Nieuwsbrief, jaargang 22, nr. 4
Inhoud:
van de Redactie, van de Voorzitter, van de ex-Voorzitter, Beverbabbels, Troeppraat, Ouzo-kamp, Stichtingsvoorzitter, Gezocht, uit de oude doos, Rowannieuws, Stamgezwam
van de Redactie
(door: Margriet Bakker)
Op een enigszins zonnige, bewolkte zondag besloten we dat het weer Nieuwsbrief-day was. Zoals gewoonlijk zaten we een beetje te denken of we de 12 pagina’s vol zouden krijgen en wat schertst onze verbazing, we hebben nog nooit zo’n uitgebreide Nieuwsbrief gehad.
Van elke speltak een stukje, tja en de Rowans, nou u zult het zelf straks wel zien, Chapeau boys. Zelfs de Bevers konden we na een lange tijd weer begroeten, gelukkig ze zijn er nog. De groepsbegeleidster die enkele oproepen en een ‘overdenker’ heeft geplaatst, de ex-voorzitter nog aan bod gevolgd door de nieuwe voorzitter, uitgebreid verslag van het Ouzokamp kortom weer eens een ouderwets, dikke Nieuwsbrief.
Goed, over tot de orde van deze zondag. Er is de laatste tijd een heleboel gebeurd, soms leuk maar ook veel niet leuk. De grote kampen zijn afgelast i.v.m. het MKZ virus, heel begrijpelijk maar voor menig Scout amper te verwerken. Aangezien de groep in het bezit is van bijzonder inventieve leiding is er een alternatief voor het N.P.K. gevonden, nl. het A.P.K. Wat dat is, de leiding zal u hierover nog uitgebreid berichten. Een dubbele verloving van Maxima en onze prins Willem Alexander en niet te vergeten de vrachtwagen verloving van Maxima en Lex. Wanneer Lex helemaal gereed is om in het huwelijk te treden, zal dit uitgebreid in het nieuws komen, hetzij in een Brief, hetzij in een andere hoedanigheid. Tussendoor is er ook nog een hunebed in elkaar geflanst, hoe, wanneer, waarom en wie is verderop in deze Nieuwsbrief te lezen. Dus om nu te zeggen dat men zich verveelt, nou nee.
Dit is alweer bijna de laatste Nieuwsbrief van dit seizoen, nog één keer en dan is het tevens de laatste Nieuwsbrief van Gerard en mijzelf. Na zo’n 6 jaar is het toch eens tijd dat er wat vers bloed binnen de redactie komt en hadden we bedacht dat we er dan zelf mee moesten gaan stoppen. We hopen dat Hans Maarten en Marry het met hulp van nieuwe leden voort kunnen zetten. Als ik spreek c.q. schrijf voor mezelf, is het heel leuk geweest om te doen alleen ben je erg afhankelijk van kopie en dat was wel eens vervelend. Misschien kan ik dit werk voort zetten in het regioblad van de Dierenbescherming. Het zal menigeen wel opgevallen zijn dat de huisdieren des huizes regelmatig hun opwachting deden in een redactiestukje. En aangezien ik over die beesten wel uren kan schrijven en praten, leek het me zinvol om dit in een ander blad te zetten. Tevens heb ik er een nieuwe hobby bij, nl. western rijden, en dit valt altijd in het weekend. Kalfjes vangen met een lasso en dan brandmerken, koeien naar een ander weiland begeleiden enz. dus stoppen met het één en verder met HiHo rijden.
Maar goed, zover is het nog niet. We wachten vol spanning af of de laatste Nieuwsbrief net zo vol staat met kopij als deze.
In ieder geval, veel leesplezier en CU.
|
|
(naar boven) |
Van de voorzitter
(door: Mario Fokkens)
Even voorstellen…
Er is mij gevraagd om mijzelf via een stukje in de Nieuwsbrief voor te stellen aan alle betrokkenen bij de Johannes Post Groep. De reden van mijn voor-stellen is dat ik sinds maart van dit jaar het roer van Martin Velthuizen heb overgenomen als groepsvoorzitter.
Dat is mooi… denkt u dan, maar om wie gaat het nu? Ik ben Mario Fokkens, ik ben 27 jaar en woon in Assen. Ik bewoon een huis samen met mijn vriendin Christianne en onze hond Sarks. In het dagelijks leven ben ik werkzaam binnen de Stichting GGz Groningen, dit is een instelling voor de Geestelijke Gezondheidszorg. Ik werk daar als zorgcoördinator, wat inhoud dat ik de zorg omtrent mensen met een psychiatrische ziekte coördineer en begeleidt.
Tevens ben ik actief binnen de beroepsorganisatie voor de verpleging en verzorging, Nu’91. Daar ben ik naast vice-voorzitter, verantwoordelijk voor het geven van voorlichting en het werven van nieuwe leden.
In mijn vrije tijd vind ik het leuk om wat te klussen en met vrienden dingen te ondernemen. Daarnaast probeer ik mijn tijd te verdrijven met muziek, wandelen met de hond en samen met mijn vriendin thuis of buitenshuis iets te doen. Al met al heb ik weinig tijd om mijzelf of anderen te vervelen.
Daar komt nu het voorzitten van de JPG bij. Ik ben enigszins bekend in de groep omdat ik vanaf mijn 9e jaar de verschillende speltakken heb doorlopen.
Ik heb kort bij de welpen gezeten, mijn tijd bij de verkenners volledig uitgediend en ben vervolgens naar de Rowans gegaan. In de periode dat ik bij de Rowans zat ben ik begonnen als Beverleiding. Dat betekende toen, in de ochtend de Bevers en ‘s middags een eigen programma draaien met de Rowans. Toen ik de leeftijd had bereikt om over te gaan naar de stam heb ik mij in eerste instantie gericht op de Bevers omdat er toen sprake was van een wisseling van leiding.
