nr. 5 – juni 1996

Nieuwsbrief, jaargang 17, nr. 5

Inhoud:
Redactie, Voorzitter, Bevers, Hordenieuws, Ouderdag 1996, Ouderavond, Rowannieuws, Geef de pen eens door…, Prikbord, Stamgezwam

De tijd van het buitenleven, zon, zee en strand is eindelijk weer aangebroken en iedereen wil graag op reis. Andere culturen proeven of je grenzen binnen Nederland verleggen. En natuurlijk niet te vergeten de zomerkampen van de speltakken komen eraan. Mocht u zich toch nog vervelen kunt u verderop in deze Nieuwsbrief nog wat leuke tips vinden.

Er is sinds de vorige Nieuwsbrief weer veel gebeurd, uiteraard de vele zaterdagen die weer boordevol leuke en spannende activiteiten zaten en ook Koninginnedag was weer een groot succes op het Koopmansplein door de inzet van de vele JPG-ers die aanwezig waren, met de zon erbij was het feest echt compleet. Het weekend daarna gingen de bevers op kamp, wat was dat spannend! Dat was begin mei, eind mei werd het voor de rest van de JPG & AVD nog veel spannender, het NPK kwam eraan. Ondanks de buitjes die er waren kan de groep weer terug zien op een geslaagd kamp, U zult hierover verderop mee over lezen.

Met het NPK net achter ons is de redactie van de Nieuwsbrief weer bij elkaar gekomen om alweer de laatste Nieuwsbrief van dit jaar in elkaar te draaien. De Nieuwsbrief zit weer vol interessante verhalen en gebeurtenissen van de afgelopen weken. Nu we het hier toch over hebben wil ik jullie allemaal hartelijk voor alle kopij die jullie de afgelopen tijd ingeleverd hebben (jammer dat de Rowans geen copy hadden…) en uiteraard bedankt voor alle voorkanten gemaakt door de speltakken zelf (jammer dat we nu geen van de rowans gekregen hebben). We hopen dat iedereen de nieuwe opzet van de Nieuwsbrief bevalt en dat we hier het volgende seizoen mee door kunnen gaan. Wij zijn pas in oktober weer terug met de Nieuwsbrief dus jullie hebben maanden de tijd om spannende en leuke verhalen te schrijven over de gebeurtenissen die nog komen gaan.

Wij wensen iedereen een heerlijke zomer toe, dat heel Europa oranje mag zijn deze zomer en dat Atlanta ons ook wat vruchten afwerpt. Verder wensen wij Gerjan en Ingrid een fantastische bruiloft en een heerlijke reis toe!

Tot oktober,
de Redactie

van de Voorzitter

De vorige Nieuwsbrief moest ik helaas verstek laten gaan. Tijdens de verbouwing van mijn garage kwam het tot een handgemeen tussen mijn rechterhand en de zaagtafel waarbij het gevolg was dat de rechterhand gemeen zeer deed. En omdat dit handgemeen zich voordeed, juist voor de inleverdatum van de Nieuwsbriefkopij, kon u in de vorige Nieuwsbrief geen gekrabbel van mijn hand ontwaren. Nu zal ik echter weer een duit in het zo welbekende zakje doen.
Het seizoen loopt alweer op een eind, nog een paar opkomsten en uiteraard nog even een zomerkamp maar dan is het ook tijd voor de zoals altijd wel verdiende vakantie.
Hoewel nog even een zomerkamp, als ik even terugkijk naar het Pinksterkamp en ik bedenk hoeveel plezier we daar hebben gehad, dan kan het zomerkamp niet snel genoeg komen.
Want plezier hebben we gehad in Duckstad en in Anloo aan Zee.
En wat te denken van de ontdekkingsreizen die de verkenners in opdracht van de V.A.C., de Verenigde Anloose Compagnie, hebben gemaakt. Nee het was een fantastich kamp en dan is het leuk als je weet dat je ook nog op zomerkamp kunt en daarna ook nog vakantie hebt. Verbazingwekend is het hoe snel een jaar weer voorbij is vind u ook niet. Ik heb zelf het idee dat ik de sneeuwschuiver nog maar juist heb opgeborgen. Laten wij daarom nog meer even namijmeren over het afgelopen jaar en de leuke dingen voor onszelf de revue laten passeren, voordat wij het laatste kamp opbouwen. Want als dat kamp wordt afgebroken, dan is seizoen echt voorbij. Ik heb zelf besloten om voor de vakantie niets meer te bouwen, mijn vingers zitten nu weer op de plek en dat wil ik voorlopig even zo houden. Wel wil ik nog even van de gelegenheid gebruik maken om iedereen te bedanken voor de getoonde belangstelling na mijn ongeval en iedereen alvast een goede vakantie toe te wensen.
Tot volgend seizoen
en Veel plezier.
Dick van Schaik.

