maar eer moest ook nog eten gekookt worden. Dus gingen de patrouiles de pinta nina en santa-maria eten koken.
Die avond hebben we nog wat gezwommen en vroeg naar bed gegaan. De tweede dag ging de ene hellft verkenners zeilen en de andere hiken. Na het zeilen en hiken gingen we op een eilandje overnachten in de openlucht. De derdedag gingen de zeilers hiken en de hikers zeilen. De vierdee dag hebben we wat spellen gedaan en wat ge ouhoert. De vijfdedag is nog een groep gaan zeilen. En heeft de andere groep maar weer wat geouhoert. De zesde dag heeft de andere groep nog een ker gezeilt en de groep die de dag er voor heeft gezeilt u raad het al die heeft wat geouhoert.de zevende en ook laatste dag van het kamp moesten we de tenten en keukens enz.. afbreken.
Ook al hebben we niet veel aan het thema gedaan het was toch een leuk kamp.
|
|
(naar boven) |
JPG verpulverd rest van de regio
JPG 1e en 3e tijdens het Vlot ‘m er in 2003
-Van onze sportverslaggever-
Zaterdag 30 augustus streden verschillende scoutingverenigingen van de regio Drenthe om de 1e prijs van het Vlot ‘m der in 2003. Na de vrije training van vrijdag zag het er niet al te best uit voor de JPG. De jongens van Hopman Alex werden ingemaakt tijdens het warming up spelletje “levend kwartet”. Hopman Alex en zijn assistent leidingen zullen die avond wel flink tekeer zijn gegaan tegen de kerels van de JPG, want na de laatste voorbereidingen zaterdagmorgen stonden ze er. In de eerste ronde verpulverde JPG 1 in een tijd van 3.09.62 St.George2 (10.16.32) In de halve finale konden de padvindsters van de Zwervers de boot van PL Jeroen ook al niet verslaan. JPG 1 (beter bekend als patrouille boterbloempjes) stond in de finale. JPG 2 had het iets moeilijker in de eerste ronde. Zwervers 2 werd op de finish maar nipt verslagen. Met een kapotte boot kwam de JPG 2 terug naar de start plaats, waar de materiaalmannen van de JPG in een zeer korte tijd de boot repareerden. Net op tijd voor de start van de halve finale waarin afgerekend moest worden met de St George 3. Dit bleek een behoorlijk zware opgave. De St. George gaf flink wat competitie, maar na een spannen race stond ook de 2e boot in de finale. De derde boot in de finale was de Zwervers 3. In de finale was JPG 1 oppermachtig en versloeg in een nieuw baanrecord (2.26.39) de andere boten. JPG 2 (alias de wentelteefjes) kwam onder leiding van PL Jelmer als 3e over de finish. De JPG heeft zich door de overwinning automatisch geplaatst voor het Vlot ‘m er in 2004.
|
|
(naar boven) |
Beste scouts, ik hoorde laatst van de verkennersleiding dat sommigen van jullie nog wel eens moeite hebben om vuur te maken tijdens kampen of om het hoog op te stoken. In deze nieuwsbrief een aantal verschillende vuren, die je ook moet kennen om verkenner 3e klas te worden. In nieuwsbrief nummer 4 heb ik al eens beschreven hoe je hout moet hakken. In de volgende nieuwsbrief zal ik wat vertellen welk hout het meest geschikt is voor welk vuur.
Piramidevuur; de basis voor elk vuur. Je bouwt de piramide door van binnen naar buiten hout tegen elkaar te zetten, dat dikker wordt naar gelang je verder van de kern afkomt. Laat aan de windkant de zogenaamde stookgang open, waardoor het vuur kan worden aangestoken.
Pagodevuur; wordt veel toegepast wanneer een groot vuur moet worden gemaakt, bijvoorbeeld een kampvuur. Rond een piramidevuur worden stammen van dik naar dun opgestapeld.
Stervuur; is een vuur dat lang kan doorbranden zonder dat je het bos in hoeft om nieuw hout te halen. Je schuift namelijk gewoon de dikke balken (bijvoorbeeld eik en beuk), die met hun uiteinden in het vuur zijn gelegd, iets meer naar het midden.