De meningen verschillen over de periode dat ik geen actieve inbreng meer heb gehad binnen de groep, maar ik denkt dat het zeker enkele jaren zijn geweest. Tot voor kort…
Ik werd benaderd voor de functie van voorzitter, ik had ooit in een opwelling wel het een en ander gezegd, maar niet verwacht dat men zo snel zou reageren. Na een gesprek met Martin heb ik de knoop doorgehakt en kort daarop ben ik gekozen als voorzitter.
Ik kan u echter gerust stellen dat ik het besluit niet in een opwelling heb genomen en dat ik met veel zin deze functie binnen de JPG wil gaan uitvoeren.
Dit in het kort iets over de nieuwe voorzitter, als u nog vragen, suggesties en/of opmerkingen heeft dan kunt u me altijd aanschieten.
Mario
|
|
(naar boven) |
Van de ex-voorzitter
(door: Martin Velthuizen)
Hallo, lezers van de Nieuwsbrief!
Sinds september 1998 heb ik als voorzitter een stukje voor u mogen schrijven in de Nieuwsbrief, en inmiddels is de tijd gekomen om daar een streep onder te zetten.
Zoals bekend ben ik sinds begin vorig jaar ook penningmeester, en zowel vanuit persoonlijk als vanuit bestuurlijk oogpunt is het niet erg wenselijk als deze functies erg lang door een en dezelfde persoon worden uitgevoerd. Het verheugt mij om de voorzittershamer te kunnen overdragen aan iemand die de JPG van binnenuit goed kent; zijn naam is Mario Fokkens. Hieronder stelt hij zich nader aan u voor, en hij zal voortaan een onderhoudend stukje ‘Van de voorzitter’ schrijven.
Van deze gelegenheid maak ik graag gebruik om, als penningmeester, nog even het woord tot u te richten. Als gevolg van de mond- en klauwzeer-crisis worden veel evenementen afgezegd. Zo is de HIT, tijdens de pasen, al grotendeels afgelast. Voor het pinksterkamp, het NPK, houden wij inmiddels ons hart vast. Op 5 mei wordt de beslissing genomen of het (al) wordt afgelast, danwel dat de voorbereidingen gewoon doorgaan. Ook de leiding is zich aan het voorbereiden op deze beslissing: als het NPK niet doorgaat wordt er een alternatief kamp(je) verzorgd met één of twee overnachtingen. Nadere informatie hierover wordt uiteraard nog gegeven. Als het NPK niet doorgaat, wordt het hiervoor betaalde kampgeld teruggestort, op in principe dezelfde rekening als waar het vandaan komt. Als u dat anders wilt, neem dan even contact met mij op.
Zo, dat was het even vanaf deze plek! Ik dank u allen voor uw aandacht voor mijn stukjes, en voor alle leuke reacties die ik daar in de loop van de tijd op heb ontvangen. Mario: succes!
Martin
|
|
(naar boven) |
Bi-ba-Beverbabbels
(door: de Beverleiding)
Hallo allemaal,
Het heeft even geduurd maar hier is eindelijk ook weer een stukje van de Bevers. In de afgelopen weken (maanden) is er natuurlijk verschrikkelijk veel gebeurd.
Eerst even een ander berichtje, Monique heeft besloten om per direct te stoppen bij de Beverleiding, dus nemen wij op 5 mei afscheid van haar.
Afgelopen tijd zijn we in het bos op pad geweest, daar hebben we natuurlijk een grote hut gebouwd. Maar ja, deze was 2 week later op mysterieuze wijze in elkaar gestort. De zandbulten bij de nieuwbouw zijn natuurlijk ook een aantal keren onze “superzandbak” geweest. Zandkastelen, bunkers, gangetjes etc. Alles hebben we daar al in gegraven.
Ook hebben we binnen geknutseld met gips,daaruit werden auto’s, 1000 bommen en granaten en tanks gemaakt. Bas zou even zijn hand in gips maken.TIP: Vorm dan geen vuist want dan krijg je je hand er niet meer uit. (Slim hè?)
Ook hebben we kaarsen gemaakt, een warm karweitje waar je toch veel geduld voor moet hebben. Maar wel voor herhaling vatbaar.
Vanavond hebben we Sint Joris en Koninginnedag staat ook al voor de deur.
Volgende keer (iets sneller) weer meer.
Groetjes,
de Beverleiding
|
|
(naar boven) |
Hordenieuws
(door: Hans-Maarten en Cindy Stegink)
Terugbladerend in mijn agenda mag ik wel zeggen dat de jongens in het groen de afgelopen tijd niet stil hebben gezeten.
Om te beginnen hebben we dit jaar voor het eerst deelgenomen aan de nationale scoutingdag. Samen met de welpen en de verkenners van de Sint George groep struinde onze welpen de stad af op zoek naar sport en spel. Er werd gedart, geblikgooid, gerent en zelfs geskied op het Koopmansplein. Alle spelletjes leverden letters op die uiteindelijk een woord moesten vormen. En hoewel onze welpen de spelletjes in no-time afgewerkt hadden ging het spellen ze wat moeilijker af. Nog even aan werken dus.
Een week later werden er maskers gemaakt. Met een ballon en wat papier-maché werd een mooie ronde vorm gekneed en vervolgens beschilderd. Het resultaat bestond uit duivels, draken, trollen en een kerel met een enorme neus. Verder is er de afgelopen tijd ook weer voldoende gespeurd, geblikspuit en gebeerd. Speuren is padvinden in het bos, blikspuit is verstoppertje in het bos en beren is dat spel waar nog niemand schoon van afgekomen is. Naast de normale zaterdagmiddag opkomsten hebben we laatst ook de jaarlijkse Sint Joris viering gehad. Deze gezamenlijke opkomst vond gek genoeg plaats op een avond waarop het bos vol zat met draken. In kleine groepjes werden dat tuig even opgejaagd en aangepakt. Pas toen het hele bos geruimd was kon er worden overgegaan op warme chocolademelk en kampvuur. De speciaal voor de gelegenheid uitgenodigde troubadour Dirk-Jan vertelde ons het spannende verhaal van Sint Joris en de draak. De minstrelen Marjolein en Hilde verzorgde de muziek en Mang lette op het vuur. Een gezellig avondje dat eigenlijk nog wel wat langer had mogen duren. Op de laatste zaterdag voor dit schrijven was het thema “vrijheid”. Dit sloot goed aan bij de datum van die dag. Onder leiding van Baloe werd er in gegaan op het begrip vrijheid. Een estafette en origami werden hieraan verbonden. Over de dodenherdenking van de avond ervoor mag trouwens nog gezegd worden dat de JPG welpen prima vertegenwoordigd waren. Over alle andere activiteiten die ik vergeten ben te noemen kan ik kort zijn: het was vaak leuk.
