Nieuwsbrief, jaargang 18, nr. 3
Inhoud:
Redactie, Voorzitter, Beverbabbels, Hordenieuws, Regiologo, Baden Powelldag, Over de regio, Troepnieuws, Taalgein, Rowannieuws, de Pen, Stamgezwam
van de Redactie
Het voordeel van de redactie is, dat ons stukje als eerste in de Nieuwsbrief staat en kan beginnen met Gelukkig Nieuwjaar, de rest volgt.
Tot onze grote blijdschap houdt de verkennersleiding onze slogan ‘veel kopij op tijd, de Nieuwsbrief wijd verspreid’, hoog . Binnen no time, nou 3 kwartier dus, heeft F.H. te A. nog net een stukje kunnen schrijven (zie troepnieuws) alvorens wij M.B. en P.G.de G. naar G.v.d.B. te B.S. afreisden. Bij deze nog bedankt.
Inmiddels is er nog ergens een communicatiestoornis opgetreden met als gevolg dat een ijverig lid van de welpenleiding ‘als de wiede weerga’ (staat trouwens niet in het groene boekje) een stukje aan het schrijven is.
Bij deze dus nog even een advies voor het aan te leveren kopij, zorg voor een goede communicatie (staat wel in het groene boekje) binnen je team (horen wij hier de groepsbegeleidster…) . Dit voorkomt gemompel (negatief of positief) tegen jezelf, kleine ergenissen, kapotte vingers van het harde getyp op de p.c. en ongelukken (want wat dacht je van iemand op de fiets, met een diskette, door de drukke metropool Assen, nou?).
Maar goed, het nieuwe jaar staat inmiddels op het program met alle gevolgen van dien. Pasen, in scoutingtermen de H.I.T. (hikes, interresses en techniek), voorjaarskampen en wat te denken van het aller-aller-allerlaatste N.P.K. in het Kniphorsterbos te Anloo. Dit mogen we niet missen, dus leden, kaderleden, leiding en stam ‘gaat heen en…’ maak er een fantastisch laatste Anloo kamp van. (Wie weet nog een tip voor het programma ” ’t is hier …”)
Wij redactie leden wensen jullie allemaal een sportief scoutingjaar met veel liefde en geluk en alles wat wenselijk is (zijn we nog wat vergeten, teiltje…).
de Redactie
|
|
(naar boven) |
BELANGRIJK BELANGRIJK BELANGRIJK BELANGRIJK BELANGRIJK !!
Wat nou, belangrijk?. Nou een ietsie pietsie belangrijk is het volgende toch wel. Want waarde lezers, wat is het geval?
Scouting Nederland heeft een nieuwe vorm van ledenadministratie ingevoerd. Was de oude niet goed dan, zult u zich misschien afvragen. Nou dat was hij wel, maar ook niet eigenlijk. Alles moest namelijk met de pen of de computer.
U begrijpt alles wat met de pen ging en daarna bij Leusden werd aangeleverd had tot gevolg dat daar een aantal mensen dit alles in een computer moesten invoeren. Ja maar de meeste groepsadministraties werken toch wel met een computer? Jawel maar die hebben allen hun eigen programma waarin de gegevens werden opgeslagen. Helaas kwamen ook deze bestanden dus niet overeen met dat wat er in Leusden gehanteerd werd.
Kortom wel goed, maar ook niet eigenlijk. Nou wisten ze dat in Leusden natuurlijk ook wel en dus werd er aldaar door deze en gene gebroed op iets nieuws. En dat nieuws heet: C H I L
Wat is Chil? Chil is het nieuwe ledenadministratiepakket van Scouting Nederland. Heel scouting-bedrijvend Nederland houdt vanaf nu zijn ledenadministratie bij met Chil. Afschriften hiervan worden per diskette met behulp van vadertje post naar Leusden verstuurd en aldaar kan een kind de was doen.
Mooi, Mooi, zult u zeggen, maar waarom moet ik dat weten?
