nr. 5 – juni 1997

Nieuwsbrief, jaargang 18, nr. 5

Inhoud:
Redactie, Voorzitter, Beverbabbels, Prikbord, Hordenieuws 1, Hordenieuws 2, Troepnieuws 1, Troepnieuws 2, Troepnieuws 3, Rowannieuws, de Pen, Stamgezwam

van de Redactie

Vandaag beginnen wij vol enthousiasme aan de laatste Nieuwsbrief van het seizoen. Wij hebben van iedereen kopij ontvangen, zonder hier veelvuldig achteraan te hoeven bellen. Onze slogan heeft dus gewerkt!
Ook de redactie heeft de laatste twee maand genoten van het scouting leven. Wij waren allen op het NPK aanwezig en actief, als stamleden, scoutshop medewerkster en bezoekster. Zo zit u maar weer we houden ons niet alleen bezig met de Nieuwsbrief, scouting houdt je in de ban!
Aan het eind van een seizoen willen wij even terug blikken naar de scouting activiteiten die allemaal de revu hebben gepasseerd in ’96/’97. Herfstkamp; JOTA; Sint-niklaasavond; Kerstviering; AVD-stamdiner; Boerenkoolmaaltijd van de verkenners; HIT; Koninginnedag; Dodenherdenking en het laatste NPK! Maar niet te vergeten alle opkomsten op zaterdagmiddag.
Van deze activiteiten zijn veelal verslagen geschreven en gepubliceerd in de Nieuwsbrief. De redactie heeft dit seizoen al het ingezonden materiaal niet gechecked met de spellingscontrole. Dat houdt in dat alle voorgekomen spellingsfouten aan de auteur zijn te verwijten.
Voor het nieuwe seizoen willen wij graag een beroep doen op U! Wij van de redactie verzorgen met plezier de Nieuwsbrief, maar ook aan het maken van de Nieuwsbrief zijn kosten verbonden. In principe moet de Nieuwsbrief self supporting zijn, maar dit lukt niet! Wij zijn op zoek naar bedrijven/ondernemers die willen adverteren in ons groepsblad. Beste ouders en leden, heb je zelf een bedrijf of weet je iemand met een bedrijf, die nog reclame nodig heeft of graag van zijn/haar geld afwil, dan kunt U zich bij ons aanmelden! Wij rekenen ook op Uw inzet voor de Nieuwsbrief, de Nieuwsbrief is tenslotte van en voor de groep!
Wij hopen dat alle speltakken, veel plezier zullen hebben op het zomerkamp en wensen een ieder een zonnige zomervakantie!

De redactie

van de Voorzitter
Het zit er weer op

Jawel als u dit leest dat zit het er weer op, weer een seizoen waarin we een hoop plezier hebben beleefd en waarin we als groep het nodige hebben geleerd.
Natuurlijk er volgt nog een zomerkamp, zoals gewoonlijk een niet te onderschatten evenement en gedurende de hele zomer zijn er toch steeds weer van die kleine zaken die in en om het gebouw moeten gebeuren, maar toch het zit er weer op.
Een bijzonder jaar hebben we gehad dacht ik zo, het laatste N.P.K. te Anloo. Velen van ons waaronder ikzelf weten niet beter. Je ging op NPK naar Anloo. Niet meer dus.
We gaan met elkaar naar de Marnewaard. En ik denk dat de Marnewaard en wij het verdienen om aan elkaar te wennen. Want over een aantal jaren weten onze welpen niet beter als we gaan op NPK naar de Marnewaard.
Een prettige bijkomstigheid is daarbij wel dat jij bepaald hoe jouw kamp zal zijn. Positief ingesteld dan zal ook het kamp positief ervaren worden. Terugkijken is en blijft echter leuk zolang het vergelijk maar eerlijk blijft.
Wat is er zoal verder gebeurt, een nieuwe bestuursstructuur vol met kinderziektes maar toch we zijn lekker bezig. Vertrekkende leiding, begeleiding, bestuursleden enz. enz.
Eigenlijk als je terug kijkt gebeurt er in een seizoen van alles en soms is het al opgelost voordat je weet wat er aan de hand is, dat getuigd van een goede instelling, dat getuigd van betrokkenheid bij het welzijn van de groep.
Zo aan het eind van het seizoen heb ik dan ook altijd de drang op mensen te bedanken. Maar het gevaar is altijd weer dat je iemand vergeet. Want een ieder die bij de groep betrokken is draagt zijn of haar steentje bij.
Toch wil ik twee speciale groepen van mensen met naam noemen. Ten eerste alle leden van het stichtingsbestuur en de daartoe behorende commissies.
Veel op de achtergrond maar o zo belangrijk voor het wel en wee van de groep.
Ten tweede al die mensen die mij op regelmatige tijden influisteren heb je hieraan gedacht, vergeet dat niet, je moet die en die even bellen. Hulde, zonder hen zou het een grote chaos worden.
Tijdens de laatste opkomst zult u deze nieuwsbrief krijgen. Ons rest dan nog een opruimdag en de traditionele afsluitende barbeque. Ik wens een ieder een goede vakantie en hoop iedereen weer terug te zien bij aanvang van het nieuwe ongetwijfeld enerverende seizoen.

