Scroll Top

nr. 2 – dec. 2000 (Demo)

Nieuwsbrief, jaargang 22, nr. 2

Inhoud:
Redactie, Voorzitter, Hordenieuws, Troeppraat, Troepgedicht, Troeppraat 2, Rowannieuws, Stamgezwam, Geef die pen


van de Redactie
(door: Margriet Bakker en Hans-Maarten Dagelet)

Op de valreep alweer de laatste Nieuwsbrief van 2000. Door wat interne communicatie onduidelijkheden hebben we niet van iedere speltak iets ontvangen maar dat zal ruimschoots worden ingehaald in de volgende Nieuwsbrief. Dan zal er een dubbele pagina aanwezig zijn van de Bevers, toch?

De vorige Nieuwsbrief werd eigenlijk in het geheel verzorgd door G. v.d. B. te G. aangezien ondergetekende met vrind in de bergen van La Gomera rondzwierf. Nou, dat is echt een bezoekje waard. Het is een eiland met veel bergen en hele mooie wandelroutes. Ik zie menigeen al een beetje glimlachen, nee mensen, dit is geen Drentse Hondsrug die we moesten beklimmen maar echte bergen met stevige colletjes. Met hoogtevrees kom je niet ver want we hebben toch aardige afgronden gezien. Dus eigenlijk een eiland bij uitstek waar je heel wat leuke hikes kan lopen, jammer dat je niet mag kamperen en het is een beetje ver weg. Maar voor de rest, geweldig oftewel Super (op z’n Duits dan).

Wat is er zoal gebeurt binnen de gelederen. Nou, heel wat volgens ons. Installaties bij de verschillende speltakken, natuurlijk de kampen en nog meer maar dat kan een ieder verderop lezen in deze editie.

Wij bevinden ons nu in de laatste donkere dagen voor Kerst. Waar men deze uitdrukking vandaan haalt is mij op dit moment een raadsel wat om nu de kerstboom aan te doen wanneer de zon volop schijnt is ook niet echt nodig.

Volgende week, oftewel vandaag want dan ontvangt iedereen de Nieuwsbrief, is er voor iedereen een Kerstbijeenkomst als afsluiter van het jaar. Altijd weer gezellig. Ook thuis heerst er rond deze tijd een aangename sfeer, kerstboom binnen of buiten. Versieringen in en rondom het huis. Lekkere dingetjes op tafel, alleen niet in dit huis. Het is nogal frustrerend als je eerst achter een kat aan moet rennen die kerstkransjes uit het schaaltje steelt, dit weg zet en vervolgens de hond een poging doet om in de boekenkast te springen waar zich op dat moment de lekkernijen bevinden. Dit zal menigeen bekend voorkomen. Maar goed, het wordt Kerstmis en dan heerst er Vrede op Aarde. Dat dit voor vele landen en mensen een groot probleem is, kan iedereen in de krant lezen. Maar als we nu eens beginnen in ons eigen kleine wereldje. Luister eens wat meer naar een ander en oordeel niet te snel, zou dat misschien een stapje in de richting kunnen zijn.
De Stam is hier al een beetje mee begonnen. Door veel naar elkaar te luisteren, kwamen ze tot de conclusie dat het tijd werd om eens met zijn allen hier wat meer in te duiken. En dan wel in de sneeuw van Tsjechië. Of zat er toch een andere gedachte achter, ben bang van wel. Maar zij zijn van plan om te gaan langlaufen, arrenslee ritjes te maken, lange sneeuwwandelingen of zal het meer snowboarden, rodelen en wild oost skiën worden. Jullie zullen er wel over lezen in de volgende Nieuwsbrief. Ik geloof dat er nog wel wat sneeuw moet vallen, er is net 5 cm gevallen maar dat kan met de dag veranderen, zeggen de insiders.