Wel, omdat u bijvoorbeeld vanaf heden rechtstreeks post vanuit Leusden zou kunnen krijgen. (Daar krijgt u overigens nog nader bericht over.) Maar ook omdat wij de gehele groepsadministratie in Chil hebben ingevoerd. Dat betekent dat er mogelijk fouten zijn gemaakt. Gemaakte fouten kunnen gelukkig hersteld worden. Wanneer u de indruk heeft dat er iets ten aanzien van de administratie van uw kind niet klopt geeft u dit dan rechtstreeks door aan de groepssecretaris (zie onderstaand adres).
Zij kan namelijk via Chil fouten herstellen. Het zou bijvoorbeeld kunnen dat uw kind geen Scoutingblad heeft ontvangen terwijl de rest van de jongens dat wel heeft. Dat is niet leuk en dat moet ook niet. U belt dan even met de Groepssecretaris en zij zorgt ervoor dat de gemaakte fout hersteld word. Desondanks hopen wij dat alles goed is gegaan.
Rest mij nog een ieder een geweldig 1997 toe te wensen.
Veel plezier,
Dick van schaik.
Groepssecretaris JPG:
I. Wagenaar-Kroon
tel: (0598)*******
|
|
(naar boven) |
Hallo allemaal,
Het nieuwe, prille 1997 is dan al weer even begonnen, maar wij wensen iedereen alsnog een GELUKKIG NIEUWJAAR.
Ook bij de Bevers is er inmiddels alweer heel wat gebeurt.
Om nog even terug te gaan in de tijd; in december hebben we een leuke Sinterklaasviering gehad, maar oh oh, er ging weer eens iets mis met die Goedheiligman, waardoor de kadootjes waren zoekgeraakt. Gelukkig zijn onze Bevers inmiddels uitgegroeit tot zeer goede speurneuzen dus na een flinke speurtocht hebben ze de kadootjes teruggevonden, Ook kwamen er onverwachts zwarte pieten langs die met pepernoten smeten. Dat was wel even schrikken, maar later dolle pret.
Dan was er in die gezellige en drukke maand ook nog de kerstviering.
Met de hele groep hebben we buiten een postenspel gedaan en nadat iedereen klaar was en verkleumd (want het was echt koud !) binnenkwam kreeg iedereen lekkere warme chocolademelk en een stuk kertsbrood. Dat hebben we lekker rond het haardvuur versnaperd.
Later werd er nog een toneelstuk opgevoerd door de Welpen en daarna zijner kerstverhalen verteld. Om vijf uur ging iedereen naar huis, dol en opgelaten…kerstvakantie vieren !!!
De eerste opkomst in het nieuwe jaar begon bij de Bevers met een groot spektakel, n.l. de INSTALATIE D.m.v. een hindernisbaan moesten de Bevers zich bewijzen en toen iedereen dat gelukt was kregen zijn hun welverdiende kledingpakket, maar deze moesten zij eerst nog wel opzoeken.(weer speuren)
Het was een drukte van belang met alle ouders,brooertjes en zusjes, of zelfs andere familieleden, maar wel heel gezellig.
Vanaf nu is onze Bevergroep voorzien van allemaal echte Bevers! Wat de rest van dit seizoen nog met zich mee zal brengen lezen jullie in de volgende nieuwsbrief.
Groetjes de Beverleiding
|
|
(naar boven) |
Hoi allemaal,
Al weer 3 weken in het nieuwe jaar bezig en al weer genoeg gedaan. Om eerst nog terug te komen op eind vorig jaar, toen hebben we op 30 november en 14 december een heleboel welpen geïnstalleerd. Voor al deze jongens een heel leuke tijd toegewenst bij de welpen, dat jullie veel plezier hebben en eventueel wat leren. Natuurlijk zijn er zwarte pieten langs geweest en hebben we de kerstviering gehad. En zo is de drukke maand december weer voorbij!
Op 11 januari hadden eindelijk weer opkomst. En dat hebben we gevierd met kinderspelletjes als snoephappen in teil met water, ezeltje prik, etc.
Toen een wild spel en daarna mocht elke welp een eierkoek versieren met slagroom, snoepjes, etc. Dit was mierzoet, maar met de cola en sinas was het weg te krijgen. De week erna leuke spelen in ’t bos, samenwerking en behendigheid was noodzakelijk.