Bedankt en veel plezier
Dick van Schaik

Beverbabbels
Beste lezer,

Hier weer een berichtje van de Bevers, de laatste voor de zomervakantie. Wat hebben we allemaal gedaan de afgelopen periode.

De week na het voorjaarskamp hebben de Bevers een spannende douanespel gedaan in het bos. De bevers werden verdeeld in twee groepen. Er waren boeven en politiemannen. De boeven moesten goud en zilver van de ene kant naar de andere kant van het bos brengen. Nou is dat niet zo moeilijk maar in het bos lopen ook nog politiemannen die de boeven kunnen tikken en hun goud en zilver kunnen afpakken. Halverwege het spel worden de rollen omgedraaid. Dit was weer een spannende middag.
Verder hebben we ook nog een knustelmiddag gehad. Toen hebben we allemaal dingen geknutseld over de lente zoals lammetjes van papier en watten en bloemen voor aan het prikbord in het beverlokaal. Dit zag er dirct al vrolijker uit.
De week daarna hebben de bevers hun eigen planten en bloemen geplant in hun eigen bloembakken. Dit was ook een hele leuke middag.
Toen kwam de meivakantie en werd er een weekje overgeslagen. De week daarna hebben we broodjes gebakken boven het vuur. Dit is altijd een leuk programmaonderdeel voor de bevers. De week daarna was het pinksteren dus weer geen bevers aan de Houtlaan.

De week na pinksteren was er een open dag van de kazerne. Dit konden we natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan. Dus gingen we met 12 bevers in 3 auto’s naar de kazerne waar we dus eerst een heel stuk moesten lopen voordat we de kazerne binnen waren (bedankt Bas!). Eenmaal in de kazerne gingen we eerst maar een ijsje eten om vervolgens onze weg te vervolgen. Toen hebben we onder andere helikopters gezien, in tankauto’s geklommen, echte wapens gezien en in een “bunker” geweest. Toen was het ondertussen weer tijd om terug te gaan naar de Houtlaan waar ouders alweer stonden te wachten.(time flies when you’re havin’ fun.)

Dit was het dan weer voor deze keer. Iedereen alvast een prettige zomervakantie toegewenst

Met vriendelijke groet,
de beverleiding

Prikbord

GEZOCHT: SECRETARIS !!
Heeft uw zoon het ook zo naar zijn zin op scouting? De mijne wel. Dat was voor mij, al bijna vijf jaar geleden, de reden als ouder iets bij deze vrijwilligersorganisatie te gaan doen. Naast het groepsbestuur (waar alle betrokken leiding in vertegenwoordigd is) bestaat er ook nog een stichtingsbestuur. Het stichtingsbestuur houdt zich bezig met de behartiging van de meer materielë belangen van de Johannes Post Groep. Zij vergaderen vijf à zes keer per jaar. In het stichtingsbestuur kunnen (en moeten m.i.) ook de ouders vertegenwoordigd zijn. De functie van secretaris (de mijne) is nu vacant. Wie wil deze komen vervullen?

Info: Rianne Westerhout (0592)******
p.s. de tijdsinvestering is slechts een geringe!

Eindelijk op INTERNET
Steeds meer bedrijven en huishoudens maken gebruik van internet, ook steeds meer scoutingorganisaties en -groepen presenteren zich op ‘het Net’. En Jawel nu ook de J.P.G. en de A.V.D. De homepage is nog steeds onder constructie (’t is nog niet veel), maar de plannen zijn groots. Dus met een beetje geduld, uw tips en commentaar kan het heel mooi worden. Uw vindt de pagina op:
http://www.globalxs.nl/h/ home/hotsmoke/Johannes_Post

Kopij ook per E-mail
Kopij voor de Nieuwsbrief kan vanaf nu ook gemaild worden. Verstuur uw kopij per E-mail naar: m.doornbos@pi.net
Vermeld wel even duidelijk dat het voor de Nieuwsbrief is.