Groeten van de welpenleiding
Op aandringen van de welpen en met name van Akela volgt nu de eerste echte JPG moppentrommel:
Alex: Een Nederlander en negen Belgen zitten in een vliegtuig. Het toestel is veel te zwaar en er moet gewicht gedumpt worden. Eerst gaat de bagage overboord maar dit is niet genoeg. Dan wordt de onderkant van het vliegtuig eruit geschroefd en houd iedereen zich vast aan de bagagerekken. Het toestel is nog te zwaar. Er moet een passagier overboord. De Nederlander offert zich op. De Belgen zijn zo blij dat ze hard beginnen te klappen.
Oscar: Een eekhoorn komt bij een brug waar een bordje bij staat met: “maximaal gewicht 1 eekhoorn” De eekhoorn vertrouwt het wel en loopt over de brug. Waarom stort de brug toch in?…
Een gewaarschuwd eekhoorn telt voor twee.
Bessel: Het geeft stoom, het kan rijden, het is geel en het legt eieren…
Een lokomokipkanarie
Michel: Er zit een haan op het kippenhok. Hij legt een ei. Valt het ei links of rechts van het hok?…
Hanen leggen geen eieren.
Rinnert: Hoe gaat de deurbel van een dom blondje?…
“dom ding dom ding”
Thijs: Wat moet je doen als een Belg een handgranaat naar je toegooit?…
Pin eruit trekken en teruggooien.
Richard v.d. Veen: Twee varkens zitten in een restaurant. Zegt de ene Knor zegt de andere Unox.
Pascal: Welke stoel heeft een hoed op?…
Een paddestoel.
Richard Schuur: Waarom neemt een dom blondje broodkruimels mee naar de wc?…
Voor de wc eend.
Josua: Wat is andijvie dat drijft?…
Andrijvie.
Rama: Het is groen en huppelt door het bos?…
Een dophertje.
Leonie: Het is wit en zwart en hangt in een boom?…
Een tros koeien.
Akela: Het is groen en het rijdt nog niet?…
Een peugeot J7.
Miel: Waarom heeft een olifant gele klompen aan?…
Dan valt ie niet op als ie op
de kop in de vla drijft.
|
|
(naar boven) |
Troeppraat
(door: de Verkennersleiding)
Always look on the bright side of life!
HIT, NPK & MKZ, vervoerverboden en vervoersproblemen, met het bovenstaande motto en bijpassend deuntje slaan wij van de verkennersleiding er wel doorheen.
Dit jaar verbruiken wij onze creativiteit namelijk niet aan het maken van vlaggen en ander themaspul, maar aan het bedenken van alternatieven en andere creatieve oplossingen. Tussen alle zorgen door zijn er natuurlijk ook nog een hele hoop opkomsten geweest, zo leuk dat ik vergeten ben u erover te vertellen in de vorige nieuwsbrief, mijn excuses hiervoor.
Nou, wat hebben de verkenners dan al die tijd gedaan? Op 27 januari werd 2001 officieel ingeluid door de verkenners met de traditionele boerenkoolmaaltijd. Dit werd gedaan in de sfeervolle ambiance van het bekende restaurant “De Houtlaan” aan de Houtlaan 107 in Assen. De door acht stijlvolle butlers opgediende boerenkool viel zeer in de smaak van de gasten, evenals het vermakelijke programma dat rondom deze maaltijd was georganiseerd.
Enkele weken later kon de galakleding weer uit de kast gehaald worden voor een trip naar “Johannes Posts Gokpaleis.” De verkenners hebben hun geluk beproefd bij het blackjack, de roulette of de mexico tafel. Mensen met een goede algemene kennis en een flinke portie bluf konden ook proberen dit te gelde te maken bij het spel “met het mes op tafel” onder leiding van charmante spelleidster Hilde.
Ook de traditionele kookwedstrijden stonden weer op ‘t programma. Onder het motto “creatief met keukens” werden er weer vele meer of minder geslaagde bouwwerken van hout en touw gemaakt die moesten doorgaan voor een keuken. Nadat alles stond moest er even vuur gemaakt worden. Helaas voor de verkenners mochten hierbij geen onnatuurlijke materialen gebruikt. Dus aan de tip van ene Frank H. om aanmaakblokjes mee te nemen had weinig zin. Om 15:00, de deadline voor het vuur bleek dat de verkenners nogal aardig wat moeite hadden met het maken van een echt vuur. Toen er eindelijk wel vuur was kon er gekookt worden. Gekookt…? Nou, tja het is misschien makkelijker om het water eerst te koken voordat er macaroni in de pan gegooid wordt. Maar ja, als je honger hebt lust je alles.
Uiteindelijk werd besloten door de strenge, maar rechtvaardige jury dat de patrouille Vossen en Tijgers gewonnen hadden, waarna zij de volgende week konden genieten van hun prijs(je).
Op 28 april was het eindelijk tijd voor het potentieel traditionele Ouder/Zoon kamp. Dit was weer een echt scoutingkamp. Dus er moest gehiked worden en uiteraard werd er in tenten geslapen. Ook het de echte scouting spelen moesten natuurlijk gespeeld worden. De vaders die meewaren deden hieraan fanatiek mee, met de nodige gevolgen. Nadat het ‘s avond erg gezellig was geweest, kon er ‘s ochtends relaxed ontbeten worden met zelf geb(r)akken
stokbrood.
Wat gaat er nog komen?? Dat is nog niet helemaal bekend. Maar dat komt dus wel goed. In ieder geval staat er een APK (=alternatief pinksterkamp) op het programma en ook het zomerkamp wordt ongetwijfeld tof. Dus wij gaan ons wel weer vermaken de komende tijd.
