Nieuwsbrief, jaargang 23, nr. 5
Inhoud:
Redactie, Voorzitter, Hordenieuws, Troeppraat, NPK Verkenners 1, NPK Verkenners 2, Stamgezwam, Actie, Wist u dat?, schoonmaakdag, hulp nodig, Geef die pen
Van de redactie (de redactie)
Voor de laatste nieuwsbrief van het jaar zijn we te gast bij Gerard van den Berg alias PalinG. De catering is dit keer een stuk beter dan de eieren van Rutger. Onder het genot van eerst een heerlijk bord stampot rauwe andijvie en later een glaasje gele vla met een bakje chips hebben wij ons prima vermaakt.
De laatste nieuwsbrief alweer van het seizoen, het eerste sei-zoen dat wij als redactie aan deze nieuwsbrief hebben gewerkt. Wij zijn geroerd door alle reacties door de diverse mensen die ons van alle kanten benaderden over de inhoud van de nieuwsbrief. Ook u kunt uw reactie kwijt. Bel of mail ons of spreek een van ons eens aan. Wij zijn ook benieuwd naar uw reactie. Wat kan volgens u anders of wat vindt u juist erg leuk.
Het eerste jaar ging niet over rozen. Vele computer crashes, veel te laat ingeleverde stukjes, nieuwsbrieven die te groot zijn om te mailen, advertenties die ingeplakt moeten worden maar geen redactielid met lijm in huis, floppy’s met alle stukjes
die het plotseling niet meer deden en ga zo maar door. Maar gelukkig waren er ook betere tijden. Bijvoorbeeld de rowan stukjes zonder schrijffouten. Maar nu willen we de rowans complimenteren met hun stukje. Na 3 keer niks van hun te hebben vernomen hebben ze een leuk stukje geschreven.
Aangezien het NPK achter de rug is, kunt u in deze nieuwsbrief veel lezen over het NPK. Hoe verrAssend. Er wordt ook lustig vooruit geblikt naar de zomerkampen. En ook wij, van de redactie, zijn wel aan zomervakantie toe.
Wij willen u allen een hele goede zomervakantie toe wensen. Wij willen de welpen, verkenners en rowans en heel goed zomerkamp toewensen. En stamleden die naar de Gathering Stones en/of naar Nawaka gaan, SF en DJD.
En of u het nu leuk vindt of niet. Volgend jaar zullen wij, doormiddel van deze nieuws-brief, er weer voor u zijn.
Hans Maarten (waar was je eigenlijk), Gerben en Alex
Van de voorzitter
(door: Mario Fokkens)
Dit wordt dan de laatste nieuwsbrief voor de vakantie. Sommigen zullen naast het plezier wat een zomerkamp te bieden heeft zelf (met familie of vrienden) op vakantie gaan. Anderen zullen de vakantie voor andere dingen gebruiken, bijv. wachten op de komst van een jonge telg. Dit laatste geldt in ieder geval voor ondergetekende.
Wat betreft de perikelen van de Johannes Post Groep wil ik u eerst mededelen dat we na lang wachten een nieuw teamlid hebben kunnen inlijven.
Het gaat om Dirk-Jan Visser die nu samen met Marjolein de groep zal gaan begeleiden in hun doen en laten. Daarom wil ik hem ook veel plezier en veel succes wensen.
De afgelopen tijd stond in ieder geval bol van de verschillende activiteiten die gedaan zijn. Te beginnen met het sint Joris kampvuur. Dit is een jaarlijks terugkerend ritueel wat dit jaar in een ander jasje gestoken is. Ik kan wel zeggen dat een vermakelijk schouwspel is geworden die hopelijk een gevolg krijgt in de toekomst. Ik wil daarom vanaf deze plaats ook het organisatie comité bedanken voor hun inzet en creativiteit. Ook hebben we met een aantal ouders, bestuur en leden een klusdag gehouden. Dit alles
onder de bezielende leiding van onze Piet. Deze wist ieder stil moment voor iedere aanwezige op een praktische manier met een klus in te vullen.
Het resultaat van deze gezamenlijke inspanning is goed te zien. Hopen dat we over een periode nog steeds hetzelfde kunnen waarnemen. Ook dit vraagt natuurlijk een gezame-lijke inspanning, maar dat is natuurlijk bij eenieder reeds bekend.
Daarnaast zijn we ook voor eenieder zichtbaar actief geweest. Ik bedoel de aanwezigheid tijdens Koninginnedag in de Stad en een week later tijdens de stille tocht op 4 mei.