Terwijl ik dit schrijf is Hathi bezig met de boodschappen voor ’t speciale avondprogramma, dit omdat het in het donker heel spannend is. En een keer wat anders. Ik schrijf dit, maar jullie lezen dit als ’t al is gebeurd. We gaan pannenkoeken eten, een spannend spel en een mooi kampvuur, met veel liedjes en lekkers.
We zijn met een paar van de leiding naar een vergadering geweest voor het Noordelijk Pinksterkamp te Anloo. Dus daar moeten we ook wat naar toe gaan werken, en wij zijn bezig met een leuke, originele plek te vinden voor ’t zomerkamp.
Op 7 februari is er voor de oudste welpen een Gids- en Helperskamp. Dit is een kamp ter voorbereiding op de verkenners. Dus alle jongens die in september overvliegen naar de verkenners hebben een speciaal kampje. Hier volgt een brief over.
Tja, over brieven gesproken. Dit is even belangrijk voor alle ouders. Om de welpen een leuk en gevarieerd programma aan te bieden moeten we deze bijzondere dagen op een brief meedelen. Deze zijn bedoeld om te worden gelezen en als gevraagd in te leveren of bellen, dit ook te doen!
We kunnen als leiding veel, maar veel meer door hulp en steun van jullie. Dus vraag je kind of hij een brief heeft, bel gerust als je twijfelt over iets. Lees de Nieuwsbrief + brieven en schrijf belangrijke datums op de kalender of in de agenda. Er is al een brief de deur uit (in november ’96) met belangrijke datums, heeft u deze niet, bel dan even!
Als laatste wil ik nog steeds van alle jongens de nummers van de ziektekostenverzekeraars. Deze gegevens zijn op kamp zeer belangrijk. Bel deze door of geef ze af aan Chil of Akela. Dit geldt niet voor de ouders die al gereageerd hebben!
Nou, dat was een heel verhaal, de leiding heeft er veel zin in, ik tel mijn laatste maanden bij de welpen af. Na 6 jaar welpen ga ik een nieuwe uitdaging aan bij de verkenners, na de zomervakantie dus. Maar eerst nog genieten van de jeugdigheid en onvoorspelbaarheid van de welpen, en het leidingteam. Tot een volgende keer.
Groetjes Akela.
|
|
(naar boven) |
oude logo zuid-west Drenthe
De nieuwe Regio Drenthe is per 1 januari een feit. Een nieuwe regio die de plaats inneemt van drie districten. Bij een nieuwe regio hoort ook een nieuwe badge. Hiervoor is een ontwerpwedstrijd uitgeschreven.
Wie kunnen hier aan meedoen?
Alle jeugd- (bevers, welpen, verkenners, rowans en stam), kader-, en bestuursleden in de Regio Drenthe.
Wat is de bedoeling?
Maak het ontwerp voor een nieuwe badge:
• Voorwaarde is dat iets van de provincie Drenthe
herkenbaar moet zijn.
• Het ontwerp moet uit te voeren zijn op een formaat van maximaal 5?6 cm.
• Het ontwerp mag vierkant, maar ook best rond zijn. Dan mag de doosnede niet
groter zijn dan 6 cm.
• Maximaal mogen er drie kleuren in verwerkt worden.
Stuur je ontwerp voor 1 april (nee, geen grap) naar de voorzitter van de werkgroep regiovorming: ******
|
|
(naar boven) |
Zoals iedereen wel weet, sommigen misschien niet, vierden Lord en Lady Baden Powell 22 februari hun verjaardag. En wie was dan wel Baden Powell, zullen jullie je afvragen.
In 1907 heeft Baden Powell in Engeland de padvinderij opgericht. In dit zelfde jaar werd het eerste verkennerkamp gehouden. Dit bleek een groot succes te zijn en al snel bleek dat jongens en meisjes over de hele wereld ook het spel van verkennen wilden spelen. In die tijd draaiden de jongens en de meisjes gescheiden. Lord Baden Powell nam de jongens onder zijn hoede en Lady Baden Powell leidde de meidengroepen. Wij hoeven jullie niet meer uit te leggen wat voor gevolgen dit allemaal heeft gehad en nog heeft. Padvinderij groeide uit tot de grootste jeugd organisatie van de wereld.
