Nieuwsbrief, jaargang 17, nr. 4
Inhoud:
Redactie, Voorzitter, Bevers, Hit Junior Zwerfhike, Scouting Leven, Elfstedentocht, Ingekomen stuk, Verkenners, Rowans 1, Rowans 2, Stam
van de Redactie
Met dit mooie lenteweer is de Nieuwsbriefredactie weer samengekomen om de op 1 na laatste Nieuwsbrief van dit seizoen in elkaar te zetten.
Hopelijk heeft u alle 1 aprilgrappen van dit jaar weer overleefd. Wij zijn er, op een of twee mensen na, toch weer zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Helaas geldt dat niet voor onze groepsvoorzitter. Dick had gedacht even zelf zijn huis te verbouwen, maar dit verliep niet geheel zonder ongelukken. Vandaar ook dat wij deze keer geen stukje “Van de voorzitter” hebben. Dick, namens de hele groep: Van harte beterschap!! Zoals u in dit nummer kunt lezen, hebben onze verkenners, rowans en stamleden, en een aantal mensen van de leiding zich tijdens de pasen beziggehouden met de HIT in Dwingeloo. Wat er daar gebeurde kunt u verderop in deze Nieuwsbrief lezen. En natuurlijk kunt u de gebeurtenissen en bezigheden van de speltakken van dit moment weer volgen.
Er staan dit seizoen nog een aantal dingen op stapel. Over een maand is er alweer het Noordelijk Pinksterkamp, waarvoor alle voorbereidingen in volle gang zijn. En veel recenter, nl 30 april, Koninginnedag. Namens de redactie wensen wij de Koningin en natuurlijk haar moeder een zeer feestelijke en oranje getinte dag toe. Hoera, Hoera, Hoera! Hoezée, Hoezée, Hoezée!!!
Wat ons betreft was dit onze bijdrage en gaan we genieten van alles wat groeit en bloeit, de bloemetjes en de bijtjes (?!), en de pasgeboren diertjes.
Wij wensen u een zonnig en bloeiend voorjaar toe!!
De Nieuwsbriefredactie.
|
(naar boven) |
Het is weer de tijd van de vele vakanties en korte onderbrekingen. Dit betekent niet dat er geen leuke dingen zijn gebeurd bij de Bevers. Al een poosje terug hebben we het brandweerspel gedaan. De Bevers zijn dan brandweermannen die het vuur moeten blussen met bekertjes water. Enkele Bevers dachten dat ze zelf in brand stonden, ze gooiden meer water over zichzelf dan over het vuur. Ondanks de natte kleren van enkelen en de koude handen van velen was dit een toch een leuke middag. Een aantal weken later hadden we een gezamenlijke activiteit met de hele J.P.G.. Dit was de alternatieve elfstedentocht. Iedereen werd in groepen verdeeld en moest langs alle friese steden lopen. Deze steden lagen toevallig allemaal in de buurt van de Houtlaan. Iedere groep moest langs elke stad en elke stad had een eigen post zoals: warme chocolademelk, blindspoor, skiloop etc..
Verder hebben we ook nog een keer broodjes gebakken boven vuur. Eerst moest er natuurlijk wel een hele lange stok worden gevonden alvorens het brood te kunnen bakken.
Ook hadden we nog de Landelijke Scoutingdag. Dit was op en rond het Koopmansplein met alle scoutinggroepen uit Assen. Eerst begonnen we met een recordpoging gedaan. Dit was een menselijke keten om het warenhuis Vanderveen te maken. Dit lukte. Hierna werd iedereen in groepen verdeeld. Deze groepen werden landen, de Bevers werden België, en moesten allemaal opdrachten doen als verzamel 3 lege statiegeld flessen, 5 lege blikjes etc.. Later ook nog een vossejacht gedaan waar we op zoek moesten naar 4 vossen die kriskras door de stad liepen.
Het was alleen jammer dat er slechts 4 Bevers de moeite hadden genomen om naar de Landelijke Scoutingdag te komen. Volgend jaar hopen wij op meer support.
Dit was het dan weer voor deze keer. Meer nieuws in de volgende nieuwsbrief.
de Beverleiding.
|
(naar boven) |
Zaterdag: 06/04/’96:
Eerst gingen we ons aanmelden, daarna gingen een spel doen. Toen gingen we openen en daarna instructie Blok daar werd er verteld over gasbranders en tenten. En er de één groep een spel. En toen mochten we onze tent opzeten en toen mochten we koken lekker. Daarna gingen we een nachtspel doen en daarna broodjes bakken, alleen dat ging fout want het deeg was hartstikke kleferig en ik zat eronder. En toen gingen we nog met een paar andere kinderen chips eten en toen moesten we naar bed.