Natuurlijk kan ik in deze opsomming een van de belangrijkste gebeurtenissen in het scoutingjaar niet vergeten. Het NPK in de Marnewaard.
Ik zal zelf hier niet te veel over uit de doeken doen omdat dit natuur lijk veel beter verwoord kan worden door een ieder die tijdens deze gebeurtenis aanwezig is geweest.
Voor dat ik het toetsenbord een tijdje rust gun wil ik u allemaal alvast een goede vakantie toewensen en hoop u na de vakantie uitgerust en zonder kleerscheuren weer te mogen begroeten aan de Houtlaan.
We hebben de afgelopen maanden weer niet stilgezeten met de welpen. Dat kan al makkelijk natuurlijk want welpen houden niet van stilzitten. Wij zelf als leiding houden ook niet van alleen maar stilzitten dus dat kwam mooi uit.
We hebben een hoop gedaan sinds de vorige nieuwsbrief van half April. Zo hebben we onze acteer talenten uit de kast gehaald tijdens de St. Jorisviering. Daarnaast hebben we de tussendoor meivakantie gehad, en hebben we in het Asserbos de Lente voorjaarstocht gevolgd. Tot slot hebben we met z’n allen een goedbezochte Dodenherdenking bijgewoond.
Inmiddels word het dan langzamerhand half Mei, tijd voor Pinksteren. Voor ons en vele andere scouts begon het toen weer te kriebelen. We hebben onze slaapzak weer uit de kast gepakt en slaan ons kamp op in de Marnewaard nabij het noordelijkste puntje van Nederland. Het is weer tijd voor het Noordelijk Pinkster Kamp.
“Op uitnodiging van de bekendste Nederlandse archeoloog Piet Zandhaas besluiten we hem mee te gaan helpen. Hij heeft in de Marnewaard namelijk het topje bloot gelegd van een gigantische piramide. We gaan de piramide open zien te maken en vinden daar een eeuwenoude
graftombe met daar omheen allerlei dure geschenken. Onder toeziend oog van Piet Zandhaas wordt de sarcofaag (de deksel van de graftombe) gelicht van de graftombe. We vinden een mummy van de farao, dan opeens plotseling komt er weer leven in de mummy, hij begint opeens onverstaanbaar te praten, wat zegt hij nou? Snel wordt er een professor geregeld die gespecialiseerd is in de oude Egyptische talen. Hij kan optreden als tolk en helpt ons verder. Het blijkt dat de Farao Marnix de Derde heet. Ooit is zijn piramide te prooi gevallen aan plunderaars. Daarom is hij nooit in het hiernamaals terecht gekomen. Sinds enkele eeuwen zit hij dus opgesloten in de donkere graftombe. Tja en omdat wij iedereen zijn rust gunnen besluiten we hem te helpen. We zoeken in het zand naar de verloren voorwerpen, brengen dit terug naar de farao en z’n tombe en helpen hem op weg naar het hiernamaals. Eindelijk eeuwige rust voor Marnix de Derde. Ons kamp zit er dan ook op. Het is dan inmiddels dinsdag en na de reis naar huis komen wij allen ook eindelijk toe aan onze welverdiende rust.”
Mede door het geweldige weer tijdens het afgelopen NPK kunnen we terugkijken op een super geslaagd kamp. Volgend jaar zeker weer, weer of geen weer. Ik heb er wel weer zin in, nu nog weer even een elf maanden andere zaken 😉
Tja, wat kunnen we verder verwachten in de nabije toekomst. Als het meezit natuurlijk een heerlijke zonnige zomer met als afsluitend hoogtepunt op het afgelopen welpenseizoen het Zomerkamp. Waar we dit jaar weer naar toe zullen gaan blijft natuurlijk een verrassing.
Het enige dat vaststaat is natuurlijk dat het weer een geweldig kamp zal worden. Wij als leiding zijn bezig met een geweldig thema, we hebben er in ieder geval enorme zin in. Nu nog een paar vriendelijke weergoden en groep opgewekte groene mannetjes en ons zomerkamp is bijna gegarandeerd geslaagd. Tot op het zomerkamp zal ik zeggen, ieder ander die we verder niet meer spreken: tot de eerstkomende opkomst het volgende seizoen. Prettige zomervakantie.
Gegroet, de welpenleiding
Troeppraat
(door: Gijsbert Rispens)
Verkenners?! Opsluiten!!!