Jagersvuur; is eigenlijk het basisprincipe van het hiervoor beschreven houthakkersvuur. Hier worden de pannen echter onmiddellijk op de twee moeilijk brandbare stammen geplaatst. Je kunt eventueel kookstaven of een kookplaat gebruiken om de pannen op te zetten.
Reflectorvuur; De reflector wordt gemaakt van stevige, moeilijke brandbare stammen. De vlammen behoren door de wind tegen de reflector te worden geblazen. Je kunt aluminiumfolie tegen de reflector doen, waardoor het reflecterend effect nog wordt vergroot. Je kunt dit vuur maken als er iets geroosterd moet worden, maar ook als het erg koud is, want dan maak je zo’n vuur voor de opening van de tent. Pas wel op voor je tent!
|
|
(naar boven) |
Op het moment dat dit stukje gelezen wordt ben ik geen Rowan meer. Als alles goed is gekomen ben ik overgevlogen naar de stam. Als afscheid van de Rowans heb ik nog één stukje geschreven voor de nieuwsbrief.
Zomerkamp, 9 t/m17 aug. 2003
Moe maar voldaan en uitgerust zitten we daar dan. Wachtend op een ouder of een andere manier waarop we naar huis kunnen worden gebracht. Het is zondag, de 17e van augustus en we zijn net terug van ons zomerkamp. Om de tijd te doden nemen we nog even de afgelopen week met elkaar door.
Vrijdag 8 augustus
De avond voor de dag van vertrek. De twee gehuurde busjes werden ingepakt en er was de mogelijkheid voor een overnachting op het gebouw. Het is jammer dat niet elke Rowan deze kans heeft gebruikt, desondanks was het enorm gezellig.
In de avonduren werd er nog even een belangrijke ontdekking gedaan. De achtervering van een van de twee busjes heeft het opgegeven. Shit.
Zaterdag 9 augustus
Kukelekuuuuu! Vroeg opstaan vandaag. Om 07.00 vertrokken naar Großzerlang in Duitsland. Onderweg zagen we bij het verhuurbedrijf van de busjes de mogelijkheid het kapotte busje (Fiat) om te ruilen voor een nog maar amper ingereden rolstoelvervoerbusje (Opel). Het laatst genoemde busje heeft voor enorm veel rare reacties van totale vreemden (n.a.v. onze ‘imitatie-gehandicaptheid’) en goede parkeergelegenheid (invalide) gezorgd.
Rond een uur of drie bereikten we de camping, die een kilometer of 100 boven Berlijn ligt. De beheerder van het terrein wist ons op een indoctrinerende manier duidelijk te maken dat we ons moesten gedragen en na het vlug opzetten van de tenten konden we gaan zwemmen.
Zondag 10 augustus
Zwemmen is dat wat op deze dag hebben gedaan in het grootste meer van de omgeving. De begeleiding vond het nodig een motorboot te huren en de omgeving hiermee onveilig te maken. In de avond hebben we goed gegeten en zijn we naar een nabijgelegen café geweest.
Maandag 11 augustus
In de heuvelachtige omgeving kon men prachtig mountainbiken. Helaas is er iets mis gegaan met de reservering waardoor we slechts 5 redelelijke fietsen tot onze beschikking hadden. Desondanks hebben we ons enorm vermaakt door in drie groepen de omgeving te verkennen.
Dinsdag 12 augustus
Bij de Duitse plaats Oranjenburg staat het vernietigingskamp ‘Sachsenhausen’. Dit kamp was tijdens de tweede wereldoorlog voor ontzettend veel mensen letterlijk het laatste station is geweest. Op de dinsdag hebben we aan deze indrukwekkende plek een bezoek gebracht. Door de indrukken die we in dit kamp hebben opgedaan waren we zo stil dat we de rest van de dag niets meer hebben meegemaakt.
Woensdag 13 augustus
Op deze dag staan we aan het begin van een uitputtende twee dagen durende kanotocht. Vanuit het verderop gelegen Rheinsberg begonnen we vroeg in de morgen een lange tocht onder begeleiding van twee ervaren kanoërs. Na een hele dag varen kwam de tocht in het begin van de avond aan precies tegenover het terrein waar we kampeerden. Na een aantal verontwaardigende blikken richting de begeleiding – die dit van te voren al wist en tot overmaat van ramp onze kano’s ook nog eens overbrachten naar de overkant van het water – begonnen we aan onze kant-en-klare maaltijden.