Binnen de redactie zijn ook enkele veranderingen gaande. Harmen heeft op een spectaculaire wijze afscheid van ons genomen???????? Of komt dat nog, Har?. En vanaf vandaag versterkt Hans Maarten van de Welpenleiding dit kleine teampje. Iedereen is natuurlijk reuze benieuwd naar alle ‘ins en outs’ van Hans Maarten, nou hier komt het.

Het valt niet mee om in een paar minuten te moeten bedenken wat mijn ins en outs ook al weer precies zijn. Om maar even met het makkelijkste te beginnen; mijn naam. Hans-Maarten Dagelet is de naam die voor mij is vastgelegd. Hoewel dit waarschijnlijk met de beste bedoelingen is gebeurd zijn er toch maar weinig mensen die deze naam ook daadwerkelijk gebruiken. Op de zaterdagmiddag ga ik bijvoorbeeld als welpenleiding onder de naam Hathi door het leven. De rest van de week word ik in de regel met de bijnaam “doedel” aangesproken. Waarom weet eigenlijk niemand en dat wil ik graag zo houden. Naast welpenleiding ben ik ook nog stamlid. Dit laatste heeft ervoor gezorgd dat ik me de laatste tijd fulltime aan het voorbereiden ben op de genoemde snowblast. Om de aandacht hier wat van af te leiden heb ik besloten om me wat tegen de nieuwsbrief aan te gaan bemoeien. Mijn eerste indruk hiervan is erg positief. In feite hoef ik hier slechts koffie te drinken terwijl Gerard het werk doet. Een prima basis voor een goede samenwerking.

Tot slot zal ik nog even wat achtergrondinformatie (de outs) van mezelf geven. Ik woon in een kamer van 3 bij 4 in het centrum van Groningen. Ik studeer hier geschiedenis met als afstudeerrichting journalistiek. Verder ben ik nog bezig met het maken van wat video en film. Tot slot werk ik wat in de catering en ben bierviltjeskoerier. Het lijkt me leuk om mijn (veronderstelde) journalistieke kwaliteiten in de praktijk te brengen in deze nieuwsbrief.
Hans-Maarten

Tenslotte willen wij iedereen (of je nou thuis blijft of op wintersport gaat) een stel gezellige dagen toewensen en alle goeds voor het nieuwe jaar uiteraard.

de Redactie


(naar boven)


van de Voorzitter
(door: Martin Velthuizen)

Als u dit stukje leest, worden de dagen al weer langer! Het was vandaag goed
te merken dat het winter wordt, het was een koude dag. Gelukkig vonden de installaties binnen plaats (want ik schrijf dit op zaterdag 16 december, de dag waarop welpen en verkenners werden geïnstalleerd). Voor beide speltakken waren de ouders in groten getale komen opdraven om hun kroost behangen te zien worden met insignes en een das. Het was een geslaagde middag.

Nog één opkomst dit jaar, en wel de kerstviering. Het belooft een gebeuren te worden waarbij we de nieuwe bewoners van de Houtlaan nader laten kennismaken met de Johannes Post Groep. Tot nu toe hebben de bouwactiviteiten ons nog weinig plezier opgeleverd: een hele slechte weg naar het gebouw, nauwelijks nog parkeerruimte en het wordt ook duidelijk dat de woningen wel èrg dicht bij ons gebouw worden neergezet. Vanuit de stichting is er contact met de gemeente om te proberen de gevolgen voor onze groep zo veel mogelijk te beperken. Dat valt helaas niet altijd mee. Vandaag zijn ook de acceptgiro’s verzonden voor de contributie van het eerste kwartaal 2001. Ondanks de alweer gestegen kosten is het toch gelukt om de contributie gelijk te houden aan die van 2000. Voor 2002 moeten we nog maar zien of dat weer kan.

Maar goed, eerst 2001, volgens sommigen het eerste jaar van de nieuwe eeuw. Deze jaarwisseling is weliswaar minder historisch dan de vorige, maar desondanks weer een nieuwe kans voor een nieuwe start. Ik wens iedereen hele prettige kerstdagen, en alvast een gelukkig nieuwjaar!