Zoals iedereen weet gedragen de verkenners zich niet altijd als engeltjes. Sterker nog, ze misdragen zich ook nog wel eens, en hier zijn wij als leiding zat van. We hebben gezorgt dat ze binnenkort in de Illinois State Prison terecht komen. Via, via hoorden we dat de verkenners al plannen aan het beraden zijn om daar te ontsnappen. Wanner ze dan weer opgepakt worden, zullen ze naar Alcatras overgebracht worden.. Welke van de bewakers zijn daar te vertrouwen en welke niet. Hoort u nog een keer wat van ze of mogen ze geen contact meer met de buitenwereld.
Maar wat hebben de verkenners dan op hun kerfstok?
Aanklacht 1: Het door luidruchtig optreden, en schockerende vertoningen op de kop zetten van een oud-Griekse havenstad en de omgeving hiervan.
Deze delicten hebben plaatsgevonden in het Pinksterweekend. Uitgebreid verslag ven de gepleegde delicten is verderop in de nieuwsbrief te vinden.
Aanklacht 2: Het belachelijk maken van het verhaal van St.
Joris door het spelen van toneelstukjes.
Dit delict heeft plaatsgevonden op vrijdag 19 April. Tijdens de gezamenlijke viering van St. Joris was er een groot podium gebouwd waarop de verkenners, samen met de welpen hun eigen visies op het overbekende verhaal ten tonele konden brengen. Het was een avond van hoogte- en dieptepunten op het toneel. St. Joris versloeg de draak (of niet). St. joris had een zwaard en een schild (of een computer). En was niet bang voor de draak, maar wel voor de maagden die hij gered had. Kortom, een complete vertoning van gebrek aan respect voor het klasieke verhaal. Maar wel leuk.
Er zijn echter wel verzachtende omstandigheden voor de verkenners, al is het maar de vraag of de bewakers daar rekening mee gaan houden daar in Alcatraz. Maar de verkenners hebben met groten getale de doden van de tweede wereldoorlog herdacht op vier mei.
Al dit in overweging nemende lijkt het duidelijk dat de verkenners hun strafkamp verdiend hebben op Alcatraz. Of wanneer en hoe ze daar vandaan komen leest u na de zomer.
NPK Verkenners 1:
(door: Thijs Vugteveen)
Dag 1: Vrijdag…
We kwamen eerst aan op de Marnewaard. Als eerst kregen wee wat drinken en daarna met z’n allen de tenten opzetten. Dat was een heel gedoe. Nadat we gezellig met z’n allen gegeten hadden gingen we bij het kampvuur zitten. De eerste jaarsverkenners (waaronder ik) moesten apart gaan zitten voor de tent. De leiding vertelde hoe het gaat als verkenner op het Noorder Pinkster Kamp.
Hierna: zzzzzzzzzzzzzzzzlapûh
Dag 2: Zaterdag…
Om half 8 s’ ochtends kwam de leiding ons al wekken. We moesten binnen 10 minuten aangekleed en gewAssen klaarstaan voor de tent. Na een lange preek van Rutger over de aankomende vermoeiende dag gingen we bezig met onze eigen keuken en vuurtafel. Daarna was het eindelijk tijd om te ontbijten. Na het ontbijt was het al weer tijd voor een spel. Na een leuk spel hadden we nog even wat vrije tijd. Daarna moesten we weer bezig met het eten. HUTSPOT!!! Na het eten was er nog een spel. En nog heel even een uitrusten en meteen weer op bed.
Dag 3 alweer… Zondag
Vanochtend hadden we een halfuurtje langer (om uit te slapen)We werden namelijk om 8 uur gewekt. En moesten meteen zorgen voor ons ontbijt. Dat echt leuk was om te doen. Na gegeten te hebben was het weer tijd voor een spel. Ditmaal rugby. Wat op het einde uitliep op een watergevecht. Toen moesten we spelen tegen Zuidlaren. Dat was echt heffie…Op onze eigengemaakte vuurtafel gingen we toen eten koken. Macaroni. Het moest wel goed gedaan worden want je moest 2 leiders uitnodigen om te eten. Toen weer een spel. ‘t Houdt ook nooit op… maar dat gaf helemaal niets.
Ook deze avond gingen we weer een kampvuur maken.