Bevers
Beste lezers,

Hier weer een stukje van de Bevers. Eerst wil ik alle nieuwe Bevers welkom heten die bij ons zijn gekomen. Leuk dat jullie er zijn. Wij zijn nu met totaal 13 Bevers.
Maar nu ter zake, wat hebben we nu de afgelopen weken gedaan.
Het hoogtepunt was wel het meivakantiekamp natuurlijk. Overal waren stoere Indianen en cowboys te vinden. Er was zelfs een heuse wigwam te vinden. Hier kwamen ’s avonds bij het houtvuur moppen en sterke verhalen vertelden er werd nog gezongen ook. En hierna nog een Spannend spel in het donker voor wie die durfde en toen naar bed. De volgende dag hebben we ook nog hele leuke dingen gedaan zoals gezichten schminken als echte Indianen en pannekoeken eten. Het was een geslaagd kamp.
Ook hebben we nog een knutselmiddag gehad. Hier hebben we o.a. een bevertrekpop gekleurd en alle Beverhanden gestempeld en gebundeld als boek. Dit als afscheidscadeau voor Mario die een paar weken later met sinas en cola met koeken ‘officieel’ afscheid nam als leiding. Ook hebben we nog een natuurspeurtocht gehad in het bos met bijvoorbeeld opdrachten als: Zoek 6 verschillende insekten en benoem ze of noem zoveel mogelijk dieren die in het bos leven etc. Dit was ook een geslaagde middag.
Nog even een mededeling tot slot. Als uw zoon een keer op zaterdagmiddag niet kan komen wilt u dan zo vriendelijk zijn om dit aan ons door te geven? Bij voorbaat dank.

De beverleiding.

Welpen
Hoi allemaal,

Zo, het einde van het seizoen komt er nu snel aan en als laatste afsluiting is er nog het Zomerkamp. De leiding is al druk bezig om weer van alles te bedenken om er een leuk kamp van te maken.
Wat hebben we de afgelopen tijd gedaan, natuurlijk de o zo bekende spelletjes en als hoogtepunt was er natuurlijk de PLAYBACKSHOW.
Van de 32 jongens die een brief hadden gehad waren er maar liefst z’on 10 jongens die echt wat geleerd hadden en leuke kleding aangedaan hadden.
De enige echte Hennie Kom-naar Huis-Man was er als presentator en in de jury zaten Bulletje en Jacqueline d’Ancona.
Het was geen makkelijke beslissing voor de Jury maar er waren voor drie kandidaten een beker. De playbackshow werd gewonnen door Martijn en Harold, deze heren hadden zelf een bandje gemixed,met de ya-ba-da-ba-Smurfen house erop. Als tweede eindigde Dennis met een geweldige Michael Jackson act en als derde eindigde Niels met een zeer melig lied van Urbanus.
We aten chips en dronken cola, al met al een leuke middag.
Zeker iets om elk jaar te doen, maar dan met meer deelnemende welpen?
Na deze dag liepen we s’Avonds mee in de Stille Tocht, met de dodenherdenking.Dit is een zeer goede traditie binnen de JPG, maar helaas met minder kinderen als andere jaren.