Help ons aan Reddingsvesten
De welpen willen op zomerkamp naar Fryslân (Friesland). Veel water, veel plezier is het motto. Maar water kan ook gevaarlijk zijn, bijvoorbeeld als het bevroren is en in grote brokken uit de lucht valt. Gelukkig hoef je daar in Nederland niet bang voor te zijn, maar zwemwater kent ook z’n beperkingen. Daarom zoekt de welpenleiding reddingsvesten. Heeft u er één of meerdere en wilt u ze uitlenen? Neem dan contact op met iemand van de welpenleiding.
Alvast bedankt!

Advertenties gezocht
De redactie van de Nieuwsbrief zoekt advertenties voor het groepsblad. Die Nieuwsbrief is voor en door de groep, maar kost wel een paar centen om te maken. Heeft u interesse of heeft u een tip? Neem dan contact op met iemand van de Redactie (zie colofon).
Dank U!

Schrijf ook ‘ns iets voor de Nieuwsbrief of ’t prikbord (ook pappa’s en mamma’s).

Hordenieuws 1

Het was dan echt de laatste keer dat wij als padvinders welkom waren in het schone Anloo. Iedereen weet nu natuurlijk waar ik op doel, juist het NPK.
Dit jaar werden alle welpen omgetoverd in een bende ridders, die nergens voor schroomden.
De JPG was met 23 welpen en 8 man/vrouw leiding weer sterk vertegenwoordigt en ik denk dat ik hier kan zeggen dat iedereen van ons een erg leuk kamp heeft gehad, en dat wij benieuwd zijn naar ons volgende kampterrein ergens in het hoge noorden.
Het scouting gevoel draait natuurlijk niet alleen om het NPK, maar ook om de “gewone” opkomsten, en om de andere kampen. Het duurt niet zo lang meer of er is voor de welpen alweer een nieuw kamp in aantocht. Ik doel hier op het Zomerkamp. De voorbereidingen hiervoor zijn alweer in volle gang, en dat lukt ons ook zeker, maar voor een ding zou ik nu graag de hulp van verschillende ouders willen vragen.
Het is nu denk ik al wel bekent dat wij als welpen op kamp gaan richting friesland. Hier is veel water. Dit is op zich erg leuk, maar wij als leiding zouden graag zien dat alle welpen tijdens dit kamp de beschikking hebben over een reddingsvest.
We hebben er aan gedacht om deze te gaan huren, maar dat is vrij prijzig, vandaar dat ik hier in deze nieuwsbrief zou willen vragen:
Als u de beschikking heeft over een of meerdere reddingsvesten, zouden wij die dan kunnen lenen tijdens ons zomerkamp zodat wij niet zoveel hoeven te huren?

Goed, eigenlijk heb ik vanaf hier niet meer te melden, ik zou willen zeggen kom eens langs na de sluiting o.i.d. dit vinden wij als leiding ook wel eens leuk, zo leren wij de ouders ook een beetje kennen.

de welpenleiding

Hordenieuws

Hordenieuws 2
Het laatste NPK in Anloo

Eerst gingen we openen dat duurde vrij lang. We hebben vrij veel toneelstukken gezien. Dat ging over ridders en kastelen. We moesten ook de koningin vinden. De koning en de koningin gingen trouwen. We hebben soep met nasi met saté gegeten. Maandagmiddag was het oudermiddag en kwamen mijn ouders en mijn zus. Die heb ik het hele kamp laten zien. De laatste nacht mochten de oudsten wat langer op. Omdat dit ons laatste kamp was. We hadden het hele kamp een radiootje. Die werd steeds afgepakt. De volgende ochtend moesten de oudsten het meest doen. Ik vond het een heel gaaf kamp.

groetjes Laurens

Troepnieuws 1
Beste verkenners, ouder en verzorgers.