Uiteindelijk was het toch wel weer tijd om ons klaar te maken voor de nacht…
Dag 4: Maandag…
We werden nu pas.. ja ja om 10.30 gewekt. Dat was een mooie tijd om uit te slapen. Na weer op z’n NPK’s te hebben gegeten (ontbeten), kwamen om twee uur de ouders. Deze bleven tot vier uur. Een uurtje vrije tijd om vervolgens weer bezig te gaan aan de vuurtafel. Om jezelf een beetje op te tutten (alleen dan in de NPK stijl) was er heel even een tijd. Tijd voor jezelf. En toen: eindelijk… THA DISCOOO!!!!!!!!! We sliepen pas om half 1… ‘s nachts.
Alweer de 5de dag: Dinsdag…
Pfffff….. na een korte nacht moesten we er om 6 uur alweer uit de tent. Even een snel ontbijt en dan was het alweer tijd om alles af te breken en toen in de bus terug te gaan naar het Troepgebouw. Het was echt een super COOL kamp!!, maar aan alle leuke dingen komt een eind…
NPK Verkenners 2
(door: Gerben en Alex)
“Draai nu eenmaal in het rond, stamp met je voeten op de grond, doe je handen in de lucht , ga nu zitten met een zucht, stap nu rond als een gans, zo gaat de kabouterdans.”
“Boeien…….. vislucht”
Menig lezer zal zich nu afvragen waar dit stukje in hemelsnaam over gaat. We zullen vanaf nu proberen een wat samenhangender verhaal te vertellen.
Op vrijdag na het inpakken van het materiaal zouden wij vertrekken naar de Marnewaard. Helaas ging dit niet voorspoedig omdat een bepaald iemand (G.R. te G.), ook wel Cheiz genoemd, zijn autosleutels in zijn dichte auto liet liggen. Na een vertraging van ongeveer een half uur en een stressende Cheiz, konden we eindelijk vertrekken. Nadat we op het terrein aangekomen waren, kwam daar ook de ingepakte vrachtwagen. Gelijktijdig met de vrachtauto kwamen Lex, Max en de huurbus van de stam, allen volgeladen met stamleden aan. Ah, hulp dachten wij. Drie stamleden hielpen inderdaad. De andere twintig lagen te kijken of alles goed ging. Hierna heeft de leiding nog wat gegeten.
Na een snelle hap bij de stam, kwamen de auto’s met de verkenners al. Gelijk kon iedereen aan de slag met het tenten bouwen. Dankzij de harde wind werd dit lastige karwei wel heel moeilijk. Maar nog net voordat het donker werd, had iedereen een tent staan. Gerben en Hilde waren ook bezig met een bungalow tent, die later foerage tent werd genoemd. Op het moment dat de tent stond, kwam er een windvlaag waarna het klusje weer opnieuw gedaan kon worden. De subkampleiding Serena en Helena kwamen nog even langs om kennis te maken en doping uit te delen. Het thema was namelijk de olympische spelen in het oude Griekenland. Wij verbleven in het waterdorp Nautos Maximos, alwaar wij gespecialiseerd waren in het reddend zwemmen.
Nadat de slaap tenten stonden konden we naar de opening van het verkennerskamp. Hierna was het tijd voor warme chocolademelk en om de slaapzak op te zoeken.
Zaterdagochtend was het vroeg dag omdat de keukens nog gebouwd moesten worden. In een onvoorstelbaar razend tempo werd het hele verkennersterrein opgebouwd. Vuurtafels, keukens, wasplaats, poort en hakplaatsen. De hele ochtend werd hier aan besteed.
Naar wij weten, is dit nog nooit zo snel gegaan.
Na de lunch (geen ontbijt, dat was al lang op Thijs!!!) vertrokken wij naar de opening. Alle speltakken presenteerden zich door middel van “leuke” stukjes. Na het opleuken van de keukens, aardappels schillen, toneelstukje oefenen, wortels schoonmaken, kennis maken met de buurvrouwen, jerrycans vullen, etcetera, was het tijd voor de gezamenlijke stamppot maaltijd met het hele subcamp. Overheerlijke stamppotten waren te verkrijgen. Sommige stamppotten werden wat meer aangeprijsd dan anderen. Onze stamppot was verreweg het populairst.
Na de afwas en even vrij was het tijd om de strijd aan te gaan met de andere groepen in het subkamp. En wel op het toneel. Ons stukje werd gedaan door Baywatch Thijmen en Swiming Babe Remco. Vooral de Swiming Babe zag er in badpak zeer goed uit. Een geheel onpartijdige jury besliste dat het stukje van de Johannes Postgroep het beste was. We konden niet lang nagenieten van deze overwinning want er moesten al weer spelletjes gedaan worden met alle verkenners, zo’n 1000 verdeeld over zes subkampen. Helaas hebben wij hier niets van meegekregen.