Eénmaal hebben we weg moeten duiken voor een rondpatrouillerende politieboot. Thijmen heeft echter wat vaker weg moeten duiken (rennen) voor een aantal kleine rivierratten. Na het donker worden konden we onze slaapzak uitleggen onder het ‘sterrendak’ en genieten van de vallende sterren totdat we te moe werden en konden gaan slapen.
Donderdag 14 augustus
Vroeg op en snel weer de kano’s in. Op deze dag hadden we de verantwoordelijke taak de kano’s tegen de stroming in terug te varen naar het verhuur bedrijf. De rest van de dag en de avond hadden we over om te vissen.
Vrijdag 15 augustus
Aahw, eindelijk een rustdag. Op deze dag hebben we voor het eerst in de week uitgeslapen. In de middag zijn we naar het centrum van Rheinsberg geweest en verder is er nog wat gevist. In de avond zijn we uit eten geweest bij een alleraardigst restaurant in de buurt. Een beetje rust vonden we absoluut niet erg tussen twee enorm drukke dagen in.
Zaterdag 16 augustus
Tring tring. Veel te vroeg gingen er op ons kampterrein veel wekkers en telefoons af. Op deze dag hebben de Rowans van de JPG Berlijn verkend. Met de trein heen en terug en daar een beetje rondslenteren. Veel tijd was er niet door een gemiste trein en een plotselinge verplaatsing van het centrumdeel van de stad. Graag hadden we daar met zijn allen naar het ‘Checkpoint Charlie’ museum willen gaan, maar de overweldigende drukte daar weerhield ons daarvan.
Na op de terugreis afgezet te zijn door een corrupte Duitse agent die ons beboete voor te hard rijden konden we ons opmaken voor de bonte avond. De begeleiding heeft gedichten en cadeaus in ontvangst genomen.
Zondag 17 augustus
Vroeg opstaan, de hele zooi afbreken, alles in de busjes duwen en dan op pad naar Nederland. In de loop van de middag komen we daar aan. Moe maar voldaan en uitgerust zitten we daar dan. Wachtend op een ouder of een andere manier waarop we naar huis kunnen worden gebracht.
|
|
(naar boven) |
Verkenners en rowans opgelet,
Van 26 juli t/m 5 augustus wordt in Boxtel de tweede Nationale Jamboree gehouden. Hier zullen meer dan 5000 scouts uit binnen- en buitenland aan meedoen.
Wat is de nationale jamboree:
Letterlijk vertaald betekent het woord Jamboree een ´uitbundige fuif´.
Er is dus geen twijfel mogelijk dat deze Nationale Jamboree een groot feest gaat worden.
De Nationale Jamboree is een groot Scoutingkamp voor Scouts en Explorers, van 11 t/m 17 jaar, dat één keer in de vier jaar wordt gehouden.
In 2000 werd in Dronten de eerste Nationale Jamboree gehouden en in 2004 organiseren we de tweede.
In 2004 kun je dus met je hele troep naar de Jamboree komen. Je krijgt daar niet alleen tien dagen lang ontzettend veel spectaculaire activiteiten voorgeschoteld, maar zult ook Scouts en Explorers uit binnen- en buitenland leren kennen.
Verkenners mogen alleen met groepen naar de nationale jamboree. Rowans mogen zowel in groepen als individueel naar de Nationale Jamboree.
De verkenners moeten dus met een groep met leiding naar de nationale jamboree. De verkennersleiding gaat niet als leiding mee op de nationale jamboree, o.a. omdat zij al andere verplichtingen hebben tijdens de jamboree. Wij hebben gezocht naar mensen die wel als leiding mee willen en ook gevonden. Een scoutinggroep uit Leusden gaat met twee troepen op jamboree en bied scouts waarvan de eigen leiding niet mee gaat als leiding, de mogelijkheid met hun mee te gaan. Behalve de jamboree zelf zullen deze groepen ook op 2 kennismakingsweekenden gaan. Wij hebben een goed contact met de leiding van de scoutinggroep uit Leusden en ook tijdens de nationale jamboree zullen we af en toe bij deze troepen langs gaan.
Lijkt het je wat om op jamboree te gaan, zeer binnenkort zal er een informatieavond zijn voor verkenners, rowans en hun ouders.
|
|
(naar boven) |
Uit de Nieuwsbrief van september 1983.