Laterder,
de Verkennersleiding
|
|
(naar boven) |
Ouzokamp 2001
(door: Bert & Yorick Frieling)
Inmiddels een vaste plaats op de kalender, het ouzokamp. Het is 28 april 2001. 10 uur aan de Houtlaan en wederom staat er weer een hele groep ouders met hun zonen. Wat opviel was, dat de moeders dit jaar verstek lieten gaan. Als de moeders de enthousiaste verhalen van hun bikkels horen zullen zij er volgend jaar vast weer bij zijn.
Na de opening begonnen we met het overbekende krantenmep spel. Vorig jaar berichtte ik dat de verkenners hard slaan maar daar was nu geen sprake van. Ik denk dat de jongens een beetje vermanend zijn toegesproken door hun ouders. Maar ja, dan is Gijsbert er nog en hij trekt zich niets aan van die gesprekken. Hierna wordt de groep verdeeld in patrouilles en zoals dat bij verkenners gebruikelijk is, kreeg iedere patrouille een patrouille leider (PL).
Het is hike time. Kruispeiling, coordinaten, geheimschrift, kompas etc.etc.. Het wordt ons knap moeilijk gemaakt. Na een tijdje komt onze PL. Hij verteld ons “ik heb al een beetje hier en daar wat gekeken en ik weet waar wij heen moeten”. Maar de ouders, eigenwijs als ze zijn, willen toch even weten hoe die kruispeiling nu in zijn werk gaat. Zij weten nu ook waarom hun PL hier en daar wat gekeken heeft. Heb vertrouwen in je PL.
Onderweg nog even een lunch om daarna bij de “nieuwe” eendenvijver te komen. In Assen is ook nog een “oude” eendenvijver verkennersleiding!
Bij de eendenvijver gaan we een lekker potje scouting voetbal spelen, ouders tegen de verkenners met leiding. Hoewel de partijen niet helemaal eerlijk verdeeld zijn redden de vaders het, mede dankzij hun grote inzet, om er een gelijkspel uit te slepen. Moe gestreden gaan we verder met onze hike. Onze PL verteld “het gaat eigenlijk veel te goed. Normaal gesproken lopen we altijd verkeerd en verdwalen we”. Maar ja om in Assen te verdwalen is wel erg moeilijk.
Uiteindelijk komen we weer bij het gebouw aan de Houtlaan. Na het uitblazen moeten er nog wat slaapplaatsen gecreëerd worden. Tenten opzetten dus. Daarna gaan we genieten van een overheerlijke chili concarne, zonder jam en pindakaas Wim. Na het eten gaan we nog even “tonnetjetrek” doen op wat ze noemen een zandvlakte. Ik weet nu in elk geval waarom de verkenners altijd zo smerig thuis komen na hun opkomst. Die spijkerbroeken zijn haast niet meer schoon te krijgen. “Tonnetjetrek” is een erg leuke bezigheid. Ik zie dan ook menig verkenner/ouder door de lucht vliegen en vervolgens in het zwarte zand terechtkomen. Ook spelen we nog een spelletje “vette haas”. De spelregels kennen we nog van het vorige ouzokamp. Maar voor alle duidelijkheid: alles mag en de bedoeling is om een jute zak, gevuld met een voor mij nog steeds onduidelijk materiaal, bij de tegenstanders achter de lijn te drukken. Vorig jaar hield de vette haas het ongeveer een half uur uit om daarna een langzame dood te sterven, maar deze keer was de vette haas te sterk en de een na de ander liep gebroken van het speelveld.
Vervolgens kunnen we rond het kampvuur even op adem komen. De ouders denken al aan het overheerlijke goudgele vocht, maar zij komen bedrogen uit want onze “creabea” (Hilde) heeft iets bedacht. Ouderwets spelletjes doen op de zaterdagavond. Levend kwartet en een voetbalspel. Ook nu weer straalt het fanatisme van de gezichten af en moeten Hilde en Marjolein regelmatig optreden. Nog even rond het kampvuur met zijn allen en daarna worden de jongsten verzocht om hun slaapzak op te zoeken. Wij gaan nog even genieten van ons drankje en de eerste dag van het ouzokamp zit erop.
Gezien mijn ervaringen met voorgaande ouzokampen verloopt de zondag meestal rustig. Dit jaar is daar echter geen sprake van. Als het ontbijt is verorberd en de tenten zijn opgeruimd, stelt Wim voor om nog iets te gaan doen. We kunnen kiezen vette haas, blikspuit of gewoon helemaal niets natuurlijk. Ook liggen er al een hele tijd vlotten klaar voor het varen in de vaart op koninginnedag. Een aantal ouders willen de vlotten best even uittesten op het Deurzediepje. Wim vertelt ons echter, dat Cindy er niet zo blij mee zal zijn als we dat gaan doen, dus zien wij er maar van af en gaan we blikspuiten. Op een gegeven moment zijn we niet meer aan het blikspuiten maar aan het “lummelen”. Dit is zowaar een nieuw spel en ontdekt tijdens een ouzokamp in het Amelterbos. Het is een beetje een variant op vette haas, de rest laat zich raden.
Hierna alles nog even opruimen en het kamp zit er weer op.
Verkennersleiding bedankt voor wederom een geweldig weekend en nu maar hopen dat het ouzo-kamp volgend jaar weer op de kalender staat. Als ik onze creabea mag geloven moet het wel een bijzonder kamp worden volgend jaar. Ik kijk er in ieder geval al naar uit en hoop met mij nog meer ouders.
Bert & Yorick Frieling
|
|
(naar boven) |
Gezocht: stichtingsvoorzitter !!
(door: het Stichtingsbestuur)
Stichtingsvoorzitter gezocht!
De huidige voorzitter van de stichting, Henk Smit, heeft om persoonlijke redenen zijn functie neergelegd. Wij zijn daarom op korte termijn op zoek naar een nieuwe voorzitter van de stichting.