Martin.


(naar boven)


Hordenieuws Akela (Cindy Stegink)

Pfff… het was even spannend maar Sint en Piet waren ook dit jaar weer gunstig gestemd, dus ben ik nog steeds in ons heerlijke kikkerlandje en niet in dat zonnige Spanje …ik moest er ook niet aan denken… een paar uur in zo’n muffe jutte zak zitten omdat ik toevallig dit jaar niet zoet geweest zou zijn…

Van Sinterklaas (knappe man trouwens) vallen we meteen in de Kerstsfeer, de eerste versierde bomen zijn alweer gesignaleerd. Nog even en het jaar 2000 is alweer voorbij. Time flies when you’re having fun.

Hoogste tijd dus voor een korte terugblik op de afgelopen periode bij de Welpen.
Herfstkamp… weer erg geslaagd, weinig slaap maar wel veel lichaamsbeweging. Vliegers maken is namelijk erg tof, maar een beetje wind erbij is nog toffer, geen wind betekent dus hard rennen! Gids en Helper kamp… Ga je boodschappen doen met pa en ma, loop je een paar uur later in de snijdende kou rondom de Baggelhuizerplas …8 bikkels van mannen zijn kortgeleden een weekend op de proef gesteld, kunnen ze de verantwoording aan om hun taak als Gids en Helper te voldoen. Niks geen last, dus wij hebben er het volste vertrouwen in, “mannen zet hem op!!”
16 december is de grote dag voor een aantal van onze welpen, zij zullen dan geïnstalleerd worden, oftewel binnen de Horde opgenomen worden…

Na het opzeggen van de belofte krijgen ze eindelijk de langverwachte insignes opgespeld, namens de rest van de Welpen en de leiding heet ik de nieuwe welpen alvast van harte welkom en wens ik ze een onvergetelijke tijd bij de Welpen toe…

Hallo ouders/verzorgers van onze Welpen:

Kort geleden hebben we weer eens een ouderavond gehouden voor jullie…
Van de 28 welpen kreeg ik 7 strookjes terug van ouders die niet kwamen, ongeveer 8 ouders konden wel de moeite opbrengen om hun strookje in te leveren en te komen en van de rest van de ouders hebben we dus niks vernomen. Jammer… Het belangrijkste doel van de ouderavonden vinden wij het be-vorderen en verbeteren van de onderlinge contacten tussen ons als leiding en jullie als ouders. Het was een leuke ouderavond en er zijn zinnige onderwerpen besproken.
Ik ga bij deze niet de gehele inhoud van de ouderavond op papier zetten, had u er maar bij moeten zijn… toch kan ik het niet laten in het kort nog wat uit te leggen cq. te vragen.

Tijdens de ouderavond hebben we ook het onderwerp probleemgedrag besproken. Ook nu binnen deze groep welpen zijn er een aantal kinderen die om een of andere reden een speciale benadering en/of aanpak nodig hebben, op zich geen probleem… maar dat kunnen wij niet zonder de hulp van jullie als ouders, houd ons alstublieft op de hoogte van bijzonderheden en of bepaalde benaderingen van uw zoon. Dit kan voor of na de opkomst of telefonisch (Akela (Cindy) 0592-315873)
Ook wil ik bij deze het dringende verzoek doen uw kind mondeling of telefonisch af te melden als hij een opkomst afwezig is… ‘t komt nog veel voor dat een welp zonder bericht afwezig is, dat is vooral voor ons vervelend i.v.m voor bereiding etc.

Lever ook A.U.B altijd de opgavestrookjes in ook als u of uw zoon niet komt, zo weten wij in elk geval dat u de brief gekregen hebt. Wij bellen niet meer achter die ouders aan die niets van zich hebben laten horen, geen strookje voor bv. een kamp ingeleverd betekend ook geen deelname.