Van de groepsvoorzitter (toen Rob de Visser)
Hij had op woensdagavond 6 juli (1983) een bouwvergadering bij de fam Visscher aan de van Duinkerkenlaan. En wat voor een.
Deze morgen waren de eerste palen voor het hek van het nieuwe groepshuis de grond ingegaan,DE BOUW IS GESTART.
Wat we niet meer weten (en de huidige mensen bij de groep kunnen dat ook niet weten), is dat er door de bouw- en finaciële commissie uren werk verricht zijn om het geheel mogelijk te maken.
Waarbij de heer Lindhout het gebouw tekende zoals de leiding dat graag wilde en mevrouw Visscher zorgde dat er geld kwam. Fondsen aanschrijven, contact met de Gemeente Assen …teveel om op te noemen.
De leiding kreeg een pluim omdat zij nu al een jaar de groep draaiende wist te houden op een andere locatie tweeden het gebouw van de St. George in het Asserbos.
De penningmeester meldde, dat er ouders waren die spontaan geld op de rekening van de groep stortten. Geweldig want het gebouw moest natuurlijk ook nog ingericht worden. Denk aan bankjes, tafels etc.
De kampen weer achter de rug.
“Mooi kamp, pap” was de reactie van zoonlief.
De stam was in het Franse. Uit het verslag van Erik Post:
Nog maar net de laatste stokbroodkruimels uit mijn kiezen geschud of daar meldt zich al de redactie van dit periodiek met het verzoek de rest van de groep te berichten over ‘s tams wederwaardigheden in het Franse.
Want de stam was naar Frankrijk geweest. Het begon allemaal in Parijs, waar we, met onze bus langs alle bezienswaardigheden scheurden, drie rondjes rond de Arc de Triomphe cirkelden en toen verder toerden naar Normandië, het land van boter, kaas en Calvados (oei, oei, wat was ‘ie~sterk.
De culturele toer langs de stranden waar (toen dus) zo’n veertig jaar gelden de vrijheid voor de wereld begon, (zoals ontelbare monumenten ons meldden) moest ons historisch besef weer wat oppeppen.
Via de Cognacstreek, uit zelfbescherming doorgereden naar Bordeaux, nog zo’n fameuze streek, sloegen we ons kamp op, op een echte vier-sterrencamping zetten we onze asociaal grote tent op.
Ook werd er dat jaar een Fietstocht gehouden voor groepsleden, ouders en verder familieleden.
De ouders ontdekten dat een stripkaart van Scouting wat anders is dat een strippenkaart van het openbaar vervoer.
Er was een post om de inwendige mens wat te versterken, helaas was de opwarmcapaciteit wat aan de beroerde kant, waardoor het één en ander wat sober uitviel.
De rowans toonden hier hoe een tent op te zetten. Het hunebed in Rolde werd bezocht.
Mevrouw Heersink had verderop een E.H.B.O.-post met “bloederige patiënten”.
‘Het Deurzerdiepje werd weer gekruist waar de rowans een vlot gepionierd hadden.
Het eindpunt was het St. George gebouw waar nog even wat gedronken en gezongen werd. Conclusie van de deelnemers: De Thuisblijvers hadden weer eens ongelijk!!
Uit het hordehol:
Er gingen 13 welpen mee kamperen naar Dwingeloo. Het was een zeer hete, maar erg gezellige week.
Wij : Indianen, kregen het onverwacht nog zwaar te veruren in Dwingeloo. We dachten een mooi terrein gevonden te hebben, maar Yankees probeerden ons er snel weg te krijgen. We leietn ons niet wegsturen, maar bonden de strijd aan tegen de Yankees en niet zonder succes…… Aan het eind van de week kregen we van de president toestemming om te blijven wonen.
Een geslaagd zomerkamp is altijd een goede afsluiting van het padvindersjaar. Natuurlijk is het jammer dat er maar zo weinig welpen meegingen.
Huishoudelijke mededelingen:
– We beginnen om 14.00 uur en asluiten om ongeveer 17.00 uur.
– De welpen horen in uniform te komen, daar hoort de bruine broek bij.
– Wilt u afbellen wanneer uw zoon een middag niet kan komen?