Net als de andere speltakken zijn ook wij op N.P.K. geweest. De leukste belevenissen zijn door twee verkenners op papier gezet en kunt u elders in dit blad lezen. Wij als leiding hebben het in ieder geval een leuk kamp gehad. De zomer nadert, dit betekent ook dat het einde van het scouting seizoen nadert. Normaal betekent dit dat het zomerkamp in aantocht is. Maar helaas de verkenners gaan door te weinig deelnemers dit jaar niet op zomerkamp.
De komende weken zullen we ons best doen om nog een aantal leuke programma’s te maken zodat we allemaal met een voldaan gevoel de zomervakantie in gaan. Op de laatste opkomst zullen we zoals jullie misschien al weten afscheid nemen van Atze en Frank. In het nieuwe seizoen zullen Pieter-Jan en Marjolein van de welpen ons leiding team komen versterken.
De laatste opkomst van dit seizoen zal zijn op 14 juni 1997. De eerste opkomst in het nieuwe seizoen is op 16 augustus 1997. Via deze weg willen we jullie alvast een prettige vakantie toe wensen.

Groetjes, de verkennersleiding

Troepnieuws 2
NPK 16/5 – 19/5

Vrijdagavond om 17:15 moest iedereen zich verzamelen die mee ging op kamp. Om half zes vertrokken we. Toen we aankwamen op het kampterrein zette we de fietsen weg en gingen er lekker bij zitten. De leiding riep je per patrouille en wees de plek aan waar je je tent moest opzetten. Wij kregen natuurlijk weer die gekke rijg tent. Maar goed, na een paar uur stond die eindelijk op zijn plek. We wouden net met de keuken aan de gang gaan toen de leiding ons riep voor de subkamp opening. Aan gekomen op die plek (van de Subkamp opening) vertelde de subkampleiding ons nutteloze dingen zoals kraaltjes verdienen en als je alle kralen had, was je een krijger.(ja,ja) Toen mochten we weer weg en gingen verder met onze keukens. Wat we daarna gedaan hadden weet ik niet meer dus ga ik verder met de volgende dag. Het was ochtend (Oja ??, Ja) en we gingen weer verder met de keuken. Toen dat af was moesten we naar de centrale opening. Een jochie had zijn hand verbrand door de steekvlam van de fakkel. We hadden de neiging om te zeggen : hi ha hondelul. Die middag moesten we (volgens mij) lopen met die gehandicapten van Ossewa en hebben we spelletjes gedaan met het subkamp.
Zondag hebben we een Hike gelopen, maar op een gegeven moment waren we de weg kwijt en zijn we teruggelopen naar het kampterein en hebben ons afgemeld bij de staf.
Maandag was er bezoekdag voor de ouders. En die avond nog een disco met veel shit muziek.
Toen we terug kwamen van de disco zagen we plotseling dat er 2 tenten waren afgebroken in verband dat het misschien nog zou gaan regenen, Mijn patrouille kwam in bij Remco’s patrouille en die van Peter.
Edwin en Jan-Joost moesten in de leiding tent. De volgende ochtend was het een dikke meur in de tent, omdat 10 man bijelkaar lagen, die de hele nacht door lagen te bouten. We gingen ons aankleden en onze tassen pakken en mijn patrouille werd aangewezen brood te smeren voor het hele zooitje, naa het ontbijt moesten we alles afbreken en de troep opruimen. We waren ongeveer klaar om half 1 en waren ongeveer om half 2 terug op het troepgebouw.

Met alles bij elkaar was het een harstikke gaaf kamp.

Jeroen Gotz.

Troepnieuws 3
NPK – DONKER AFRIKA

Vrijdag
Het laatste NPK, met die gedachte vertrokken we om halfzes van het gebouw, naar Anloo wel te verstaan, ook al was het het laatste kamp het was een leuk kamp.
Zoals eerder gezegd vertrokkken we om halfzes op de fiets naar Anloo, waar we zonder problemen aankwamen. Op het kampterrein gearriveerd eventjes uitrusten na die fietstocht (o, wat vermoeiend toch) op de meegenomen tuinstoeltjes of krukjes.
Daarna de tent opzetten, en de patrouille vossen – wij dus – had de tent het eerst klaar, dus mochten wij meteen aan de keuken beginnen. Heb ik me daar nou voor gehaast, nou ja haasten, wij vossen hadden deze keer wel de makkelijkste tent om op te zetten.
Van het keuken bouwen hadden we deze avond zeker geen koek gegeten want het schoot absoluut niet op, logisch na al een tent te hebben opgezet, dacht de patrouille inclusief mijzelf.
De bagage was al in de tent gebracht dus na wat eten en drinken naar bed om ± tien uur als ik het mij goed herinner.