Sorry… het klinkt allemaal akelig streng, maar wij doen dit als leiding allemaal vrijwillig en met heel veel plezier, we willen het graag ook te gek gaaf en gezellig houden en dat kan nou eenmaal niet zonder een beetje medewerking van jullie als ouders, en wees nou eerlijk… zo veel vragen wij toch niet van jullie…

Bij deze wens ik iedereen die dit leest alvast hele fijne feestdagen toe en voor 2001. Een te gek scouting jaar…

Groetjes namens de welpenleiding
Akela


(naar boven)


Troeppraat
(door: Gijsbert Rispens)

Wat de verkenners gedaan hebben de laatste tijd…
Hebben de verkenners wat gedaan de laatste tijd?…
De laatste verkenners hebben de tijd wat gedaan!!??

Ja de verkenners hebben zeker wat gedaan de laatste tijd, maar ze hebben de tijd met rust gelaten.

Op 14 oktober begon het seizoen pas echt, het was weer tijd voor het overvliegen, wij namen afscheid van Joost en Ronald, en mochten 5 nieuwe verkenners verwelkomen, dit waren Arno, Erik, Jeroen, Jelmer en Timmo. Ook Peter is nieuw bij de groep gekomen. Totaal hebben we nu dus 26 verkenners en 5 leiding.

Het seizoen ging hierna op volle kracht door en was het tijd voor het herstkamp, in tegenstelling tot vorig jaar werd er dit jaar niet gelopen, maar gefietst. Loon, Schipborg, Anloo en Balloo lagen op de route. Zuidlaren, zoals de patrouille van Jaap dacht lag niet op de route, maar ja een beetje site-seeing kan altijd, hoewel het wel vervelend is als in die tijd je patat, die in Anloo op je staat te wachten koud wordt. De route eindigde bij het weer gewoon bij het gebouw, waar bijgekomen kon worden van de zware tocht.

Ook de echte scoutingtechnieken zijn niet vergeten. Zo hebben we hebben al een keer droog geoefend in pionieren, minipionieren heet dat en hebben we ook vast alweer het bouwen van een keuken geoefend, want dat moet uiteraard wel onderhouden worden.

De PL’s en APL’s hebben inmiddels ook al weer hun jaarlijkse kaderkamp achter de rug. Na vorig jaar klachten te hebben gehad van het kader over de zwaarte van het kamp, hebben we ze het dit jaar niet gemakkelijk gemaakt. Naar Eext in de bus gaat nog wel, maar het teruglopen werd al iets problematischer, zo loop je als kader wel eens tegen een kaart waar de helft van mist, een niet op te lossen geheimschrift of een viaduct op. Uiteindelijk konden ze na een grondslagen college geheimschrift van de bekende cryptoloog prof. Dr. Ir. Rutger Brood toch gaan slapen. Helaas voor het kader was deze slaap van korte duur, want een dropping in Ekehaar stond ook nog op het programma, en als er acht auto’s vol stamleden naar je op zoek zijn, dan wil je wel de sloot in duiken. Dat achteraf bleek dat er slechts twee auto’s met leiding rondreden, was dan even een domper. Bij het kaderkamp hoort uiteraard ook het organiseren van het programma op de zaterdag organiseren. Dit keer had het kader een vossenjacht op Kampsheide uitgedacht, dit was zeker een geslaagd programma.

2 december kwam sinterklaas ons bezoeken, deze goedheiligman had een mooi gedicht bij zich waarin iedereen zichzelf herkende.

Tegen de tijd dat u dit leest zullen de nieuwe jongens ook echte verkenners zijn, want op 16 december zal er geïnstalleerd worden.

En wat heeft de toekomst ons te bieden? Dat zou ik nog niet zo direct durven zeggen. Uiteraard komen het NPK en het zomerkamp er aan het eind van het seizoen aan, ook traditionele programma’s als de boerenkoolmaaltijd op 27 januari en de kookwedstrijden zullen nog een plaatsje gaan krijgen. Ook zal wegens groot succes er weer een keer een ouder/zoon kamp georganiseerd worden. Oftewel voldoende om naar vooruit te kijken en tijdens de rest van de zaterdagen vermaken wij ons ook zeker wel.