Op zondagmorgen na de opening was het tijd voor vrije tijd. De zakeuros konden ingewisseld worden voor snoep, hamburgers en dasringen op het middenter-rein. Na de lunch was het tijd voor de wisselschild wedstrijden. Diverse spelletjes konden gedaan worden, elke verkennersgroep had een spel bedacht voor de patrouilles. Als onze verkenners nou eens twee posten extra hadden gedaan, hadden ze nog een prijs kunnen winnen, maar helaas hadden ze aan het eind de puf niet meer.
Hierna was het tijd om het vuur op de vuurtafels eens goed op te stoken, er moest namelijk macaroni gekookt worden. Dit moest wel goed gebeuren, want de verkenners moesten er zelf ook van eten. Uit eigen ervaring kunnen we zeggen dat dit wel gelukt is. ‘s Avonds na de spelen met alle scouts, was er ook nog een kampvuur. Helaas waren de gitaristen net uit het bejaardenhuis gehaald, met een dito tempo werd er dan ook gespeeld. Na een overheerlijk broodje knakworst en een frisdrankje was het helaas al weer bedtijd.
Maandagmorgen stonden wij in tegenstelling tot andere berichten om 8.00 uur op. De opening was namelijk om 9u15. Hoe sommige verkenners het presteerden om tot 11 uur op bed te liggen is ons nog steeds een raadsel. Na de eerder genoemde opening hebben wij als leiding de verkenners uitgedaagd voor een potje “vette haas”. De leiding, die dit natuurlijk won op stijl, creativiteit en klasse, heeft helaas op punten verloren. We moeten toegeven, de verkenners hadden een goed doordachte techniek. Stuur drie verkenners op één leiding en dan blijft er een over om met de vette haas naar de overkant te gaan. Het potje “vette haas” nam om onverklaarbare reden een rare wending. Het eindigde met een mega watergevecht waarbij niemand droog is gebleven. En, u raad het al, na de lunch was het weer tijd voor de spelletjes met alle verkenners. Dolle pret, en de ouders konden hier ook van genieten. Hierna nog vrijaf om de ouders het kampterrein te laten zien en hun nog wat zakgeld af te troggelen. Voor een enkele verkenner duurde de vrije tijd iets langer als voor anderen. Een bepaald iemand (J.K.) moest nog even afscheid nemen van zijn nieuwe vriendinnetje. Hij moest wel verslag uit komen brengen bij de leiding. Anderen stonden ook al met de tranen in hun ogen, omdat zij de rook van de inmiddels ontstoken vuren in hun ogen hadden gekregen. Want er moest weer gekookt worden. Ditmaal stond er chili con carne op het menu. Het smaakte weer heerlijk. Na de afwas onstond er een spontaan potje rugby met de verkenners van de Rangers uit Zuidlaren. Over de uitslag zullen we het maar niet hebben. Vervolgens moesten de deobussen, geltubes en mondsnoepjes uit de tas gehaald worden. De disco stond immers op het programma. Na de toneelstukjes van de verschillende subkampen (waaronder wij weer) was het eindelijk zover. Het feest waar iedereen het hele kamp op gewacht heeft ……..DISCOO!!! Dankzij de deo, gel en mondsnoepjes werden de vrouwen aan de lopende band versierd. Er werd gedanst tot diep in de nacht, en zoals het echte mannen betaamd moesten de vrouwen ook weer naar hun tent gebracht worden. Gelukkig voor Gerben werd ook nog de kabouterdans gedraaid en hij mocht op het grote podium zijn dansje vertonen. Na diep in de nacht te zijn teruggekeerd op het kampterrein en na nog wat frisdrank en een heleboel chips, was het al ver na half een. Na een korte nachtrust konden wij om zeven uur opstaan. Alle keukens, tenten, vuurtafels, wasplaats, poort, hakplaatsen en overige kampbenodigdheden moesten worden afgebroken. Dit ging ook al in een razend tempo. Zelfs zo snel dat we tijd hadden om de poort van het subkamp af te breken. Ook de spullen werden nog in een vrachtwagen geladen. Na de lunch was het alweer tijd om het kampterrein te verlaten en in de bus te stappen. Helaas kunnen wij niets vertellen van deze busreis, maar we nemen aan dat iedereen nog heeft zitten zingen. (Of was het toch slapen???)