Maar er was toch net een nieuwe voorzitter, hoe zit dat nou dan? Dat komt, omdat de taken rond de organisatie zijn verdeeld tussen de ‘stichting’ en de ‘groepsraad’. De stichting is een rechtspersoon en is faciliterend aan de groep, en heeft eigenlijk niets met het spel van scouting te maken. De groepsraad heeft juist alles met scouting te maken, en hoeft zich geen zorgen te maken over alles wat met het gebouw te maken heeft, met verzekeringen, gas, water en elektriciteit, enzovoorts.
Martin Velthuizen was voorzitter van de groep, en heeft zijn functie net overgedragen aan Mario Fokkens. Henk Smit was voorzitter van de stichting, en die functie is nu dus vacant. Dus zó zit dat!
Wat wordt er van de stichtingsvoorzitter verwacht? De voorzitter van de stichting houdt zich bezig met:
– stichtingsvergaderingen (grote en kleine): voorbereiden (beleggen, agenderen, stukken voorbereiden, notulen lezen), de vergadering leiden (voorzitten) en deelnemen, nawerk (uitvoeren actiepunten). Er wordt zo’n 6x per jaar vergaderd;
– vertegenwoordigen van de stichting bij meer of minder officiële gelegenheden;
– behartigen van de belangen van de stichting bij bijvoorbeeld de gemeente.
Wilt u graag een bijdrage leveren aan de Johannes Post Groep en lijkt u dit een aantrekkelijke functie? Of u wilt eerst nadere informatie?
Neemt u dan contact op met de penningmeester van de Stichting Johannes Post Groep, Martin Velthuizen. Zijn telefoonnummer is 0592-******.
|
|
(naar boven) |
Zo beste mensen, het is weer voorbij de jaarlijkse collecte, en het was weer een succes!!
Met wat minder bussen dan vorig jaar hebben we toch weer
zo’n 3078,15 opgehaald, honderd gulden meer dan vorig jaar.
Wat dus voor de groep betekent dat we zo’n 1500,- op de eigen rekening erbij krijgen.
Dus een ieder bedankt voor het lopen, het valt wel mee he achteraf?!
En dan maar weer tot volgend jaar.
Gegroet het Jantje Beton team,
Atze en Marjolein.
Vrijwilliger zijn…
is vrijwillig, maar niet vrijblijvend
is verbonden, maar niet gebonden
is onbetaalbaar, maar niet te koop
is positief denken
is positief doen
met als enige doel
voor jezelf en een ander
een goed gevoel.
|
|
(naar boven) |
Zo als u weet hebben we elk jaar de Jantje Beton collecte.
Dit is een noodzakelijk iets om de jaarlijkse begroting rond te krijgen.
Graag zouden we in het najaar ook een aktie willen doen en dan op 1 zaterdag, overdag.
Het ontbreekt de leiding aan tijd om dit te organiseren.
Nu zoeken we een 3 of 4 tal enthousiaste ouders die in het najaarsaktie-comite willen.
We zouden als groep iets deur aan deur willen verkopen op 1 zaterdag in meerdere wijken.
Dit doen we dan met alle leden en evt hulp van nog meer ouders/stamleden.
Graag wil ik helpen met ideeen, etc.
Voelt u zich geroepen om te komen meedenken en organiseren, zoveel/vaak hoef je niet iets voor Scouting te doen toch???
Neem dan kontakt op met Marjolein Walsweer-de Visser
tel: 0592-******
|
|
(naar boven) |
Als JPG kwamen we een manier tegen om op zijn Scoutings mee te helpen aan een schoner milieu
en er ook nog iets mee te verdienen.
Mooier kan niet dachten wij toen.
Alleen je raad het wel daar hebben we uw hulp bij nodig!!!
Cartridge Eco Plan geeft hoge vergoedingen voor gebruikte cartridges van printers,copiërs en faxen.
Ze zijn al zo’n 7 jaar actief en halen per maand meer dan 80.000 toners en inktjets uit het circuit van
chemisch afval.
Inmiddels leveren meer dan 6000 bedrijven, instellingen, scholen en verenigingen in Nederland en België de lege cartridges in bij Cartridge Eco Plan.
En ook ondersteunt het Cartridge Eco Plan de vereniging Natuurmonumenten, door een extra bijdrage
te doneren per cartridge.
Dus als u de JPG wilt helpen en de natuur natuurlijk dan verzamelt u uw cartridges etc en levert dit in bij JPG aan de Houtlaan.
Er staat in de hal een oude jerrycan met daarop de tekst Cartridge Eco Plan etc.
Bij de jerrycan hangt een lijst met welke cartridges etc ze sparen/verzamelen!!!
En natuurlijk neemt u de lege cartridges van de baas mee naar huis om de vereniging van uw zoon
te sponsoren toch?
Alvast bedankt voor het meehelpen aan dit goede doel, en vertel het om u heen. Misschien kunt u een netwerkje opzetten die voor ons sparen?
Met vriendelijke groet,
het groepsbestuur vd Johannes Post Groep
|
|
(naar boven) |
Op een zaterdagmiddag loop ik eens aan de Houtlaan en komer er een aantal leidinggevenden op mij af.
“Moet je horen, wij hebben een probleem”.
“Oh je, vertel maar” zeg ik, want uiteindelijk zijn problemen er om op te lossen.
Wat was hun probleem?
Een naderend kamp en het grote vervoersprobleem.
Het hele team heeft een leuk idee om eens wat verder weg te gaan met zomerkamp dan Ommen, Dwingeloo etc.
Natuurlijk wil je het kampgeld betaalbaar houden dus reken je op de steun van ouders.
Er komt een brief wie er wil rijden naar de plaats waar het kamp gehouden wordt en wie er wil halen aan het eind vh kamp.
Er willen zo’n 23 kids mee maar er komen maar voor zo’n 15 kids plek in een auto.
Dus niet genoeg auto’s wel 5 stuks.
Leiding is erg teleurgesteld, is al een weekend aan het voorbereiden geweest etc.
Leiding bedenkt een alternatief, bus of openbaar vervoer, dit gaat op de goedkoopste manier nog zo’n 60,- per kind extra kosten en dat terwijl we Scouting betaalbaar willen houden voor alle klassen.
