Nieuwsbrief, jaargang 19, nr. 2
Inhoud:
Redactie, Voorzitter, Wist u dat?, Geschiedenis, Hordenieuws, Troepnieuws 1, Rowannieuws, Actie, de Pen, Stamgezwam
van de Redactie
Terwijl de Goedheiligman met wapperende mantel en dito baard zijn stoomboot terug naar Spanje moet halen, zit de redactie al bijna met het hoofd in de kerstballen om deze Nieuwsbrief in elkaar te flansen. (over lange zinnen gesproken) Gelukkig hebben we van bijna iedereen de kopij binnen gekregen, van de een wat meer dan van de ander. Met als gevolg dat wij nu kromgebogen (niet over de fiets) over de p.c., tafel, koffie, papier enz. Misschien is het een idee om de leden wat meer te betrekken bij het schrijven van kopij zodat je niet op het allerlaatste moment iets in elkaar hoeft te zetten. Wie weet zitten er wel potentiële redactieleden onder de speltakleden. Zoals jullie kunnen zien is het nieuwe redactielid wat belast is met de advertenties heel flitsend van start gegaan. En zie hier het resultaat, een Nieuwsbrief met heel wat advertenties en helaas iets minder kopij dan we gewend zijn. Het jaar 1997 sluiten we bijna af, door ons geen terugblikken op het oude jaar dat wordt wel genoeg gedaan. In het nieuwe jaar staan er heel wat dingen te gebeuren voor ons. N.P.K. in de Marnewaard, gezamenlijk zomerkamp enz. Dus leuke vooruitzichten dachten we zo. In ieder geval wensen wij iedereen gezellige feestdagen en alle goeds voor in het nieuwe jaar. En vergeet onze slogan niet !
‘Wees origineel & creatief, lever kopij in voor de Nieuwsbrief’
de Redactie
|
|
(naar boven) |
Het is bijna weer zover,
Kerst, oud en nieuw, kortom de feestdagen staan voor de deur. Sinterklaas is weer achter de rug en ik weet niet hoe het bij u gegaan is, maar bij ons is weer uit volle borst voor de goed heilig man gezongen. Gezongen in de volle overtuiging dat de Sint hen niet zou vergeten. Zij waren immers “lief geweest” gedurende het gehele jaar. Nee de Sint zou komen en natuurlijk heeft hij iets meegebracht.
Buiten in die andere grote wereld lopen ook kinderen, sommigen kennen het bestaan van sinterklaas niet, sommigen kennen het bestaan van de kerstman of het kerstverhaal niet, allen zijn echter op hun manier “lief” geweest en worden toch vergeten om redenen die ons allemaal bekend zijn. En natuurlijk het is een open deur, een jaarlijks terugkerend ritueel zo u wilt, maar kunnen wij niet iets voor die kinderen …
Mooi zou het zijn te weten dat ook zij gloeiend van opwinding met iets in hun handen weglopen. Tegelijkertijd realiseer ik mij ook dat zulks natuurlijk niet volledig haalbaar is.
Het is en blijft echter een voorrecht om u allen namens de gehele Johannes Post Groep een voorspoedig 1998 toe te wensen, hetgeen ik dan ook met overtuiging doe, maar soms dwalen mijn gedachten even af.
een goed 1998
Dick van Schaik
|
|
(naar boven) |
Hoi,
Hoe begin ik dit keer weer een stukje voor de nieuwsbrief niet meer precies wetende waar we de vorige keer in de nieuwsbrief zijn gestopt. Maar de afgelopen weken hebben de bevers zich niet verveeld.
Wat hebben we zoal gedaan de laatste weken vraagt u zich nou af. Nou we hebben veel geknutseld en creatieve dingen gedaan de laatste tijd. Zo zijn de bevers druk bezig geweest met een geweldige lampion in de vorm van een vis. Na 1 opkomst was de lampion nog niet helemaal klaar dus de keer daarna hebben we de lampion afgemaakt.
Ook zijn we nog een keer het bos in geweest om hutten te bouwen. Dit is eigenlijk altijd wel een geslaagde bezigheid van de bevers. Verder hebben de bevers zich ook nog kunnen bezig houden met brooddeeg (wat je niet kunt eten). Hier hebben de bevers mooie kunstwerken van gemaakt. Het brooddeeg is ondertussen gebakken en mooi geverfd.