Tot ziens, de verkennersleiding.


(naar boven)


Troepgedicht
(door: Sinterklaas)

Madrid, 5 december 2000

Beste verkenners en leiding,

Jullie willen allemaal graag een kado van de sint
en dat is iets wat ik helemaal geen punt vind
maar iedereen moet zich wel goed hebben gedragen

en dat is wat Piet en ik ons afvragen.

Bauke, klimmen is niet een van zijn sterkste kanten
dat bleek wel onder het kaderkamp

met de andere kaderleden een beeetje lanterfanten
allemaal bloed op de muur, wat een ramp

Erick, was het nu met een k of een c
iedereen weet dat ik het heb over het domme blondje
dus ik zit er niet echt mee

Jaap D, de man die basketbal speelt

Niels, de jongen met altijd goede kleren aan
want hij is altijd o zo bang
dat de vrouwen hem niet zien staan

Jaap V, over die jonge kan je uren bezig blijven
ik zal er zelfs boeken over kunnen schrijven
er is een ding dat Jaap graag lust, namelijk erwtensoep
de Sint snapt ook niet waarom alles er weer uit komt, het geeft zo’n troep.

Mark S, een nieuw kaderlid
en da gelijk een kaderkamp dat hem niet mee zit
al zijn snoep afgepakt
is het nu al op, of ben je nog niet uitgemakt.

Thijmen, ook een van die rare mensen
die behoort tot de Johannes Post Groep
maar wie zou nu niet wensen
dat hij behoort tot die troep.

Mark N, af en toe een grote bek
zelfs tegen kader leden durft hij wel
maar dat vind de leiding lang niet gek
want het kader is ook maar een bij elkaar geraapt stel.

Peter, just from the United States
do you know who is Sinterkloas
it’s a man who is ritcher than Bill Gates
he give a presents and is just an old boas.

Zijn er dan geen normale mensen bij
die niet zo zijn als een zacht gekookt ei
jazeker zijn die er wel
en dat is een perfect stel

Wim, de hopman van de troep
is verantwoordelijk voor alles wat gebeurd
wat er ook gebeurd bij de groep
tegen Wim wordt er altijd aan gezeurd.

Dit is natuurlijk niet waar
Wim wordt gesteund door een geweldig paar
andere mensen met verstand
dus is er eigenlijk nooit wat aan de hand

Neem nu Gijsbert, Hilde, Rutger en Alex
met hun in de buurt komt alles goed
dan gaat altijd alles flex
precies zoals het moet.

Sint


(naar boven)


Troeppraat 2
(door: Bauke Wierda (verkenner))

Beste lezers,
Hier heeft Bauke ff snel wat getypt over het KADERKAMP 2000!

Wel om half 7 moesten wij als kader aankomen op het station bij de bussen. Na enkele minuten wachten kregen we ons eerste SMS-je (ja scouting gaat ook met z’n tijd mee) met coördinaten. Hier snapten wij de ballen van dus de leiding moest maar even de goede bus aanwijzen. Na 5 strippen werden we de bus uitgeschopt en stonden we moederziel alleen bij de halte. We moesten een stukje lopen naar de eerste post en daar werden onze lekkernijen afgepakt. Na nog een stukje lopen namen we een rust pauze onder een viaduct en ik kan je wel vermelden dat zo’n viaduct niet meegeeft. Boem is AUW! Na nog een stuk lopen werden we opgewacht en naar het gebouw gebracht. Daar aangekomen kregen we een saai verhaal aan te horen Jaap V. werd ziek. Uiteindelijk mochten we 3 kwartier slapen om daarna gedropt te worden. Dat hebben we ook overleeft en we mochten slapen. Een paar uur later gingen we ontbijten en de eerste verkenners kwamen al. Wij als kader moesten het programma doen en dat liep allemaal gesmeerd. Wij kunnen terug kijken op een geslaagd kamp met zo z’n kleine ongelukjes. STOM VIADUCT!

