Het afgelopen seizoen ben ik van de rowans overgevlogen naar de tofste stam. Namelijk onze eigen Anthonie van Diemenstam! Om geïnstalleerd te worden bij de stam moet je aan een aantal eisen voldoen. Een eis hiervan is het meedraaien bij een speltak voor minimaal zes dagen/opkomsten.
Door onze hopman ben ik gevraagd om als gastleiding mee te gaan tijdens herfstkamp. Dit leek me heel erg vet en heb vervolgens tijd vrij gemaakt om mee te gaan met dit weekend. Op de JPG site hebben jullie al enkele foto’s kunnen zien van dit geweldige kamp! Ik zal in het kort nog even samenvatten wat er dit kamp gedaan is.
Vrijdagavond begonnen we met een stukje fietsen voor een nog onbekende bestemming voor de verkenners. Hier aangekomen werden de fietsen in onze vrachtwagen Maxima geladen. Vanuit deze plek begon een hunt voor de verkenners. Samen met de andere leiding reden wij rond in auto’s opzoek naar de jongens. Die we helaas niet hebben kunnen treffen deze avond. Goed werk jongens! De volgende dag stond er een toffe hike op het programma waarbij ik op de posten aanwezig was, en dat was leuk om het een keer van de andere kant mee te maken. Bij een post moesten de verkenners met behulp van stoepkrijt een spel maken voor de volgende patrouille. De meest gekke en raarste spelletjes kwamen bij de verkenners boven drijven en met veel plezier werd dit uitgewerkt. De hike stopte voor die dag in Taarloo bij de familie Slagter waar ons onderkomen was. De verkenners zette hier hun eigen tenten op en samen met de andere leiding hebben wij onze tent opgezet en een zeiltje gespannen om die avond droog te zitten. Na het avond eten hadden we een spel klaar liggen op een leuke locatie, een stukje verderop. Het Surinaams vakken spel!
Ondanks de regen en kou waren de verkenners flink actief bezig en dat was leuk om te zien. Van het Surinaams vakken spel gingen we over naar schipper mag ik overvaren waar ook veel leuke alternatieve ideeën uit voort kwamen. Tot slot had de leiding nog een leuke toevoeging aan dit alles waardoor veel werd gelachen en iedereen nog viezer werd. Daarna gingen we terug om te slapen en de volgende dag weer fit terug te lopen. De volgende dag mochten de verkenners zelf de route naar het gebouw uitstippen. Bij het gebouw aangekomen sloten we dit geweldige kamp af!
Na dit kamp zou ik nog drie opkomsten mee draaien en 13 februari was mijn eerste normale opkomst.
We hielden ons deze dag bezig met het thema vuur. Door de vaandrigs Jos en Vincent werden enkele vuurtechnieken uitgelegd. Ook hadden ze nog een leuke toevoeging om te beginnen met je vuur. Met behulp van kaasvet hadden ze een lont in elkaar frutselen. Wanneer je een tampon in het kaasvet doopt, zuigt de tampon zich vol met het vet. Zo krijg je een dikke lont die enkele uren kan branden. Makkelijk om een vuur mee te beginnen dus! Elke patrouille kreeg zo in kaasvet gedompelde tampon en konden hier zelf mee gaan experimenteren om hiermee een vuur te beginnen. Echter moesten ze zelf het brandhout sprokkelen en hakken. Helaas kreeg niet elke patrouille het voor elkaar om een vuur te maken zoals dat voorgedaan was binnen de tijd.
Tot slot liet vaandrig Vincent nog zien hoe een zogenaamde “Vlam in de pan” ontstaat. Een potje kaasvet stond te pruttelen op het vuur en de verkenners keken met grote ogen toe wanneer er een gigantische steekvlam tevoorschijn kwam. Het kwam door het kleine beetje water wat erover gegooid werd. De vaandrig werd door de verkenners toegejuicht om dit een tweede maal te doen, Vincent vond het zelf natuurlijk ook wel leuk en liet het nog enkele keren zien.
Spelen met vuur kan leuk zijn, maar je moet wel weten wat je doet!
Zaterdag 20 februari was mijn tweede opkomst. Ook deze opkomst stond in teken van vuur en techniek. Deze opkomst begonnen we met een spel dat meerdere namen kon hebben. Het was een combinatie van levend stratego, tikkertje en bandenroof. Hierna was er een spel met vuur en water. In het bos bij het “oude bankje”. Per patrouille moesten de verkenners in een vuurbak een gespannen touwtje door branden. Het was de wedstrijd om als eerste vuur te maken en het touwtje door te branden. Maar dat ging niet zo makkelijk, want het team schuin tegen over je kon je gaan tegen werken. Hun konden namelijk water over je vuur heen gooien. Al snel werd het eerste brandje geblust en de irritaties liep hierdoor al snel hoog op. Na het afschaffen van deze regel kwam er gelukkig wat meer actie bij de patrouilles en brandde het eene touwtje door naar het andere. Helaas had een team nog steeds geen vuur en werd hierdoor laatste.
Zaterdag 6 maart had ik mijne laatste opkomst als stageloper en deze opkomst moest ik zelf in elkaar zetten. Na eventjes nagedacht te hebben naar iets origineel kwam ik al gauw met het idee om waterraketten te maken. Thuis heb ik dit een beetje uitgedacht hoe je zo’n raket maakt en wat je ervoor nodig bent. Dit heb ik vervolgens bij elkaar gezocht en meegenomen naar de opkomst. Na een leuk spelletje tontrekken begon ik aan mijn opkomst. Elke patrouille kreeg enkele voorwerpen en na een uitleg konden ze gaan knutselen, om een mooie raket in elkaar te zetten. We hadden drie categorieën waarin we speelden. Verste afstand, precieze schot en mooiste raket. Toen alle patrouilles klaar waren met het maken van hun raket gingen we bewapend met een fietspomp, water, tape en de raketten naar het grasveld achter het gebouw. Wanneer je een fles voor een kwart met water vult en hier vervolgens water inpomp met behulp van een ventiel door een kurk en een fietspomp, bouwt het een enorme druk op en spuit de fles weg. De eerste fles vloog al mooi door de lucht maar kwam helaas niet heel ver. Na enkele keren geschoten te hebben voor het onderdeel afstand schieten gingen we over naar het precieze schot. Een band lag in het veld en de bedoeling was om er in te schieten. Helaas kwam niemand in de band terecht maar wel heel dicht bij. De raketten vlogen door de lucht en het water glinsterde in de vroege lente zonnestralen. Het was een mooie dag en het was een geslaagde opkomst (lees ook hier meer over deze opkomst en bekijk de foto’s!, red.)!
Door: Jonno Klok