Lord en Lady Baden Powell zijn inmiddels overleden maar hun verjaardag wordt in ere gehouden. Op 22 Februari denken alle scouts over de hele wereld aan elkaar en aan de roemruchte woorden van Lord Baden Powell:
“Probeer deze wereld iets beter achter te laten, dan je haar gevonden hebt.”
Samen bouwen aan een nieuwe organisatie
Drenthe, half januari 1997
|
|
(naar boven) |
Over de regio
de Redactie wil uw aandacht vragen voor het volgende:
Scouting Nederland had altijd de volgende structuur: Groepen, districten, gewesten en een landelijke organisatie, maar dat is aan het veranderen.
Waarom? Wel, om twee redenen:
• Allereerst omdat veel groepen niet tevreden zijn over de ondersteuning die ze kunnen krijgen (trainingen geen maatwerk, overleggen vruchteloos, hak op tak beleid, etc.).
• De tweede reden om iets te veranderen was het afnemen van subsidies en een veranderende houding van vrijwilligers (vroeger was je scout voor ’t leven).
In 1994 is toen een onderzoek begonnen naar de haalbaarheid en mogelijkheden van regiovorming (zgn. Sprinterproject). Een aantal districten in NL heeft daaraan meegedaan, waaronder de drie van Drenthe.
De nieuwe organisatie kreeg drie doelen, ze moest:
• klantvriendelijker
• effectiever en efficiënter
• aantrekkelijker voor vrijwilligers
In Drenthe heeft deze regiovorming (onder leiding van een projectgroep van een man of 5) in september 1996 geleid tot de goedkeuring van een regioplan.
Het regioplan van Drenthe heeft 3 pijlers:
• ondersteundende taken van regio valt op gelijke hoogte met de groep
• van 4 niveaus (land, gewest, district, groep
naar 3 niveaus (groep, regio, land [bottum-up])
• samenhang tussen niveaus beter (regio meer invloed op land).
De regiovorming heeft ertoe geleid dat de drie districten in de provincie Drenthe zijn teruggebracht tot een regio. Informeel was dat eigenlijk al zo, nu dus formeel ook. In december 1996 was er een landelijke raad en toen is het de regiovorming van Drenthe goedgekeurd.
In Nederland zijn er meer van deze regiovormingen bezig, met name in de noordelijke drie provincies wordt grote vooruitgang geboekt, voor zover wij het begrepen hebben is men alleen in Zeeland al verder dan in Drenthe.
Naast het regioplan is er een medewerkersbeleid geformuleerd, alle taken en functies zijn daarin duidelijk omschreven. Een speciaal in het leven geroepen selectie- en benoemingscommissie in nu bezig met het zoeken en selecteren van geschikte kandidaten.
Wat nu?
Wel, op 19 April wordt er een regioraad gehouden, alwaar het bestuur van de regio gekozen en benoemd zal worden. Ten tweede de onthulling van de nieuwe regio-insigne van Drenthe, voor het ontwerp wordt nog een wedstrijd uitgeschreven. Tot slot nog de nodige toespraakjes van de nodige hoge-omes
Aansluitend wordt er een feestavond gehouden. Genodigden zijn behalve de hiervoor genoemden ook alle Groepsleiding, Besturen en Stammen van Drenthe.
De regio vraagt de hulp van Triantha, Orewoet en A.V.D. voor de organisatie van de feestelijkheden.
dank voor uw aandacht
de Redactie
|
|
(naar boven) |
Na een kort telefonisch onderhoud met één van de redaktie leden blijkt dat ik nog precies drie kwartier heb om een stuk te schrijven voor de nieuwsbrief.
Snel werken mijn gedachten de laatste paar weken door om na te gaan wat er de afgelopen weken bij de verkenners heeft plaats gevonden.
Een belangrijk evenement was natuurlijk de Boerenkoolmaaltijd. De Patrouilleleiders en hun Assistenten hadden dit tot in de puntjes voorbereid. Voor de gasten was ontsnappen dan ook niet mogelijk want ze hadden het troephuis omgedoopt tot de bekende gevangenis Alcatraz. Voordat de maaltijd begon legde de directeur even fijn uit aan welke 10 regels de gedetineerden zich moesten houden. De belangrijkste was eigenlijk niet zeuren over de kwalliteit van het eten. De straf die hierop stond was de gehele afwas allen doen. En die is niet klein van zo’n 90 personen. De kwaliteit van het eten was blijkbaar goed want niemand heeft geklaagd.