Groeten Bauke.


(naar boven)

Rowannieuws
(door: Dirk Roelof Dekker (secretaris rowans))

Hier wat nieuws van het rowan-front: wat hebben wij de afgelopen tijd zoal gedaan?

Nou om te beginnen hebben wij op 9 december onze jaarlijkse video-marathon gehouden zaterdag 16 december zijn wij wezen erwten schieten in en rond het gebouw. Goed eerst wat over de video-marathon zoals ik al zij op negen december was het zover we hadden de zaterdag middag geen normale opkomst maar we begonnen om 8 uur ‘s avonds.

Eerst zijn ik Simon Albert en Joost vanaf ongeveer 6 uur ‘s avonds bezig geweest met het opbouwen (de banken zo neer zetten dat iedereen het goed kon zien en de apparatuur klaar maken voor gebruik) toen we hiermee klaar waren was het resultaat bijna een bioscoop banken en stoelen op drie verschillende hogen en natuurlijk mooi geluid. Maar goed toen de rest ook om acht uur kwam zijn we daarna onder het genot van een biertje begonnen met het bekijken van de acht gehuurde video’s. We zijn de hele nacht doorgegaan met het bekijken van de video’s ondanks dat er zo af en toe iemand in slaap viel beviel ons dit toch wel heel goed.

Toen het de volgende ochtend weer wat licht begon te worden en er best wat bier en chips was opgegaan , hebben we wat gegeten en tot slot nog een film bekeken toen zijn we gaan opruimen en om zo’n uur of elf zondag ochtend keerde iedereen weer huiswaarts.

De week daarna zijn we bezig geweest met erwten schieten. Iedereen kreeg een ballon en een stukje buis en hiervan hebben we toen allemaal een erwtenschieter gebouwd. We zijn toen de rest van de middag bezig geweest met het schieten van erwten (trouwens erwten komen best hard aan).

Goed tot besluit de kerst zit er weer aan te komen en dus ook het KVT (kerst volleybal toernooi) en er is dus binnenkort weer wat te bewaken maar misschien in de volgende nieuwsbrief hier wat meer over. Iedereen alvast een prettige kerst en een gelukkig nieuwjaar gewenst.

Dirk Roelof


(naar boven)

Stamgezwam
(door: PalinG)

Tip: Speel eens met sneeuw…
De vertaling voor AVD-fanclub
(iedereen die geen lid v/d stam is)

Om met een goed excuus eens een jaarwisseling en verdere saaie dagen bij de vrouw/vriendin te kunnen overslaan heeft de Stam het ijskoude plan gevat op wintersport te gaan. Tien dagen lang snowboarden op de prachtige pistes van Harrachov (Tsjechië) dat lijkt ons het einde. De planken, bijpAssende schoenen en kledij zijn reeds gehuurd. Wat de stam betreft kan de vakantie beginnen. Hoewel, de warme temperaturen van dit jaar maken ons nerveus. Het gebruikelijke pak sneeuw ligt er (op het moment van schrijven) nog niet. Heel erg is dat nu nog niet, want het kan allemaal nog goed komen. Wellicht ligt er nu (vlak voor op met kerst) al wel sneeuw.