En op 11 Mei was er de ouderdag, een zeer leuke dag met allerlei leuke spelen en een stelletje gezellige ouders. Op 18 Mei hebben we twee jongens geïnstalleerd, die nu ook echte welpen zijn. Jacob en Eric, veel plezier bij de Horde! En toen was het 25 Mei en tijd om naar het Noordelijk Pinksterkamp te Anloo te gaan. 23 Mei s’avonds al het materiaal ingeladen en naar Anloo om
het kamp op te bouwen. Zaterdag 25 Mei de welpen opgehaald, en in Anloo de tenten ingedeeld en de kampregels verteld.
Na de opening met zo’n 3500 Scouts van alle leeftijden gingen we met de Welpen, zo’n 800 stuks naar de Raadsrots om van Donald Duck te horen dat Oma Duck het bos moest verkopen en dat Donald dat wou kopen maar dan had hij onze hulp nodig. De zaterdag middag bij het uitzendbureau geld verdient in onze muziekwijk, waarna we dit naar Donald en Oma Duck brachten.

Zondagmorgen tijd voor een serieus gesprek, de Sta-es-even-stil. Dit ging dit jaar over HEBZUCHT. Zondag aan het eind van de morgen kwam de politie ons vertellen dat het geld van Oma Duck was gestolen en dat we s’middags moesten zoeken wie dat gedaan had. Dus het bos in en langs Guus Geluk,de Zware Jongens,het Geldpakhuis van Dagobert Duck, en langs het Kasteel van Zwarte Magica en als laatste bij Buurman Bolderbast.
Aan het eind van de middag vonden ze het geld, Zwarte Magica had het geld gestolen. De buit was weer terecht en het bos kon gekocht worden door Donald Duck. Nu we het bos hebben kunnen we opzoek naar de “schat van Bobby Mc.Duck”.

Zondagavond was er het subkampkampvuur, deze werd geleid door Kwik, Kwek en Kwak. Het was een leuk kampvuur, al was het even wennen zo zonder echt vuur. Maar de olielampen deden het goed.
Maandagmorgen nog de laatste keer Kampinsignes, om een mooi kampleertje te halen, en s’middags was het dan zover het was Ouderdag. Het hele kampterrein vol met mensen die erg nieuwsgierig waren wat wij Scouts nu toch doen in zo’n bos. Voor de welpen was er een opdracht in de middag verstopt, ze moesten windrichtingen verzamelen bij de vele spelen om de schat te kunnen vinden s’avonds. Willie Wortel gaf de kinderen de brief waar alle gevonden oplossingen op stonden. s’Avonds op zoek naar de schat, en uit het niets komt Bobby McDuck te voorschijn met de sleutel van de schat.
De dinsdag begon vroeg met afbreken en opruimen,om 10.00 gingen we naar de Raadsrots om een gedeelte van de schat te krijgen maar helaas moesten we de deurwaarder de hele schat geven in verband met successierechten.
Er bleef niets meer over en wij moesten genoegen nemen met een zakje grond, maar we troosten ons met de gedachte dat we het bos van Oma Duck gered hebben. Een lang verhaal,maar een mooi kamp ondanks de regenbuien, hoewel de kinderen de regen soms niet eens merkten.

Rest ons nog te melden dat nu ik dit schrijf er nog drie opkomsten te gaan zijn.AANstaande zaterdag gaan we iets met water doen het is namelijk 30 graden buiten,voor de laatste twee opkomsten wordt er nog iets origineels bedacht. 22 juni hebben we opkomst van 11.00 tot 15.00, daarna gaat de leiding en bestuur schoonmaken en als afsluiting barbequeen.

Voor de kinderen die op zomerkamp meegaan, de informatie hier over komt nog, en tot dan. Voor de jongens die niet op zomerkamp gaan, helaas,je gaat wat missen. Zeg tegen je ouders dat we elk jaar de eerste week van de zomervakantie gaan, dus laat ze die week vrij houden voor jullie. Want het kamp is het mooiste van Scouting.

De eerste opkomst in het nieuwe seizoen is 24 AUGUSTUS !!

En voor de volgende jongens : Klaas-Jan, Martijn, Erik, Joost en Fulco, dat ze 7 September naar de Verkenners overvliegen, dus hou die dag vrij want dat is een leuke traditie.

Tot slot voor iedereen, een hele prettige zomervakantie toegewenst door de welpenleiding,

Akela, Hathi, Bagheera, Baloe, Sahi, Chil en Tabaqui.

