Spareribs, aardappels en groenten

Een regenachtige dag, een herfstachtige dag. De dag voordat het jaarlijkse herfstkamp van de welpen weer begint. Zaterdag vroeg in de middag worden de welpen verwacht bij het gebouw voor een fantastische belevenis. Herfstkamp is bedoeld om de nieuwe kinderen hun intrede te laten doen op kampen van scouting. Daarom duurt het kamp ook maar een nachtje. Maar de oudere jongens die vanaf dit jaar helper en gids zullen zijn weten natuurlijk allang wat een kamp allemaal inhoudt dus voor hen hadden wij een verassing. Zij mochten zonder dat zij dit van te voren wisten (als het goed is) al op vrijdag op kamp gaan en kregen misschien wel tot hun verassing te horen dat zij gids of helper waren geworden. Het kamp begon voor hen dan ook bij het winkelcentrum in Vredeveld, immers voor een kamp moeten boodschappen gedaan en op deze manier kregen de gidsen en helpers de unieke kans om zelf de maaltijd voor in de avond te verzinnen en deze dan ook samen met de leiding te gaan koken. De keuze was gevallen op een paar goede stukken spareribs in combinatie met gebakken aardappeltjes en doppertjes & worteltjes. Na het eten werden de jongens snel in hun bedje gelegd want het was al ‘laat’.

Dropping en “the morning after”

Helaas voor hen werden zij nog geen 20 minuten later er alweer uitgehaald, buiten was het aan het miezeren, er stonden twee auto’s voor de deur die met hun lampen naar binnen schenen. Drie leiding aanwezig die maar een paar dingen zeiden: “Jongens, kom maar uit de slaapzak, kleed je warm aan en doe goede schoenen aan. Vergeet je regenkleding en zaklamp niet”. De jonge heren werden geblinddoekt en met de auto naar de locatie van de dropping gebracht om daar achter gelaten te worden met een route beschrijving en een kleine uitleg. Een tijdje later kwamen de gidsen en helpers aan bij het gebouw en na het nuttigen van warme choco en wat lekkers was het nu toch echt tijd om de ogen dicht te doen. De volgende ochtend toen het licht door de kieren van de luiken probeerden te komen was iedereen eindelijk bijgekomen van de avond ervoor, die ochtend stond in het teken van gezelligheid en creativiteit. Een stevig ontbijt voor de broodnodige energie en de afwas was zo gebeurd. De heren werden geïntroduceerd in de wereld van improvisatie. Met het moordspel, alleen vragen ronde en het raadsel van de dierenwinkel werden de vaardigheden op het gebied van creativiteit en improvisatie een beetje bijgespijkerd.

De komst van de hele horde

Zo rustig als de leiding het had in de ochtend, zo druk hadden zij het ’s middags. In totaal twintig enthousiaste welpen waren aanwezig aan de Houtlaan. Een kort verhaaltje over het kamp was noodzakelijk, maar het liefst waren de welpen natuurlijk gelijk begonnen aan het spannende potje vlaggenroof wat daarop zou volgen. Een zeer goede strijd tussen twee teams maar natuurlijk kon er maar eentje de winnaar zijn. In de middag zijn er ook nog wat andere spellen gespeeld zoals een variant op voetbal waarbij één oog afgedekt was om het zichtveld te beperken, en reuzemikado. Natuurlijk krijgt iedereen van deze actieve bezigheden een berenhonger, de leiding had in elk geval genoeg gekookt. Dampende Nasi met was er klaar gemaakt, compleet met saté en kroepoek.

Spanning en ontspanning

Na het eten konden de welpen even hun eigen ding doen tijdens de vrije tijd, terwijl er een paar de afwas deden en de keuken schoonmaakten. Maar ontspanning is niet genoeg, wanneer de schemering in valt en het licht op de wereld zachtjes uit gaat worden de welpen weer actief. Het smokkelspel gaat gespeeld worden, in een groot bos vak met bospaden aan weerszijden wordt de eeuwige strijd tussen smokkelaars en douane gestreden. De bedoeling is dat de ene groep zo stil en zo snel mogelijk met smokkelwaar naar de overkant proberen te komen, de douane heeft dan vervolgens de taak om het smokkelwaar af te pakken. Eerst wordt het gespeeld en daarna wisselen de groepen van taak. De groep die aan het eind het meeste naar de overkant heeft weten te brengen heeft het spel gewonnen. Met grote verhalen over sluipacties en achtervolgingen kwamen de welpen weer terug in een donkere ruimte. Het is eigenlijk traditie geworden dat er op zaterdagavond een film wordt gekeken, omdat de afgelopen paar jaar geen Jungle Boek is gekeken was de keuze snel gemaakt. Natuurlijk past dit helemaal in het thema dat gebruikt wordt bij de welpen. Het eerste gedeelte van de avond stond in het teken van spanning, en het tweede gedeelte stond in het teken van ontspanning. Eindelijk maar toch, waren de welpen stil (zo goed als).

De laatste dag

Bij het opstaan regende het, een fenomeen wat in Nederland niet bepaald onbekend is en dit kamp ook nadrukkelijk aanwezig is geweest maar dat heeft de pret op de laatste dag ook zeker niet mogen drukken. Warme kleding, goede schoenen en een jas is alles wat je nodig hebt wanneer je het bos in gaat. De groep werd weer opgesplitst in twee kleinere groepen om de strijd aan te gaan in een spel waar tactiek en snelheid belangrijk is, Levend Stratego. Wat ga je doen? Zorg je er als team ervoor dat je tegenstander probeert te verslaan? Zorg je ervoor dat je heel snel de vlag hebt gevonden in het bosvak van de ander? Of gebeurt het allebei tegelijk? De spanning was niet bij alle potjes om te snijden, maar over het algemeen bleek de tactiek om zo snel mogelijk die vlag te zoeken de beste en ondertussen maar te hopen dat jij sterker was dan je tegenstander. Een ochtend rond rennen in het bos zorgt natuurlijk voor wel wat kou in de voeten, daarom stond er bij terug komst een grote pan met hete soep klaar om er voor te zorgen dat iedereen wel een beetje warm blijft. Maar ja, helaas vliegt de tijd op kamp en tot de verbazing van de leiding was het nog tijd voor één spelletje voordat de ouders alweer op de stoep zouden staan om hun zoons weer op te halen. De leiding heeft het weer eens geweldig gehad en kijken alweer uit naar het volgende kamp, helaas gaat dat nog een poosje duren.

Geschreven door: Baloe