Als je toch eens bedenkt : Elke zaterdagmiddag houden zij uw kinderen bezig, op een leuke, gezellige manier. En natuurlijk ook nog eens verantwoord.Want leiding geven mag je niet zo maar even doen.
Nee, cursussen moeten er gevolgd worden. En bijspijker bijeenkomsten.
Niet echt een grote opgave, voor jonge mensen die het leuk vinden om het spel van Scouting over te
dragen op uw kinderen, want ze vinden het zelf ook een fantastische manier om hun vrije tijd door te brengen. Ze vinden het leuk om uw kinderen het een en ander bij te brengen op een speelse, verantwoorde manier.
Heeft u als ouders van die kinderen, er wel eens bij stil gestaan wat er allemaal bij komt kijken wat er thuis,door de week, al door diezelfde leidinggevenden voor werk verzet is, om uw kind een leuke middag te bezorgen?
Staat u er eigenlijk wel eens bij stil aan wie u uw kind overlaat op die zaterdagmiddag?
Het is zo simpel om het portier van uw auto achter uw kind dicht te laten vallen en te denken: Zo, en nu wij rustig de stad in, er wordt goed op ze gepast en met wat mazzel leren ze ook nog wat!
Hoe heet de leiding van uw kind, wat doen ze in het dagelijks leven?
Ik zou dat willen weten van de leiding alvorens ik mijn kinderen mee doe aan een team mensen!!
Van u als ouder wordt er maar zo’n drie keer per jaar iets gevraagd.
Jantje Beton en naar het Pinksterkamp en Zomerkamp rijden. Dit wordt met de jaren al een te grote opgave voor vele ouders. Waarom, waar ligt dit aan? (mits er geen auto in ‘t bezit is of u al elk jaar rijdt)
Als een ieder nou eens een keer rijdt en niet elk jaar diezelfde mensen, dan is het toch zo simpel op te lossen.
Of vindt u het wel best als we elk jaar in de buurt van Assen blijven zodat ze kunnen fietsen heen en terug???
Milieuvriendelijk is carpoolen, dus een oplossing is; om het adres te geven waar het kind moet zijn op welke datum en een adreslijst met deelnemers zodat je zelf als ouders je carpoolsysteem opzet. En zorg maar dat het kind er komt.
Gezelliger is als we met een paar auto’s vanaf de Houtlaan vertrekken en dan elk jaar andere ouders!!
Voor voetbal moet je zo vaak wat doen, voor school doe je al snel mee, een ouderavond van school sla je niet over,
help ons ook eens..
(Zou u als ouders hier eens over van gedachten willen wisselen, laat dat dan weten aan de leiding, zodat de JPG eens een grote ouderavond kan houden met informatie en vragen uurtje.)
Een bezorgde vijwilliger…
|
|
(naar boven) |
Uit het boek : “Het verkennen voor jongens”.
Van Lord Baden Powell. 1934
De Padvindersbelofte:
Op mijn eer beloof ik ernstig te zullen trachten :
Mijn Plicht te doen tegenover God en mijn land.
Iedereen te helpen waar ik kan.
De Padvinderswet te gehoorzamen.
De Padvinderswet :
Op de eer van een Padvinder kan men vertrouwen.
Een Padvinder is trouw.
Het is de plicht van een Padvinder zich nuttig te maken en anderen
te helpen.
Een Padvinder is een vriend voor allen en een broeder voor alle
andere Padvinders.
Een Padvinder is ridderlijk.
Een Padvinder is een dierenvriend.
Een Padvinder weet orders te gehoorzamen zonder tegenspreken.
Een Padvinder glimlacht en fluit onder alle moeilijkheden.
Een Padvinder is spaarzaam.
Een Padvinder is rein in gedachten, woord en daad.
|
|
(naar boven) |
Scoutingtradities
(made by de groepsbegeleidster)
St. Joris en de draak!!!
Wat is St.Jorisdag?
De beschermheilige van Engeland is St. George. Lord Baden-Powell (de oprichter van Scouting) heeft een verband gelegd tussen Scouting en deze beschermheilige.
Daarom heeft hij St. Jorisdag ingesteld ; ieder jaar op 23 April. (De sterfdag van St.George.)
Waarom Baden-Powell “St.Joris en Scouting” aan elkaar verbond is niet precies duidelijk.
Er doen meerdere versies vh verhaal de ronde.
Wat Baden-Powell in ieder geval boeide aan het verhaal van St. Joris is dat het verhaal duidelijk maakt dat je het kwaad moet bestrijden en van jezelf weet wat je aankunt.
Baden-Powell zei daar zelf over: “Precies op die manier moet een verkenner (scout)
moeilijkheden en gevaar onder ogen zien, hoe groot of afschrikkelijk het ook moge lijken
en hoe slecht ‘bewapend’hij zich ook voelt. Moedig en vol vertrouwen gaat hij er op af, alle
kracht die in hem is gebruikend om het kwaad te overwinnen. De kans dat hij slaagt is groot.”
Een zeer beknopte versie vh verhaal “St. Joris en de Draak” is:
In het stadje Lydda , in de vallei van Saron in Turkije, woont Joris.
Hij is net 18 jaar geworden en mag voor het eerst deelnemen aan de grote vergadering die ieder jaar plaatsvindt op de marktplaats.Wat hij daar hoort is erg schokkend:
Ieder jaar worden door de bewoners 10 Jonge Meisjes aan een draak uitgeleverd.
Joris laat zich echter niet uit het veld slaan. Hij doet zichzelf de belofte het stadje van de draak te verlossen. Na een leuk en spannend avontuur doodt Joris de draak, zodat het stadje nooit meer jonge, onschuldige meisjes hoeft af te staan.
Wat we bij de JPG doen is meestal een vorm van toneel, en een kampvuur met alle kinderen en leiding op een vrijdag of zaterdag in de buurt van 23 April.
En als belangrijkste gaan we met zijn allen in de kring staan, met de armen gekruist elkaar vasthoudend en zeggen we de Belofte opnieuw hardop na , nadat de groepsvoorzitter de zinnen voorzegt.