De tijd verstrijkt op dit moment. Ik heb nog tien minuten kijken op ik mijn typ snelheid nog kan opvoeren. En hierbij maak ik alvast een excuus voor eventuele typ vouten. In december van 1996 hebben we natuurlijk tijd besteed aan de goedheilig man. Helaas vond hij geen tijd om langs te komen maar heeft ons wel ingredienten gegeven die we konden gebruiken op perpernoten te bakken. Dit hebben we dan ook op een echte primitieve wijze gedaan. Het bouwen van ovens in het bos met daar onder een hout vuurtje. Dit geeft een verrassennde extra smaak aan de pepernoten.
Naast deze bijzondere bijeenkomsten was er ook nog tijd voor het werken aan de diverse scoutingtechnieken. Die van pas komen tijdens de zaterdagmidagen maar vooral tijdens kampen. Het werken met kaart en kompas loopt nog niet altijd even soepel als er een simpele hike uitgezet wordt in het Asserbos.
Voor de komende weken heeft wij als leiding hopelijk weer een gevarieerd programma bedacht we vertellen nog niet wat maar de verkenners moet niet verbaasd staan van verrassende activiteiten. Zeker niet als de lente aan gaat breken.
Kortom we hopen met alle scouts en leiding op vele mooie dagen dit jaar voornamelijk op zaterdag we zijn volop in beweging.
Ik spring nu snel op de fiets, ga naar de geheime vergaderplaats van de redactie en hoop dat ik de deadline haal.
Namens de Verkennersleiding,
Frank Huising
|
|
(naar boven) |
Wij steken elkaar aan niet meer te roken.
Leg je portomonee niet naast een steelpan.
Het was een incidentrijke dag, de voorzitter verslikte zich en de secretaresse struikelde en de avond viel.
De oude brandweerman maakte een uitgebluste indruk.
De treinconducteur verdween zonder een spoor na te laten.
Amerikaanse buffels hebben iets bisonders.
Je zit tegenwoordig vaster in het verkeer dan in de gevangenis.
Toen de vrouw de pennen liet zakken zag ik hoe uitgebreid zij was.
Schrijvers willen graag succes boeken.
Een sluwe kip legt uitgekookte eieren.
Een uitgekookte kip legt harde eieren.
Het simpele leven. Van Gogh had er een oor naar.
Toppunt van eenzaamheid, alleen met je bloedgroep.
Wegwezen! De muziek valt in!
Sommigen zijn linkshandig, anderen zijn rechtshandig, ik onhandig.
Een bibliothecaris is een boekhouder.
Schoolplichtige ieren zijn schoolieren.
Levensgevaarlijk, schaatsers die doorzakken.
Mag je zondag weekdieren eten?
Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol.
Hoe lang duurt de helft van de eeuwigheid?
De telegrafist viel morse-dood.
Heeft u iets voor ’t prikbord?