Zaterdag
Na de vorige avond lang kletsen waren we de volgende ochtend vroeg wakker, voor zessen al, want één van de patrouilleleden moest weg. Al voordat de leiding de tent uit was waren wij met de keuken bezig,na een uur werken kwam de leiding eruit, mocht ook wel een keer, voordat we ontbijten gingen was het op zijn minst 8 uur. Nadat het ontbijt genuttigd was gingen we op normaal tempo aan het werk, op een lege maag kun je niet goed werken. Degenen die weg moesten die gingen weg en wij bouwden vrolijk verder net als alle andere patrouilles, lang leve de arbeid. Nadat alle keukens afgebouwd waren, met de vuurtafels natuurlijk, gingen we lunchen. Toen we gegeten hadden gingen we naar de grote opening, waar met veel pijn het eeuwig vuur werd ontstoken, een jongen verbrandde zijn hand: hoe is mij nog steeds een volslagen raadsel, want je kunt toch nog wel een fakkel vasthouden, of niet soms? Toen het eeuwig vuur brandde kwamen de roze ridders en hun kornuiten, voorafgegaan door een paar 65+ scouts en een paar “gewone” scouts die na een beetje gekibbel de roze ridders en hun vrienden gingen kijken. En die ridders konden dat houten zwaartje niet eens uit een papiermaché-rots trekken. Wat ben je dan sterk zeg, maar ja, het is en het blijft toch de leiding.Toen kwamen er een paar zoeloe’s die even wat gek gingen doen en even yellen en de verkenners waren ook weer geweest. Hier op volgend
kwamen Astrix en Obelix die hun dorp moesten terugvinden en dat zouden ze later ook vinden. Daarna kwamen de pivo’s met een door hun eigen geregelde drooglegging wat trouwens niet in het geheel lukte, er werd flink illegaal gestookt naar wat ik gehoord heb.Toen El Capone met zijn T-Ford en zijn gangsters weer weg was konden wij naar het kampterrein terug. Ik heb nog steeds niks over het subkamp vertelt dat nu, wij zaten in het subkamp ssslang en wij hadden twee ssslangenkrijgersss alsss sssubkampleiding het waren de alom bekende ssssssssssnike en sssssssnake of de dikke en de dunne, die met hun houten ssslangen en wij met onze ratelsss de yel beginnen, hadden S&S de ssslangen laag dan waren wij langzaam aan het ratelen hoe hoger hoe sssneller wij ratelden dan opeensss, ssslim sssluw en niet bang onze stam een reuzenssslang, onze yel dus. We moesten de keukensss en de vuurtafelsss nog even laten keuren door de dorpshoofden en als die goed waren kregen we vrij tot 5 uur. In de tijd dat we vrij waren zeker nog even naar het seepeart en aldaar heel wat snoep kopen en als je dat had,meteen wat proeven je moest ja weten of het lekker was, en daarna nog even rondlopen en dan terug naar het terrein want hret was inmiddels 5 uur geworden. Om ongeveer 6 uur gingen we nnaar een barbecue, waar we eerst even op houtvuur probeerden te stoken, maar dat ging niet direct geweldig. Toen ik mijn eerste hamburger op had nog even naar het kampterrein het eerste teken-slachtoffer was gevallen, in de vorm van mijzelf even de doktors behandeling ondergaan en de teek was weg een beetje alcohol erover en klaar. Toen ik weer terug was bij de barbecue waren we inmiddels al met gas bezig wat zoals u zult begrijpen een heel stuk sneller ging. Die avond hadden we na de afwas even de tijd om bij te komen, en daarna gingen we naar de groote kampvuurkuil waar we met alle andere verkenners liedjes gingen zingen. Toen kwam er een einde aan de zaterdag avond, voor de PL’s en APL’s nog even kaderraad en toen gingen we slapen.