Fulco.
2e dag:
toen we wakker werden begonnen erik en fulco het wilhelmus te zingen. Iedereen zei dat ze stil moesten zijn maar ze trokken zich er niks van aan. Jonhie trul en thomas Jacobs
S’midachts mochten we de tent afbreken. Daarna gingen wij lopen. We liepen eerst heel erg om. Het duurde heel lang voordat we aankwamen, er was ook een stel meisjes weg. Toen gingen wij koken macaroni
Joost Watering.
Maandag 8 April:
Om 10 voor 8 maakte bart ons wakker. we moesten er heel snel uit anders ging hij ons halen! toen we er uit waren jelle en martijn dus moesten we ons wassen. eindelijk alles in de tent. moet de tent weer open voor de derde x. maar nu voor het ontbijt. ontbijt op en spullen inpakken en tent opruimen en vertrekken. dit keer liepen we me ze negenen. we hadden bijna een koppel ingehaald die drie kwartier eerder was vertrokken. want het was een driehoek waar je langs moest en wij gingen er dwars doorheen.
Bij de post moest je dan raadsel oplossen. opgelost? dan kreeg je spekulaas pop.
Martijn Sjoers.
|
(naar boven) |
Scouting Leven
VROEGER WAS ALLES ANDERS
Citaten uit het oude boek “Verkennen voor jongens” geschreven door Lord Robert Baden Powell of Gilwell. (uit 1934).
We kijken hoe het vroeger bij de verkenners was en hoe het nu gaat!!
-Gebrek aan vroolijkheid beteekent gebrek aan gezondheid.
-Hee shit man gaan we al weer kaart en kompas doen!
-Des morgens vroeg is de verkenner het meest actief, want dit is de tijd, waarop de wilde dieren zich voeden en zich verplaatsen.
-Leiding rot op, laat me slapen; het is nog maar acht uur!
-Doe niet verliefd tegen een meisje als je niet van plan bent met haar te trouwen.
-Zeg lekker stuk ga je mee housen?!
-Een verkenner met een slecht gebit is niet voor verkennerswerk geschikt; hij moet kunnen leven op taai vleesch en harde biscuits.
-Mijn Beugel zit vol chips, geef effe de cola om te spoelen!
-Een verkenner moet goed kunnen ruiken, zoodat hij den tegenstander ook des nachts kan ontdekken.
-Moet je me ruiken na zes dagen kamp!!
Vroeger was het padvinderij en nu heet het scouting; uiteindelijk komt het er op neer dat we veel fun hebben op zaterdag en soms ook nog wat leren!!
|
(naar boven) |
Zijn wij weer allemaal bij gekomen van de Elfstedentocht van 17 Februari 1996?
Hier volgt dan een klein verslag over de tocht. Toen we om 14:00 uur hadden geopend gingen we met z’n allen naar binnen om daar de uitleg te krijgen wat de bedoeling was die dag. Om 14:30 ging de tocht van start. De elf steden die in de tocht voor komen hebben we geruild voor 11 posten waarvan de eerste en de laatste niet meetelden, omdat deze het begin en het eind punt waren ,maar om even verder te gaan komen hier de overige posten even voor bij, Ski lopen, Paal werpen, Jerrycan hijsen, Elastiek trekken, Koek en Sopie (waar een ieder zich even kon warmen aan een kop warme chocolademelk en een lekkere versnapering), Klûnen, Wak (waar men door middel van twee palen een sloot moest over steken), Bindspoor, en jawel om het hele feest compleet te maken was er ook een medische post aanwezig waar zelfs ook nog verzorgend personeel aanwezig was om de mensen een klein beetje in toom te houden.
Om ± 16:00 uur was de tocht gelopen en kon de wedstrijd leiding de punten gaan tellen die de groep had gehaald, want men kreeg punten op basis van de samenwerking in de groep, hoe beter de samenwerking was hoe hoger de punten. Na het tellen kwam de wedstrijdleiding tot de conclusie dat er een aantal groepen waren die hun groepsnummer niet meer wisten of had de wedstrijdleiding een foutje gemaakt ??? Afijn de leiding heeft toen besloten om de prijs, die er was, om die op te hangen in het gebouw zodat men kan zien dat de JPG groep best in staat is om een Elfstedentocht te lopen.