Verder hebben we ook een leuke zaterdagmiddag gehad wat in het teken stond van sinterklaas. Hierbij ontbrak niets van de feestelijkheden en natuurlijk ook niet aan een kado voor de bevers van de goedheiligman.
Wat ik ook nog even kwijt wil is dat alle bevers goed hun best hebben gedaan met de verkoop van de banketstaven. Het aantal was enorm. Goed gedaan bevers.
Dit was het dan voor deze keer. Hierbij wens ik dan iedereen een prettige feestdagen en een goede jaarwisseling toe. Ook namens de andere beverleiding.
Met hartelijke groeten,
de beverleiding.
|
|
(naar boven) |
* Wim en Corine Visscher zijn de trotse pappa en mamma geworden van Melissa…
? Wist u dat Pieter-Jan na jaren dan toch zijn enige echte vriendje heeft weggedaan? Koud hè in de nek!!!!!!!!!
? Wist u dat als je geen materiaal aanvraagt als leidingteam je dan dus ook geen materiaal hebt?
? De stam sinds enige weken geniet van een prachtig blank-geschuurde en -gelakte bar…?
? Houthandel Drenth (Hoofd-vaartsweg 164, Assen) de Groep voorzien heeft van een flinke lading brandhout? Daarvoor nog hartelijk dank!
? Dick van Schaik (0592)351384 de verhuur van het Gebouw heeft overgenomen?
? M. H. te A. tijdens de alternatieve sinterklaasviering meer ‘cadeautjes’ kreeg dan hem lief was?
? De Groep van de zomer gezellig gezamenlijk op zomerkamp gaat?
|
|
(naar boven) |
Wat is Scouting?
‘Scouting’ is het Engelse woord voor ‘verkennen’, maar dat wist je natuurlijk wel. Hier een stukje geschiedenis: een boeiend verhaal van een man, en een vrouw en een beweging: “Scouting”.
Op 22 Februari 1857 wordt Robert Baden-Powell geboren. Hij is geen erg briljante student want hij besteedt zijn tijd liever aan andere dingen. Hij trekt er graag op uit, de bossen in, tot grote ergernis van zijn leraren. Na de middelbare school kiest hij voor het leger en dat blijkt een goede keus te zijn. Hij maakt snel carrière en wordt uitgezonden naar India. Na vele omzwervingen komt hij uiteindelijk in Zuid Afrika terecht. Ondertussen heeft hij een boek geschreven: “Aids to Scouting” bestemd voor verspieders in het leger.
Hij is nog in Afrika als in 1899 de Boerenoorlog uitbreekt. Baden-Powell wordt belast met de verdediging van het grensplaatsje Mafeking. Als Mafeking eindelijk bevrijd wordt hebben de troepen van Baden-Powell een beleg van 7 maanden goed doorstaan. Baden-Powell keert terug naar Engeland als een held, ‘de held van Mafeking’. Tot zijn grote verbazing zijn jongens zijn boek , geschreven voor soldaten, gaan lezen en zij spelen een spel.. als “B-.P.-Scouts”. En dat vindt Baden-Powell eigenlijk helemaal niet prettig. Hij vindt dat jongens, jongens-boeken moeten lezen. Daarom besluit hij “Aids to Scouting” te herschrijven. Maar eerst wil hij zijn ideeën testen.
In Augustus 1907 organiseert hij een proefkamp op Brownsea Island met 24 Londense jongens. Het kamp is een groot succes. Vlak daarna(1908) verschijnt zijn boek “Scouting for Boys”, en wordt het een enorme bestseller in Engeland. Scout-troepen rijzen als paddestoelen uit de grond. Kopieen van zijn boek worden door jongens over de hele wereld gelezen. Ook in Nederland…
In 1910, tijdens een van zijn wereldreizen, bezoekt Baden-Powell Nederland, waar hij in Den Haag de eerste Nederlandse verkenners installeert.
En terwijl in Nederland de Eerste “padvinderstroepen” beginnen, starten in Londen de eerste meisjesgroepen, “The Guides”. B.-P.’s zuster neemt de leiding hiervan in handen. Een jaar later heeft ook Nederland zijn eerste meisjesgroepen. Niet alleen in de landen vlak om Engeland heen, maar overal in de wereld ontstaan Scouting-organisaties, die het spel, dat Lord Baden-Powell heeft bedacht, vol enthousiasme spelen.