Mijmerend laat de stam zich meevoeren…

Goed aangekleed en degelijk ontbeten lopen we voorzichtig naar de skilift en glijden onwennig naar boven. Daar begeven we ons op daarvoor bestemde snowboard piste. Onderweg genieten we van de natuur en het uitzicht. Onhandig glijden we langzaam naar beneden. Telkens sneeuwhappend en met het angstzweet op de rug merken we elke dag dat het beter gaat. De spierpijn nemen we op de koop toe en drinken een warme chocolademelk op het terras…

Oehoe!: Doe maar go met die sno…
De originele versie voor AVD-ers
(alle flexe oranje helden der AVD)

De AVD is arrogant, trekt zich nergens wat van aan, besluit dat ze best zonder het zwakke geslacht kan en heeft een cool plan: (S)no(wB)last ! Een weekje lekker dapper doen met boards <duidelijk no ski’s>, ‘threesixties’, ‘fivefourties’, ‘twelfnineties’, ‘backflips’ and ‘crashes’ in SnoKo-paradise dat is superflex. De boards, big-foots-boots en zonnenbrillen reeds in de pocket. De AVD heeft een vette Go! Let the party begin. Kleine kink is de sno, of liever de nosno, dat voelt niet-flex. De dappere laag sno beloofd door ko is nog niet present. De AVD is fucked bigtime. Maar niet gevreesd, dat gaan we fixen. De avd@yourservice. Als wij aankomen ligt er sneeuw anders máken we het.

 
 

Onder invloed… gebeurt het volgende…

Nauwelijks wakker en met een half pak birdkill rennen we met een T-shirt met lange mouwen het pension uit, springen op het board en rossen dwars door de irritante begroeiing recht naar beneden de steile helling af. Als ervaren boarders obstakels ontwijkend en zwevend op adrenalinekicks verbetert het oranjeblok nog dagelijks haar nagenoeg perfecte ‘airtime’ en ‘moves’. Soepeltjes schuiven we het terras op voor een extra grote…

dûh, realitycheck!?


(naar boven)


Geef die pen ‘ns door…
(door: Gijsbert Rispens)

De Pen…

Ondanks het feit, dat dit stukje vrijwel altijd op de computer wordt gemaakt, heet dit stukje nog steeds de pen.

Maar ja, de naam “geef door dat toetsenbord” klinkt natuurlijk ook niet.

Toch zit ik dankzij mijn “gewaardeerde” collega Wim Tebra, hier achter het toetsenbord om een stukje over mijzelf te schrijven, de verantwoordelijkheid voor het geschrevene ligt dan uiteraard ook bij Wim.

Ik ben dus Gijsbert Rispens. Ik ben 20 jaar oud en ik woon in Groningen, waar ik scheikunde studeer.

Naast die studie houd ik mij ook nog bezig met scouting en dat doe ik inmiddels al ruim 12 jaar. In 1988 werd ik geïnstalleerd als welp, nu zijn we dus 12 jaar en 4 installaties verder en ben ik verkennersleiding en stamlid. Ik ben dan ook nog regelmatig aan de Houtlaan te vinden. Waar houd ik mij dan nu eigenlijk mee bezig?

Bij de verkenners houd ik mij, naast het gewone werk zoals opkomsten voorbereiden, opkomsten draaien et cetera bezig met het secretariaat van de verkenners. Ook schrijf ik meestal het stukje van de verkenners voor de nieuwsbrief.

Bij de stam zit ik momenteel in een aantal commissies met de namen AvD-catering, AvD-Cemsto en de Nachthike.org. Het zou mogelijk kunnen zijn dat u niet direct denkt “flex, hij doet dit en dat ding”, in dat geval zou enige uitleg misschien wel op z’n plaats zijn. AvD-catering houdt zich bezig met het verzorgen van hapjes en drankjes tijdens de stamopkomsten. AvD-Cemsto houdt zich bezig met het toonbaar houden van het stamhol en ik hou mij bezig met de coördinatie van de werkzaamheden. En de Nachthike.org organiseert de jaarlijkse Nachthike van de stam, die dit jaar het thema de Blues Brothers heeft en op 24 februari zal plaatsvinden.

Dat was wel ongeveer waar ik mij zoal mee bezig houd binnen scouting, ik ben wel ongeveer uitgepraat. Het wordt dan denk ik ook tijd om de pen, of hoe je het maar wilt noemen, door te geven aan Peter Matheny van de verkenners.

Laterder, Gijsbert


(naar boven)

Een opmerking achterlaten