Om technische redenen is de wedstrijdleiding nog niet in staat geweest om de prijs op te hangen, daarvoor ons excuus…
De Elfsteden Commissie.
|
(naar boven) |
Ingekomen stuk
Misschien is het weleens leuk voor u als ouder om te weten, dat de leiding van de J.P.G., naast het draaien van middagen en kampen, ook nog trainingen en cursussen moeten volgen.
De trainingen zijn met name gericht op de desbetreffende speltak. Nieuwe leiding moet altijd eerst een basiscursus doen, om hun erkenning te behalen, hierna volgen de vervolgcursussen. Maar ook voor kampen heb je weer een logeer- of kamperkenning nodig. De vervolgcursussen verzorgen we gedeeltelijk zelf binnen onze eigen groep.
Zo ook vrijdag 22 maart, deze avond stond in het teken van Reanimatie. Voor deze avond hadden wij mevrouw op ’t Veld uitgenodigd. Zij kwam in gezelschap van 2 poppen, waar wij , zo bleek later, wat kortademig van werden.
Aan het begin van de avond heeft mevrouw op ’t Veld ons een duidelijke uiteenzetting gegeven over o.a. ademstilstand, waarom reanimatie zo belangrijk is, hoe te werk gaan voordat je gelijk gaat reanimeren en natuurlijk het reanimeren zelf. Hierna zijn wij aan het oefenen geslagen op een volwassen pop en een kleuter pop. Aan het eind van de avond kreeg de leiding voor wie dit de eerste cursus was een Reanimatie – diploma, de andere leiding een notitie van herhaling. Het was een hele gezellige, maar zeker zo belangrijk een leerzame avond. Het ligt in onze bedoeling deze cursus elk jaar te herhalen.
Namens dagelijks bestuur,
Ingrid Faasen
|
(naar boven) |
Tussen Pasen en Pinksteren, tussen HIT en NPK. Een aantal verkenners is mee geweest op de HIT in Dwingeloo, Harderwijk en Hilversum. Daar hebben zij deelgenomen aan hikes en kampen en hopelijk een leuke tijd gehad samen met andere scouts uit heel Nederland.
Tijd vliegt, zo lijkt de nationale scouting dag op dit moment al weer lang geleden. Deze zaterdag middag hadden we samen met de St. George en De Zwervers een gezamenlijk programma. Het begin van de middag stond in het teken van een record poging. Het samen hand in hand rondom VanderVeen en de andere winkels in het blok. Een geslaagde poging. Daarna werd de groep van ongeveer 250 scouts verdeeld in 24 groepen Deze groepen moesten onder leiding van een ‘VN-waarnemer’ allerlei opdrachten uitvoeren. Waarbij zij de hulp van het publiek nodig hadden. Een aangename en geslaagde middag. Scouting heeft zich hopelijk weer van de goede kant laten zien.
De toekomst brengt het Noordelijk Pinksterkamp. Dit kamp wordt voor de 67e keer gehouden. Begonnen als kampeer wedstrijden tussen een aantal padvinders groepen in het noorden. Nu uitgegroeid tot een kamp met 3500 scouts. Het is nog steeds een kampeerwedstrijd, maar ook het thema, de gezelligheid, en het leren kennen van andere scouts is belangrijk geworden.
Dit jaar verplaatsen de verkenners zich terug naar het jaar 1491 in de plaats Anloo baai. De Verenigde Anloër Compagnie heeft voor elk schip (subkamp) een opdracht. Wij hebben ons aangemonsterd op De Bavaria en gaan op zoek naar de vorm van de Aarde, is deze nu kegelvormig, plat vierkant ? Wij weten het nog niet maar kunnen U het vertellen na het Pinkster kamp. De komende zaterdag middagen zullen dan ook voornamelijk in het teken staan van het pinksterkamp.
Als we iets verder in de toekomst kijken zien we het zomer kamp ook al met rasse schreden naderen. De leiding is langzaam aan begonnen met de voorbereidingen.
Namens de verkenners leiding,
Frank Huising.
|
(naar boven) |
Rowans 1
Nachthike Anthonie van Diemenstam
Zaterdag 24 februari was er voor het eerst sinds jaren weer eens een nachthike georganiseerd door onze stam. Wij als rowan-afdeling deden hier ook aan mee. Op de een of andere manier was de opkomst van onze afdeling die avond niet zo groot: 4 rowans. (in totaal deden er ongeveer 45 mensen mee)
Wij mochten als eerste weg, nadat we eerst een geheimschrift hadden opgelost. De letters waren vervangen door getallen, die op hun beurt weer binair (nulletjes en eentjes) geschreven waren. De eerste opdracht was de houtlaan uitlopen in de richting van ASKO. Hier mochten we in een auto stappen om vlak voor Vries gedropt te worden.