Laat ’t ons weten…
|
|
(naar boven) |
Poolkamp ’96
Behalve het vieren van Kerst en oud en nieuw zijn de rowans ook nog actief geweest vorig jaar. Namelijk op 20, 21 en 22 december hebben de rowans kou en wind getroseerd door het poolkamp te lopen. Het begon allemaal op 20 december bij de kampeerboederij ‘De kwartjesberg’ te Drouwen. Na we enkele malen zonder dat we het door hadden Drouwen waren gepasseerd reden we nu langzaam door Drouwen op zoek naar de Kwartjesberg. Nadat we meer dan 6 auto’s bijelkaar zagen staan kwamen we tot de conclusie dat dit het moest zijn. Het 20e Poolkamp werd geopend op 20 december (is dit toeval?) om kwart over zeven, want als deelnemer verwacht je natuurlijk niet dat ze opeens na twintig jaar op tijd zouden beginnen. Maar in dit kwartiertje is er alleen wel iets vreselijks gebeurd. Schanulleke (Suske & Wiske) was namelijk vermoord. Een nieuwe opdracht voor de doorgewinterde A-hikers. Na enig speuren tijdens poolkamp hoorden we tijdens de sluiting dat de vulling voor Schanulleke weer was gevonden en Schanulleke weer leefde. Bij de B-hike gingen ze op safari om het weer warm te krijgen in de kou en sneeuw. Positief denken! Dit hadden de C-hikers dit jaar in gedachten. Zij speurden tijdens het pool-weekend naar de moeilijkste dingen. Ze waren dan ook de best detectives van het hele poolkamp. Het was net als andere jaren ook weer feest bij de D-hike. Want ze gingen naar Glamourland toe. De E-hikers liepen dit afgelopen poolkamp de meest aantal kilometers en was dus Now or Never. Nadat we onze rugzakken hadden opgehezen gingen we met frisse moed op pad. Nadat enkele koppels hadden ingehaald liepen we fout, uiteraard lag de fout bij de organisatie, waardoor we enkele kilometers waren verkeerd gelopen. Nadat we posthouders waren tegengekomen die zelf de post ook op een verkeerde plaats hadden staan werden we opnieuw de verkeerde kant opgestuurd. Met als gevolg dat we dubbel zo fout liepen. Na enige kilometers lopen kwamen we een paddestoel tegen waarop op de plaats stond waarin onze slaapplaats lag. Nog maar 9.1 kilometer zei de paddestoel. Na zo’n twee uur lopen kwamen we dan toch bij onze slaapplaats. Gelukkig stond er recht tegenover onze slaapplaats een cafe. Hier konden we nog net een kwartiertje een chocomelk en een Jâgameister naar binnenslaan voor het sluitingstijd was en ons niets anders restte dan ons warme slaapzak op te zoeken. De volgende ochtend kwamen we tot de conclusie dat het aardig hard had gevroren, want onze veldfles met water gevuld was bevroren. En dit terwijl we hem express tussen tussen beide slaapzakken hadden ingelegd. Na het nuttigen van ons ontbijt wat bestond uit een luxe kerststol kwamen we onze tent uit om onze rugzakken te pakken, de schoenen te ontdooien en op pad te gaan. We kwamen als eerste bij post 1 hoewel er velen voor ons waren gegaan. Wa bleek? Post 1 was te laat gearriveerd, Post 2 ook waar we ook als eerst aan kwamen. De opdracht bij de eerst post was een zo snel mogelijk een parcour te rennen wat werd aangegeven door puniases. Net wakker renden we het parcours tot we niets meer vonden en dus maar weer terug en we hadden meteen de snelste tijd. Bij post 2 kregen we de opdracht een liedje te bedenken waarin onze hike-leiding in voor kwamen. Post 3 misten we hoewel we toch echt goed zijn gelopen. Bij post vier kregen we de opdracht om in een zo kort mogelijke tijd een auto (die gelukkig niet op de handrem stond) over een lijn te trekken. Dit ging ons goed af.
Bij post 5 werden we pas echt goed wakker. De opdracht was om met alle kleren die je aan had een zo hoog mogelijke stapel te maken. Op naar post 6. Maar omdat we onderweg de pannekoekboederij belangerijker vonden hebben we hier ons heerlijk vol gegeten en opgewarmd. Nadat we genoeg hadden gehad gingen we verder naar onze laatste post. Post 6, de opdracht hierbij was om al schommelend met rugzak en al te gaan koekhappen. Hoewel we net honderd meter terug heerlijk hadden gegeten ging een stukje koek er ook nog wel als koek in. Na ongeveer een drie kwartier lopen kwamen we bij onze slaapplaats. Nadat we onze tent hadden opgezet konden we onze viergangen