Dit is de Belofte die elk lid van Scouting Nederland aflegt bij zijn of haar installatie en deze gaat als volgt:
“Ik beloof, met de hulp van God,
een goed Scout te zijn,
iedereen te helpen waar ik kan
en me te houden aan de Scoutingwet,
jullie kunnen op mij rekenen.”
Zo heeft elke Scouting vereniging zijn eigen manier om tradities te behouden en uit te voeren. Sommigen zijn te zinvol en te mooi om te laten verwateren.
Er is een speciaal boekje over St.Jorisdag, met het verhaal en tips. Leen dit boekje gerust, als je volgend jaar in het werkgroepje zit.
|
|
(naar boven) |
“Hoort zegt het voort”
De speltak BEVERS heeft een dringend leidingtekort,vandaar de kreet: Leiding gezocht!!!
De “BEVERS”, het begin van menig Welp, Verkenner, Explorer en zelfs leiding en stamgasten dreigt te moeten verdwijnen omdat wij geen mensen meer kunnen vinden voor ons leidingteam. Wat nu nog uit 4 mensen bestaat maar na de zomervakantie nog maar uit twee.
Mocht u nou denken “Hé, ik ken wel iemand die leiding wil/kan worden of denkt “Dat is wat voor mij”, neem dan kontakt op met de groepsbegeleidster(telefoon hieronder).
Het enige wat wij vragen is iemand van ‘t liefst 18 jaar of ouder met een flinke dosis humor,
zelfvertrouwen, creativiteit en verantwoording.
De opkomst duurt van 15.00 t/m 16.30 op zaterdagmiddag, met natuurlijk wat voorbereiding vooraf en opruimen naderhand, maar dit spreekt voor zich.
Ken je iemand die een opleiding met jeugdzorg doet, of de AB, AW, PABO etc er zijn mogelijkheden om studiepunten te behalen in ‘t vrijwilligerswerk!!!
Het kan nooit de bedoeling zijn dat de BEVERS verdwijnen,
dus kijk om je heen of Join the Team!!!
Met vriendelijke groet,
Marjolein Walsweer-de Visser
tel: 0592-******
|
|
(naar boven) |
Rowannieuws
(door: Marc P. Komen)
Dus, het is alweer een tijd geleden dat wij lamzakken (Rowans) wat zinnigs geschreven hebben. Sinds we het lokaal schoongemaakt hadden (wat de volgende opkomst weer een zootje was) en de kisten ontdaan hadden van hun verflaag met een gemeen goedje wat je op iemands auto moet smeren als je hem niet mag, hebben we al heel wat dingen meegemaakt waarvan ik u op de hoogte moet stellen.
Er komen vaak vreemde geluiden uit het rowan honk. De ouders van welpen en verkenners zullen wel denken dat het daar een zwijnenstal is, maar om u gerust te stellen; het is allemaal een rowan-ritueel.
Na een kleine verbouwing in onze ruimte, die betrekking had op de positie van de muziek installatie (om te voorkomen dat het apparaat werd blootgesteld aan overtollig water in onze keuken) en de “grote” schoonmaak, zijn wij bezig geweest met een feestje. Het betrof de zoon van onze groeps-voorzitter dhr. Velthuizen. Het thema van dit feestje was “detective”. Wij waren de bad-guys en dus verkleed als drugsdealers en boeven. De bedoeling was dat de kinderen hun detective diploma zouden halen door een boef (Ivan) te vangen. Deze boef kon gevangen worden met de hulp van de maffia (Albert en ik). Wij moesten omgekocht worden door middel van geld wat ze verdiend hadden met het behalen van vele hindernissen. Uiteindelijk werd de boef gevangen en kregen de kinderen hun detective diploma. Dus ouders, als u geen zin heeft in allerlei dure feestjes in de Smelt, kunt u contact opnemen met onze baantjesman Rob Drijver (0592-******) en uw kinderen zullen kostelijk vermaakt worden.
Bij de nachthike waren de Rowans van de JPG goed vertegenwoordigd. Als de Stam post 5 nou op tijd had ingericht, hadden we hem helemaal goed gelopen (kuch, kuch). Er waren onderweg wel wat stagnaties met het kompas van David, welke hij gratis gekregen had bij een kampeerwinkel. Daardoor verliep de reis niet helemaal zoals het zou moeten. Maar gelukkig kwamen we onderweg Johan tegen om te horen dat post 5 100 meter verderop was, niet dus. Nadat wij vele uren achtereen door het barre Drentsche weer hebben heen gewandeld, kwamen wij aan in een zeer relaxt clubgebouw. Met ‘coole’ aankleding, ‘groovy’ muziek en ‘hot’ tosti’s.
Na dit jaarlijkse festijn zijn we alvast wat bezig geweest met de voorbereidingen voor het NPK en het zomerkamp. We gaan met zomerkamp naar Normadië (Normandië ??, red.), om daar te genieten van de pittoreske dorpjes en nostalgische landschapen (landschappen??, red.).
Ondertussen hebben we ook een nieuwe penningmeester gekozen, Kees Rispens. Dus als u wilt doneren moet u bij hem zijn (minimaal fl.25,-). Van al dat harde werken tijdens de opkomst krijgen wij altijd honger, daarom zijn wij ook al vaste klant bij cafetaria Vredeveld.
We hebben ook nog een keer geprobeerd een toren te bouwen in de regen, maar daar zijn we halverwege maar mee gestopt. Na een toespraak van onze voorzitter besloten twee Rowans er toch maar mee verder te gaan. Dat eindigde alleen maar in een zinloze verplaatsing van zware palen. Als het niet regent zijn wij Rowans heel goed inzetbaar bij het hakken en verplaatsen van hout. Met kloofbijlen een kruiwagens uitgerust, gingen wij te werk, en hoe. Onze voorzitter deed er maar 24 keer over om een blok hout in tweeën te splijten. Een onderlinge kruiwagen wedstrijd hield het moraal hoog en het hout droog.