We kwamen aan het begin van een weggetje dat doorliep tot het viadukt van de A28 over het Noordwillemskanaal. Dit weggetje lag vol sneeuwduinen en dit zouden niet de laatsten zijn!!
Aangekomen bij het viadukt ontdekten we een post die bestond uit drie delen: 1-een indianenbrug naar de eerste pilaar, 2-vanaf daar met een vlot naar de tweede, 3-en tenslotte via een buikschuif naar de overkant. Hier begon een nieuw deel van de route: een verhaaltje waarin een meisje een stuk fietste, de bedoeling was een zelfde route te nemen. Bij post twee wachte ons een heel (3x) lang blindspoor.
We volgden nu een kruispuntenroute richting post 3: de soep-post. Maar eerst moesten we ons nog een heel eind tot aan onze knieen door de sneeuw werken (zeker anderhalve kilometer!!). Toch bereikten we uiteindelijk post drie, die vlak bij het Balloerveld stond. Hier kregen we heerlijk kopje snert, nadat we ons weer moet in-gedronken/gegeten/ gezeten hadden gingen we in snel tempo verder richting het hunebed van Loon. Hier vlakbij was de laatste post, die bestond in een trappersbaan. Inmiddels was het al bijna drie uur en begon het te regenen, dus snel op naar het troepgebouw, waar ons een warm stamhok en twee gratis consumpties te wachten stonden. (Nou ja gratis? we hadden wel een tientje betaald!). Ook kregen we nog wat warme hapjes, na ongeveer een uurtje ben ik ondanks de gezelligheid toch maar naar huis gerden, om daar mijn warme bedje op te zoeken.
Al met al een hele koude, vermoeiende, maar bovenal gezellige nacht!!
Gert Jan Veldwisch.
|
(naar boven) |
Rowans 2
Hit 1996: Hit The Trail
Dag 1: We moesten deze dag rond half twee in Dwingeloo aanwezig zijn. Al heel snel zagen we onze leiding (herkenbaar aan Oranje overallen). Onze namen werden opgeschreven en de bagage werd met plezier gewogen. We moesten er natuurlijk weer wat bagage uithalen, want de rugzak mocht niet zwaarder dan 10 kg zijn. Om twee uur was de opening, maar hiervoor waren we te laat dus hadden we hem gemist. Na de opening kregen we wat instructies en een olyaat, zodat we konden vertrekken. We moesten twee dames uit Vlaardingen (bij Rotterdam) helpen want ze begrepen de opdracht niet echt. Dus liepen ze maar met ons mee. Nadat we een keer verkeerd waren gelopen kwamen we ergens op de hei uit. Hier kregen we een kompas richting die we 1450 meter moesten volgen. We kwamen op de verkeerde plaats terecht, maar we kwamen gelukkig Wim Hummel tegen die ons op het juiste pad terugzette. Hier konden we aan het sprookje beginnen. Onderweg naar de volgende post kwamen we twee mensen uit de buurt van Amsterdam tegen (Charlotte en Erik). Zij liepen nu ook met ons mee. We waren nu met z’n zessen en zouden de rest van de HIT onafscheidelijk blijven. Om ongeveer 19.00 uur kwamen we op de post aan, we moesten het water oversteken met onze rugzakken op. Dit ging bij ons heel goed. Maar bij een andere groep ging het wat minder, zij lieten hun tentstokken in het water vallen. Aan de overkant van het water kregen we een kruispeiling die ons naar de volgende post zou brengen. Op deze post hebben we wat thee gezet, daarna kregen we sleutel naar de bivak toe. Onze slaapplaats was in Geeuwenbrug een klein plaatsje ten noorden van Dwingeloo. We moesten natuurlijk nog eten koken. Op het menu stond rauwe slavinken, bietjes, aardappelen en vla. Na het eten hebben we ons zessen nog een hele tijd bij het kampvuur gezeten en gingen daarna moe maar voldaan naar bed.
Dag 2: We werden om half negen gewekt. We gingen eerst onze slaapspullen opruimen, “afwassen”, ontbijten en de tent afbreken. Om ongeveer 10.15 uur waren we alle zes klaar. Op een bord stonden foto’s die ons de weg zou moeten wijzen. Dit kwam uit op een zandvlakte, de witte bergen bij Diever. Hier begonnen de problemen. We moesten met een kompas een vlakte doorsteken, wij maakten geen gebruik van wegen en paden, met het gevolg dat we de weg kwijt raakten. Na een hele tijd gezocht te hebben kwamen we een militair tegen, hij had een kaart bij zich zodat we konden zien waar we heen moesten.