maaltijd gaan bereiden. Vooraf aten we een overheerlijke tomatensoep. Vervolgens aten we een, lees! zelfgemaakte!, pizza. Nadat we dit hadden opgegeten aten we tortilinnie met een lekkere saus. Ter afsluiting aten we een luchtig toetje van coberco. Daarna konden we rustig ons logboek schrijven met een volle buik en genieten van alle koppels die nu pas koud en hongerig binnenkwamen. Na enige uren heerlijk slapen konden we onze tent afbreken, ontbijten en vertrekken. De route was op deze laatste dag erg makkelijk uit. Via coördinaten liepen we uiteindelijk naar de kampeerboederij. Maar eerst liepen we naar het coördinaat 1. Hier moesten we een ei zo ver mogelijk weg gooien om hem vervolgens op te vangen. Aangekomen bij post twee moesten we hier een super trappersbaan doen. De trappersbaan bestond uit een buikschuif van drie meter en een apenbrug van drie meter. Post drie was de drop-post. We moesten het spuug van ons dropje zo ver mogelijk weg spugen. Post vier weer een trappersbaan maar geen normale want, erg zat een net. Nadat iedereen de trappersbaan had voltooid restte ons niets anders dan te wachtten op Marten. Marten kon duidelijk niet erg goed overweg met het en liet ons enkele lugubere houding zien in het net. De volgende ook een spectaculaire post, want hier moesten we abseilen van ongeveer zes meter hoogte. Na enige uitleg gleden we soepel naar beneden alsof we het de normaalste zaak van de wereld was. Na een kleine wandeling door het besneeuwde bos kwamen we als eerste aan bij de ‘Kwartjesberg’. Nadat we ons gemeld bij de hike-leiding die er nog niet was konden we ons logboek voor zondag afschrijven en natuurlijk tafelvoetballen. Anderhalf uur later kwam de hike-leiding er nog eens aan. Ondertussen hadden wij de video en de tv aan de praat gekregen en konden we tv gaan kijken. Na enige video’s was om zes uur de sluiting. Na de uitslag van de ABCD-hikes was er dag de E-hike. Uiteraard stonden wij gretig te wachtten op de uitslag. Vanwege het feit dat er twee troppels een koppel meededen aan de E-hike was het niet de vraag of we op nummer een stonden, maar wie er op nummer een stond. Uiteindelijk waren wij de geluksvogels en wonnen wij. Op twee stond een koppel van de Mensighe groep en op drie de Johannes Post Groep en op vier ook de Johannes Post Groep. De vrieskou en de sneeuw maakten het dan ook tot een echt poolkamp. Al met al was het een erg geslaagt kamp.
De Rowans.
|
|
(naar boven) |
Beste Mensen,
Hoe zal ik beginnen, ach ik begin maar ik zie wel wat eruit voort komt.
Toen ik de laatste Nieuwsbrief ontving werd er tegen mij gezegd dat ik ook een stukje moest schrijven voor geef die pen eens door, nou dan komt hier mijn verslag :
Naam : Marcel Helder, Leeftijd : 25
Verkennersleiding maar hoe kwam dat:
Ik woon al zes jaar samen met Ilse Rook (Beverleiding), tentijde van Ilse d’r opleiding ben ik in contact gekomen met Hester en ach zo als men wel weet, deze woont weer samen met Hans de Visser.
Nadat ik een keer met Hans heb zitten praten kwam ik op het idee om mij te melden bij de A.V.D., en van het een komt het ander. Ik ben op een mooie dag, ik meende dat het koninginnedag is geweest gevraagd door Charlotte (de toenmalige hopman c.q. -vrouw, red.) of ik misschien belangstelling had om leiding te worden bij de Verkenners en zo ben ik dan bij de Verkenners terecht gekomen, waar ik nu bijna twee seizoen alweer meedraai.
Wat doe ik verder?:
Ik ben van beroep Militair en mijn is functie Technisch Systeembeheerder, wat inhoud dat ik er voor moet zorgen dat de computernetwerken bij ons blijven draaien, zonder storingen enz.
Ik werk nu in Utrecht, wat ook verklaart dat ik soms niet aanwezig ben bij de Stam ( Sorry jongens maar ik heb ook nog een sociaal leven.)
Mijn Hobby’s: Computers, Films bekijken (Aktie), Ilse plagen (sorry), m’n 27 mc, lezen, Internet, Scouting.
Bij deze wil ik de pen neerleggen en hem doorgeven aan…
Atze Waalsweer
groetjes, Marcel
|
|
(naar boven) |
Zoals iedere organisatie hanteert ook de Anthonie van Diemenstam een machtig instrument van macht en onderdrukking, daarom in deze Nieuwsbrief wederom een stukje propaganda van de stam.