Zondag
’s Morgens stonden we om 8 uur op en gingen brood smeren voor het ontbijt. Daarna gingen we zoals u zult verwachten ontbijten. Daarna even de tent opruimen en vervolgens zoals elke morgen de subkamp opening met de yel die ik bij de zaterdag heb vermeld. Toen gingen we naar de grote opening met alle verkenners die bestond uit de wet en het vlaggenhijzen. Daarop volgend gingen we naar verschillende stam rituelen kijken maar dat staat in de Pinksterblom dus laat ik het daar maar niet over hebben. Toen gingen we de route halen voor de hike die we moesten lopen. De vossen mijn patrouille moest het eerst vertrekken om 10.54, lekker vroeg dus met genoeg proviand. We gingen op weg naar post één die ernog niet was doorlopen dus naar post twee die we naar een half uur lopen vonden. Bij post twee moesten we met lianen een heel gevaarlijk rivier over, in die rivier allemaal kroko’s en piranha’s, rivier ook heel diep en breed. Toen ging mijn patrouille met mijzelf een paar keer verkeerd lopen we kwamen langs een schietbaan waar we gelukkig niet beschoten werden maar deze weg liep dood toen gingen we terug en liepen weer verkeerd. Teneinde raad gingen we maar lunchen en weer langs post twee lopen waar we de patrouille’s wolven en leeuwen tegenkwamen met wie we later mee zouden lopen. We kwamen ook nog een paar zeeverkenners op het droge tegen die net als ons de weg kwijt waren gelukkig kwamen we de organisators van deze tocht tegen de gebroeders Livingstone tegen, die ons weer op het rechte pad zouden zetten. Gezamelijk kwamen we bij post drie aan en gingen daar pakjes over een brede rivier schieten met een soort katapult. Daarna konden wij onze waterzakken weer vullen en doorgaan naar post… geen posten meer want van die kaart klopte volgens ons geen ene bal. Toen we in het kampement waren gearriveerd gingen we ons afmelden bij de gebroeders Livingstone. En toen gingen we meestal naar het seepeart u raad al waarom. Inmiddels was het tijd geworden om te gaan stoken het vuur wou bij ons niet echt lukken bij de meeste andere patrouille’s ook niet, behalve bij mijn buurman die daarna na het koken dan ook een spontaan ontbrandende vuurtafel had. Maar van het goeds wat die patrouille leider niks uitlenen. Nog steeds hartstikke bedankt hé JJ. We aten aardappelen met boontjes en worst met vanille of chocolade vla toe. Daarna afwassen en nog even een logboek maken v.d. ontdekkingstocht en toen kregen we weer vrij, even bij de welpen kijken of naar het seepeart. Toen we weer terug waren wat eten en drinken, voor het kader nog even kaderraad, en dan naar bed.

Maandag
Weer om 8 uur op en dan snel even het ontbijt maken eten en opruimen, daarna gingen we even de tent ook nog eens een keer opruimen en eventjes tot tien uur vrij. Om tien uur gingen we naar de aandacht een soort kerkdienst maar dat staat in de pinksterblom. Daarna moesten we even alles goed opruimen voor de bezoekmiddag toen gingen we brood smeren en lunchen. Die middag weer naar de grote kamp vuurkuil waar de krijgergames waren nog even een speech en toen gingen we beginnen. Peter, Jeroen, Edwin en ik gingen meteen bij de kabelbaan staan, en natuurlijk ook eraf wat zeer spectaculair was. Toen gingen we terug naar het kampterrein, waar we wachten op onze ouders en als die kwamen meestal even een kop thee of limonade. Als die genuttigd was gingen de ouders met hun kroost het kampterrein bekijken en het seepeart half leegkopen. Inmiddels was het 5 uur en gingen de ouders weg. Toen de ouders weggingen konden we meteen beginnen met stoken wat deze avond aardig lukte ook zonder het goedje wat de PL naast ons had en wat we nog steeds niet mochten lenen, weer bedankt hoor. Zoals altijd even afwassen en dat alles was zonder mij of de buurman PL gebeurt want wij moesten het eeuwig vuur aanhouden. Die avond waren we weer eens vrij en mochten we weg tot tien uur als ik mij niet vergis. Toen we terugkwamen was onze ontsteltenis groot er waren 4 tenten verdwenen de leiding had ze alvast afgebroken, ze verwachten regen en dus waren de tenten die het moelijkste zouden drogen maar vast afgebroken. Natuurlijk stond alleen de mijne nog dat was namelijk een rowan-tent die wel gemakkelijk zou drogen. De patrouille wolven lag bij mij in de tent. Het was inmiddels al laat geworden, dus naar bed, behalve het kader natuurlijk. Die had kaderraad.

Dinsdag
Om 8 uur was het weer appèl. Dus weer opstaan, brood smeren en ontbijten. Toen dat gebeurd was, gingen we alles opruimen en in de tas doen. Daarna gingen we de keuken afbreken, inclusief de vuurtafel. Toen was de tent aan de beurt. Nadat dat gebeurd was gingen we even wat drinken en we gingen wachten op sssnike en sssnake, die ons kampterrein kwamen kontroleren of het wel schoon genoeg was. Ons terrein werd in prima orde bevonden, en dus maakten we ons op voor de terugreis en die verliep, op een incidentje na, voorspoedig. Tegen 2 uur in de middag waren we weer bij het troephuis aan de Houtlaan.