Inmiddels is Lord Baden-Powell getrouwd. Zijn vrouw Olave neemt de leiding van de meisjesorganisatie nu verder op zich. Tijdens de eerste Wereld-Jamboree in 1920 in Olympia Londen wordt B.-P uitgeroepen tot “chief Scout of the World”. Tevens wordt daar de eerste internationale conferentie gehouden en de W.O.S.M. opgericht,The World Organisation of the Scout Movement, de wereld-organisatie van de verkennersbeweging.
De vijfde Wereld-Jamboree wordt in 1937 in Nederland gehouden. 27.000 Verkenners uit 54 landen ontmoeten elkaar in Vogelenzang, Bloemendaal. Lord Baden-Powwel neemt op 80 jarige leeftijd afscheid; 3 jaar later in 1941 overlijdt hij in zijn woning “Paxtu”, in Kenia.(Afrika) Maar het spel dat eens door hem is verzonnen leeft nog steeds. Het wordt gespeeld in meer dan 120 landen met zo’n 24 miljoen jongens en meisjes. Scouting is dus een “begrip” geworden.
Nou, dat was een stukje geschiedenis zeg. Ik hoop voor de ouders die er nog niet zo lang van weten een stukje interessante tekst, en natuurlijk voor de jeugdleden, want die weten dit ook bij lange na niet allemaal. Vandaar dat ik dit er maar eens in zette.
Fijne feestdagen en een gelukkig en goed Scouting jaar.
M.d.V.
|
|
(naar boven) |
Hordenieuws
6 december, de dag na Sinterklaas
De opkomst na de sinterklaas avond is zoals gewoonlijk weer drukke middag, want alle welpen zitten boordevol met kado’s. Letterlijk en figuurlijk (speelgoed en chocolade). Na een kringgesprek over alle dingen van de dag van gisteren werd het tijd voor het spel van de middag. Een groot aantal spelletjes in estafette vorm later gingen we allemaal moe weer naar huis.
Voor de leiding was het tijd voor een vooruitzicht op het volgende jaar. De installatie liggen vast en de brieven over het zomerkamp zijn de deur uit, dus gaan we met goede verwachtingen het nieuwe jaar in.
Even over het zomerkamp dat dit jaar plaatsvinden op 11 t/m 18 juli en het is met de hele groep gezamenlijk dus dat wordt een groot feest.
Dus een gelukkig nieuwjaar
en tot ziens bij de welpen.
|
|
(naar boven) |
Na het overvliegen…
hebben we alweer een hoop geleerd dus werd het tijd dat we met deze kennis eens wat nuttigs gingen doen. Zo hebben we apenkooi gedaan waarbij we veel gepionierd hebben en ovens gebouwd om speculaas in te bakken.
En we zijn met elkaar naar Zuidlaren geweest op herfstkamp.
Over het herfstkamp heeft Erik een verhaal geschreven, lees maar.
Het herfstkamp was heel leuk maar ook zwaar. De eerste avond hadden we meteen een nachtspel, we deden het douane-smokkelspel. Daarna gingen we wat drinken en toen op bed. De volgende dag (na een korte nachtrust) gingen we een pittig eindje fietsen. Het was voor sommige patrouilles moeilijk om zich aan de route te houden en zijn daarom een aardig eindje omgefietst. Het was een zware fietstocht want je moest je bagage ook nog meenemen. Onderweg in Zeegse kregen we wat soep en mochten we wat rusten. Toen de Panters net weg waren kreeg Dirk Roelof een lekke band “kun je vanuit gaan als aan het begin van de rit meer canvas dan rubber te zien is aan je fietsband”. Simon die de fietspomp had, fietste naar de volgende post. Dirk Roelof trachtte zijn band te plakken terwijl ik van wat kokosmelk zat te genieten. Uiteindelijk heeft Dirk Roelof een fietspomp kunnen lenen. De band was geplakt maar de buitenband lag aan stront dus kreeg hij de fiest van Pieter-Jan. Na ruim een half uur kon de patrouille weer verder.