Om er voor te zorgen dat onze penzen niet al te dik werden, besloten we maar eens een programma te organiseren met primitief koken. Ivan en ik hadden bedacht om een ei te koken in een uitgeholde aardappel. Gerben en David besloten om hun aardappel in reepjes te bakken in olie, om toch nog een beetje het cafetaria effect te imiteren. De resultaten waren heerlijk en gezond (denk ik).
Om maar even in het gezonde sfeertje te blijven, gingen we de volgende week het eeuwenoude spel erwten schieten doen. Bewapend met een pvc-buis, omringd met een rubberachtig materiaal, schoten de Rowans van de JPG op alles wat los en vast zat. Diegene die op zijn benen of lendenen werd geraakt, had geen fijn gevoel. De dag erna waren de afdrukken van de zaden van de peulvrucht nog duidelijk te zien.
Er vielen geen gewonden.
Die dag hebben we nog een nieuw soort beren uitgevonden. Het heet paardje-beuken (dit herkent mijn spellingscontrole niet). Het is de bedoeling dat er vier groepen in een vierkant staan. Een groep bestaat uit een paard en een menner (Plato), die ervoor moeten zorgen dat de leden van een andere groep van elkaar gescheiden worden. De groep die als laatste overeind staat, heeft de ronde gewonnen. Die zaterdag werden er nog wat eieren gebruikt, die over waren van het koken, om de sfeer te verhogen. Dit spel is een vervanger voor beren als je met te weinig personen bent.
Eindelijk was het dan zover: de Top-of-Holland was er weer en dat betekent dat de Rowans overal te vinden waren in het Nassau-college. Onze taak was daar het handhaven van de rust en orde. We hebben contact gehad met vele inheemse volkeren uit Duitsland en Denemarken. Ook hebben we kennis gemaakt met de foerage van het Nassau-college. Daaronder vielen blikjes cola, toetjes in 4 verschillende smaken, aquarius flesjes, koekjes met een platgeslagen toffee ertussen en bouillon met een hoog zoutgehalte. Na drie nachten vol met potjes Risk, halsbrekende toeren met een tennisbal, toespraken voor de jeugdige gasten, problemen met de vele knoppen van de verwarming, angstige blikken van Cindy naar buiten, video’s van Iano, bronstige voetballers en een hoop geouwehoer over de porto’s, was de Top-of-Holland weer voorbij.
Wat ook een terugkerend evenement is, is de viering van Sint Joris. Er waren mensen verkleed als draak, die de kinderen moesten vangen, een drakenjacht dus (dit in verband met Sint Joris die een tijd geleden een draak heeft gedood in de nevelen van Avalon).
Na een spannend verhaal van Dirk-Jan Visser, kregen we allemaal een kop chocomelk en een plak cake, speciaal bereid voor het gebeuren. We moesten zelf maar de met karamel gevulde letters ‘Sint Joris’ in de cake er zelf bij denken. Het was een geslaagde avond. Ook hebben we de scoutingeed afgelegd met de nieuwe groepsvoorzitter. Tijdens het opruimen van de meuk, kreeg ik te horen van Arjen dat ik nog even snel een nieuwsbrief in elkaar moest zetten. Dat is me wel gelukt.
Gegroet,
Marc P. Komen
|
|
(naar boven) |
Had ik maar vleugels… en dan niet always, maar van die echte. Dan zou ik tot boven de wolken vliegen.
Waarom? Omdat dit voorjaar de zon alleen maar achter de wolken schijnt te schijnen.
De stralende lach van onze toekomstige koningin (“Iek ben geel blij”) kan het trieste weer niet compenseren. Dit jaar dubbel jammer natuurlijk, een paar dagen warmte was funest geweest voor staatsvijand nummer 1: het MKZ-virus… konden we misschien toch nog op NPK.
Toch is de stemming bij de Stam niet kapot te krijgen. Als alternatief voor de HIT vermaakten we ons dit jaar rond Pasen met de “sHIT” en we zullen ons rond Pinksteren vermaken met een “APK”. (zie ook het stukje van de verkenners)
Met de sHIT haalden we de banden met bevriende stammen aan in Delfzijl. Een degelijk vuurtje, een band en een bar… en klei… iedereen vermaakte zich met één of meerdere van deze “gezelligheids-ingrediënten”. Gezelschapsspelletjes, zoals “verstop-je-schoen” of “netwerk-een-Anthoon”, bleken ook erg in de klei… euh… smaak te vallen.
Met hier en daar nog kleiresten in oren en andere lichaamsopeningen togen we het weekend voor Koninginnedag naar Drouwenerzand (bij Borger) om als startsein voor de bouw van het grootste hunebed ter wereld (in de zomer van 2002) de eerste steen te gaan leggen. Een leuke kiezel (bijna 4 ton zwaar) moest op de ouderwetse manier verplekt worden. Geen last voor de AVD natuurlijk. Zeker niet als er pers bij aanwezig is. Terwijl de film- en fotocamera’s snorden en klikten liet de Stam zich van haar goeie kant zien. Eerst even sjorren en moeilijk kijken en vervolgens de bewondering van de toeschouwers incasseren… avd@yourservice !!
Daarna de steen in tweeën gespleten en kleine scherven op de bouwlocatie gezaaid…
Een week na Pinksteren gaat de Stam weer de vrijwilliger uithangen bij de Open NK Atletiek voor gehandicapten. Dit jaar zal dit evenement plaatsvinden in Assen. Voor de gelegenheid is het hele recreatiepark Hunzedal (Borger) afgehuurd. De Stam zal zich bekommeren over het vervoer van sporters en hun benodigdheden van en naar Schiphol en tussen Borger en Assen, de huisvesting en catering. Afgaande op ervaringen uit voorgaande jaren betekent dit hard werken en ‘redelijke kampeervoorzieningen’. Veel mensen noemen het ook wel: luxe.
U begrijpt de boodschap waarschijnlijk al wel. De Stam vermaakt prima. Zeker als we binnenkort Lex gaan ophalen en de verloving van Max en hem een feit zal zijn.
MKZ, APK of BSE… geef mij maar AVD !!
|
|
(naar boven) |