Remco Braakman-APL Vossen

Uit de oude doos

De familiedag
(geschreven door Martijn van Dijken, anno 1985)

Op 31 augustus was er familiedag, dat was erg leuk. We kwamen om ½3 op padvinderij, toen we kwamen gingen we eerst de opening houden. Daarna werden we in groepen verdeeld, de ouders, broertjes enz. gingen met hun kinderen mee. We deden allerlei spelletjes zoals; boomstamwerpen, krukje trekken, kan en muis, enz. En daarna was de sponsorloop. Ik zelf liep 8 ronden. Daarna gingen we eten soep, brood, appel. Het eten was lekker. Daarna dia’s draaien van zomerkamp, verkenners en welpen. En jubilee jamboree in Apeldoorn van de Rowans. Het was een leuke dag.

Martijn van Dijken, welp, u weet wel van de redactie

Ridderkamp (Zomerkamp welpen 1985)
(geschreven door Peter Miedema en Christian Vleesman)

Donderdag: Opstaan en eten, afwassen we gingen bootjes maken om de Iberenplas over te varen, de mooiste was natuurlijk van bageera, daarna moesten we het ridderpak aan we gingen een boog maken, en uitproberen. s’Avonds kwamen onze ouders met z’n allen deden we een speurtocht ook moest je ballonnen lek prikken en dan zat er een briefje met een opdracht erin. Er waren allemaal neefjes dat was niet zo leuk. s’Avonds deden we een ridder eis die was: Slaap een nachtje buiten je tent dus in het bos dat deden we ook maar later werden toch in de grote tent gedragen, en na veel geklets sliepen we.

Vrijdag: Opstaan aankleden enz. We waren vrij want de afwasploeg moest helpen, daarna deden we blikspuit. Toen kwam er een brief van Tiuri dat was in geheimschrift geschreven. Hij was gevangen genomen en wij vonden hem vastgebonden liggende in een kuil. Na het eten waren wij nog even vrij. Daarna werden wij tot ridder geslagen. s’Avonds deden we een posten spel en daarna slapen.

Peter Miedema, (beter bekend als Petor) en Christian Vleesman (tegenwoordig welpenleiding)

Rowannieuws

Ook in deze nieuwsbrief is er een stukje over/van de Rowans. De afgelopen periode is er weer verschrikkelijk veel gebeurd bij de Rowans. Zo moet het haast wel zijn opgevallen dat we heel fanatiek naar het NPK zijn gegaan. We hebben dan ook een baksteen gewonnen voor thema, weleens waar een tweede plaats, maar toch een hele verbetering ten opzichte van vorige jaren. Verbetering waren er ook op het terrein van kampeervaardigheid, daar behaalden we een eenentwintigste plaats, volgend jaar hopen we volgende jaar bij de eerste twintig te behoren. Het is wel duidelijk, wij als Rowans kunnen terugkijken op een geslaagd/gezellig NPK.
Na het NPK is er natuurlijk altijd het opruimen van de rotzooi, maar dan is er natuurlijk altijd nog tijd om andere dingen te doen, zo zijn we bijvoorbeeld begonnen met een metamorfose van ons Rowanhok (Jan des Bouvrie is er werkelijk niet bij). Vanaf deze plaats nodig ik u allen van harte uit om een keer een kijkje te komen nemen in ons vernieuwde domein.
De jaarlijks terugkerende poging om een brug over het Deursche Diepje te maken in dit jaar gelukt!!!! ’s Ochtends vroeg begonnen en zo stond er op de middag nog een extra brug over dit riviertje, waar wij (en ons publiek, dames en heren die hun zaterdag gebruiken om te gaan fietsen) verschrikkelijk trots op waren, en nog steeds zijn.
Ook dit keer is het ons precies gelukt om de copy op tijd (ongeveer 24 uur te laat) in te leveren, want wij leven een druk leven, zoals u hiervoor al heeft kunnen lezen. Graag tot een volgende keer.