– Elke zaterdagmiddag drinken we thee of ranja. Wilt U uw zoon een mok meegeven?
|
|
(naar boven) |
Iedereen heeft het vast al gehoord. Het ministerie van VWS gaat bezuinigen op subsidies. Een van de organisaties die het hardst getroffen wordt is Scouting Nederland. Hieronder eerst een stukje uit een persbericht van Scouting Nederland en dan wat Scouting Nederland precies doet voor jouw en onze vereniging.
Scouting Nederland krijgt vanaf 2004 geen instellingssubsidie meer van de rijksoverheid, maar een afbouwsubsidie. Met ingang van 2006 wordt Scouting Nederland, de grootste jeugd- en jongerenorranisatie van het land, geschrapt uit het welzijnsbeleid van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS). Dat is geen bezuinigingsoperatie, meent Scouting Nederland, maar nieuw beleid, een totale koerswijziging. Scouting Nederland luidt de nood-klok vanwege deze rampkoers: ‘Het kabinet doet Scouting de das om. In twee jaar tijd van ruim 1 miljoen euro naar structureel nul euro, is absoluut maatschappelijk onverantwoord en onaanvaardbaar. ‘De landelijke subsidie wordt aangewend voor de beroepsmatige ondersteuning van de tienduizenden Scoutingvrijwilligers die wekelijks ruim 90.000 jeugdleden begeleiden bij de 1.300 plaatselijke Scoutinggroepen in het land. En deze vrijwilligers, zo meent Scouting Nederland, staan toch al onder toenemende druk van lokale overheden, die steeds strengere eisen stellen op het gebied van arbeidsomstandigheden voor vrijwilligers, veiligheid en milieu.
Wat betekenen de bezuinigen nu precies voor jouw of onze groep. Nationale en internationale kampen, zoals bijvoorbeeld HIT, de nationale en wereld-jamboree worden gesteund vanuit het landelijk bureau. Een paar keer per jaar krijg jij een leuk scoutingblad thuis wat gemaakt wordt op het landelijk bureau. Een groot deel van de zomerkampterreinen worden beheerd door scouting Nederland (Dwingeloo, Hoenderloo). Om leiding te mogen geven volgt de leiding programma- en kampcursussen die gegeven worden door de regio die ook weer onder scouting Nederland valt. Ook cursussen als bijvoorbeeld EHBO worden ondersteund door de regio’s en het landelijk bureau. Jeugdleden en leiding zijn verzekerd op momenten dat de eigen verzekering iets niet uitkeert. De scoutshop valt onder scouting Nederland en zo kan je nog tijden doorgaan wat Scouting Nederland allemaal doet voor jouw, je leiding of de groep. Wil je daar meer over weten, kijk op www.scouting.nl
Omdat veel scouts het niet eens zijn met de bezuinigingsplannen van het kabinet is er een speciale site geopend waar je duidelijk kan maken dat jij het ook niet eens bent met de plannen van het kabinet. Ga naar www.scouting.nl en vervolgens naar nieuws. Zoek het onderwerp “bezuinigingen” en klik hier op. Vanaf daar kan je een petitie ondertekenen en kan je een 2e kamerlid aanschrijven dat jij het niet eens bent met de voorgenomen plannen en hoe leuk / belangrijk jij scouting vindt. Je mag natuurlijk ook alle 150 kamerleden aanschrijven. Ook ouders kunnen het 2e kamerlid waar zij op gestemd hebben aanschrijven!
|
|
(naar boven) |
Het is alweer een tijdje geleden dat u iets van ons gehoord hebt, maar wij hebben de afgelopen tijd niet stil gezeten.
In maart hebben wij tijdens onze bijeenkomst een bord met 30 meter koord aan knopen gemaakt. Het uiteindelijke eindresultaat heeft nog even op zich laten wachten, daar uw scribent de middag ervoor dit bord nog
in elkaar moest zetten en dat van mening was dat dit geheel een rustieke uitstraling diende te verkrijgen. Daartoe werd het knutselwerk in gekwast met een mengsel van carboleum en een vernissoort. Deze combinatie kennelijk resulteerde in een lange droogtijd van meer dan twee weken. Pogingen ten spijt dit proces te versnellen door het bord pontificaal voor het hoog op gestookte haardvuur te plaatsen waarbij het tot overmaat van ramp een zeer welriekende carboleumgeur werd verspreid door het stamhol en dat was dan ook weer de oorzaak van ettelijke malen smalende opmerkingen geplaatst over dit onderwerp richting mijn persoon en diende de gemaakte knopen nog even te moeten wachten op hun definitieve plaats op het multiplex en achter plexiglas (een soort knopencomplex).