Ouderdag 1996

De voorzitter heet ons allen van harte welkom, daarna verteld Ingrid ons allen wat de bedoeling van deze oudermiddag is.
Voor deze middag heeft de organisatie een “achtkamp” in elkaar gezet. Het spelformulier werd uitgedeeld en daarna werden er groepjes gevormd. Na de verdeling bleven er vijf volwassenen over die tesamen ook een groepje vormden, wij dus. Wij kregen gelijk een extra opdracht n.l. een verslag maken van deze oudermiddag.
Onze eerste opdracht was “koffie drinken” dit ging ons bijzonder goed af en scoorden ook maximaal. Daarna mochten wij zakjes voelen bij Ilse. Wat wij daar nu wel in aantroffen…, “WC-papier!!, “ZAKLANTAARN!! een SPONS!! en nog veel meer. Op naar post 5. Alwaar wij Reinhilde aantroffen met een onbekende aanbidder die zij naam niet aan ons wilde doorgeven, maar wel een “ZWARTE PISTE” voor ons uitzette. Maar wij als “ervaren skilopers” hadden hier geen enkele moeite mee. We gleden dan ook zo door naar post 6. De opdracht daar was een bord met zand overlepelen naar een ander bord, dit moest gebeuren met een boomstam met daaraan een lepel gebonden. Hier kregen wij te maken met ervaren “lepelaars” onder leiding van super lepelaar Popko IJtsma. De gemiddelde leeftijd van deze “lepelaars” was 5 tot 6 jaar. De posthouders Tim en Arjen, de AC/DC fan, waren duidelijk voor de tegenpartij. Wij moesten dus het onderspit delven tegen deze BEVERS. Totaal verslagen melden wij ons bij Bas post 7. De trappersbaan, waar wij met kunst en vliegwerk ons tussen hemel en aarde bewogen om zo van boom tot boom te klauteren. Dit bleek later ons favoriete onderdeel te zijn. Daarna was er alweer tijd voor koffie en een roddel, er bleek n.l. een koekepan zonder een steel te zijn. Wel een beetje moeilijk pannekoeken bakken of niet soms. Dus ouder heeft u thuis nog een goede koekepan of steel over dan graag inleveren bij het clubgebouw b.v.d..

Ouderavond

Na de koffie was er nog even tijd voor een plas pause. Nu op naar “groenkapje Gerben”. Achteraf was een sanitaire stop helemaal niet nodig want we gingen “spijkerspoepen”. Dit onderdeel was een aanslag op de bovenbeen spieren van menig deelnemer. Na het “poepen” moesten we nodig “slijm overgeven”. Wij moesten het doen met ingekorte elastieken en gescheurde zakjes. Ook dit lukte ons zonder al teveel problemen. Marco vond dit de leukste post “de slijmert”. Op naar ons laatste onderdeel pannekoeken bakken. Droef een hond stond ons daar al op te wachten. Eerst nog een voorafje (snoephappen) en daarna op zoek naar een koekepan met steel! We kregen het meel in afgemeten porties toebedeeld en daarna kon het bakken beginnen. Na alle gedane arbeid smaakten de pannekoeken prima.
En zo zijn wij aan het einde gekomen van een zeer geslaagde oudermiddag. Namens alle aanwezige ouders willen wij de organisatie hartelijk danken.

P.S. Denkt u nog even aan de koekepan???

Hartelijke groeten van enkele deelnemende ouders.

Prikbord

Ter herinnering:

Op dit prikbord kan iedereen alles kwijt. Dus heeft u een leuke mop, opmerking, vraag, klacht of ben je bijvoorbeeld uit je welpenbloes gegroeid en je wilt deze verkopen, geef het door aan de Redactie en wij prikken het op dit prikbord.

Te koop aangeboden:

1 welpenblouse(je) fl 5,=
1 verkennersblouse fl 12,50
1 parka jas (groen) fl 20,=

Doornbos (0592)******

Aangeboden:

1 welpenblouse maat 158
1 welpenpet (voor de verzamelaar)
1 JPG-das

info: L. Aling (0592)******

Rowans

Hier had de kopij van de rowans kunnen staan,
maar ze hebben niets ingeleverd.
Flauw hè? Vinden wij ook, maarja… pubers.

Geef de pen eens door…
Rara wie ben ik?