Wij, Hanneke, Wim, Rutger, Hilde, Gijsbert, Alex en Gerben vonden het een geslaagd kamp.
Rowannieuws
(door: Gerben van der Vries en Marc P. Komen)
We zullen voor de verandering maar weer eens wat vertellen over hoe het er bij ons aan toegaat. Vele activiteiten zijn ons weer gepasseerd, waarvan de meeste betonden uit het voorbereiden van het een of ander kamp welke zich omstreeks Pinksteren schijnt voor te doen. Wij zullen u de feiten weergeven in een beknopte doch volledige samenvatting. De voorbereiding van het NPK kwam door een opstapeling van omstandigheden zoals altijd, weer op de laatste paar opkomsten aan. Door tijdgebrek zijn de meeste projecten omtrent het thema Olympische Spelen ernstig in de beknelling gekomen en daarom hebben wij onze prioriteiten verlegd. Alleen de strikt noodzakelijke dingen, zoals de broodnodige sanitaire en culinaire faciliteiten, tenten en ander noodzakelijk materiaal, hebben voorrang gekregen.
Hierdoor moesten dus thematische onderwerpen wijken. Omdat wij het land Bolivia op de Spelen moesten vertegenwoordigen, hebben we toch nog een poging gewaagt om iets aan het thema te doen. Zo kwamen wij aan met palmbomen, coke-spiegels en een cocktail-bar. Tevens moesten we een vlag van Bolivia maken. Hiervoor hebben wij Niels de opdracht
gegeven een zo goedkoop mogelijke vlag te
maken. Hierin is hij deels geslaagd; de vlag was er, maar goedkoop was hij zeer zeker niet. Voor het bijna te verwaarlozen bedrag van, jawel, 22 euro 95. Niels, nogmaals bedankt (gna,gna). Gelukkig was er wel een mooi resultaat. Alles is op het laatste moment toch noch op zijn achterpootjes terecht gekomen.
Eenmaal aangekomen op het NPK in de Marnerwaard, waren wij zeer verbaasd over de drastische temperatuursdaling. Ook verbaasden wij ons over het feit dat we beschikte over een ruim kampterrein, zodat wij ons kamp royaal konden indelen. Dit leek ons wel maar de kampinspectie dacht er heel anders over. Na en snelle opbouw van het kamp zijn we voor ons begrip vroeg onder de wol gekropen. De volgende ochtend we vriendelijk gewekt door moker geluiden van onze geliefde buren. Dit is ze niet in dank afgenomen. Verder hebben we de laatste hand gelegd aan het kampterrein. Alles zag er voor onze begrippen pico-bello uit. Daarna zijn we naar de centrale opening gegaan waar wij, zoals altijd, duidelijk aanwezig waren mede door onze afwijkende blouses.
|
|
(naar boven) |
Veeg uw straatje schoon!
Dag beste lasers en lezerinnen… ‘T is weer tijd voor òns verhaal. Pinksteren vers achter de kiezen en de zomer in het verschiet.
Na een kampeerloos 2001 zijn we dit jaar met een schitterend Paasweekend te Dwingeloo begonnen. Daarover heeft u in de vorige Nieuwsbrief kunnen lezen.
Bracht Pasen mooi weer, Pinksteren pakte zeker zo fraai uit. Strak blauwe lucht. “Door de vellen het toetsenbord niet meer zien”, kent u dat ook? Ondanks de zonnebrand…
Dit voorjaar had een aantal van ons al heel wat werk verzet voor het Noordelijk Pinksterkamp (NPK). In diverse avonduurtjes (of avontuurtjes?) werd de buitenkant van de twee materiaalcontainers in Assen van hun verf- cq. roestlaagje ontdaan, vervolgens waar nodig weer waterdicht gemaakt, om tot slot van een nieuwe hoogglans laag te worden voorzien. Nu de andere acht nog…
Het NPK begon voor de AVD pas echt weer te leven op ene woensdag. De eerste stamleden verzamelden zich aan het begin van de middag bij Max en Lex aan de Houtlaan. In rap tempo werden de dame en heer opgezadeld met de lichtgewicht kampeerset van de Stam. Bijna net als bij u thuis… een tent, een gasbrander, borden en bestek, wat frisdrank en vanille vla, tosti-ijzer, een vuurbak met brandhout, de mobiele douche, de bar, de tv, de tap, kisten vol met hapjes, pannen en koffie / thee-attributen, vlaggen en slingers, etc…
In geen tijd hadden we alles dat we konden bedenken ingeladen. Het ongeduldige wachten op de stamleden die nog naar school / werk hadden gemoeten viel zwaar. We wilden weg!! Eenmaal onderweg pikten we E-w@x en later Snoko (alias Tim Voortuin) nog even op. We hapten ook nog snel naar een burger in een Amerikaanse keten op het hoofdstation van Groningen.