Zogezegd na een resterende droogtijd van twee week onder in onze kelder in nabijheid van de cv-ketel, had mijn eega er schoon genoeg van een latente carboleumgeur in huis en vatte zij het bord bij de handvaten en gaf hem een eervolle plaats in onze, overigens niet gecarboleumde, schuur.
Dit bord, voorzien van een koperen plaatje met de nodige inscripties, is later in aanwezigheid van het groepsbestuur en leden van de PAG tijdens een openingsceremonie aan de Johannes Postgroep aangeboden. De barbecue vormde in juni de traditionele jaarafsluiting en geheel volgens aloude traditie gehuld in een vette blauwe rook maar vooral ook heel veel Bourgondische gezelligheid.
Nu vond dit festijn plaats aan het begin van deze mooie zomer, maar er was al een lid die mijmerde over sinterklaas. Hij verhaalde over zijn sinterklaas in de kweek, een zeer innemende geest(elijkheid) de avond te voor even vergeten was welke schone taak hem wachtte de volgende morgen tijdens een rondgang door een school. Ik hoef, denk ik, weinig aanspraak te maken op uw inlevingsvermogen dat dit tot enige vrolijkheid leidde. En dit voorval is een van de vele verhalen die avond rond het vuur werden verteld. Dit louter ter illustratie van de sfeer in ons geno(o)tschap. Tijdens het zomerreces in het laatste weekend van augustus hadden Rob de visser en Dick van schaik onze familie kampeerweekend wederom op het groepskampeerterrein in Grollo georganiseerd.
We waren daar met z’n veertigen, kinderen en volwAssenen, heerlijk genieten van de bosrijke omgeving. Het is vooral een weekend waar saamhorigheid en gezelligheid hoog in het vaandel staan. De kinderen
waren met z’n allen op zoek naar Kabouter PAG. Tijdens die zoektocht werden de mamma’s en pappa’s bekwaamd in crosscountry met buggy’s, fietskarren of anderzijds vervoermiddelen waarin ons kinderrijkdom in vervoerd plegen te worden, dwars door de bossen over omgezaagde bomen en ander struweel om hun kroost het goede spoor te laten volgen. De beloning voor het volbrengen van deze spannend en avontuurlijke tocht was er in de vorm van ranja drinken vergezelt gegaan met een heuse bastogne, lange jannen en andere soortige zoet(h)ouders, dit alles nabij het goudgele strand van de ieberenplas.
Na afloop herrezen zandkastelen en werden waterloopkundige proeven in het zand deskundig uitgevoerd. Hierbij werden de vermoeide kindervoetjes gekoeld in de plas waarbij sommige kleine kabouters vergeten waren om eerst hun sokken en laarzen uit te trekken. Welke kleuter leert nu op school al de wet van de communicerende vaten, maar komt er zo in de praktijk wel achter.
Het zal wel een schimmige figuur zijn, die kabouter PAG, want we hebben hem helaas niet gevonden. Mijn dochter Charlotte wilde de volgende morgen er weer op uit om hem verder te zoeken, misschien vinden we hem volgend jaar.
Net als de avond er voor, werd de zaterdag avond ingeluid met een kampvuur, marshmallows roosteren en natuurlijk de verhalen van weleer in gezelschap van…..
De zondagochtend werd gebruikt om rustig wakker te worden in een schamel zonnetje. De tenten konden iets opdrogen en de voorbereidingen tot opbreken werden in gang gezet. Een plensbui deed hieraan hopeloos teniet zodat wij schuilend onder de keukendaken, onze middagsoep met brood moesten nuttigen.
In de loop van de middag vond een ieder zijn/haar weg richting huis en kunnen we terug zien op een zeer geslaagd weekend. Op het moment dat uw schrijver deze letters aan het beeldscherm toevertrouwd staan we aan de vooravond van onze ledenvergadering op 27 september. Het wel en wee zal de revue passeren evenals het benoemen van een nieuwe penningmeester en voorzitter.
Een nog belangrijkere taak ligt op ons te wachten en dat is het samenstellen van het programma voor de vier a vijf avonden in het jaar dat we samenkomen.