Ik ben 20 jaar oud en ben geboren in Assen. Toen ik een jaar of zes was, was ik op een mooie zaterdag ochtend aan het spelen in de zandbak op het speelpleintje voor mijn ouders huis. Tegen een uur of 1 kwam er in één keer een mannetje in een groen pakje met een oranje-groene das (Peter Miedema) ook op het pleintje spelen en vroeg of ik een keer mee wou naar padvinderij. Dat leek mij heel erg stoer toe in zo’n mooi pakje. Nadat ik een paar keer ben wezen kijken was ik totaal verslaafd aan scouting en ja hoor na de welpen kwamen de verkenners en na de verkenners de rowans. Na de rowans bleek dat de verslaving nog steeds heel heftig was en gaf me op voor de Europese en de Wereld Jamboree met de Stam. Dit was echt een toffe tijd en ben gelijk bij de welpen leiding gekomen. Op dit moment ben ik nog steeds stamlid en welpenleiding.
Nou weten jullie het al? Mijn naam is Sahi, het stekelvarken. Door de week noemen ze me ‘Vlees’, maar mijn echte naam is Christian Vleesman.
Nou iets over mijn carrière naast scouting. Ik ben op het moment bezig met een opleiding sportief, recreatief toeristisch werk, dit houdt in dat ik als het goed is aktieve vakanties ga organiseren. Voor de rest ben ik zeilinstructeur bij een zeilschool + vormingscentrum te water in Kerkdriel bij Den Bosch.
Nu heb ik weinig meer te vertellen.

Groetjes Chris

PS. Ik geef de pen door aan Hilde.

(Redactie: Hilde mag een stukje schrijven voor de eerste Nieuwsbrief van het nieuwe seizoen)

Stamgezwam

De zomer is dan toch eindelijk en definitief doorgebroken. Een gekke tijd waarin we leven, vorst tot in mei en tropische temperaturen vanaf begin juni. Er zijn natuurlijk mensen die altijd wel iets te klagen hebben, ’s winters te koud… zomers te warm… Persoonlijk denk ik dat de extremen het leven juist interessant maken. Zonder de winter zou je de zomer niet kunnen waarderen en andersom geldt hetzelfde.

Grijze mussen zijn we bij scouting gelukkig geen van allen. Sommigen zou je kunnen bestempelen als een zonnetje, anderen als een fris buitje of zelfs als noodweer. Afzonderlijk zijn ze weinig interessant, maar wanneer ze samen zijn maken ze het leven onvoorspelbaar en boeiend.
Samenvattend zou je kunnen zeggen: altijd regen is niet leuk, maar nooit regen doet ons vergeten hoe mooi de zon is. Bepaalde plaatsen op deze aarde worden veel lastiggevallen met regen, maar wij vergeten nooit: Een padvinder lacht en fluit onder alle omstandigheden.

Zomer is een mooi seizoen, want er hangt dan van alles in de lucht. Naast de zon en af en toe een wolkje, ook pluisjes, vogels, vliegers luchtballonnen, spanning, passie, liefde enz…
Soms hangt er van een combinatie van dat laatste zoveel in de lucht dat mensen besluiten een datum te prikken waarop ze zich gaan optuigen met jurk of pak, met boeket en ring, met familie en vrienden. Ja, de zon maakt heel wat los in mensen, maar mijn zegen heeft ze.

Een seizoen om nooit vergeten? Altijd weer!
Roddels? Oké eentje dan… Wist u dat Bart een eigen Stam wil oprichten? Deze roddelpraat is eigenlijk geheim, maar de heren (of jullie dames) die interesse hebben vervoegen zich bij het leidend (of met ‘ij’ ?) onderwerp van deze roddel.

Ach, wat maakt het ook allemaal uit, de winter is voorbij, vanaf nu is het niets dan zomer. Dat doet me denken, zou een padvinder met zomer in ’t verschiet niet als volgt moeten denken?
O dwaas, die ’t zomerochtenduur,
het jubelend opstaan der natuur,
versluimert onder ’t klamme laken.
Wel, ik weet het zo net nog niet, en draai me nogmaals om.

Heel veel plezier en of tot ‘zaterdag’ of tot na de zomer.