Daarna was het heerlijk een vers en leeg (op de paar met YPR’s en F16’s spelende militairtjes na dan) terrein op te rijden. Ons eigen plekje inrichten: tent, does, bar, vuur, vla. ‘Home sweet home.’
Vlak na vijven donderdagochtend was het koud. Sommigen van ons waren heel erg vroeg weer uit de veren. De eerste leveranciers werden om zes uur bij de poort opgevangen. De rest van de dag deed de AVD met Max en Lex ‘peppie’ hun ding. Onder leiding van lijsttrekker Tim-“Laat je niet door de tuin rijden”-Voortuin schudde de Stam de tien materiaalcontainers over het terrein leeg. Tentje hier en daar, beetje hout, servicepakketjes, enz… Op zoek naar de vlaggenmasten bleek uiteindelijk dat die krengen in de opslag fijn twee jaar in het gras hadden liggen rotten. Die voldeden duidelijk niet meer aan onze Arbo-normen. Toen dus maar even wat anders geregeld. En, voordat we het wisten waren de opbouwdagen al weer voorbij.
Na de traditioneel ‘spectaculaire’ opening begon voor de AVD de rustperiode. Ons eigen terrein opleuken, beetje uitslapen, rondkijken op het middenterrein, zonhappen, badderen in de bak van Lex, flexen en lAssen en schilderen aan de containers, opruimen, repareren… Afijn, het betere huis-tuin-en-keuken vermaak.
Het (f)lexbadje trok veel bekijks. Tip van Tim Voortuin: neem je bikini mee! Spetteren in Lex is zeker voor herhaling vatbaar. Volgend jaar met glijbaan en duikplank (Denk aan je tanden. Miles is aanvullend verzekerd?). Oh ja, en met verwarmd water.
Nog een aantal opmerkelijk zaken dit jaar. Het eten van de keuken was elke dag niet mislukt (Tim dankt DJ voor het coachen van de Thriantastam). Neckermann heeft niet genekt. Doedel is sinds de zaterdagavond een echte man (zeer geslaagde en drukbezochte installatie overigens). Berry de B. is tot onze grote sch(r)ik tweemaal op bezoek geweest en komt volgend jaar langer. Pa Timmer heeft ons glaswerk diep ‘getest’.
De brandweer heeft gezellig bij ons kampvuur gezeten, zonder het te blussen. Er is überhaupt (om het thema maar eens aan te stippen) niets geblust behalve dan inwendige ‘brandjes’.
Afijn, te veel om uitgebreid te beschrijven. Om kort te gaan: de afbraak ging gesmeerd (hoewel de afvoer van materiaal hier en daar even verzandde). We sloten het kamp moe en voldaan, na een hapje en een sapje bij de chinees van Zoutkamp met:
DUF-Blom presents: De kabouterdans! “Draai nu eenmaal in het rond…”
De AVD draait mee en zoekt het zomervertier dit jaar in Roermond (Nawaka). We kijken ook nog even bij een hunebed in Borger… We zien u daar of na de zomer weer hier.
Het beste allemaal. Laterder.
Actie
Hallo allemaal,
Graag wil ik u allen vertellen dat de jaarlijkse collecte van Jantje Beton weer een succes was.
We hebben dit jaar iets minder opgehaald als vorig jaar, er zaten ook wel wat erg lichte bussen tussen?
De opbrengst was € 588,45!!!
Graag wil ik vooral de Rowans die hebben willen lopen bedanken, jullie bussen waren zeer goed gevuld!!!
Verder hebben we in april De eerste doos ingeleverd met lege cartridges en dit heeft opgeleverd: € 45,-. Waarvan € 2,18 naar Natuurmonumenten gaat.
Er staat weer een nieuwe doos in de gang, onder de trap.Wij als JPG houden ons aanbevolen voor uw lege cartridges, ‘t liefst die grote van het werk natuurlijk.
Want er moeten nieuwe tenten aangeschaft worden dus alle beetjes helpen!!!!
Groetjes het Actiecomité.