Het spreekt zich rond dat we een gezellig geno(o)tschap zijn. Zo zijn we gestart in september 2001 met 15 namen op de lijst. Was het vorig jaar, om deze tijd, al gegroeid naar 29 mensen, nu zitten we net onder de 40 man.
En dat schept verplichtingen, de verplichting om op de opkomsten een goed en gevarieerd programma te bieden daar uit alle windstreken de leden naar Assen komen om elkaar te ontmoeten.
Wat het nieuwe seizoen ons zal bieden, ik kan u daarvan nog niet verhalen, wel zal het al bekende thema’s bevatten naast het jubileum van de Johannes Post Groep en nieuwe items.
Lammert Aling
Schrijver des PAG
|
|
(naar boven) |
De laatste pagina van deze nieuwe nieuwsbrief wordt geopend met het intrappen van een open deur. Deze deur staat namelijk open voor een nieuw seizoen.
Voordat deze deur gesloten wordt met het melden van de activiteiten die wij de afgelopen tijd hebben ondernomen. Vers in mijn geheugen staat het Delfsail. Hoewel dit geen scoutingactiviteit is, zijn wij gevraagd door onze vrienden van de Armeriastam om onze diensten te bewijzen. Zo vertrokken wij 4 juli onder leiding van Maxima in de richting van het hoge noorden om negen dagen lang onze welbekende werkzaam-heden te verrichten. Hoewel onze welbekende werkzaamheden?… De activiteiten waren toch wat anders. Geen tenten, steigerbuizen. Eigenlijk was het een soort vakantie. Onze accomodatie was een 40 meter lang jacht dat niet zou misstaan in San Trope. De crew bestond uit vriendelijke jongemannen, één DUF-meisje, een meisje met twee keycords en wat geilustreerde meisjes van 17. ‘s Avonds vertoefden wij in gezelschap van bovengenoemde dames en nog wat meer. Onder het genot van een bekertje vla, gebruind door het vele zeilen waren de lange nachten goed vol te houden. Helaas kon Maxima dit alles niet waarderen. Waarschijnlijk kwam dit door haar zwangerschap en halverwege is zij weggegaan. Lex heeft haar plaats ingenomen en zich als waardig stamlid opgesteld en sportief de zwakheid van het vrouwelijk geslacht erkend. Na het vrouwelijk schoon, het zeilen, de vele taxiritjes, de gele vla en het knallend eindfeest, reden wij met een volle vrachtauto richting Assen.
De rest van de zomer werd doorgebracht met het afmaken van het tentendrooghok, het laten keuren van het wagenpark en het erover napraten. De eerste activiteit van het seizoen was de scout-in. Eerst een weekendje opbouwen, want zonder tenten geen Scout-in, en zonder AVD geen tenten. Van der Werf werkt niet in de weekenden, dus zoefden wij met redelijke snelheden richting Boxtel waar het kamp het volgende weekend zou losbarsten. Een gezellig feestje in de medewerkersbar en rijgen, rijgen, rijgen. Als alle doeken aan elkaar geregen waren kwam Kuifje met zijn verlengstuk van zijn lichaam het hele zooitje omhoog duwen.
Met frisse moed vlogen de rijgers vervolgens naar de volgende tent. Tijdens dit weekendje vloog tevens een andere vogel over. Dit nieuwe stamlid luisterend naar de naam Joost werd middels een op band opgenomen vertelroute naar het noorden geleid. En toen hij eenmaal noordelijk genoeg was, mocht hij de trein naar Boxtel nemen. Na een weekje rust, konden wij weer naar Boxtel zoeven. De scout-in heeft ook zo’n weekend dat er helaas deelnemers komen. Vooraf moesten alle tenten nagelopen worden. Druk, druk, druk. Op vrijdagavond moesten de deelnemens verwelkomd worden, een klein glaasje gehefd op de goede aankomst en dan vroeg naar bed.
Voor de deelnemers stonden er enkele boeiende workshops op het programma. Voor ons niet. De ochtend werd gevuld met uitslapen, de middag met het openen van een brug. Onder leiding van Aureel en Olsen (die thuis geoefend had) werd het lint vakkundig doorgeknipt. Het was er ook een geknipte middag voor. ‘s Avonds probeerden wij van onze muntjes af te komen. Dit is niet bij iedereen gelukt.