Later,
De Rowans

Geef die pen ‘ns door…

Zondagavond word ik er door de redactie op attent gemaakt dat ik nog geen stukje voor “geef eens door die pen” heb ingeleverd. Tot op heden was het er ook nog niet van gekomen. Nu moet het dan toch nog even gebeuren aangezien de redactie vanmiddag bezig gaat met de opmaak. Zoals jullie in de vorige nieuwsbrief hebben kunnen lezen ben ik nu aan de beurt.
Bij de scouting ben ik begonnen bij de Impeesa groep uit Groningen. Hier ben ik padvindster en sherpa geweest. Daarna heb ik een paar jaar bij de Karel Doorman gezeten (zij verzorgen o.a. de telefoon op het NPK).
Tijdens een npk hoorde ik dat ze bij de JPG leiding nodig hadden voor de verkenners aangezien de toenmalige hopman van plan was er mee te stoppen. Zo ben ik bij de JPG beland en gebleven. Na 5 jaar leiding gegeven te hebben aan de verkenners dacht ik erover om te stoppen. Iedere week op en neer rijden was toch wel veel. In die zelfde periode zat de stichting van de JPG omhoog met de functie penningmeester en van het een kwam het ander. Vandaar dat ik nu al weer 2 jaar penningmeester ben van de stichting JPG en dat voorlopig ook nog wel zal blijven.
De meeste zullen nu wel weten wie ik ben. Voor de mensen voor wie dit niet geldt zal ik het nog even vermelden. Mijn naam is Charlotte Heijltjes en ik ben 26 jaar en zelfstandig ondernemer, met een assurantie en administratiekantoor. Ik ben nu nog woonachtig in Groningen maar eind van de zomer zal dat Oosterwolde zijn.
Om ook een kennis te maken met de mensen die niet zo vaak op de Houtlaan zijn maar ook bij de JPG horen geef ik de pen door aan Rianne Westerhout, de secretaris van de stichting.

Charlotte.

Stamgezwam

Geef maar toe, u denkt het al jaren. ‘Groot’. ‘Erg groot.’ Die club heeft grote koppen, grote oren, grote handen, zelfs platvoeten, een grote tent en een grote vrachtwagen. Onze trots heeft sinds enige tijd een nieuw dekzeil. De oude blauwe hebben we een spuitje gegeven, dat kon zo niet langer. De nieuwe is groen en wordt opgesierd met driemaal het stamwapen). U moet weten, bij ons is bijna alles groot: vooral plannen, praatjes en ideeën.
Ter illustratie: het is bijna traditie dat het slotweekend wordt uitgesteld tot een beginweekend, geen enkel programma’s sinds 12 april (karten in Groningen) is doorgegaan, etc. Over het karten zou ik een boek kunnen schrijven, maar gelukkig wil ik dat niet (heb ik geen zin in…). Even kort dan. De avond begon als gebruikelijk om 20.00 uur aan de Houtlaan. Na koffie en een serieus gesprek (u kent ons) doken we in ‘de auto’s’. Als gekke koeien raceden we noar ‘Stadt’. In Kardinge namen we plaats achter glas en genoten van de rare mensen in overall en helm die in zo’n kleine skelter rondjes scheurden. Ondertussen ondertekenden wij ons doodvonnis en renden we heen en weer naar toilet (toch een beetje angstig denk ik). De tijd tikte langzaam weg, we hezen ons in racetenue en luisterden aandachtig naar de instructies. Groene vlag betekent harder rijden, blauwe vlag botsen, rode vlag crashen tot bloedens toe en bij de zwarte vlag moet er iemand geofferd worden aan de racegoden (bij voorkeur zo’n baanfunctionaris). In twee groepen ging de stam los. Adrenaline gierde door de keel, de karts door de bocht. Totaal afgeragd kropen de goede stamleden langs de bar door de auto aan boord van het schip van de Chaukenstam. De rest kroop in bed of de kroeg in.
De volgende weken lekker aangerotzooid, programma’s gingen niet door, goede voorbereiding, erg fijn, schaam… Maar dan, ja! Het Noorder Pinksterkamp, het laatste, Anloo, Kniphorts, bos, afl#fk!g, H@%aLf*fe!F!!, Aaargh!! Eindelijk was het zover, rugzak volproppen: zonnebrand en korte broek mee. Perfect weer, perfecte sfeer. Lekker slepen met palen, kliko’s en stoelen. Alles uitrijden met vrachtwagen en bus, inladen, uitladen en eventueel ingraven. Om toch vooral heftige activiteit van stamleden te voorkomen ’s avonds nog even een glaasje vanillevla. Ach, waarom niet met dit warme weer, ook ’s middags maar een glaasje, waarom ook niet ’s ochtends? Weet je wat, ‘doe mij maa de hele dag vla’.
Gelukkig volgend jaar een nieuwe start, een nieuw terrein, nieuwe organisatie en nieuwe afspraken. Vla voortaan alleen als toetje?

Tot volgend jaar.
Uw Stamtammer