Uiteindelijk kwamen we in Zuidlaren terecht, in het troephuis van de Rangers. Er was niet veel ruimte maar we pasten erin. Toen we even mochten rusten bleek pas hoe zwaar de toch was want veel jongens zijn toen in slaap gevallen. Die avond mochten de jongens die dat wilden een nachtspel doen, het schijnwerperspel. Na dit spel hebben we een wandeling gemaakt rond het gemeentehuis van Zuidlaren.
Terug van de wandelingen konden de jongens alleen nog maar slaapwandelen.
Zodag zijn we terug gefietst naar het troepgebouw in Assen, dit ging in een rustig tempo zodat we nog wat van de omgeving konden zien.
Dit was het verhaal van een verkenner die na het herfstkamp moe maar voldaan naar huis terug keerde, net als de leiding.
Na het herfstkamp hebben we nog een kaderkamp georganiseerd voor de tien oudste verkenners. Deze mannen zijn een avondje wezen stappen, van Amen via Rolde naar Assen. Dit hebben ze volbracht zonder dat we ze ergens uit het bos hebben moeten plukken.
Om de traditie te breken en wellicht om een nieuwe traditie aan te wenden hebben we dit jaar geen lootjes getrokken maar hoefde iedereen alleen maar een klein kadootje mee te nemen. Dit is samen met een dobbelsteen nodig voor Sint’s wisselspel.
In dit spel is het de bedoeling dat bij het gooien van een 6 of een 1 een kado uit de zak van de sint wordt gehaald, ik kan u bij deze alvast melden het is net een voetbalwedstrijd, qua gejuich dan. Op het moment dat iedereen een kado heeft pakken we dat tegelijk uit en gaan we verder dobbelen. Word er nu een 6 of een 1 gegooid dan moet je je kado ruilen met die van een ander. Dit is bij een gestelde tijd van 30 minuten een zeer spannend spel de laatste 5 minuten.
Nu de sint weer naar huis is teruggekeerd kijken we uit naar de volgende opkomst
Groetjes van de verkenners
|
|
(naar boven) |
Geachte lezer
De meeste mensen hebben er een hekel aan om ze te bakken en anderen denken weer zal ik ze zelf bakken (en 3 weken in de stank zitten) of ze toch maar kopen. We hebben het over de OLIEBOLLEN.
Wij bieden u aan uw oliebollen en krentenbollen te bakken en dat voor een lage prijs, namelijk:
10 oliebollen fl 6,-
10 krentenbollen fl 7,50
Bij fl 50,- krijgt u een korting van 10%.
De oliebollen worden woensdag 31 december bij u afgeleverd. Wilt u oliebollen kopen vul dan het onderstaande strookje in en deponeer deze in de bus in de hal van het gebouw.
Koopt u ze alstublieft,
met vriendelijke groet,
namens de Rowans, Alex Visser
Voor vragen bel: Door de week: (026) *******
In het weekend: (0592)******
|
|
(naar boven) |
Jawel, de Banketstaven-actie…
is bijna afgerond en ik kan vast meedelen dat dit een keer zo goed is verlopen dan vorig jaar.
Er zijn wel 682 Banketstaven verkocht, en dit betekent dat we voor de groep een mooi bedrag hebben verdient en wel ƒ 1023,- precies.!!!!
Bij deze alle jongens die gelopen hebben en de ouders die geholpen hebben bedankt, dit wordt in overleg met de bakker een jaarlijks terugkerend fenomeen.
En door het groepsbestuur besloten extraatje is, dat de twee jongens die het meest verkocht hebben een cadeautje zullen krijgen, dit was van tevoren niet meegedeeld maar een stimulans voor de volgende keren dat we een soort gelijke actie hebben.
De jongens die het meest verkocht hebben zijn:
1e plaats : Stefan Jager (Welp) 32 stuks
2e plaats : Emiel Mager (Welp) 29 stuks
Van harte gefeliciteerd en jullie krijgen je cadeautje zo snel mogelijk.
Met vriendelijke groet,
het actiecomité Marjolein de Visser
|
|
(naar boven) |
Hallo ik ben Jelmer Komen.