‘s Zondags konden we eindelijk weer wat doen. Tenten afbreken en zeiltjes uitleggen. Tja, leg dat maar eens uit….
|
|
(naar boven) |
Wie is toch die man, die dan weer 6 weken wel en dan weer 6 weken niet, met zijn zoontje op zaterdagmiddag rond loopt bij het gebouw, vroeg Mark. P. Komen zich af tijdens het interview voor de colum “het interview” van de laatste nieuwsbrief. Wij zijn bij hem langs geweest en weten nu bijna alles van hem.
Hij heet Johannes Frederik de Visser, beter bekend als Hans of Swans. Hans is 28 jaar en woont in Assen. Het zoontje die hij vaak bij zich heeft luistert naar de naam Justin en is 4 jaar oud. Naast Justin is er ook nog de dochter Anouk van 1 jaar. Deze 2 kinderen zijn niet alleen van Hans, er is ook nog een vrouw / moeder; Anje Hester de Visser van Heukelum (jahaha, de secreataris van de groep). Bijna zullen we de hond nog vergeten, maar de af ge-kauwde touwtjes van onze jAssen en tAssen doen ons aan de puppie herinneren.
Hans is geboren in Assen en heeft hier bijna z’n hele leven ook gewoond. Er is een korte onderbreking geweest van 2 jaar, dat Hans op kamers woonde in Rotterdam voor zijn studie. Nou ja, z’n hele leven, misschien dat zijn thuis altijd Assen is geweest, maar om de 6 weken moet Hans weg voor zijn werk. Hans werkt als baggeraar, en is voor zijn werkgever al over de hele wereld geweest. Van Azië tot het Midden Oosten en van Europa tot aan Zuid Amerika, Hans is er geweest.
Hans is zijn hele leven al bij scouting, na eigen zeggen is hij zo’n beetje geboren op het NPK. Zijn vader (Rob) en moeder (Marjan) zijn namelijk echte scouting fanaten en hebben vele jaren veel gedaan en betekend voor de AVD en/of JPG. En met zulke ouders wordt je zelf ook scout, en je kinderen (of ging Justin nou golf spelen?). Na de welpen, verkenners en rowans te zijn doorlopen bij de JPG is Hans lid geworden van de oranje mannen. Door zijn werk heeft Hans nooit leiding kunnen worden bij de JPG, iets wat hij altijd nog erg jammer vindt. Binnen de stam pakt Hans aan wat hij tegen komt, maar door zijn werk kan hij zich nooit aan een commissie binden, omdat hij er dan ook vol voor wil gaan.
Naast scouting heeft Hans als hobby schieten bij de Assense schiet vereniging. Hans schiet met een “antiek kogel geweer” en doet, als hij kan, mee aan de clubkampioenschappen.
Een goed boek lezen vindt Hans ook nog altijd leuk om te doen. De redactie kan zich wel vinden in de literatuur kast van Hans, en er worden gelijk verschillende boeken uitgewisseld. De boeken van onder andere Allister Maclean en Tom Clancy moet je natuurlijk wel allemaal gelezen hebben. We moeten het met Hans natuurlijk ook nog even over de politiek hebben, en daar komt een voor de redactie onverwachtse woord uit van Hans (zie “lijstje van”). Dat het een rotzooi in de politiek is zijn we het wel over eens.
Hans bedankt de redactie voor het afnemen van dit interview, en hoopt dat iedereen nu weet wie hij en zijn zoontje zijn. Hans wil graag dat het volgende persoon dat geïnterviewd moet worden de persoon is die al vele jaren actief stamlid is, zich bezig houd met het materiaal van Stichting NPK, maar nog nooit geïnstalleerd is. Peter Miedema, Hans en ook wij zijn erg benieuwd hoe het kan dat je nog nooit geïnstalleerd bent, en willen verder alles over je weten.
Het lijstje van:
Johannes Frederik de Visser (28 jaar)
Favoriete Scoutinggroep: Anthonie van Diemenstam
Favoriete stamlid: Biertap
Favoriete muziek: Hardrock
Favoriete drank: Vla
Favoriete eten: Rijsttafel
Favoriete boek: Zr. Ms. Ulysses van A. Maclean
Favoriete tijdschrift: De nieuwsbrief
Favoriete politieke partij: CDA
|
|
(naar boven) |