Atze , Marjolein en Martin.
– Atze, de materiaalmeester, het materiaal voor de groep prima kan klaarzetten, maar voor zijn eigen tent de haringen en grondzeilen vergeet mee te nemen?
– iedereen nog steeds zijn stem kan sms-en naar Tim Voortuin?
– Thijs, van de verkenners niet kan klokkijken?
– Gerben na het NPK, niet in Amersfoort uit de trein stapte maar in Utrecht (om de trein naar Amersfoort te pakken)?
– het nummer van Tim Voortuin 06-15097966 is? (Stem Tim!)
– er 4 verkenners gescoord hebben?
– Lex tot grote vreugde van Max tijdens het NPK omgetoverd was tot een waar openluchtzwembad?
– de verkenners 21e zijn geworden in het eindklassement?
– behalve de kaas van de tosti’s, ook het tosti rooster van de rowans is gesmolten?
– Tim Voortuin niks van deze sabotage weet?
– sommige welpen erg goed kunnen zoenen?
– Doedel … is?
– de rowans deze keer goed bezig zijn?
– bepaalde oude ‘Wimmen’ met sleurhut op NPK gingen?
– Miles en Petorrr nog steeds niet zonder het advies van een bepaalde iemand kunnen?
– de Stam ‘s nachts rond het vuur DUF danst?
– Frank daar ‘ongeduldig’ van wordt?
– Remco graag in badpak loopt?
– en Jeroen ook, maar hij er geen heeft?
– Tim vóór is?
Wie kan de verkenners helpen met het volgende?
Het afgelopen NPK hebben de verkenners eens eerste prijs van het subkamp in de wacht gesleept. Na het NPK zou die in de prijzenkast gestald worden, maar wat blijkt, de prijzenkast is vol.
Daarom zijn wij opzoek naar een handige ouder die voor ons een grote nieuwe prijzenkast in elkaar wil zetten, en naar ouders die het materiaal daarvoor hebben. Voor meer informatie kunt u mailen naar jpg_verkenners@hotmail.com of een van de leiding bellen. Als u aan deze klus wilt beginnen, neem dan ook even contact op. 23 prijzenkasten is een beetje te veel van het goede.
Wij zijn op zoek naar een handige ouder die voor ons een grote nieuwe vlag voor de verkenners van de JPG wil maken. De vlag die we nu hebben is af. Voor meer informatie kunt u mailen naar jpg_verkenners@hotmail.com of een van de leiding bellen. Als u aan deze klus wilt beginnen, neem dan ook even contact op. 23 vlaggen is een beetje te veel van het goede.
Heeft u of hoort u van iemand dat hij een kruiwagen over heeft, laat ons het weten, want wij zijn opzoek naar een kruiwagen. Ons e-mail adres is jpg_verkenners@hotmail.com of u kunt een van de leiding bellen. Als u een kruiwagen wilt doneren, kan dat zonder contact op te nemen. 23 kruiwagens is wel een beetje te veel van het goede, maar 22 raken we wel weer kwijt tegen een goede prijs.
Hallo beste ouders/verzorgers,
Graag willen wij als leiding en bestuur u vragen of u op onze grote schoonmaakdag zou kunnen helpen.Dit doen we elk jaar.
De leiding en het bestuur zijn er natuurlijk ook, maar niets is gezelliger als we wat hulp krijgen van u allen.
Deze dag zal zijn: Zaterdag 22 juni 2002.
We willen om 10.30 beginnen, dus geef u op!!!
Graag tot ziens,
Marjolein Walsweer-de Visser.
Tel nr.: 0592 374482
p.s.: Na de schoonmaakdag is er voor de leiding en bestuur een
barbecue als afsluiting voor het voorbije seizoen.
De barbecue begint om ongeveer 17.00!!!!!!!!!!!!!!
Graag opgeven wie er komt mee eten, i.v.m. inkoop eten/drinken!
Akela!
wij doen ons best
djip djip djip,
wij dop dop dop
woef!
zo ben ik ook als welp begonnen. (3-10-1987)
Maar ja kleine jongens worden groot, zo ook ik…..
Waar het haar eerst niet zat, zit het nu wel…..
Misschien ken je me nu wel …
Ik ben die jongen met die “sick”…
Nu 15 jaar later zeg ik; ik dien…
En van onze avd vla lust ik er nog wel tien
Ew@x Hampel
alias Ewout Kauw
De pen geef ik door aan……..Joezt
|
|
(naar boven) |