Ieder begin van een jaar is een mooi moment voor een stukje pracht en een stukje praal, tenminste zo denk uw stam erover. Geheel in de lijn der traditie (je weet wel, als je iets -al dan niet bewust- vaker doet) begon het jaar van de stam met een nieuwjaarsdiner. Schransen en schrokken op eigen kosten onder het genot van een drankje, een praatje, een glimlach en een traan (wanneer u, terugdenkend aan de Tocht der Tochten, die ’s ochtends niet ver van de Houtlaan, onder grote belangstelling van wakker Nederland, van start ging en een krappe zeven uur later voor de eerste wedstrijd-schaatsers eindigde, maar voor vele toerrijders nog de hele avond zou duren, even de emoties niet de baas kunt).
Terwijl een record aantal Nederlanders op z’n vrije dag voor de buis lag, stonden de goede (het zijn altijd weer dezelfden) A.V.D.-ers zich uit te sloven om het verorberen van diverse huts- en stamppotten later die dag zo aangenaam mogelijk te maken.
Ondanks de (althans als zodanig door ons ingeschatte) geringe kans dat enige vorm van ongewenste levende materie tijdens de toenmalige temperaturen zou kunnen overleven kregen de te gebruiken ruimtes allereerst een schoonmaakbeurt. Verkennersruimte werd zoals voorgaande jaren omgetoverd tot een high-tech fast-service genots-kok keuken. Welpenruimte veranderde in een gezellige mix tussen Jozef-en-Maria-kom-er-gezellig-bij-stal en wegens-brandgevaar-verboden-te-roken-restaurant, compleet met stro op de vloer en onafgewerkt hout langs muur en plafond. De stam is blij dat ondanks de afleidende werking van de uitzendingen over de volksoproer in onze buurprovincie velen de gezelligheid van deze avond konden waarderen.
Speciale aandacht ging tijdens deze avond nog even uit naar Rob de Visser, na jarenlang te hebben gefunctioneerd als Oubaas (= speciaal adviseur, zeg maar opa-van-de-stam, [geintje Rob]) van de A.V.D. nam hij deze avond als zodanig afscheid van de stam. Met het uitreiken van het Gouden Onder-scheidingsteken van Scouting Nederland hebben wij (lees: de A.V.D. èn Scouting Nederland) geprobeerd onze waardering voor het vele werk van Rob te laten spreken. Maar om dat te vereeuwigen zeg ik nogmaals: Rob… bedankt!
Als u de Nieuwsbrief vaker leest, weet u dat de stam overloopt van tradities en dat de volgende al weer op stapel staat. Reeds weken zijn we bezig geweest met de voorbereidingen van het volgende spektakel.
Diverse plannetjes zijn alweer uitgedacht en de opkomst na het diner hebben we zelfs de controle weer uitgevoerd. Ik heb het natuurlijk over de Nachthike ’97, de eigenwijze variant op de Friesche Tocht, maar dan door het mooie Drenthe. Wederom zullen de deelnemers, mits voorbereid op een wandelingetje, achteraf terug kunnen kijken op een leuke ervaring. Vorig jaar was ie wat zwaar, maar geen nood daar hebben we dit jaar aan gedacht…toch?! Zaterdag 15 februari is ’t zo ver…
Een terugblik op dit evenement kunt u verwachten in de volgende uitgave van de Nieuwsbrief.
Tot slot nog even vooruit kijkend kunnen we constateren dat het aller-aller- allerlaatste NPK in Anloo alweer gevaarlijk snel dichterbij komt. Maar voordat er traantjes gaan vloeien op de zandverstuiving is er eerst nog tijd voor een prachtig -want meestal nat, ijzig koud en beregezellig- gebeuren op en rond een andere zandhoop. De inwoners van Dwingeloo en omstreken weten dat Pasen weer een tijd van waarom-lopen-al-die-scouts-hier-met-dit-weer betekent. Genieten wordt het gegarandeerd, ik kan u melden dat ik daar m’n hart weer eens lekker ga ophalen. Regen, koude, we zien ’t wel!
Ik schrijf, u leest… tot de volgende keer.
Uw Stamtammer
|
|
(naar boven) |