Ik ben acht jaar en zit sinds twee jaar op de welpen. Ik vind het hartstikke leuk. Ik ben in Harderwijk geboren maar toen ik 1 jaar was zijn we naar Gouda verhuisd. Sinds 2 jaar wonen we nu in Assen. Ik heb 2 broers. De oudste is Marc en hij is bij de verkenners. Daarna komt Thijmen, die zit op voetbal bij Achilles . Mijn vader werkt op de Johan Willem Friso kazerne en mijn moeder bij de Trombosedienst. Mijn vrienden zijn Albert en Thijs. Zij zijn ook welp en ze zitten bij mij in de klas. Samen hebben wij altijd veel lol. De kampen bij scouting vind ik altijd erg tof. We doen dan leuke spelletjes. Op het zomerkamp hebben we leren roeien en ook hebben we geleerd wat bakboord en stuurboord is. Het spel “beren” vind ik ook erg leuk om te doen, maar ik word soms gepest, en dat vind ik niet leuk. Ik zit in nest WIT. Vorige week hebben we leren liften met ritme. We waren op wereldreis. Het NPK vond ik ook leuk. Vorig jaar ben ik voor het eerst meegeweest. Voor het laatst in Anloo. Ik hoop dat het op Lauwersoog net zo leuk gaat worden. Als ik met de hele familie op vakantie ben gaan we heel vaak de bergen in. We lopen dan met een rugzak en een kaart een hele dag. We nemen dan altijd stokbrood en kaas en water mee. Soms gaan we naar een gletsjer met een gondel naar de sneeuw. Ik heb 2 opa’s en 2 oma’s. Zij wonen heel ver weg en daarom ga ik daar wel eens logeren met mijn neefjes. We gaan dan naar het zwembad of in de tuin in de zandbak of onder de douche in de tuin. Soms mogen we ook koekjes bakken. Dit is het einde van mijn verhaal . Ik geef de pen door aan Niels Goedvolk van de verkenners.
Groetjes van Jelmer Komen.
|
|
(naar boven) |
Men vraagt mij wel eens…
…wat de stam is, “wat doe je dan?”…, “ja, maar hoe…wie…waarom…?” Ongemakkelijk draai ik met m’n woorden, bijna verontschuldigend antwoord ik meestal in de trant van: “Dat kan ik niet uitleggen, ik…, …maar ’t is gewoon te gek, ’t is een stuk van mijn leven.”
Met een knagende behoefte eens een antwoordt te formuleren op al die vragen kom ik terloops in aanraking met een reuze boeiend medium: Het, inmiddels bij vrijwel iedereen bekende, internationale netwerk van computers:
‘het internet’.
Gefascineerd door de digitale wereld vraag ik me af waar de onverschilligheid, ja zelfs desinteresse van menig soortgenoot voor deze wondere wereld vandaan komt. Kan ik het schuiven op onwetendheid of is het angst? Angst voor het onbekende? Of angst voor de impact die de digitale revolutie op de mensheid heeft (of in ieder geval zal hebben)? De geboorte van het internet heb ik helaas gemist, maar de kindertijd, de pubertijd en het volwassen worden zijn waarschijnlijk toch veel interessanter. Ik ben er trots op te kunnen bouwen aan de groei van deze virtuele wereld, want ik weet zeker dat dit (nog maar) het begin is van iets groots, iets heel groots. Waar het ons brengt weet ik natuurlijk niet, maar het heeft (nog) de potentie om iets heel moois te worden (of doen).
Voor degene die gelooft in de toekomst heb ik een aardige mededeling, de tijd is daar dat de Anthonie van Diemenstam zijn eerste stapjes zet in de virtuele wereld. Als u ook getuige wilt zijn van de wankele pogingen overeind te blijven, kom dan binnenkort eens langs bij de web-site van de Anthonie van Diemenstam (ook Johannes Postgroep) op: http://*****
Als het u direct niet lukt, dan klopt dat. De web-site is er al wel, maar nog niet op het internet geplaatst. Het bovengenoemde adres wordt waarschijnlijk de plek waar de ‘site’ straks te vinden zal zijn…
Hoe dan ook, ik wens iedereen die de moeite heeft genomen deze overpeinzing te lezen een prettig uiteinde…en ach de rest ook maar.
namens de Stam,
Gerard van den Berg
|
|
(naar boven) |