Op dat bewuste punt aangekomen was er weer geen oranje overal te bekennen. Dus vroegen we voorbijgangers of ze mensen met oranje overals gezien hadden. We hadden succes op ongeveer 10 minuten lopen moest er een zitten. Na een tijdje lopen zag ik een jerrycan van de JPG staan maar weer niemand erbij. We besloten hier te wachten. Na ongeveer vijf minuten kwam Jeroen eraan fietsen, onze dag was gered. We kregen een kwisroute antwoord A was bijvoorbeeld rechts. We kwamen al snel bij de volgende post aan. Hier kregen we een blindkaartje. We kwamen uit bij een kabelbaan. De volgende opdracht was een kruispunten route. Dit kwam uit bij een schietpost. Na vijf keer geschoten te hebben, moesten we de glazen potjes volgen naar de bivak. We konden onze tent opzetten en eten koken (nassi). ’s Avonds was er een kampvuur met stokbrood en marsmellows. Lekker ontspannend na 20 kilometers lopen.
Dag 3: Uitslapen. Rond 11.15 uur gingen we weg. We moesten naar Dieverbrug toe, hier gingen we met een vlot het water over. Hierna kregen we een kompasroute richting Dwingeloo. We liepen SERIEUS verkeerd dus besloten we om naar Dwingeloo te lopen, even wat drinken. Rond half vier zagen we Ingrid en kwamen we als laatste aan op het kampterrein. Om vier uur de traditionele laatste maaltijd. En daarna afscheid nemen, en terugkijken op een GEWELDIG kamp!
Namens de HIT-ters,
Marten Munniksma.
|
(naar boven) |
Een goed begin is het halve werk. Een wijze spreuk, maar niet de hele waarheid. Ik zou er daarom aan willen toevoegen: “Een goed vervolg is de rest van het werk”. Ondanks dat de meeste psycho-therapeuten mij onder ede waarschijnlijk als een dwangmatig leugenaar, sadist en lullo zouden bestempelen, durf ik te beweren dat de A.V.D. sinds de vorige Nieuwsbrief al weer veel heeft meegemaakt.
14 Februari staat natuurlijk nog bij iedereen in het geheugen gegrift als de dag van stapel(s) kaarten. Tien dagen later kastijdde menigeen zijn wandelgestel tijdens de Nachthike. Dat veel deelnemers naderhand nauwelijks nog een stap kon verzetten was voor de Stam een teken aan de wand van het slagen in het uitzetten van een leuk stukje route. Op de stamavond daarna werden de TT-races eens onder de loep genomen. De 24-uurs race -een gezamenlijk programma van Thrianta, Chauken en A.V.D.- was daarna een moeiteloze overgang. Met kramp in de duim stuurde menig stamlid-coureur zijn wagen over het meters lange parcours.
En terwijl elk vogeltje zijn nestje afbouwde om een eitje te leggen constateerde de A.V.D. dat de tijd van april, pasen en Hit was aangebroken. De betere helft van de A.V.D. besloot zich eens een verzetje te gunnen en ging op pad met de trouwe vrachtauto richting Dwingeloo. Op 5 april bij het krieken van de daf verzamelde zich een slaperig, maar werklustig groepje oranje overalls. Via Anloo kwam de Stam al snel in Dwingeloo terecht, ja via Anloo (hout halen).
De eerste ochtend, altijd even wennen, want waar is de badkamer in dit…bos!!?..#@!..4 dagen Hit, het scoutingparadijs!! Hard werken, veel lol; bral bral lullo bral lul bral brallo, etc.
De zondag is geheel in het verlengde van de tradities van de A.V.D. een rustdag, jaja, dus even toeren met de vrachtwagen, even een spel met touwen, palen en een vage omschrijving van een trappersbaan, en daarna nog even paard rijden. Maandag alweer geen ontbijt met (chocolade)eieren, ik dacht toch echt dat de paashaas jarig was vandaag?
Nog even bikkelen en dan afgemat naar huis, want de volgende dag moeten we weer naar ons werk, naar school of thuis blijven.
Een korte week later nog even de sporen van de Hit uitwissen en de gedachten ’s avonds (tijdens de Koempoelan) al weer bij het volgende evenement. De stamavond was mede daardoor een rustige aangelegenheid, maar een verslavend en gevaarlijk gokspelletje klopt een ieders portemonnee leeg. Tot zover het gelullo (klinkt als flippo) van de stam.
Uw Stamtammer.
|
(naar boven) |